Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-11-15 13:32

Re: Miskraam afwachten

Geplaatst: 24-11-15 13:32

Ik weet niet of je een persoonlijke ervaring te heftig kunt vinden. Mensen proberen op hun eigen manier afscheid te nemen van een zwangerschap en gemaakte verwachtingen. Ik had zoiets van, het leeft niet meer dus wil ik het er zo snel uit hebben en dat is ook gebeurt met de curettages. Dit was lang geleden, over tabletten werd toen ook niet gerept. Wel werd er in het ziekenhuis controle echo's gemaakt en dat was fijn want dan krijg je nog eens extra bevestiging. Ik zat meteen weer in mijn maandelijkse ritme en was ook na beide miskramen zeer snel zwanger. Met mijn zwarte humor toen zei ik altijd, zwanger worden , geen probleem, zwanger blijven blijkbaar wel.

**Geplaatst**: 24-11-15 13:51

Re: Miskraam afwachten

Geplaatst: 24-11-15 13:51

TS heel veel sterkte.

Mijn 1ste bevalling is met de 16 weken uitgemond op een spontane bevalling.Ons zoontje heeft nog ongeveer 2 minuten geleefd en is daarna in mn hand gestorven.Hij is helemaal onderzocht en er was niks mis met hem en met mij ook niet.
Het is een hele verdrietige periode geweest maar heb daarna wel 2 gezonde kinderen op de wereld gezet.
We wilden nog graag een 3de maar dat is uitgemond op hetzelfde als TS met 8 weken.
Ik heb toen een pil meegekregen die ik inwendig moest plaatsen en toen is het vruchtje eraf gekomen.

**Geplaatst**: 24-11-15 14:02 · **Anoniem** **Geplaatst**: 24-11-15 14:02 wat afschuwelijk lovemyhorse1...

Geplaatst: 24-11-15 14:02

wat afschuwelijk lovemyhorse1...

**Geplaatst**: 24-11-15 14:51

Re: Miskraam afwachten

Geplaatst: 24-11-15 14:51

Hartverscheurende verhalen...

Ts, sterkte met de moeilijke periode :'(

**Geplaatst**: 24-11-15 15:04

Geplaatst: 24-11-15 15:04

Te heftig als in medisch onverantwoord en te beangstigend voor betrokkene.

**Geplaatst**: 24-11-15 15:06

Geplaatst: 24-11-15 15:06

Hoi Ts,

Ik wil je ook geen valse hoop geven, maar wou toch even mijn verhaal kwijt. Of ja, eigenlijk dat van mijn moeder.

Toen ze van mij zwanger was kreeg ze bij een van haar laatste echo's de boodschap dat ik niet meer leefde. De gynaecoloog vond geen hartslag meer, dus er was geen hoop meer. Ze was hier erg aangeslagen van, want voor mij had ze ook al een ander kindje verloren tijdens de zwangerschap.
Helemaal kapot naar huis gegaan. Ze kon het zelf ook niet geloven, want ze dacht nog steeds soms beweging te voelen. Nadat ze het hierover had gehad met haar zus heeft zij mijn moeder verplicht naar een andere gynaecoloog te gaan voor een second opinion. Deze zag dat ik dus toch nog leefde! Wel heeft ze toen verplichte bedrust gekregen voor de rest van de zwangerschap. En na enkele weken... en gezonde baby

Stiekem hoop ik dus ook dat je gynaecoloog het toch bij het verkeerde eind had en het voor jou ook goed kan aflopen. Je weet het nooit! Alleszinds erg veel sterkte toegewenst in deze periode!

**Geplaatst**: 24-11-15 15:09

Re: Miskraam afwachten

Geplaatst: 24-11-15 15:09

Ts, heel veel sterkte en een dikke knuffel. :(:)

**Geplaatst**: 24-11-15 15:18

Geplaatst: 24-11-15 15:18

Ik heb in augustus dit jaar een miskraam gehad, ook wij waren intens gelukkig met het kleine wonder.. ons eerste kindje..

Ik werd zelf ziek, en belande bij de huisartsen post. Daar bleek na een inwendige echo dat het hartje niet meer klopte...
op dat moment was ik bijna 12 weken zwanger... Het hart was gestopt met 8 weken en 5 dagen...

