Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-15 23:17

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-15 23:17

moonfish13 schreef:
Hoe wordt je getest voor tekenziekten?
Via een goede test of een standaard test via de huisarts?
Ik heb een zelfde verhaal en heb dus lyme met meerdere co-infecties.

Op het moment via de huisarts zodat ik enige indicatie heb, als er niets uit komt ga ik nog kijken of ik het via duitsland kan regelen maar ik wilde even snel wat nagekeken hebben.

**Geplaatst**: 10-06-15 23:19

Geplaatst: 10-06-15 23:19

Laat het zeker via infectolab of weert doen!
Niet op je kop laten zitten door de huisarts.
Ik heb mijn vorige post aangevuld.

Laatst bijgewerkt door moonfish13 op 10-06-15 23:23, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-15 23:21

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-15 23:21

moonfish13 schreef:
Laat het zeker via infectolab of weert doen!
Niet op je kop laten zitten door de huisarts.
Ik heb mijn vorige post aangevuld, en heb praktisch hetzelfde doorgemaakt.

Goed om te weten, weert heeft mijn psychiater veel mee te doen dus die zal ik morgen even bellen om te vragen of hij de onderzoeken wil laten doen. Kan me niet indenken dat hij dat zou weigeren. Fijn dat het bij jou een stuk beter gaat .

**Geplaatst**: 10-06-15 23:28

Geplaatst: 10-06-15 23:28

Mijn verhaal is echt hetzelfde.
Ik heb tig soorten antidepressiva gehad, antipsychotica en ook ritalin en dexamfetamine.
Toen dat niks hielp ben ik overal mee gekapt, en kwam ik er achter dat ik sowieso een vette voedselallergie had voor melk en gluten.
Pijn, pijn en concentratieproblemen enorm, en slapen, slapen slapen.
Ik paste ook nergens in, maar het plaatje Lyme was voor mij gelijk helder.
Het heeft alleen zoveel symptomen dat je soms door de bomen het bos niet ziet.
Toen ik begon met behandelen had ik er echt 40 vd 50 ofzo, maar die passen ook weer bij veel andere ziektebeelden wat het verwarrend maakt.

Mocht je positief testen mag je altijd pb'en voor vragen.

**Geplaatst**: 10-06-15 23:42

Geplaatst: 10-06-15 23:42

Klinkt allemaal wel erg bekend.

Mijn ervaring is dat doktoren je vrij makkelijk het labeltje depressie geven, en je lichamelijke problemen (vermoeidheid etc.) daaraan toeschrijven, terwijl het net zo goed andersom kan zijn. Depressie-achtige klachten kunnen heel goed veroorzaakt worden door processen in je lichaam die niet goed verlopen. En je kunt natuurlijk ook boos en verdrietig worden door je situatie. Lijkt me niet meer dan logisch.

Dan kan er van alles psychisch aan je gepeut worden, inclusief medicijnen, maar het gaat je niet (veel) helpen. Dat is allemaal wel heftig om mee te maken, omdat er met elke behandeling in feite tegen je gezegd wordt dat de manier waarop je denkt, voelt en in het leven staat niet goed is, naast dat je lichamelijke toestand niet wordt erkend. Daar word je op zich al depressief van.

Goed dat je bij een diëtiste loopt in ieder geval. Dat is een wat nieuwere benadering van jouw soort klachten en naar mijn idee zou het daar in eerste instantie gezocht moeten worden. Stap desnoods ook eens over naar een andere diëtiste die net vanuit een andere hoek werkt.
Ook goed dat je de Lyme test hebt gedaan. Je zou ook nog naar een endocrinoloog en neuroloog kunnen gaan. En zo zijn er nog heel veel andere dingen te bedenken om te proberen en te testen, voordat je bij de psychiater uitkomt.

Wat ik maar zeggen wil... Laat je niet gek maken!

Oftewel, laat je niet te makkelijk aanpraten dat je geestelijk iets mankeert.

