Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-15 09:43

Geplaatst: 30-09-15 09:43

hypo's zijn zeker mogelijk maar niet bij gezonde mensen

Het lichaam hoort dan zelf het probleem op te kunnen vangen. Als dat niet zo is ligt daar iets aan ter grondslag, bijvoorbeeld een dieet dat je volgt (koolhydraatarm eten, spijsverteringsproblemen).
Iemand met diabetes zonder medicatie kan iig geen hypo's hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 10:06

genja schreef:
Waarschijnlijk amitriptyline en dat is inderdaad van oorsprong een antidepressiva maar wordt tegenwoordig eigenlijk voornamelijk voorgeschreven voor zenuwpijn en inderdaad fybromyalgie.

Wat mij opvalt als ik zo snel door je topic heen leest en dat zeg ik niet om onaardig te zijn dat je op veel dingen die niet in je straatje lijken te passen negatief reageert. Als je bij de huisarts ook zo reageert als het nu bij mij (mijn interpretatie dus) overkomt kan in wel snappen dat de huisarts iets minder met ideeën komt als er toch negatief op gereageerd wordt.

Denk toch dat je moet leren naar het totaal plaatje te kijken natuurlijk zijn er van oorsprong lichamelijke klachten maar als je al zolang lichamelijke klachten hebt dan gaat er altijd een psychische component meespelen en ik denk dat het je wel wat kan opleveren als je open staat om hier ook naar te laten kijken. Zoals inderdaad een uitgebreid revalidatie programma daar wordt lichamelijk en psychisch samen bekeken maar dan moet je wel er voor open staat dat het van beide kanten benaderd wordt. Krampachtig na een diagnose blijven zoeken hoe logisch ook want je wilt tenslotte weten wat je hebt is niet altijd de beste oplossing.

Bedoel dit stukje dus nogmaals niet aanvallend maar ik bekijk het vanaf een andere kant.
(zelf zit ik nu dus in zo revalidatie programma)

Ik heb ook al van alles geprobeerd en sta ook open voor van alles maar ik laat me geen geestelijk gedoe aanpraten.
Daar zijn ze op vandaag heel erg goed in, lopen graven in het verleden.
Iedereen maakt vervelende dingen mee, maar we krijgen op vandaag vaak ook niet de tijd ermee te dealen en daarom kampen zoveel mensen met geestelijke problemen.

Ik ben niet negatief maar wel realistisch.

Toen ik 9 was ging mijn moeder al met mij naar de dokter omdat ik steeds pijn had aan knieën en rug, maar was groeipijn en verder werd niet gekeken.
Met 15 werd de scoliose wel geconstateerd blijkt later door de schoolarts en met 18 zijn de klachten steeds wat erger geworden en vanaf mijn 23 loop ik bij doctoren.
Altijd werd het afgewimpeld en kreeg ik weer een tip compleet de andere richting op.
Van mensen om me heen kreeg ik tips die ik probeerde en het heeft me kapitalen gekost, want ja de zorgverzekering vergoed geen drol meer.
Dus neem me niet kwalijk dat ik twee keer nadenk en sommige dingen afkets, ik moet er zelf ook in geloven.

Ik heb wel chiropractie en ortho manuele therapie, die laatste hielp me wel maar de behandeling waren niet prettig en ben er zelfs een keer met blauwe plekken vanaf gekomen.
Ik heb 3 keer 6/7 behandeling gehad maar op de een of andere manier moet die steeds van voren af aan beginnen en uiteindelijk zei hij dat het geen zin had.
Daarbij koste iedere behandeling 80 euro, das ook niet misselijk voor twee keer per maand.
Maar goed als het zou helpen.......

