Ik moest op zoek naar een nieuwe mondhygienist en koos voor diegene met laser.
Volgens de tekst een mogelijke oplossing voor mijn forse tandvleesproblemen en, ook heel fijn, pijnloos.
Ik kreeg een intensieve behandeling, in vier delen.
Maar dat laseren, dat deed pijn! De pijn werd veroorzaakt door het koelwater dat tegen de ontblote tandhalzen kwam.
Mensen met tandvleesproblemen kunnen zich die pijn vast wel voorstellen. En dat dan tijdens de hele behandeling.
Het was niet te houden. Dus alleen voor het reinigen moest ik verdoving nemen. Dat vind ik ongewenst.
Uiteindelijk ondanks de laser en een goede mondhygiene volgens de deskundigen toch naar de paradontoloog doorgestuurd. Twee tandflapoperaties later is men erg tevreden. De nabehandeling bestaat vier keer per jaar tandsteen verwijderen. Gelukkig doet men dat daar ouderwets handmatig. Dat is bij mij, misschien vreemd, zo goed als pijnloos.
Wat ik verder onprettig vind bij het laseren, maar waarvan ik niet weet of dat aan het laseren of de laseraar ligt, is het brandluchtje wat je af en toe uit je mond ruikt opstijgen en ook een soort van proeft. Daar werd ik erg onzeker van, gaat het allemaal wel goed? Volgens de laseraar deed de laser dan goed zijn werk, namelijk iets weglaseren.
Ook maakte ik eens een defect laserapparaat mee. Die zei plof en er kringelde wat rook omhoog.
Waar ik weigerde om de behandeling op dat moment voort te zetten. Ook als was er zojuist een monteur bij geweest en was hetmding goedbevonden. Het zal wel....