Ik heb toen gekozen om naar huis te gaan en na te denken wat we wilde, ik heb een week gewacht, in de hoop
dat mijn lichaam het zelf zou doen, maar helaas... Toch een afspraak gemaakt met de gynaecoloog in het ziekenhuis,
daar nogmaals een inwendige echo gehad ( om het echt zeker te weten ) We konden zien op de echo dat het echt overleden
was, het vruchtje begon zich al te vullen met vocht... Toen gekozen voor een curettage onder volledige narcose. Ik heb
hier erom tegen op gezien, maar dat was echt niet nodig. Alles is me echt mee gevallen. Nagenoeg geen pijn en bijna geen bloedverlies....

Het vruchtje is onderzocht door de patholoog, en die kon er niks 'bijzonders' aan vinden, dus met een soort van gerust hart kunnen we
als we er klaar voor zijn aan een volgende zwangerschap gaan werken

Mocht je meer willen weten of vragen hebben, mijn pb box staat open voor je, ik wil je heel veel sterkte wensen

**Geplaatst**: 24-11-15 15:21

Geplaatst: 24-11-15 15:21

Heftig om de verhalen hier te lezen. Ook heftig voor TS, maar ik begrijp wel dat het blijkbaar redelijk vaak voorkomt (10% van de zwangerschappen). Vandaar dat veel mensen het pas na die 12 / 16 weken vertellen aan anderen. Maakt het natuurlijk niet minder erg.

Edit: lees nu in de OP zelfs een kans van 1 op 5..

**Geplaatst**: 24-11-15 15:27

Geplaatst: 24-11-15 15:27

Wat naar zeg.. Een vriendin van me heeft afgelopen jaar een miskraam gehad. Dat was best heftig, namelijk de eerste 2 echo's was alles prima, hartje klopte en alles ok. En met 20 weken wilden ze het geslacht weten en toen was het overleden. Toen is in het ziekenhuis de 'geboorte' opgewekt van het dode kindje. Het was ook al helemaal af en zou een jongetje geweest zijn. Was een hele moeilijke tijd voor mijn vriendin en haar gezin.

Heel veel sterkte en een dikke knuffel!

**Geplaatst**: 24-11-15 16:15

Re: Miskraam afwachten

Geplaatst: 24-11-15 16:15

meer als heel erg veel sterkte wensen wil ik je niet doen TS wat een zware/nare periode geef het een plekje en praat er over!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-15 18:28

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-15 18:28

lovemyhorse1 schreef:
TS heel veel sterkte.

Mijn 1ste bevalling is met de 16 weken uitgemond op een spontane bevalling.Ons zoontje heeft nog ongeveer 2 minuten geleefd en is daarna in mn hand gestorven.Hij is helemaal onderzocht en er was niks mis met hem en met mij ook niet.
Het is een hele verdrietige periode geweest maar heb daarna wel 2 gezonde kinderen op de wereld gezet.
We wilden nog graag een 3de maar dat is uitgemond op hetzelfde als TS met 8 weken.
Ik heb toen een pil meegekregen die ik inwendig moest plaatsen en toen is het vruchtje eraf gekomen.

Jeetje wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest zeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-15 18:30

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-15 18:30

dorientjuh schreef:
Heftig om de verhalen hier te lezen. Ook heftig voor TS, maar ik begrijp wel dat het blijkbaar redelijk vaak voorkomt (10% van de zwangerschappen). Vandaar dat veel mensen het pas na die 12 / 16 weken vertellen aan anderen. Maakt het natuurlijk niet minder erg.

Edit: lees nu in de OP zelfs een kans van 1 op 5..

Wij hebben het vertelt met 6.5 week. Ik wou eigenlijk ook afwachten tot 12 weken, maar mijn vriend kon het niet meer voor zich houden. Nu ben ik zo blij dat we het wel vertelt hebben. We hebben juist zoveel steun aan mijn ouders en schoonouders.

**Geplaatst**: 24-11-15 21:45

Geplaatst: 24-11-15 21:45

Sterkte met wachten!

Ik heb hetzelfde meegemaakt; geen kloppend hartje terwijl dat wel zou moeten. Ook zag de gyn bloed, dis moest me voorbereiden op een miskraam. Na 2 weken terugkomen om te kijken of er toch een kloppend hartje zou zijn of dat er curretage moest plaatsvinden.

Die 2 weken duurde eeuwen, iedere bang om bloed te verliezen, maar na 2 weken geen bloed verloren en voelde me echt zwanger. Gelukkig welna 2 weken een kloppend hartje! En vandaag precies 33 weken zwanger.

Het kan voor jou alle kanten op, sterkte met het wachten!