Ik heb geen last van hypo's tenminste niet dat ik weet.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:09

Geplaatst: 30-09-15 10:09

Ik denk ook dat het zoeken naar een huisarts waar je wel vertrouwen in hebt een goede stap is. Als het vertrouwen weg is, is de basis al verkeerd. Je kunt dan ook met een schone lei beginnen

Ik heb mij destijds uitgebreid psychologisch laten onderzoeken op aanraden van mijn huisarts. Daarmee had ik in mijn dossier een vastgelegd bewijs dat mijn klachten geen psychische achtergrond hadden.

Stoppen met die Ibuprofen lijkt mij ook verstandig. Pijnstillers zijn verslavend en kunnen klachten verergeren waardoor je meer gaat slikken etc.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:12

Geplaatst: 30-09-15 10:12

Ibuprofen is een grandioze dikmaker in grotere hoeveelheden. Ik zou, pijn of niet, daar eerst maar eens mee stoppen.
Je arts kan je misschien iets anders voorschrijven.
Verder maakt het je lijf lui en uitgeput en is het dus logisch, dat je halverwege de dag niet meer kunt.

Ik hoop dat je er snel achterkomt wat er verder is, maar denk dat dat wel een begin is!

En schrijf eens exact op wat je in een week aan calorieën weg eet. Vaak valt dat, helemaal in combinatie met ibuprofen, die zorgt voor een tragere vertering, je nog onwijs tegen.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:25

Geplaatst: 30-09-15 10:25

jesito schreef:
Ik heb ook al van alles geprobeerd en sta ook open voor van alles maar ik laat me geen geestelijk gedoe aanpraten.
Daar zijn ze op vandaag heel erg goed in, lopen graven in het verleden.
Iedereen maakt vervelende dingen mee, maar we krijgen op vandaag vaak ook niet de tijd ermee te dealen en daarom kampen zoveel mensen met geestelijke problemen.

Het is toch ook niet aanpraten? Waarom niet een test doen bij een psycholoog in het ziekenhuis? Niet alleen dingen uit het verleden maar ook ziek zijn an sich met als zijn beperkingen heeft grote invloed.
Ik heb het gevoel dat je bang bent voor de uitkomst van zo een onderzoek terwijl je er misschien best baat bij kan hebben.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:26

Geplaatst: 30-09-15 10:26

Hebben de artsen ooit gekeken of je misschien de ziekte van Bechterew hebt? Al je klachten zijn hetzelfde als die van een vriendin van mij. Zij loopt er al jaren mee en elke keer geen diagnose en nu blijkt ze dus Bechterew te hebben.

Overgewicht en weinig bewegen maakt het juist nog pijnlijker deze aandoening.

http://www.stichting-bechterew.nl/ziekte-van-bechterew

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 10:51

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 10:51

fransje23 schreef:
jesito schreef:
Ik heb ook al van alles geprobeerd en sta ook open voor van alles maar ik laat me geen geestelijk gedoe aanpraten.
Daar zijn ze op vandaag heel erg goed in, lopen graven in het verleden.
Iedereen maakt vervelende dingen mee, maar we krijgen op vandaag vaak ook niet de tijd ermee te dealen en daarom kampen zoveel mensen met geestelijke problemen.

Het is toch ook niet aanpraten? Waarom niet een test doen bij een psycholoog in het ziekenhuis? Niet alleen dingen uit het verleden maar ook ziek zijn an sich met als zijn beperkingen heeft grote invloed.
Ik heb het gevoel dat je bang bent voor de uitkomst van zo een onderzoek terwijl je er misschien best baat bij kan hebben.

Psycholoog in het ziekenhuis heb ik gehad voor het revalidatietraject en zij vonden me een nuchtere dame en er kwam niks raars uit.
Ik was iemand die goed vooruit keek, soms iets teveel misschien, wil graag de touwtjes in houden houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 10:52

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 10:52

KimBreda schreef:
Hebben de artsen ooit gekeken of je misschien de ziekte van Bechterew hebt? Al je klachten zijn hetzelfde als die van een vriendin van mij. Zij loopt er al jaren mee en elke keer geen diagnose en nu blijkt ze dus Bechterew te hebben.

