Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-12 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-12 20:23

xNK schreef:
xChou schreef:
Dat is wel 'n hele goede eigenlijk. Ik zeg meestal als mensen écht overdreven en lang kijken 'kun je het zien'.

Mijn tante zit dus in de rolstoel en wanneer mensen niet aan de kant gaan na zo'n 3 keer vragen trapt ze ze zo aan de kant, geweldig om te zien maar niet helemaal goed, haha. Overigens heb je overal in Disney voorrang met de rolstoel, broertje op schoot, ik duwen en gaan met die banaan.

Mijn moeder gaat altijd op dezelfde manier terug kijken, en als ze haar dan zien schrikken de meesten zich dood en kijken dan héél snel de andere kant op

Ja, dan schamen ze zich wel ja.

**Geplaatst**: 31-12-12 20:35

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 20:35

Wij kijken al niet meer.laat ze maar kijken. Mijn tante merkt t niet eens. Wij storen ons er niet meer aan.
Vind het eerder zielig voor die mensen.

**Geplaatst**: 31-12-12 20:56

Geplaatst: 31-12-12 20:56

Er zijn een hele hoop gehandicapten die een hartstikke leuk leven hebben. En dat vind ik hartstikke mooi. Gehandicapten hoeven niet dood, omdat ze een handicap hebben.

Toen je begon over kwaliteit van leven en of ze wel of niet dood moeten, moest ik denken aan Dexter. Een jongen van 15 met een IQ van 20, waardoor hij functioneert als een baby van 9 maanden. Hij is daarnaast zwaar autistisch en omdat hij de prikkels die hij gedurende de hele dag binnenkrijgt niet kan reguleren, automutileert hij en is hij gedragsmoeilijk. Hij kan nooit 'vrij af' van zichzelf hebben. Heeft hij een leuk leven? Ik vind het moeilijk om te zeggen. We kunnen het niet aan hem vragen. Maar ik vraag me wel af in hoeverre bepaalde handicaps 'leefbaar' zijn.

Hier is een Volkskrant-artikel over Dexter.
En hier een filmpje (lees ook de informatiebalk onder het filmpje).

**Geplaatst**: 31-12-12 22:10

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 22:10

Kijk: dat vind ik al mensonwaardig, zoals geval Dexter.

Je kan niet eens met hem communiceren en of hij met iets communiceren.

Dan vind ik het vele malen humaner om het niet te gaan rekken tot ie vanzelf komt te overlijden ooit.

Ikzelf roep ook altijd tegen mijn ouders en vriend, dat als mij iets overkomt waardoor ik in coma als een kasplant leef en of vanaf mijn nek verlamd ben dat ze me niet moeten gaan redden en reanimeren en of wat dan ook. Dat ze de stekker mogen uittrekken bij mij.

**Geplaatst**: 31-12-12 22:20

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 22:20

Ik vind het ontzettend moeilijk om te beoordelen wat een menswaardig leven is. Ik weet het niet, ik weet het voor mezelf niet eens. Ik zou niet willen leven met een ernstige verstandelijke beperking, maar dat is omdat ik dan voor mijn gevoel niet meer ik ben. En dat weegt voor mij zwaar. Ik vind dat vooral erg omdat het zo'n verandering is ten opzichte van wie ik nu ben.

Maar ik ben vrijwilliger bij het paardrijden voor mensen met een beperking, en daar komen uiteenlopende niveau's langs, en ik kan vanaf de buitenkant niet goed zeggen hoe gelukkig ze zijn. Sommige met wie je nauwelijks kunt communiceren lijken toch buitengewoon tevreden, of je hoort van mensen die er nauw bij betrokken zijn dat ze gelukkig en tevreden lijken (en zich altijd zo verheugen op het paardrijden

). Je weet het niet, ik weet het niet.

**Geplaatst**: 31-12-12 22:25

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 22:25

ik snap helemaal wat je bedoelt ts

ik heb op de basisschool gezeten waar ook gehandicapte kinderen zaten, heb daar een beste vriendin aan overgehu\ouden die spastisch is.
maar als wij samen iets doen worden we vaak raar aangekeken enzo..

**Geplaatst**: 31-12-12 22:47

Geplaatst: 31-12-12 22:47

xChou schreef:
Het valt me op dat er tot nu toe alleen positieve reactie's zijn gekomen, jammer dat de mensen die er zo negatief over denken nu hun mond niet open willen trekken..