**Geplaatst**: 24-11-15 22:26

Geplaatst: 24-11-15 22:26

Lijkt me vreselijk.
Eerst blij zijn met de zwangerschap, dan horen dat het hartje niet klopt,en vervolgens hier lezen dat het niet hoeft te betekenen dat het ook echt over is.
Ik hoop echt voor je dat het hartje met de volgende echo wel klopt.

Ik heb zelf een miskraam gehad met 9 weken.
Ik kreeg krampen en die werden steeds erger.
Daarbij verloor ik bloed,en toen ik op het toilet zat, "ploepte" de embryo er opeens uit.
Ik heb het bewaard in een leeg potje om het aan de dokter te laten zien.
(ik had gehoopt dat de dokter kon zien waarom het mis was gegaan, maar dat kon hij helaas niet)
Het leek niet op een baby, het was een langwerpig hompje vlees van een cm of 6.
Meteen toen het eruit was hielden de krampen en het bloeden op.

Ik vond het erg natuurlijk, ik had verwacht een gezonde baby te krijgen.
Mijn man vond het erger dan ik.
Hij was er echt kapot van, en ik dacht: het was al niet goed, mijn lichaam heeft het niet voor niks afgestoten.

Ik ben na mijn miskraam nog 2 keer ongesteld geweest,en toen was ik weer zwanger.
Dat is gelukkig goed gegaan,en ik heb nu een gezonde 5 jarige dochter.

Wij hebben het ook al voor de drie maanden verteld, en toen het mis ging kon ik tenminste mijn moeder bellen en mijn verhaal kwijt,zonder dat ik eerst moest zeggen dat ik zwanger was maar dat het nu dus mis was gegaan.

Als ik er nu op terug kijk(5 jaar geleden) vond ik het een nare ervaring,maar geen vreselijke.
Ik was er vrij snel overheen.
Misschien kwam dat omdat ik al 2 kinderen had.
Ik denk dat als het mijn eerste zou zijn geweest dat ik het dan erger had gevonden.

Sterkte met afwachten voor jullie, ik hoop op goed nieuws!

**Geplaatst**: 24-11-15 22:43

Geplaatst: 24-11-15 22:43

Hoi TS,

Wat vreselijk verdrietig voor jullie! Ik wil je even een hart onder de riem steken. Op dit moment lijkt t waarschijnlijk alsof de wereld stil staat. Het voelt allemaal vreselijk onzeker. Wat gaat er gebeuren? Hoop en verdriet tegelijkertijd.

Vorig jaar waren we ook intens blij met een positieve zwangerschapstest. Hartstikke zwanger, incl alle kwaaltjes. Bij 11 weken bleek t vruchtje niet groter gegroeid dan 5/6 weken. Ik voelde me ontzettend voor de gek gehouden. Ik was ja al 5 weken zwanger van een kindje dat niet meer leeft.
Na een week kwam de miskraam spontaan op gang, maar helaas na enkele dagen toch met spoed naar het ziekenhuis.
Achteraf ben ik heel blij dat mn ouders en schoonouders al wisten dat ik zwanger was; nu konden we de zorgen ook delen.

Ik heb nog heel lang niet op mijn lichaam durven vertrouwen. Ik voelde me zo voor de gek gehouden. En ik vond t ook heel pijnlijk wat anderen ervan zeiden. Voor ons was dit een kindje, voor een ander gewoon een miskraam. Soms leek het alsof anderen voor me wilden bepalen hoe ik mijn verdriet moest beleven..

Maar de wereld wordt echt wel weer een stukje mooier met de tijd.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel! Ik hoop van harte dat jullie ook veel aan elkaar hebben.

**Geplaatst**: 24-11-15 22:51

Geplaatst: 24-11-15 22:51

Hoi wat vreselijk voor jullie. Ik hoop wel dat je snel hiermee geholpen word want hier nog zo lang mee moeten rondlopen lijkt me helemaal vreselijk. Ik hoop dat je snel echte duidelijkheid hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-15 14:20

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-15 14:20

Gelukkig mag ik morgen al op voor de 2e echo naar de verloskundige. Ik wil niet nog een week zo doorlopen. Het is zo onwerkelijk allemaal zolang er niks veranderd/gebeurt. Het verdriet ebt ook weg, omdat alles nog op zijn plek zit. Het is alsof je nog niet echt verdrietig kan/mag zijn, want je hebt geen zekerheid. Oftewel ik kan alles nog veel te makkelijk ontkennen en dus uitstellen.

Dus morgen een 2e echo bij de verloskundige en dan een doorverwijzing naar de gynecaeloog.
Ik wil dit achter de rug hebben. Alles een plekje kunnen geven en verder gaan.