Twijfel of ik dit wel moet schrijven...
Ik heb een gedwongen opname met dwangvoeding gehad. Nadat ik uit de gevarenzone was moest ik naar een kliniek. Daar werd echter alleen maar gewerkt aan het opnieuw gaan eten en aankomen. Ik was daar absoluut niet aan toe en zo gauw m'n RM eraf mocht ben ik weggegaan. Daarna ben ik nog veel dieper gegaan en uiteindelijk bij Human Concern terecht gekomen. Daar werd vanaf het begin gewerkt aan het waarom van de anorexia. Wat maakte dat ik zo bang was om aan te komen? Waarom had ik de anorexia zo hard nodig etc. Die benadering heeft ervoor gezorgd dat ik nu 100% genezen ben.
Daarom geloof ik dus niet meer in de behandeling zoals die nu is in klinieken. Werken aan het eetpatroon/aankomen kan hand in hand gaan met werken aan de achterliggende problematiek. Uiteraard afgestemd op de fase waarin je zit.