Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Margee schreef:Jammer MDH dat je je niet goed informeert en bovendien zo hatelijk doet..... dat is echt niet nodig toch. Inderdaad is een algemeen graf voor meerdere mensen en voor 10 jaar zonder verlenging. Dat graf huur je ook niet, je betaalt alleen voor die ene plek in dat graf. Er is geen rechthebbende van grafrechten, alleen een contactpersoon. Een steen mag er bijna altijd op, alleen met andere voorwaarden. Je deelt het graf namelijk, dus ook de ruimte. Het gaat dus om een klein steentje. Deze graven zijn bedoelt voor mensen die perse begraven willen worden (cremeren eng vinden b.v.) maar of 10 jaar genoeg vinden of niet voldoende geld hebben. Dus ook vaak gewoon een eigen keuze. Ook bij graven die wel rechten hebben kiest familie vaak voor de kortste tijd. Veel nabestaanden hebben totaal niets met een begraafplaats en een graf, ze willen er niet voor zorgen of/en ze worden er gewoon naar van.
En om de gemeente voor je begrafenis op te laten draaien lukt echt niet hoor als er nabestaanden zijn. Dat geld verhalen ze op kinderen en zelfs kleinkinderen, zou ook wel wat wezen zeg! Bovendien, als er een crematorium in de gemeente is, ga je daar naar toe. Dat is namelijke goedkoper, een graf moet ook nog eens 10 jaar onderhouden worden door de gemeente. Zonder afscheidsbijeenkomst of ook maar iets extra's. De as wordt op een strooiveld uitgestrooid, of ambtelijk of zee, met veel meer asbussen tegelijkertijd. Een gemeentelijke begrafenis is iets waar je totaal geen inspraak in hebt.
Ik vind TS heel verstandig, gewoon aangeven wat je zelf graag wilt en niemand met schulden opzadelen......
safina schreef:Uitvaartverzekering vind ik overbodig. Hartstikke duur, je betaalt je je hele leven suf en je krijgt er doorgaans verdomd weinig voor. Ik geloof in sparen en gelukkig voor mijn nabestaanden kan ik dat ook goed.
safina schreef:Eigenlijk vertrouw ik die uitvaartondernemers voor geen cent. Al een paar keer mee van doen gehad. Elke keer weer zo'n type dat heel empatisch doet en je zo probeert een poot uit te draaien op een kwetsbaar moment in je leven.En voor die enorme bom duiten die je betaalt krijg je dan een duf standaardpakket. Met stijve, zwarte kraaien, een domme, oubollige kist en slappe cake in een onpersoonlijk crematorium of rouwcentrum.
Je kunt veel zelf regelen en veel besparen:
http://www.nrc.nl/handelsblad/2014/06/2 ... je-1394036
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/so ... osten.html
Ik kende iemand die zijn lichaam ter beschikking heeft gesteld aan de wetenschap. Dan is er geen uitvaart. Zijn nabestaanden hebben in plaats daarvan in een café-restaurant een bijeenkomst georganiseerd. Er was eten en drinken, de kleinkinderen speelden muziek, mensen droegen gedichten voor en deelden hun herinneringen. Het is eigenlijk de mooiste en meest persoonlijke "uitvaart" die ik ooit heb meegemaakt. En zonder twijfel goedkoper dan de gemiddelde uitvaart.
Margee schreef:Uitvaartmaatschappij, nu snap ik je(hoge)gemiddelde kosten.
Waarom een gedenksteen geen grafmonument is?? Kun je dat verklaren? De maat? Geen vergunning nodig???
M_D_H schreef:Margee schreef:Uitvaartmaatschappij, nu snap ik je(hoge)gemiddelde kosten.
Waarom een gedenksteen geen grafmonument is?? Kun je dat verklaren? De maat? Geen vergunning nodig???
Gemiddelde kosten. Niks geen hoge kosten, maar gemiddelde kosten.
De maat inderdaad en meestal heb je geen vergunning nodig. Een kleine gedenksteen mag b.v. ook op een natuur begraafplaats, maar een grafsteen weer niet
Margee schreef:Ik ben begraafplaatsbeheerder over 5 begraafplaatsen, heel fijn werk.
Ik hoor helaas de trieste verhalen waar het mis is gegaan.
Ook hoor ik regelmatig dat bij een bijzetting b.v., waar al iemand is begraven dus, de verplichte verlenging van de grafrechten niet in een verzekering zitten. Klopt dat of is er verschil?
En monumenten, zitten die er in?
Eigenlijk kunnen we beter PBén, irriteren we anderen ook niet!
Leen schreef:@ pipo: Ah dat is wel handig om te weten. Dat ga ik ook eens navragen.
Vinden jullie het een stom idee dat ik eigenlijk graag wil dat mijn paarden afscheid kunnen nemen? Ik wil graag dat ze weten dat ik hun niet in de steek heb gelaten maar dat ik er gewoon niet meer ben. Ik heb een paard wat erg eenkennig is en heel wat structuur nodig heeft, toen ik 2 dagen in het ziekenhuis lag was hij helemaal van de kaart omdat ik er niet was. Toen ik terug kwam merkte ik zo dat het een opluchting was voor hem. Dus ik zou het heel erg vinden als hij altijd denkt 'zou ze nog komen'. Terwijl als hij weet dat ik dood ben, dan zal dat minder zijn.
Nu, paard zal waarschijnlijk wel voor mij overlijden, maar zoals ik al zei, je weet nooit. Ik kan morgen ook een ongeval krijgen en overlijden.
Is dit ook iets wat ik aan een uitvaartmaatschappij op voorhand zou kunnen vragen en eventueel vastleggen al? Geld voor mij ook voor altijd, als ik later andere paarden heb of terug een hond wil ik echt dat ze afscheid kunnen nemen.
Ik weet dat mijn moeder deze wens belachelijk zou vinden 'want paarden denken zo niet'. Wel, wij hebben 1 paard gehad wat gestorven was op de weide, alle paarden waren de dagen erna zo rustig. Alsof ze aan het rouwen waren. Zijn weide maatje werd een jaar later in het midden van de nacht meegenomen (door ruzie wou stalbaas paard niet afgeven) en hij heeft 2 dagen heen en weer gelopen langs de draad. Aantal keer echt neergegaan van vermoeidheid. Erna ook nog lichte kolieken gekregen. Elke keer als de trailer terug kwam stond hij te kijken aan de draad en als hij merkte, want dat rook hij waarschijnlijk al op voorhand, dat zij het niet was draaide hij om en stond hij levenloos voor zich uit te staren.
Dus ik heb echt het idee dat hij zich elke dag afvroeg waar ze was.
Overigens, wat er niets mee te maken heeft, maar wel leuk. 2 jaar geleden zijn we verhuisd, de weide waar zij nu staat is op zo een 100 meter van onze weide nu. Maar ze kunnen elkaar niet zien. Toen hij de wei op liep en hinikte, hinnikte zij terug. Hij stopte ineens en stond met zijn voorbenen heel breed alsof hij er van verschrok. Onmiddelijk erna liep hij in rengalop naar achter en heeft hij staan hinniken als een gek.
Jammer genoeg kunnen we niet tot daar wandelen, anders had hij haar zeker mogen zien van me. Het liefst zou ik haar gewoon bij hem op de wei kunnen zetten, misschien ooit