Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-07-15 10:30

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 10:30

Heeft het ziekenhuis geen palliatief team?
Palliatieve sedatie (midazolam en morfine) lijkt me zeer terecht in deze situatie...

**Geplaatst**: 26-07-15 10:33

Geplaatst: 26-07-15 10:33

Diablo schreef:
Raar eigenlijk, euthanasie is niet toegestaan, maar iemand uithongeren en laten verdorsten mag wel. Eigenlijk is dat hetzelfde, je laat iemand moedwillig sterven.

Precies, en dan met extra lijden. Ik snap ook niet dat sommige artsen dat dan ineens moreel niet zo erg vinden

RaafSmits schreef:
Onlangs is een van mijn zussen daarvoor zelfs via officiële wegen een document laten opstellen bij een notaris.......maar ik hoor hierover toch dat ook dat niet eens afdoende hoeft te zijn.......m.a.w. heeft het dan wel zin om te doen??

Ja, want als je niets hebt gebeurt het in elk geval niet, en als je een wilsverklaring hebt is er kans dat het wel gebeurt. Maar het geeft inderdaad geen garanties, je hebt geen recht op euthanasie.

Bij een notaris hoeft overigens niet. Als je een duidelijke verklaring hebt die je met je arts en je familie bespreekt en ondertekent is dat net zoveel waard, of zelfs wel meer. De NVVE kan je meer vertellen.
Het advies is bovendien om regelmatig bij de arts aan te geven dat je nog steeds volledig achter de inhoud staat.

**Geplaatst**: 26-07-15 10:36

Geplaatst: 26-07-15 10:36

Shadow0 schreef:
Diablo schreef:
Raar eigenlijk, euthanasie is niet toegestaan, maar iemand uithongeren en laten verdorsten mag wel. Eigenlijk is dat hetzelfde, je laat iemand moedwillig sterven.

Precies, en dan met extra lijden. Ik snap ook niet dat sommige artsen dat dan ineens moreel niet zo erg vinden

Heeft niks met moraal te maken maar puur dat een arts strafbaar is als hij euthanasie uitvoert terwijl dit niet officieel is vast gelegd.
Dus als je dit zelf niet van te voren goed regelt mág een arts niks doen, wat een arts wil maakt dan niet uit.

**Geplaatst**: 26-07-15 10:43

Geplaatst: 26-07-15 10:43

manie schreef:
Heeft het ziekenhuis geen palliatief team?
Palliatieve sedatie (midazolam en morfine) lijkt me zeer terecht in deze situatie...

Idd dit moet ingezet worden als dat mogelijk is.
Vreselijk als je iemand zo moet zien vechten en kronkelen ook voor diegene zelf is het een hel.
Dan kun je maar beter dier zijn dan krijg je meestal wel een spuit om het te stoppen.
Ik vind het niet meer van deze tijd dat er zo moeilijk gedaan word over euthanasie.

Mijn opa heeft me toen hij zo slecht lag gesmeekt om m met zijn eigen buks neer te schieten, nou dat doet wat met je.
We hebben voor hem nog euthanasie aangevraagd, maar die procedure duurde veel te lang en hij is na die marteling zelf gestorven op het moment dat iemand hem kwam beoordelen of hij in aanmerking kwam voor de euthanasie

Ik hoop maar dat je oma niet te lang meer hoeft te lijden, heel erg veel sterkte.

**Geplaatst**: 26-07-15 11:10

Geplaatst: 26-07-15 11:10

Ik sta, als verpleegkundige, aan de andere kant van het bed en eerlijk, ik vraag me echt af waarom het in Nederland zo gaat. Wij stoppen ook met het toedienen van vocht en voeding, maar dan wordt er ook steeds pijnmedicatie en wat sedatie bij opgestart.
Hebben jullie geen palliatief supportteam in jullie ziekenhuizen? Deze mensen begeleiden familie en geven adviesen aan het personeel. En is er geen palliatieve eenheid binnen het ziekenhuis waar ze stervende mensen comfortzorg bieden? Ik ken bij ons geen enkel ziekenhuis waar geen palliatief supportteam en palliatieve zorgeenheid aanwezig is en ik kan me niet voorstellen dat het in Nederland anders zou zijn.