Gezien je felle reactie naar mijn post in het 'katje met 2 poten' topic vermoed ik dat je oa mij bedoeld.
Nérgens zeg ik dat men mensen met een beperking maar moet afmaken, dat jij dat wil lezen is jouw pakkie an.

Wel zou ik, mocht ik het tijdens de zwangerschap al te horen krijgen, wsl besluiten om een kind met een zware beperking niet geboren te laten worden.
Dit omdat de verzorging van zo'n kind heel zwaar is, maar ook omdat ik het mensonterend vind om een (ff extreem voorbeeld) kwijlend kasplantje maar in een tehuis op te bergen omdat ik de verzorging niet aan kan.

Ik heb helemaal niets tegen mensen met een beperking, vind ze alleen heel eng als ze onvoorspelbaar zijn qua gedrag.

**Geplaatst**: 31-12-12 22:54

Geplaatst: 31-12-12 22:54

lor1_1984 schreef:
xChou schreef:
Het valt me op dat er tot nu toe alleen positieve reactie's zijn gekomen, jammer dat de mensen die er zo negatief over denken nu hun mond niet open willen trekken..

Gezien je felle reactie naar mijn post in het 'katje met 2 poten' topic vermoed ik dat je oa mij bedoeld.
Nérgens zeg ik dat men mensen met een beperking maar moet afmaken, dat jij dat wil lezen is jouw pakkie an.
Wel zou ik, mocht ik het tijdens de zwangerschap al te horen krijgen, wsl besluiten om een kind met een zware beperking niet geboren te laten worden.
Dit omdat de verzorging van zo'n kind heel zwaar is, maar ook omdat ik het mensonterend vind om een (ff extreem voorbeeld) kwijlend kasplantje maar in een tehuis op te bergen omdat ik de verzorging niet aan kan.

Ik heb helemaal niets tegen mensen met een beperking, vind ze alleen heel eng als ze onvoorspelbaar zijn qua gedrag.

Kan je ook uitleggen waarom dat je dat eng vindt?

**Geplaatst**: 31-12-12 23:03

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 23:03

Ik kan zelf niet zo goed tegen onvoorspelbaarheid (licht autistische trekken) en ik heb eens meegemaakt dat er iemand een driftbui kreeg, z'n begeleider aanvloog en daarbij mij de bosjes in keilde omdat ik net naast die begeleider fietste.
Sindsdien ben ik een stuk alerter en als ik een verstandelijk beperkte zie met een fietshelmpje op dan ga ik er liever met een boog omheen.

**Geplaatst**: 31-12-12 23:11

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 31-12-12 23:11

Je klinkt als een lieve meid TS,een meid die verder kijkt dan haar neus lang is. Top!

Ik denk dat de meesten mensen bang zijn,of het vreemd vinden. Daarom gaan ze staren of negatieve aandacht trekken. Bang voor het onbekende,niet weten hoe je er mee om moet gaan.
Daarnaast,de ene gehandicapte is de andere niet. Ik kan me voorstellen dat als je geen ervaring of gevoel met deze mensen hebt,dat je dan afstandelijk bent naar ze. Gewoon bang voor het onbekende.

Neemt niet weg dat het heel vervelend is,vervelend voor de mensen met een handicap,en vervelend voor mensen die ze wel willen begrijpen.

Ikzelf vond het vroeger ook raar,mijn broertje heeft jaaaren geleden even voor crisis in een opvang gezeten voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik wilde daar toen liever niet mee naar toe,ik vond de mensen onvoorspelbaar en vreemd,dat maakte me bang. Maar om nu te oordelen of zij wel of geen goed leven hebben? Dat kwam niet in me op.