Overgewicht en weinig bewegen maakt het juist nog pijnlijker deze aandoening.

http://www.stichting-bechterew.nl/ziekte-van-bechterew

Idd hier lijken mijn klachten het meeste op, maar met de mri zijn geen ontstekingen in het si-gewricht aangetroffen, dus dan is Bechterew uitgesloten.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:54

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst: 30-09-15 10:54

Ben je op Lupus of een andere bindweefselaandoening onderzocht?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 10:56

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 10:56

Lupus heeft een meid wat ik ken sinds kort en zij is hier gigantisch door afgevallen en dat is bij mij dus niet het geval.
Maar geen idee of hierop getest is.

Net gebeld voor bloed, bezinking was weer veel te hoog en ass moest wat bespreken met HA dus moet straks terug bellen.

**Geplaatst**: 30-09-15 10:59

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst: 30-09-15 10:59

Ik heb ook lupus en ik ben er niks van afgevallen hoor. Zeker vanwege je verhoogde ANA waarden zou ik hier eens naar laten kijken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 11:01

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 11:01

Oke. Die meid wat ik ken is het echt goed aan te zien. Ze is juist door het afvallen wat bizar snel ging naar de dokter gegaan en binnen een maand had ze de diagnose.
Maar dan zou een van de reumatologen die link toch ook moeten leggen??

**Geplaatst**: 30-09-15 11:02

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst: 30-09-15 11:02

Zou je wel verwachten maar de diagnose van lupus duurt wel vaker jaren. Het komt relatief weinig voor en lang niet alle reumatologen hebben er voldoende kennis van. Je kan het allicht eens aankaarten. Al is het alleen maar om het uit te sluiten.

**Geplaatst**: 30-09-15 11:05

Geplaatst: 30-09-15 11:05

secricible schreef:
hypo's zijn zeker mogelijk maar niet bij gezonde mensen Het lichaam hoort dan zelf het probleem op te kunnen vangen. Als dat niet zo is ligt daar iets aan ter grondslag, bijvoorbeeld een dieet dat je volgt (koolhydraatarm eten, spijsverteringsproblemen).
Iemand met diabetes zonder medicatie kan iig geen hypo's hebben.

Nou dan ga ik nu mijn huisarts bellen voor afspraak. Ik heb ze toch echt, gemeten en wel. En volgens mijn huisarts kan dat ook bij gezonde mensen zonder diabetes. Als ik snelle koolhydraten eet als ontbijt (croissantje met jam) is het gegarandeerd binnen anderhalf uur bingo.
Mijn bloedsuikers gaan omhoog na het eten van dat croissantje maar daarna heeft mijn lichaam een overreactie waardoor ik een hypo krijg. Gewoon een beetje opletten wat ik eet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 11:13

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 11:13

Ik heb er niet heel veel verstand van maar na eten en zeker zoet enzo gaat je bloedsuikerspiegel wel omhoog daarom moet je ook altijd nuchter prikken, maar is dit dan ook meteen een hypo??

**Geplaatst**: 30-09-15 11:17

Geplaatst: 30-09-15 11:17

estja schreef:
secricible schreef:
hypo's zijn zeker mogelijk maar niet bij gezonde mensen Het lichaam hoort dan zelf het probleem op te kunnen vangen. Als dat niet zo is ligt daar iets aan ter grondslag, bijvoorbeeld een dieet dat je volgt (koolhydraatarm eten, spijsverteringsproblemen).
Iemand met diabetes zonder medicatie kan iig geen hypo's hebben.

Nou dan ga ik nu mijn huisarts bellen voor afspraak. Ik heb ze toch echt, gemeten en wel. En volgens mijn huisarts kan dat ook bij gezonde mensen zonder diabetes. Als ik snelle koolhydraten eet als ontbijt (croissantje met jam) is het gegarandeerd binnen anderhalf uur bingo.
Mijn bloedsuikers gaan omhoog na het eten van dat croissantje maar daarna heeft mijn lichaam een overreactie waardoor ik een hypo krijg. Gewoon een beetje opletten wat ik eet.