**Geplaatst**: 26-07-15 11:58

Geplaatst: 26-07-15 11:58

Ik werk in een verpleeghuis waar veel mensen overlijden maar het belangrijkste is dat iemand geen pijn heeft.
Als iemand stervende is of wordt, en oncomfortabel, onrustig angstig lijkt wordt er gestart met pijnmedicatie/morfine.
Bijna altijd een morfinepompje zodat de dosis gelijk is en je geen pieken/dalen hebt in de pijnbestrijding.

Wel is het zo dat alleen het 1e contactpersoon op de hoogte wordt gehouden, mee kan beslissen over de behandeling.
Andere familieleden weten dit niet, alleen als het 1e contactpersoon ze op de hoogte stelt.
Maar de verpleging of arts mag niet zomaar informatie geven aan andere familieleden.

Maar ik kan me niet voorstellen dat men in het ziekenhuis zomaar iemand laten overlijden en er een beetje nonchalant over doen.
Ik weet niet wie het 1e contactpersoon van je oma is of dat ze zelf nog wilsbekwaam is, maar je zou kunnen vragen om een morfine(pomp) voor je oma.
Sterven is niet altijd makkelijk maar het kan heel goed verzacht worden zodat iemand toch rustig kan gaan zonder pijn of angst.

**Geplaatst**: 26-07-15 12:22

Geplaatst: 26-07-15 12:22

Gillbo schreef:

Heeft niks met moraal te maken maar puur dat een arts strafbaar is als hij euthanasie uitvoert terwijl dit niet officieel is vast gelegd.
Dus als je dit zelf niet van te voren goed regelt mág een arts niks doen, wat een arts wil maakt dan niet uit.[/quote]

Mijn schoonvader had longkanker en leed echt heel erg. Het was onmenselijk, hoe hij de laatste dagen lag te vechten tegen de pijn en om zuurstof.
De huisarts heeft hem morfine gegeven en wel zoveel, dat hij binnen 20 minuten overleden was. Natuurlijk, het mag niet, maar deze arts deed het wel en daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.

**Geplaatst**: 26-07-15 12:26

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 12:26

Ja dat mag dus weer wel. Dat is passieve euthanasie.
Hierbij wordt pijn als hoofddoel gesteld, dat is behandeld en daardoor is hij overleden, dat mag weer wel.
Dan moet iemand wel erg zwak zijn want anders overlijd hij niet zo snel aan morfine.

De lijn is zo dun tussen wat wel en niet mag en wanneer een arts wel strafbaar is en wanneer niet.

In het geval van ts zou ik overigens een second opinion aanvragen.
En voor een droge mond kan je ook een vochtig washandje geven dat verfrist.
Geef aub niet die lemon swaps die dingen zijn zo ontzettend goor

**Geplaatst**: 26-07-15 12:28

Geplaatst: 26-07-15 12:28

Jessix schreef:
Mijn ervaring is dat de morfine vaak wel dusdanig wordt opgevoerd dat mensen gelukkig steeds verder wegzakken en het sterven daardoor wel redelijk snel zal gaan. Vaak zijn ze door de hoeveelheid morfine niet meer bij kennis.

Misschien is zoiets nog te bespreken?

maar waarom moet dit zo en kan het niet gewoon op een 'snellere' manier.
ik wil zo echt niet liggen, en hoop er ook nooit voor te komen te staan maar ik zou mijn ouders of wie dan ook niet aan willen doen,
heb me 'schoon' opa zo meegemaakt in mijn zwangerschap, het was een hel voor iedereen en ook voor opa. makkelijk is het nooit wanneer iemand overlijdt maar het kan op langere termijn wel verzachten dat iemand rustig en zonder lijden is heen gegaan

**Geplaatst**: 26-07-15 12:36

Geplaatst: 26-07-15 12:36

Dan moet de wet worden aangepast Je mag iemand nu eenmaal een spuitje geven zoals je bij een dier doet (gelukkig)

Laatst bijgewerkt door MissBmx op 26-07-15 12:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-07-15 12:42