**Geplaatst**: 31-12-12 23:17

Geplaatst: 31-12-12 23:17

Ze weten meestal niet eens wat ze doen , dat besef is er (meestal) niet. Ik had gehandicapten in mijn taxi vroeger en geregeld was 1 zo boos dat ik met harry potter op mijn kop geramd werd :')

. Blij dat ik echt zwaar gehandicapten niet boos boos gezien heb , ze zijn zo sterk meestal en ik ben lang niet zo sterk

(Behalve als ik boos ben , dan denk ik de hele wereld aan te kunnen en gaat alles uit mijn weg)

**Geplaatst**: 01-01-13 01:49

Geplaatst: 01-01-13 01:49

Mijn broertje is zwaar gehandicapt maar verkijk je er niet op hoe zoiets het leven van een gezin kan veranderen. Het brengt niet alleen heel veel pijn mee, maar je moet je ook altijd aanpassen, rekening houden met enzovoort. Je kan nooit als gezin op vakantie, je kan niet even bij vrienden oud en nieuw vieren, je kan niet even naar het buitenland gaan etc. Je zit er letterlijk voor de rest van je leven aan vast... en nu klink ik wel heel negatief hoor, maar mensen zeggen "ah stel je niet aan blablabla" maar echt, het doet soms zoveel pijn om hem weer een epeleptische aanval te zien hebben, om hem weer helemaal van slag te zien etc etc etc

**Geplaatst**: 01-01-13 03:28

Geplaatst: 01-01-13 03:28

lor1_1984 schreef:
Wel zou ik, mocht ik het tijdens de zwangerschap al te horen krijgen, wsl besluiten om een kind met een zware beperking niet geboren te laten worden.
Dit omdat de verzorging van zo'n kind heel zwaar is, maar ook omdat ik het mensonterend vind om een (ff extreem voorbeeld) kwijlend kasplantje maar in een tehuis op te bergen omdat ik de verzorging niet aan kan.

Je kunt nooit voorspellen hoe zwaar een handicap uit gaat pakken, als er via echo's of vlokkentesten een afwijking wordt geconstateerd. Ik ken kinderen met Syndroom van Down die heel goed zijn, kunnen lezen en schrijven, en ik ken ze ook die idd niveau hebben van een kasplantje.

En dan weer: wat is een zware beperking. Veel problemen komen soms pas aan het licht als het kind al lang en breed geboren is. Een hersenvliesontsteking, ongeluk, hersenbloeding, zuurstofgebrek bij de geboorte zijn niet te zien en hebben dezelfde consequenties: namelijk een kind wat heel veel zorg nodig heeft.

Een zwaar geval uit huis plaatsen zie ik niet als "opbergen in een tehuis". In een instelling die er op ingericht is, kunnen deze personen vaak betere zorg krijgen dan in familiekring. En de rest van de familie hoeft er niet onder te lijden.

**Geplaatst**: 01-01-13 04:00

Geplaatst: 01-01-13 04:00

Ik heb een paar maand gewerkt bij een activiteitencentrum voor kinderen/jongeren met NAH (Niet aangeboren hersenletsel) en ziekte's als Duchenne.

Daar was een meisje die in een electrische rolstoel zit, ivm spasmen. Ze kon niet praten en moest overal hulp bij krijgen. Ze was áltijd vrolijk en aan het kl*ten met andere jongeren daar.
Ze gaat uit, drinkt bier

en gaat elk jaar 1 of 2 keer op vakantie.

Het lijkt mij verschrikkelijk om helemaal niet te kunnen praten, niet te kunnen lopen, niet zelf je beker vast te kunnen houden etc.... Voor haar is het naar, maar geen reden om niet te willen leven.

**Geplaatst**: 01-01-13 11:57

Geplaatst: 01-01-13 11:57

Citaat:
Het lijkt mij verschrikkelijk om helemaal niet te kunnen praten, niet te kunnen lopen, niet zelf je beker vast te kunnen houden etc.... Voor haar is het naar, maar geen reden om niet te willen leven.

In veel gevallen van aangeboren beperkingen hebben lang niet alle mensen in de gaten wat ze allemaal niet kunnen volgens de algemene norm. (Gelukkig) Hebben ze er zelf geen last van.

Mijn zusje is verstandelijk beperkt, heeft een hele rits aan etiketten maar dat maakt haar niet minder. Mijn broertje werkt in een theater met gehandicapten en ik vind hun benaming nog steeds prachtig: Het is een theater voor authentieke mensen. Eindelijk eens wat anders dan de standaard doorsnee persoon. :')

Voor de mensen die gehandicapte mensen geen menswaardig bestaan vinden hebben en hun het leven niet gunnen. Ontzettend jammer, hebben jullie enige idee hoeveel liefde en geluk jullie missen? Weet je hoeveel wij kunnen leren van de aan de rolstoel gekluisterde mensen die niet kunnen praten/horen/zelfstandig ook maar iets kunnen doen? Hoe erg zij kunnen genieten van de kleinste dingen? Zouden wij eens moeten leren: ons zelf over geven aan andere en genieten van het roodborstje wat langs vliegt of de sterren die op het plafon worden geprojecteerd. Nee, ik ben allang blij dat het niet aan ons is om te beslissen wie wel en wie niet 'goed' genoeg is om te mogen leven.