Dat is inderdaad mijn status nu ook.
Croissantje jam kán, maar dan alleen als ik daarnaast nog een hoop vetten en/of eiwitten eet. De snelle koolhydraten inpakken noemt mijn dietiste dat... :')

Beter is gewoon helemaal geen snelle koolhydraten. Maar ach, je wil eens wat, nietwaar.

Voor TS,
Ik denk dat een arts zoeken waar je echt vertrouwen in hebt, en die joy serieus neemt nog wel het beste advies is.
Maar dat is nog weer makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kan allerlei minder voorkomende aandoeningen gaan opsommen en opzoeken, maar daar heb je in feite nog niets aan.
Een deel van jouw klachten herken ik van bij mijzelf, maar ook een hoop niet.
Een goede arts, daar ga je het meeste aan hebben.

**Geplaatst**: 30-09-15 11:23

Geplaatst: 30-09-15 11:23

jesito schreef:
Ik heb er niet heel veel verstand van maar na eten en zeker zoet enzo gaat je bloedsuikerspiegel wel omhoog daarom moet je ook altijd nuchter prikken, maar is dit dan ook meteen een hypo??

Nee.

Bij eten van voedsel gaat je bloedsuiker omhoog. Je lichaam corrigeert dat naar normale waarden.
Wanneer je bloedsuiker wat lager wordt, wordt dat ook gecorrigeerd. (Door het vrijmaken van energie uit opslag in oa lever en vetten)

(insuline/glucagon regelsysteem)

Soms gaat dat fout, en werkt dat regelsysteem niet goed.

Een te hoge bloedsuiker wordt hyper genoemd (hyperglycemie) een te lage hypo (hypoglycemie).

Van een hypo kun je je heel heel erg beroerd voelen, tm bewustzijnsverlies, agressie en nog zo wat leuke dingen.

Veel mensen kennen wel het gevoel van even rillerig zijn, als ze weinig gegeten hebben.
Dan is de bloedsuiker aan de lage kant, het is een signaal van het lichaam. Meestal is de waarde dan nog netjes net op of rond de 4.

Een echte hypo voelt heel anders.

**Geplaatst**: 30-09-15 11:33

Geplaatst: 30-09-15 11:33

jesito schreef:
B12 was in 2012 103, dat zou dus echt te laag zijn en hier staat bij opmerkingen, laagnormaal waarde.

Dit is geen laagnormaal waarde...dit is veel lager dan de minimumgrens van 150,103 valt onder een kritische grens...waardeloos als een arts dat zo wegwuift.

Ik zou eens naar een andere huisarts gaan kijken,heeft hij je wel eens doorverwezen naar een goede internist? Of zijn al deze uitslagen via de HA?
(Excuus,ik kan mij momenteel moeilijk concentreren op grote stukken tekst dus weet niet of het al ergens tussenstond)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-15 11:35

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-15 11:35

Tinky12 schreef:
jesito schreef:
B12 was in 2012 103, dat zou dus echt te laag zijn en hier staat bij opmerkingen, laagnormaal waarde.

Dit is geen laagnormaal waarde...dit is veel lager dan de minimumgrens van 150,103 valt onder een kritische grens...waardeloos als een arts dat zo wegwuift.

Ik zou eens naar een andere huisarts gaan kijken,heeft hij je wel eens doorverwezen naar een goede internist? Of zijn al deze uitslagen via de HA?
(Excuus,ik kan mij momenteel moeilijk concentreren op grote stukken tekst dus weet niet of het al ergens tussenstond)

Ik snap dat dus niet idd, als 150 de grens is.
Ik heb het hier in mijn medisch dossier staan dus is niet verzonnen, heb nog maar even gekeken.