Geplaatst: 26-07-15 12:42

Omdat palliatieve sedatie en de dosis steeds opvoeren en opvoeren binnen de grijze zone valt van de wet (bewust, actief leven beëindigen - de dosis niet steeds meer en meer opvoeren is de echte palliatieve sedatie, maar dan duurt het ook veel veel langer vaak)

**Geplaatst**: 26-07-15 12:49

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 12:49

In het geval van mijn oma die opgegeven was ivm kanker en bezig was met een euthanasie verklaring kreeg ze het volgende advies mocht het afgekeurd worden.
Juist stop met eten en drinken. Hierdoor raak je binnen een paar dagen in coma waardoor je sneller wegzakt en overlijd.
Het klinkt heel cru maar is minder pijnlijk om op die manier te sterven dan onnodig blijven rekken met voeding en vocht toedienen.
Uiteraard wel met pijnbestrijding.

**Geplaatst**: 26-07-15 12:54

Geplaatst: 26-07-15 12:54

Oh bah TS, ik weet helaas precies hoe je je moet voelen hierbij en wil je in eerste instantie heel veel sterkte wensen. Ik hoop voor jullie dat het allemaal niet te lang hoeft te duren.

Twee jaar geleden kwam mijn opa in het ziekenhuis terecht omdat zijn lichaam op was en organen begonnen uit te vallen. Toen we dit hoorden was het een hele shock, want we wisten dat het op zou houden en dat er niks meer voor hem te doen was.

Opa zelf was daar niet aan toe en het was hartverscheurend dat hij steeds om zijn schoenen vroeg, want hij wou toch echt gewoon weer weg kunnen wandelen.

Uiteindelijk zijn ze bij hem ook gestopt met toedienen van vocht en voeding, maar wij als familie waren helemaal niet ingelicht hierover. Toen ik de laatste keer bij opa ben geweest liep ik de gang door naar zijn kamer en hoorde hem vanaf de gang al huilen en roepen, zoveel pijn had hij. In paniek heb ik een verpleegster geroepen en vroeg om extra pijnmedicatie. Ze hebben hem toen een morfine-spuitje gegeven, maar dit hielp niet.

Opa's mond was enorm droog en toen ik de verpleegster vroeg om hem iets te drinken te geven werd ik aangekeken of ik gek was. Hij krijgt niks meer want hij kan niet meer zelfstandig eten en drinken en is toch stervende was het antwoord. Opa was nog gewoon bij kennis en tussen de pijnscheuten door heb ik hem gevraagd of hij drinken wou, waarop hij heftig ja knikte. Ik ben de gang op gegaan en kwam iemand tegen met een etenskar.

Daar heb ik 2 potjes appelmoes vanaf gepikt en die heb ik opa gevoerd met een lepeltje, hij was me zo dankbaar daarvoor. Ik heb meteen mijn moeder opgebeld en gezegd dat ze het ziekenhuis moest bellen om toestemming te geven voor een morfinepomp, want mijn opa lag zo verschrikkelijk te lijden en ze lieten hem gewoon liggen te creperen. Dat je iemand vanaf de gang hoort roepen en schreeuwen van de pijn en er gewoon langs loopt of er niks aan de hand is als verplegend personeel, ik vind het verschrikkelijk!

Gelukkig werd de morfinepomp toen snel aangesloten en opa is die nacht overleden, maar ik krijg deze laatste momenten nooit meer uit mijn geheugen kwijt. Iemand waar je zoveel van houdt zo moeten zien lijden is echt niet menswaardig en je staat als familie compleet machteloos.

**Geplaatst**: 26-07-15 12:54

Geplaatst: 26-07-15 12:54

StalNollie schreef:
Jessix schreef:
Mijn ervaring is dat de morfine vaak wel dusdanig wordt opgevoerd dat mensen gelukkig steeds verder wegzakken en het sterven daardoor wel redelijk snel zal gaan. Vaak zijn ze door de hoeveelheid morfine niet meer bij kennis.

