Ik kan niet meer normaal eten in gezelschap, alleen met het avondeten ontkom
ik er niet aan en dan kan ik zelf niet meer genieten van het eten omdat
mijn vader en moeder zo WAL-GE-LIJK eten. Terwijl ze in principe met hun
mond dicht eten maar de gedachte alleen al maakt me zo kwaad..
Thuis weten ze ervan en ik eet verder alleen. Als ik ga ontbijten of lunchen wachten
mijn vader en moeder bewust tot ik klaar ben en als ik zie dat zij aan het
eten zijn ga ik snel weg, en wacht ik tot zij klaar zijn.
Ik ga nooit meer met de trein omdat er dan misschien mensen naast me gaan
zitten eten en in de klas ga altijd in het hoekje zitten zodat er in ieder geval
aan 1 kant niemand naast me kan gaan zitten. In de klas wordt er altijd thee
gedronken dus dan hoef ik me maar kapot te ergeren aan 1 persoon. Scheelt toch weer.
Ook zit ik in de kantine en in restaurants naast de muziek boxen dat dempt.
Als ik dit zo lees zou je denken dat er een psychopaat aan het woord is..
Verder ben ik geestelijk in orde hoor