**Geplaatst**: 10-06-15 23:59

Geplaatst: 10-06-15 23:59

Ik lees mn eigen verhaal in het jouwe. Ik tob ook al lang (sinds mn 14de) met depressieve klachten, futloosheid, geen kracht, veel slaap nodig hebben. Ik gebruik sinds 2 jaar Escitalopram in de hoogste dosering, het helpt mij iets doordat het de diepste dalen neutraliseert, helaas ook de hoogste pieken, maar dat neem ik voor lief. Kan je verder dus ook niet veel tips geven, maar wil je toch even sterkte wensen en je bent niet alleen :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-15 11:05

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-15 11:05

"Fijn" dat ik niet de enige ben, vraag me wel af of de mensen die ongeveer hetzelfde hebben daadwerkelijk weer een baan van 9 tot 5 (gaan) kunnen uitvoeren. Ben iemand die graag weet wat komen gaat en mijn situatie is daar totaal niet duidelijk in.

Mijn psychiater is tevens bio- en neuroloog en werkt op een orthomoleculaire basis op het moment. De dieetiste is er ook eentje die hierin veel ervaring heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-15 16:35

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-15 16:35

Bloedresultaten waren allemaal normaal, advies van de huisarts: Lichamelijk niets mis dus kijk het maar even aan :')

Weet ik ook meteen wat ik van die vent kan verwachten. Volgende week komt mijn psychiater met zijn deel van de nieuwe testen.

**Geplaatst**: 11-06-15 16:49

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst: 11-06-15 16:49

Ik maak er wat duidelijks van:
Als het Lyme is heb je nog een lange weg te gaan, zonder garanties dat je ooit beter gaat worden.
Van 9 tot 5 werken lijkt mij praktisch onmogelijk, ook in verband met restschade.
Zoals je ooit was gaat het dan niet meer worden grof gezegd.
Je zal altijd alert moeten blijven als je een van de weinigen bent die "geneest", stress en verminderde weerstand kan het weer activeren.

Verder hangt het enorm af van hoe je lichaam op de behandelingen reageert en welke co-infecties je hebt.
Maar erger dan het nu is gaat het hoe dan ook worden als je gaat behandelen.
Eerst 10 stappen terug om er later vooruit te kunnen zetten zeg maar.
Behandelen vreet onwijs veel energie en is alles behalve fijn, hoe je het ook doet.
De ervaring is vooral dat het wisselende en de dalen steeds wat minder diep worden, beetje bij beetje.
Belangrijk is dat je echt accepteert dat je lijf soms niet kan, zodat alle energie naar je herstel kan gaan.

Verder hangt het af van je eigen inzet en wil om te leren. Ik ga goed vooruit van ivermectine en fenbendazol, maar dat zal je huisarts je niet geven waarschijnlijk.
Veternaire middelen zijn hier dus niet vreemd zeg maar.

Verder: nee heb je ja kun je krijgen is mijn motto!
Ik kan op de goede momenten echt vrij veel, alleen niet elke dag werkt mijn bovenkamer goed.
Maar ik moet niet denken laat ik er eens lekker schijt aan hebben dat ik ziek ben..
Dan gaat het echt fout en flipt mijn systeem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-15 18:04

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-15 18:04

moonfish13 schreef:
Ik maak er wat duidelijks van:
Als het Lyme is heb je nog een lange weg te gaan, zonder garanties dat je ooit beter gaat worden.
Van 9 tot 5 werken lijkt mij praktisch onmogelijk, ook in verband met restschade.
Zoals je ooit was gaat het dan niet meer worden grof gezegd.
Je zal altijd alert moeten blijven als je een van de weinigen bent die "geneest", stress en verminderde weerstand kan het weer activeren.

Verder hangt het enorm af van hoe je lichaam op de behandelingen reageert en welke co-infecties je hebt.
Maar erger dan het nu is gaat het hoe dan ook worden als je gaat behandelen.
Eerst 10 stappen terug om er later vooruit te kunnen zetten zeg maar.
Behandelen vreet onwijs veel energie en is alles behalve fijn, hoe je het ook doet.
De ervaring is vooral dat het wisselende en de dalen steeds wat minder diep worden, beetje bij beetje.
Belangrijk is dat je echt accepteert dat je lijf soms niet kan, zodat alle energie naar je herstel kan gaan.

Verder hangt het af van je eigen inzet en wil om te leren. Ik ga goed vooruit van ivermectine en fenbendazol, maar dat zal je huisarts je niet geven waarschijnlijk.
Veternaire middelen zijn hier dus niet vreemd zeg maar.