Misschien is zoiets nog te bespreken?

maar waarom moet dit zo en kan het niet gewoon op een 'snellere' manier.
ik wil zo echt niet liggen, en hoop er ook nooit voor te komen te staan maar ik zou mijn ouders of wie dan ook niet aan willen doen,
heb me 'schoon' opa zo meegemaakt in mijn zwangerschap, het was een hel voor iedereen en ook voor opa. makkelijk is het nooit wanneer iemand overlijdt maar het kan op langere termijn wel verzachten dat iemand rustig en zonder lijden is heen gegaan

Omdat de "snelle" manier actieve euthanasie is en dit strikt wettelijk geregeld is. Vroeger, voor de wet, hadden artsen veel meer ruimte om iets bij in het infuus te doen. Bij passieve euthanasie of een DNR 3 beleid, kan je enkel comfortzorg opstarten en dan hangt het van de visie van de arts af. Ik zou in dit geval ook liever een morfine of dipi/dormicumdrip zien en snap hier de artsen echt niet

**Geplaatst**: 26-07-15 13:08

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 13:08

@ StalNollie, wat al geschreven is, de snellere manier is actieve euthanasie en dat is helaas nog niet zo makkelijk, wettelijk geregeld als men soms denkt.

Maar ook nu kan er gezorgd worden dat mensen op de meest humane manier kunnen overlijden.

**Geplaatst**: 26-07-15 13:32

Geplaatst: 26-07-15 13:32

Gillbo schreef:
Ja dat mag dus weer wel. Dat is passieve euthanasie.
Hierbij wordt pijn als hoofddoel gesteld, dat is behandeld en daardoor is hij overleden, dat mag weer wel.
Dan moet iemand wel erg zwak zijn want anders overlijd hij niet zo snel aan morfine.

Dat mag ook niet. Bij correcte palliatieve sedatie wordt de dosis medicijnen zo opgevoerd dat er in principe geen sprake is van overlijden door de medicijnen, maar dat iemand niet meer lijdt. Het toedienen van een overdosis medicijnen is nog steeds strafbaar als het wordt ontdekt.

Daarnaast zijn er wel degelijk enige mogelijkheden, om het lijden te verminderen zeker (allereerst zorgen dat iemand geen last van dorst heeft, en daarna dan eventueel palliatieve sedatie) maar als iemand kan communiceren is ook actieve levensbeeindiging niet altijd onmogelijk. Je kunt aan de eisen van euthanasie voldoen, want daarin staat dat de persoon duidelijk kenbaar moet maken dat ze het leven beeindigd wil hebben. Dat kan schriftelijk, maar het kan ook mondeling, met gebaren, met spraakcomputers, met aanraakborden, met oogknipperen... Als het maar duidelijk is dat iemand voldoende in staat is die keuze te maken en te communiceren.

Het is dus wel wat te makkelijk om dan als arts te vinden dat het niet kan, en wel de voeding stop te zetten en je verder nauwelijks voor de patient te interesseren (wat toch een beetje de indruk is die uit het verhaal van de TS spreekt.)

**Geplaatst**: 26-07-15 13:38

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 13:38

Als je een zwak lichaam zoveel medicatie geeft dat de pijn weg is zal iemand daar meestal aan overlijden.Dat is wat ik beschrijf.Pijnbestrijding wordt dan hoofddoel.

En om te zeggen dat artsen zich niet interesseren vind ik echt een hele domme uitspraak.

Ts weet niet precies hoe het zit en de medische wereld is aan heel veel regeltjes en niet zoals een dierenarts hup spuitje erin en klaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-07-15 13:42

Geplaatst door de TopicStarter : 26-07-15 13:42

Murosch schreef:
Oh bah TS, ik weet helaas precies hoe je je moet voelen hierbij en wil je in eerste instantie heel veel sterkte wensen. Ik hoop voor jullie dat het allemaal niet te lang hoeft te duren.

Twee jaar geleden kwam mijn opa in het ziekenhuis terecht omdat zijn lichaam op was en organen begonnen uit te vallen. Toen we dit hoorden was het een hele shock, want we wisten dat het op zou houden en dat er niks meer voor hem te doen was.

Opa zelf was daar niet aan toe en het was hartverscheurend dat hij steeds om zijn schoenen vroeg, want hij wou toch echt gewoon weer weg kunnen wandelen.

Uiteindelijk zijn ze bij hem ook gestopt met toedienen van vocht en voeding, maar wij als familie waren helemaal niet ingelicht hierover. Toen ik de laatste keer bij opa ben geweest liep ik de gang door naar zijn kamer en hoorde hem vanaf de gang al huilen en roepen, zoveel pijn had hij. In paniek heb ik een verpleegster geroepen en vroeg om extra pijnmedicatie. Ze hebben hem toen een morfine-spuitje gegeven, maar dit hielp niet.