**Geplaatst**: 30-09-15 11:39

Geplaatst: 30-09-15 11:39

Het is ronduit schandalig dat een arts hier niets mee doet,1 injectie is een doekje voor het bloeden...

Ik heb hier een linkje voor je...lees even door.Ik denk dat je veel van je klachten zult herkennen

https://www.vitamineb12nu.nl/vitamineb1 ... nlijst.php

Ik weet niet hoe lang het al zo laag is maar je kunt er dus wel blijvende neurologische schade aan overhouden.Het is belangrijk om achter de oorzaak van je lage B12 te komen.
Kun je het zelf niet omzetten via je darmen of is er iets anders aan de hand.

Pillen slikken hebben geen nut,dat is dus niet iets om aan te beginnen.Je moet er echt op staan de je HA hier iets aan gaat doen.Gebruik desnoods de bijsluiter die ik je eerder heb gegeven.

Wil hij dit niet dan zou ik een andere arts zoeken en je minimaal door laten verwijzen naar een internist.

Als je B12 op pijl is kun je eens kijken wat je restklachten zijn...

**Geplaatst**: 30-09-15 11:46

Geplaatst: 30-09-15 11:46

jesito schreef:
genja schreef:
Waarschijnlijk amitriptyline en dat is inderdaad van oorsprong een antidepressiva maar wordt tegenwoordig eigenlijk voornamelijk voorgeschreven voor zenuwpijn en inderdaad fybromyalgie.

Wat mij opvalt als ik zo snel door je topic heen leest en dat zeg ik niet om onaardig te zijn dat je op veel dingen die niet in je straatje lijken te passen negatief reageert. Als je bij de huisarts ook zo reageert als het nu bij mij (mijn interpretatie dus) overkomt kan in wel snappen dat de huisarts iets minder met ideeën komt als er toch negatief op gereageerd wordt.

Denk toch dat je moet leren naar het totaal plaatje te kijken natuurlijk zijn er van oorsprong lichamelijke klachten maar als je al zolang lichamelijke klachten hebt dan gaat er altijd een psychische component meespelen en ik denk dat het je wel wat kan opleveren als je open staat om hier ook naar te laten kijken. Zoals inderdaad een uitgebreid revalidatie programma daar wordt lichamelijk en psychisch samen bekeken maar dan moet je wel er voor open staat dat het van beide kanten benaderd wordt. Krampachtig na een diagnose blijven zoeken hoe logisch ook want je wilt tenslotte weten wat je hebt is niet altijd de beste oplossing.

Bedoel dit stukje dus nogmaals niet aanvallend maar ik bekijk het vanaf een andere kant.
(zelf zit ik nu dus in zo revalidatie programma)

Ik heb ook al van alles geprobeerd en sta ook open voor van alles maar ik laat me geen geestelijk gedoe aanpraten.
Daar zijn ze op vandaag heel erg goed in, lopen graven in het verleden.
Iedereen maakt vervelende dingen mee, maar we krijgen op vandaag vaak ook niet de tijd ermee te dealen en daarom kampen zoveel mensen met geestelijke problemen.

Ik ben niet negatief maar wel realistisch.

Toen ik 9 was ging mijn moeder al met mij naar de dokter omdat ik steeds pijn had aan knieën en rug, maar was groeipijn en verder werd niet gekeken.
Met 15 werd de scoliose wel geconstateerd blijkt later door de schoolarts en met 18 zijn de klachten steeds wat erger geworden en vanaf mijn 23 loop ik bij doctoren.
Altijd werd het afgewimpeld en kreeg ik weer een tip compleet de andere richting op.
Van mensen om me heen kreeg ik tips die ik probeerde en het heeft me kapitalen gekost, want ja de zorgverzekering vergoed geen drol meer.
Dus neem me niet kwalijk dat ik twee keer nadenk en sommige dingen afkets, ik moet er zelf ook in geloven.