Verder: nee heb je ja kun je krijgen is mijn motto!
Ik kan op de goede momenten echt vrij veel, alleen niet elke dag werkt mijn bovenkamer goed.
Maar ik moet niet denken laat ik er eens lekker schijt aan hebben dat ik ziek ben..
Dan gaat het echt fout en flipt mijn systeem.

Restschade verwacht ik inmiddels wel, of het nou lyme is of niet. Ga eens met mijn vriend overleggen wat er nog gedaan kan worden financieel als ik nog een jaar zonder inkomen zit. Vandaag ging het allemaal vrij goed, maar ja, dan doe ik ook echt niets hoogdravends.

**Geplaatst**: 11-06-15 20:47

Geplaatst: 11-06-15 20:47

Waarden opgevraagd?
Vit D en vit b12?
Je hormonen als noradrenaline, adrenaline, cortisol etc??
Zou ik toch ff zwart op wit in t handje willen krijgen..

Cortisol fijner met 24-uurs test (meerdere afnames/ urine).

Kortom.. Volgensmij ben je enorm karig doorgelicht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-15 20:51

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-15 20:51

Hannanas schreef:
Waarden opgevraagd?
Vit D en vit b12?
Je hormonen als noradrenaline, adrenaline, cortisol etc??
Zou ik toch ff zwart op wit in t handje willen krijgen..

Cortisol fijner met 24-uurs test (meerdere afnames/ urine).

Kortom.. Volgensmij ben je enorm karig doorgelicht.

Nogal ja

Vit D was goed en de meeste dingen die met depressie enzo te maken hebben. Bijzonder dat hij het zo vlug op geeft in ieder geval. Maar er zitten nog een aantal onderzoeken aan te komen waaronder een fatsoenlijke Lyme test. Met mijn vriend overlegd en hij vind het prima als ik nog een jaar voor mezelf pak, nu nog de moed verzamelen om mijn ouders dat voor te leggen

**Geplaatst**: 11-06-15 20:52

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst: 11-06-15 20:52

Wat een lieve vriend heb jij!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-15 21:54

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-15 21:54

Hannanas schreef:
Wat een lieve vriend heb jij!

Je kan veel zeggen maar begrip heeft hij zeker. Geeft veel geruststelling zo.

**Geplaatst**: 12-06-15 10:32

Geplaatst: 12-06-15 10:32

Even een vinkje, want heb nu geen tijd.
Maar ik zie wel degelijk veel ruimte voor verbetering.

**Geplaatst**: 12-06-15 10:55

Geplaatst: 12-06-15 10:55

Azmay schreef:
"Fijn" dat ik niet de enige ben, vraag me wel af of de mensen die ongeveer hetzelfde hebben daadwerkelijk weer een baan van 9 tot 5 (gaan) kunnen uitvoeren. Ben iemand die graag weet wat komen gaat en mijn situatie is daar totaal niet duidelijk in.

Mijn psychiater is tevens bio- en neuroloog en werkt op een orthomoleculaire basis op het moment. De dieetiste is er ook eentje die hierin veel ervaring heeft.

Weet je, ik heb dan verder niet echt lichamelijk iets, maar het psychisch jarenlang zwaar gehad, maar het is niet meer mijn streven om 40 uur in de week te werken. Ik ben al trots op mezelf als ik 2 lange dagen fatsoenlijk volhoud(gisteren van 8 tot 4 werken, gauw naar school herkansing maken, dan om half 8 thuis en 1 minute de tijd om om te kleden om daarna bij een paard te gaan kijken en dan om kwart voor 11 thuis. Vandaag weer werken van half 8 tot 17.00 uur) zonder ziek te worden, of uitgeput te raken. Als ik ooit eens fulltime aan het werk kan zou dat top zijn, maar ik leg mezelf die eis niet op. Waarom ook? Omdat het van mensen verwacht wordt? Omdat het allemaal moet?

**Geplaatst**: 12-06-15 11:11

Geplaatst: 12-06-15 11:11

Joolien schreef:
Azmay schreef:
"Fijn" dat ik niet de enige ben, vraag me wel af of de mensen die ongeveer hetzelfde hebben daadwerkelijk weer een baan van 9 tot 5 (gaan) kunnen uitvoeren. Ben iemand die graag weet wat komen gaat en mijn situatie is daar totaal niet duidelijk in.