Opa's mond was enorm droog en toen ik de verpleegster vroeg om hem iets te drinken te geven werd ik aangekeken of ik gek was. Hij krijgt niks meer want hij kan niet meer zelfstandig eten en drinken en is toch stervende was het antwoord. Opa was nog gewoon bij kennis en tussen de pijnscheuten door heb ik hem gevraagd of hij drinken wou, waarop hij heftig ja knikte. Ik ben de gang op gegaan en kwam iemand tegen met een etenskar.

Daar heb ik 2 potjes appelmoes vanaf gepikt en die heb ik opa gevoerd met een lepeltje, hij was me zo dankbaar daarvoor. Ik heb meteen mijn moeder opgebeld en gezegd dat ze het ziekenhuis moest bellen om toestemming te geven voor een morfinepomp, want mijn opa lag zo verschrikkelijk te lijden en ze lieten hem gewoon liggen te creperen. Dat je iemand vanaf de gang hoort roepen en schreeuwen van de pijn en er gewoon langs loopt of er niks aan de hand is als verplegend personeel, ik vind het verschrikkelijk!

Gelukkig werd de morfinepomp toen snel aangesloten en opa is die nacht overleden, maar ik krijg deze laatste momenten nooit meer uit mijn geheugen kwijt. Iemand waar je zoveel van houdt zo moeten zien lijden is echt niet menswaardig en je staat als familie compleet machteloos.

Het is inderdaad vreselijk. Je gaat er zelf aan onderdoor. Mijn moeder heeft geen rust meer en als mijn oma smeekt om drinken en steeds wat probeert te zeggen en lukt niet. Maar ze maakt uit de lichaamstaal op dat ze naar 'pap' wil, opa dus. Want dit probeert ze volgens mij moeder ook steeds te zeggen.

Je krijgt zelfs neigingen om er zelf een einde aan te maken voor haar... maarja... Dan kom je zelf in de gevangenis voor moord.

Mijn opa had longkanker. Hij heeft ook afgezien en de laatste dagen waren ook vreselijk om mee te maken. Maar hij was thuis en er was 24/7 verpleging aanwezig bij hem. Dus 's nachts was er iemand op zijn kamer om hem in de gaten te houden.

**Geplaatst**: 26-07-15 13:50

Geplaatst: 26-07-15 13:50

Gillbo schreef:
Als je een zwak lichaam zoveel medicatie geeft dat de pijn weg is zal iemand daar meestal aan overlijden.Dat is wat ik beschrijf.

Het is alleen niet echt juist, in medisch opzicht gezien. Een goede toediening van dormicum en morfine heeft nauwelijks tot gevolg dat iemand daaraan overlijdt - het overlijden gebeurt door de ziekte en/of de gevolgen van geen vocht.
Ja, pijnbestrijding (of eigenlijk, zorgen dat iemand niet lijdt) is dan het hoofddoel, maar het is GEEN euthanasie en vrijwel niet levensverkortend.

Citaat van de KNMG: "Palliatieve sedatie is normaal medisch handelen. Palliatieve sedatie is het opzettelijk verlagen van het bewustzijn van een patiënt in de laatste levensfase. Doel is het lijden te verlichten. Het bewustzijn verlagen is een middel om dat te bereiken. Palliatieve sedatie die lege artis ['volgens de kunst'] wordt toegepast bekort het leven niet. De patiënt komt te overlijden aan de onderliggende ziekte. Hierin onderscheidt palliatieve sedatie zich van euthanasie."
http://knmg.artsennet.nl/Dossiers-9/Dos ... edatie.htm

Citaat:
En om te zeggen dat artsen zich niet interesseren vind ik echt een hele domme uitspraak.

Ts weet niet precies hoe het zit en de medische wereld is aan heel veel regeltjes en niet zoals een dierenarts hup spuitje erin en klaar

Ik zeg niet dat alle artsen dat doen, maar het komt naar mijn mening toch wel met enige regelmaat voor. Zie de diverse voorbeelden in dit topic. Zelfs als er maar een deel van waar is, en het meestal genuanceerder ligt en we de kant van de arts niet kennen, dan nog lijkt er in sommige situaties erg weinig aandacht voor hoe de patient die laatste tijd dan doorkomt.