Ik heb wel chiropractie en ortho manuele therapie, die laatste hielp me wel maar de behandeling waren niet prettig en ben er zelfs een keer met blauwe plekken vanaf gekomen.
Ik heb 3 keer 6/7 behandeling gehad maar op de een of andere manier moet die steeds van voren af aan beginnen en uiteindelijk zei hij dat het geen zin had.
Daarbij koste iedere behandeling 80 euro, das ook niet misselijk voor twee keer per maand.
Maar goed als het zou helpen.......

Ik heb geen last van hypo's tenminste niet dat ik weet.

Je maakt denk ik echt een verkeerde insteek het is geen geestelijk gedoe aanpraten en er hiermee dus maar een diagnose erop plakken.
Doordat je continue tegen lichamelijke problemen blijft aanlopen ga je er ook een psychische component bijkrijgen. Niemand wordt vrolijk van continu pijn.
Het is dus niet dat door dingen uit het verleden (want wat jij zegt klopt iedereen maakt van alles mee) deze klachten hebt maar doordat je 'vage' klachten hebt waar niemand een vinger precies op kan leggen die je belemmeren in je functioneren gaan er ook andere dingen meespelen. Dus je moet het totaal plaatje bekijken.
Bv die antidepressiva jij denkt dan naar mijn idee ze schrijven mij een antidepressiva voor maar ik ben niet depressief. Maar heb je het ook geprobeerd? Als het inderdaad amitryptiline was dan is het proberen waard uit onderzoek ik gebleken dat het in een lage dosering bij fybromyalgie helpt. Natuurlijk niet bij iedereen maar soms het proberen waard.
Dat je kritisch kijkt naar bepaalde behandelingen helemaal goed je moet er zelf een goed gevoel bij hebben.

**Geplaatst**: 30-09-15 12:15

Re: Een lijf om moedeloos van te worden en niemand weet wat t is

Geplaatst: 30-09-15 12:15

Ik zou echt proberen over te stappen op andere pijnstilling. Ibuprofen kan bij langdurig gebruik en hoge dosering lupusachtige klachten geven. Daarnaast: terug naar de huisarts, aangeven dat je je niet begrepen en serieus genomen voelt en serieus werken aan je gewicht. Zoek vormen van beweging die niet te belastend zijn voor de gewrichten, zoals fietsen of zwemmen.

**Geplaatst**: 30-09-15 12:17

Geplaatst: 30-09-15 12:17

Citaat:
St. maartenskliniek ben ik al geweest en hier kwam ik niet veel verder.
Die arts (ik meen zadelhof of zoiets) kwam weer met fibromyalgie en schreef me een antidepressiva voor

Was dit amytriptiline? Dit werkt namelijk ook op het doorgeven van pijnsignalen! Mijn moeder heeft het bij een ontstoken isias gehad is op zich niet direct raar als dat dit medicament was

**Geplaatst**: 30-09-15 12:36

Geplaatst: 30-09-15 12:36

Ik dacht bij de klachten ook meteen aan lupus, dat heb ik namelijk ook en afvallen, nee hoor, ik ben eerder heel veel aangekomen.

**Geplaatst**: 30-09-15 12:38

Geplaatst: 30-09-15 12:38

Wat een gedoe jesito!

Als ik jou was: Breed bloedonderzoek laten doen (eisen) dus ook weer je B12, maar ook alle andere dingen.

Met die uitslagen meld je je aan bij een nieuwe huisarts. Bespreek met je internist wat het BHP wordt.

Eerst proberen je waardes weer een beetje 'normaal' te krijgen.

Is het een idee om te gaan zwemmen? Om je lijf meer in conditie te krijgen, je spieren en gewrichten onbelast aan het werk te zetten.

En inderdaad stoppen met zoveel ibuprofen dit in overleg met de arts.