Mijn psychiater is tevens bio- en neuroloog en werkt op een orthomoleculaire basis op het moment. De dieetiste is er ook eentje die hierin veel ervaring heeft.

Weet je, ik heb dan verder niet echt lichamelijk iets, maar het psychisch jarenlang zwaar gehad, maar het is niet meer mijn streven om 40 uur in de week te werken. Ik ben al trots op mezelf als ik 2 lange dagen fatsoenlijk volhoud(gisteren van 8 tot 4 werken, gauw naar school herkansing maken, dan om half 8 thuis en 1 minute de tijd om om te kleden om daarna bij een paard te gaan kijken en dan om kwart voor 11 thuis. Vandaag weer werken van half 8 tot 17.00 uur) zonder ziek te worden, of uitgeput te raken. Als ik ooit eens fulltime aan het werk kan zou dat top zijn, maar ik leg mezelf die eis niet op. Waarom ook? Omdat het van mensen verwacht wordt? Omdat het allemaal moet?

Ik heb voor mezelf dezelfde keus als Jolien gemaakt. Wat maakt het allemaal uit? Als ik een leuke baan kan krijgen en mezelf een beetje kan bedruipen is het wel prima. Of dat nou 40 uur in de week is of maar 25 ofzo. Ik merk ook dat weinig dingen hebben mij overzicht bied. Zolang ik dus een (klein) huisje zou kunnen huren en mijn boodschappen kan betalen en kan paardrijden, is het voor mij wel prima.

Met mijn opleiding heb ik helaas niet het geluk dat het nu kan. Een gemiddelde student werkt bij ons 45 uur per week, met soms periodes van een week of 8 tussen de 50 en 70 uur per week. Ik probeer me aan de 40 uur te houden. Dat is voor mij (net) haalbaar. Daarmee ben ik geen topstudent die 8en en 9ens haalt (maar ik ben wel perfectionistisch, gaat lastig samen dus), maar ik kom wel fatsoenlijk door mijn opleiding heen. Ik zou mezelf in de toekomst wel wat minder zien werken, maar 30 uur per week kan ik zeker aan.

**Geplaatst**: 12-06-15 11:13

Geplaatst: 12-06-15 11:13

mirriezz schreef:
Joolien schreef:

Weet je, ik heb dan verder niet echt lichamelijk iets, maar het psychisch jarenlang zwaar gehad, maar het is niet meer mijn streven om 40 uur in de week te werken. Ik ben al trots op mezelf als ik 2 lange dagen fatsoenlijk volhoud(gisteren van 8 tot 4 werken, gauw naar school herkansing maken, dan om half 8 thuis en 1 minute de tijd om om te kleden om daarna bij een paard te gaan kijken en dan om kwart voor 11 thuis. Vandaag weer werken van half 8 tot 17.00 uur) zonder ziek te worden, of uitgeput te raken. Als ik ooit eens fulltime aan het werk kan zou dat top zijn, maar ik leg mezelf die eis niet op. Waarom ook? Omdat het van mensen verwacht wordt? Omdat het allemaal moet?

Ik heb voor mezelf dezelfde keus als Jolien gemaakt. Wat maakt het allemaal uit? Als ik een leuke baan kan krijgen en mezelf een beetje kan bedruipen is het wel prima. Of dat nou 40 uur in de week is of maar 25 ofzo. Ik merk ook dat weinig dingen hebben mij overzicht bied. Zolang ik dus een (klein) huisje zou kunnen huren en mijn boodschappen kan betalen en kan paardrijden, is het voor mij wel prima.

Met mijn opleiding heb ik helaas niet het geluk dat het nu kan. Een gemiddelde student werkt bij ons 45 uur per week, met soms periodes van een week of 8 tussen de 50 en 70 uur per week. Ik probeer me aan de 40 uur te houden. Dat is voor mij (net) haalbaar. Daarmee ben ik geen topstudent die 8en en 9ens haalt (maar ik ben wel perfectionistisch, gaat lastig samen dus), maar ik kom wel fatsoenlijk door mijn opleiding heen. Ik zou mezelf in de toekomst wel wat minder zien werken, maar 30 uur per week kan ik zeker aan.

Geldt voor mij ook. Ik werk en studier ook. Dat is zwaar maar haalbaar. Ben idd geen topstudent maar ik ed het allemaal. En dat is ook goed, en dat ik het allemaal volhou ben ik verdomde trots op!