In het geval van de TS lijkt de arts niet eens te zien dat de vrouw bij kennis is, terwijl de familie dat wel ervaart. Dat lijkt me nogal een probleem, en dat heeft niks met euthanasieregels te maken.

**Geplaatst**: 26-07-15 14:03

Re: Euthanasie en onmenselijke behandeling

Geplaatst: 26-07-15 14:03

Nou Shadow dat is gek aangezien dat is wat ik vaak tegenkom in mijn werk.Dormicum is een spierontspanner als je daar veel van geeft aan een zwak lichaam is de pijn weg maar worden ook een hart en longen verzwakt.Het is dus niet de oorzaak maar versterkt wel.Een lijf zal nl minder vechten.

**Geplaatst**: 26-07-15 14:15

Geplaatst: 26-07-15 14:15

Diablo schreef:
Mijn schoonvader had longkanker en leed echt heel erg. Het was onmenselijk, hoe hij de laatste dagen lag te vechten tegen de pijn en om zuurstof.
De huisarts heeft hem morfine gegeven en wel zoveel, dat hij binnen 20 minuten overleden was. Natuurlijk, het mag niet, maar deze arts deed het wel en daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.

Dat deed een huisarts uit Tuitjenhorn ook, alleen die had de pech een overijverige co assistent te hebben...
Ik kan me zo voorstellen dat artsen nadien ook wat voorzichtiger zijn, zeker in een ziekenhuisomgeving met veel getuigen.

**Geplaatst**: 26-07-15 14:27

Geplaatst: 26-07-15 14:27

Gillbo schreef:
Nou Shadow dat is gek aangezien dat is wat ik vaak tegenkom in mijn werk.Dormicum is een spierontspanner als je daar veel van geeft aan een zwak lichaam is de pijn weg maar worden ook een hart en longen verzwakt.Het is dus niet de oorzaak maar versterkt wel.Een lijf zal nl minder vechten.

Dat is raar, bij mijn weten is dormicum vooral een sedativum en geeft geen analgesie...

**Geplaatst**: 26-07-15 14:59

Geplaatst: 26-07-15 14:59

Evi84 schreef:
Gillbo schreef:
Nou Shadow dat is gek aangezien dat is wat ik vaak tegenkom in mijn werk.Dormicum is een spierontspanner als je daar veel van geeft aan een zwak lichaam is de pijn weg maar worden ook een hart en longen verzwakt.Het is dus niet de oorzaak maar versterkt wel.Een lijf zal nl minder vechten.

Dat is raar, bij mijn weten is dormicum vooral een sedativum en geeft geen analgesie...

Ietsje meer verdieping in je huiswerk

Midazolam

**Geplaatst**: 26-07-15 15:29

Geplaatst: 26-07-15 15:29

kamsel schreef:
Diablo schreef:
Mijn schoonvader had longkanker en leed echt heel erg. Het was onmenselijk, hoe hij de laatste dagen lag te vechten tegen de pijn en om zuurstof.
De huisarts heeft hem morfine gegeven en wel zoveel, dat hij binnen 20 minuten overleden was. Natuurlijk, het mag niet, maar deze arts deed het wel en daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.

Dat deed een huisarts uit Tuitjenhorn ook, alleen die had de pech een overijverige co assistent te hebben...
Ik kan me zo voorstellen dat artsen nadien ook wat voorzichtiger zijn, zeker in een ziekenhuisomgeving met veel getuigen.

Dat kan ik me ook voorstellen. Mijn schoonvader was thuis, dat is anders. En niemand 'weet' of hij nou aan de morfine overleden is, of aan de gevolgen van zijn ziekte. Wij houden het op het laatste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-07-15 15:30

Geplaatst door de TopicStarter : 26-07-15 15:30

Zojuist gebeld door tante. Morgen gesprek, ze willen haar toch naar hospice doen (vanuit ziekenhuis), want daar krijgt ze betere zorg als bij hun. Dat is al één geluk...