xSlvna schreef:Bedankt voor je uitleg, nee ik heb eerder nooit ergens last van gehad (zette mezelf aan het werk met vragen die ik dan zelf, voor mij, logisch ging beantwoorden, heerlijk, alles beredeneren en mentaal aan het werk zijn). Ik denk eerder dat ik dan gewoon niet genoeg uitdaging heb (ik ga overigens ook bij de leraren of zelfs de psycholoog vragen terug stellen, om hun aan het denken te zetten, geweldig vind ik dat).
Ik concentreer me ook gewoon op willekeurige onzin als ik les heb, ik kan gewoon gesprekken aan de andere kant van de klas volgen zonder echt te luisteren of te kijken, ik besef pas dat ik meeluister zodra dan iemand iets grappigs zegt, dan lig ik in een deuk. Zo krijg ik ook overigens de lessen mee, ik ben er wel, en ik hoor het wel, maar ik voel me enorm afwezig, tot de leraar iets verkeerds zegt of iets (voor mij) te langzaam behandeld word, dan ben ik uit het niets enorm aanwezig en val zo even snel ook weer weg in mijn 'niets-doen-status'.
Zie overigens wel af en toe kinderen met AD(H)D die veel suiker krijgen en dan gelijk als 'enorm lastig' worden bestempeld wanneer ze twee keer 'mamma' zeggen, en voor straf moeten 'oprotten' met een glaasje Fanta in handen, lijkt mij toch ook absoluut niet de oplossing?
Wat kunnen (sommige) AD(H)Ders eigenlijk doen om wél geïnteresseerd te raken, om wél eens op te letten en aanwezig zijn?
die concentratie tijdens de les, kan je die sturen? KAN je achtergrondgeluiden wegfilteren? Dat het niet lukt als je je verveelt vind ik niet raar. Maar zoals mijn voorbeeld van een feestje, ik kan proberen wat ik wil, maar ik krijg alle gesprekken mee, die kan ik gewoon niet uitschakelen. Daardoor kan ik het gesprek wat ik graag wil volgen maar half meekrijgen. Jouw verhaal klinkt mij wel een beetje als onderstimulatie in de oren, wellicht een hogere intelligentie dan je omgeving.
Je laatste vraag heb ik voor mezelf twee antwoorden op: wilskracht en medicatie! Zonder medicatie kan ik het echt vergeten om me op iets te concentreren wat me niet boeit, laat staan dat ik het kan onthouden. Mooi voorbeeld was geschiedenis op de middelbare school. Heb ik zo hard voor moeten werken en alles wat ik wist, is allang verdwenen. Terwijl ik pi nog altijd op 10 decimalen uit mn hoofd ken, op mn 12 e even geleerd.... Maar ik onthoud ook veel dingen niet die ik WEL boeiend vind en dat is nog frustrerender. Maar ik ben er inmiddels achter dat ik die strijd nooit ga winnen. Ik kan mn best doen, maar als mn hersenen bepaalde info niet opslaan, dan doen ze dat gewoon niet, al herhaal ik het 100 keer. Tegelijkertijd onthoud ik veel nutteloze info wat ik weer niet wil.
Verder is concentreren een kwestie van wilskracht en truukjes. Ik wil absoluut niet zeggen dat het gewoon mogelijk is rustig te concentreren maar je kan het verbeteren. Ik laat mezelf elke paar minuutjes afdwalen, geef even toe aan de afleiding, om mezelf daarna meteen weer een schop te verkopen en mn kop er weer bij te houden. Dat werkt voor mij effectiever dan er continue tegen vechten.