**Geplaatst**: 12-06-15 13:02

Geplaatst: 12-06-15 13:02

Azmay ik herken mij in bepaalde dingen. Ik deel alleen even mijn ervaring en wat je kan gebruiken haal je er uit.
Hier ook veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, altijd koud, pijnlijke gewrichten, schouder, nek en rug klachten.
En op psychisch vlak enorme angstklachten, suïcidale gedachten en somberheidklachten.
En hier ging ik dan weer mee door te gaan troost eten en daar kwam ik weer van aan waardoor ik nog meer ongelukkiger van mezelf werd.
Vanuit de specials heeft men nog gedacht dat ik een depressie had.
Maar ik ben uit eindelijk gediagnostiseerd met een obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis tenminste dat is de laatste benaming

.

Voor mij was het erg lastig om er nu achter te komen waar de start lag van de vicieuze cirkel waar ik in zat zat.
Had ik nu de psychische klachten door de lichamelijke klachten of was het andersom.
Ik voelde mij ongelukkig door dat ik niet kon genieten van mijn paarden hobby, rijden zat er niet in want ik had zo last van mijn lijf.

Ik moest ergens beginnen. En ik heb vervolgens een dagbehandeling gevolgd van twee dagen (maandags en donderdags) deze behandeling had een structurerende inslag.
Tijdens deze dagbehandeling zijn verschillende onderwerpen aan de orde geweest zoals mijn lifestyle 'had ik een goede balans in activiteiten en rust'.
Zelfbeeld 'hoe zie ik mezelf?', sociaal netwerk 'was ik staat om een beroep te doen op mijn netwerk' en had mijn net werk genoeg draagkracht.
Gedeelte cognitieve gedragstherapie 'als in leren gedachten af te checken' en sociale vaardigheden 'als in NEE leren zeggen, grenzen aan leren geven, leren omgaan met kritiek en effectief communiceren'.
Ik heb er op zich wel aardig wat aan gehad en dan met name het uitspreken van wat er in mij leefde.
Hulp durven vragen (blijft wel erg moeilijk) en i.p.v. troost eten te gaan wandelen.

Tijdens dagbehandeling ben ik ook een behandeling gestart bij een manueel therapeut, die met name de lichamelijke klachten aan pakte.
Door het wandelen kreeg ik weer energie waardoor ik ook wat fanatieker werd maar daar door weer lichamelijke klachten kreeg.
Door de manueel therapeut nog eens onder de loep genomen en uiteindelijk via huisarts een verwijzing naar de voetpodotherapeut waar naar voren kwam dat ik steunzolen nodig bleek te hebben.
Mijn linkervoet zakte naar binnen waardoor mijn knie ook naar binnen draaide en vervolgens ik schreefstond.

Verder ook mijn schildklier onder de loep genomen en het was al bekend dat deze traag liep en deze bleek nog trager te zijn gaan werken dus de medicatie daar voor aangepast.
Wat ik wel wil benoemen is dat niet elke huisarts je schilklier op alle vlakken laat controleren.
Dan kan het voorkomen dat je dus een trage schildklier hebt terwijl het niet naar vorenkomt uit het bloedonderzoek.

Mijn voedingspatroon aangepakt (op eigen houtje) en zoveel mogelijk geraffineerde suikers uit mijn voeding proberen te weren.
Die teveel aan suikers in je lijf hebben een heleboel nadelige effecten. (O.a. stresshormonen worden aangemaakt)
Ik merk dat ik daar ook weer meer energie van krijg en ik ben wat overtollig kilo's kwijt wat ook weer goed werkt voor mijn psyche.
Ik wil nog wel naar de diëtiste want ik wil zo wie zo nog 10 kilo kwijt.

Wat voor mij het meeste effect had was toch wel een pastoraal herstel programma die verzorgd werd bij een kerk.
Ik heb veel aangepakt maar ik bleef toch steeds tegen een muur op lopen en die heb ik weten te door breken met dit programma.
Dat is letterlijk de rotzooi vanuit mijn verleden opruimen.

Met het resultaat nu dat ik weer kan genieten van het leven, mijn angsten redelijk onder controle heb en bovenal dat ik mij weer waardevol voel.
Ik weet dat ik er nog niet helemaal ben maar ik heb wel een positief vooruitzicht ook dankzij een hoop acceptatie en de lat niet te hoog leggen voor mijzelf.

Net als jou kan ik haar fijn uitleggen wat er in mij gebeurde, wat mijn gedachten waren en wat ik voelde. De verschillende fases van spanning kon beschrijven en de daarbij behorende klachten.
Ik heb alleen het geluk gehad dat ik meteen bij een therapeut terecht kwam die niet keek naar hoe ik het zo goed kon benoemen allemaal maar mij ging leren hoe ik er mee om kon leren gaan.

Heel veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-06-15 22:19

Geplaatst door de TopicStarter : 12-06-15 22:19

Bedankt voor de posts, moest het me even laten bezinken. Vandaag naar de fysio geweest en dat gaan we vaker doen. Zat echt enorm vast en nu toch iets minder. Schildklier was goed bekeken, eten probeer ik al erg op te letten(is niet te veel moeite omdat ik toch al geen ei melk en gluten nuttig).

Dat ik geen zitvlees heb blijkt, ben nu met een heel spannend nieuw project bezig.

Ga volgend jaar niet naar school, ook omdat ik dat project nu heb.
Wel ga ik de deeltijdtherapie proberen te regelen, en moet ik nu nog gaan bekijken hoe mijn ouders het opvatten.

**Geplaatst**: 13-06-15 10:54

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst: 13-06-15 10:54

Mijn ouders vonden het niet zo, maar dat kwam denk omdat ze narsistisch zijn, want hoe kon hun dochter nou in therapie gaan

mijn moeder noemde het stilstand in mijn leven. :')

En weet je, het interesseerde me niks, want het is mijn leven, en uiteindelijk moet ik het met mezelf doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-15 11:15

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-15 11:15

Joolien schreef:
Mijn ouders vonden het niet zo, maar dat kwam denk omdat ze narsistisch zijn, want hoe kon hun dochter nou in therapie gaan mijn moeder noemde het stilstand in mijn leven.
En weet je, het interesseerde me niks, want het is mijn leven, en uiteindelijk moet ik het met mezelf doen.

Er gaat niets van me terecht komen en ik zal voor de rest van mijn leven achter de kassa zitten.. Ach, hoeveel mensen gaan nou daadwerkelijk in het gebied werken waarvoor ze zijn opgeleid? Om 2 uur ga ik met ze praten, ben heel benieuwd..

**Geplaatst**: 13-06-15 23:18

Re: Al jaren ziek/depressief..

Geplaatst: 13-06-15 23:18

Omdat er hier vast veel mensen meelezen met dergelijke klachten, en misschien heeft TS er ook wat aan, wil ik even een term laten vallen die het googelen zeker waard is: Gut Fermentation Syndrome of Auto-Brewery Syndrome.

Zie ook http://www.vice.com/nl/read/my-gut-turn ... to-alcohol, maar er is meer en betere info te vinden in het engels.

**Geplaatst**: 14-06-15 00:40

Geplaatst: 14-06-15 00:40

LindyH schreef:
Omdat er hier vast veel mensen meelezen met dergelijke klachten, en misschien heeft TS er ook wat aan, wil ik even een term laten vallen die het googelen zeker waard is: Gut Fermentation Syndrome of Auto-Brewery Syndrome.

Zie ook http://www.vice.com/nl/read/my-gut-turn ... to-alcohol, maar er is meer en betere info te vinden in het engels.

Rete interessant!!!

**Geplaatst**: 14-06-15 01:11

Geplaatst: 14-06-15 01:11

Ff gegoocheld.. Nog veel interessanter.
Ik ben dan wel niet bekend met depressiviteit maar lees hier mee vanwege evt lichamelijke oorzaken depressiviteit van TS.

Ik ben echter met alle andere symptomen bekend. Evenals candida infecties in mijn darmen in het verleden en kamp onwijs met Brain Fogs, kater dips, niet meer kunnen focussen kijken of wat dan ook met misselijk en echt dat zieke gevoel., alleen mijn bedje is dan nog een optie. En in het verleden heb ik ervaren met een vlees vis noten groente dieet minder Brain fogs & Co te hebben. Helaas sta ik nu negatief tegenover zo'n dieet nogmaals.

Ben wel benieuwd naar mijn bloed-alcohol percentage.

Echt onwijs bedankt voor je link!