Leven met een handicap in je nabije omgeving is zwaar. Maar ik hou zielsveel van mijn zusje, het is de grootste schat die er is en ik zou haar voor geen goud willen missen. Stiekem vind ik haar veel leuker dan de gewone meisjes van haar leeftijd. Zij maakt zich niet druk op jongens en make up. Zij staat gewoon heel hard mee te springen op muziek van Nick en Simon en knuffelt me op de haverklap helemaal fijn.

**Geplaatst**: 01-01-13 14:17

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 01-01-13 14:17

Waar ik vooral bewondering voor heb, zijn de mensen met beperking die in kansen ipv beperkingen denken en daar naar handelen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan op een dagcentrum voor mensen met diverse (enkelvoudig/meervoudige) beperkingen en als ik daar dan zag hoe iemand liggend op een 2 bed met 2 stompjes ipv handen 3 dagen in de week hard werkt (oké, het was niet meer dan de naamkaartjes van planten dubbelvouwen, maar toch!), dan vind ik dat een heleboel mensen met een WA-uitkering zich hard mogen schamen.

En het kijken, ach, heel begrijpelijk toch? Ik werk in een revalidatiecentrum en schrok in het begin ook behoorlijk van wat ik allemaal voorbij zag komen (zonder benen, zonder armen, allerlei kunstmatige ledematen etc.). Het valt nu eenmaal op, het is anders dan anders. Maar ipv het staren zou ik eerder een gesprek aanknopen uit nieuwsgierigheid/belangstelling denk ik.

**Geplaatst**: 01-01-13 14:38

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 01-01-13 14:38

Ik vind die (top)sporters met die bijzondere prothesen zo fascinerend om te zien; net van die bionische mensen!

**Geplaatst**: 01-01-13 23:28

Geplaatst: 01-01-13 23:28

Ik werk op een kinderdagcentrum voor kinderen met een beperking en op een woongroep voor kinderen met een verstandelijke beperking en psychische problematiek.
Of het leven van deze kinderen, met name op het kinderdagcentrum, levenswaardig is wil en kan ik niet over oordelen.
Het is nu eenmaal zo, dus we moeten ons richten op hun behoeftes en proberen de kwaliteit van het leven te vergroten.
Dit is zwaar, want de meeste kunnen niet of nauwelijks communiceren en kunnen ons in hun onmacht ook pijn doen. Daarnaast zijn de ouders ook niet altijd even betrokken...
Desondanks zie ik waardering bij de kinderen, op de kleinste manieren. Bij de een is dit een glimlach, bij de ander een bepaalde blik of een uitgestoken hand.
Ik weet wat het betekent en dat is meer dan genoeg! Ik ben dankbaar dat ik wat voor ze kan betekenen, hoe klein hun wereld soms ook is.

**Geplaatst**: 01-01-13 23:30

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 01-01-13 23:30

LePapillon, toevallig werkzaam in Noordwijk?

**Geplaatst**: 01-01-13 23:34

Geplaatst: 01-01-13 23:34

Nee, toevallig niet

**Geplaatst**: 01-01-13 23:37

Geplaatst: 01-01-13 23:37

LePapillon schreef:
Nee, toevallig niet

oke

vroeg dat enkel omdat mijn broertje daar op de dagbesteding zit

**Geplaatst**: 02-01-13 00:45

Geplaatst: 02-01-13 00:45

LePapillon schreef:
Ik werk op een kinderdagcentrum voor kinderen met een beperking en op een woongroep voor kinderen met een verstandelijke beperking en psychische problematiek.
Of het leven van deze kinderen, met name op het kinderdagcentrum, levenswaardig is wil en kan ik niet over oordelen.
Het is nu eenmaal zo, dus we moeten ons richten op hun behoeftes en proberen de kwaliteit van het leven te vergroten.
Dit is zwaar, want de meeste kunnen niet of nauwelijks communiceren en kunnen ons in hun onmacht ook pijn doen. Daarnaast zijn de ouders ook niet altijd even betrokken...
Desondanks zie ik waardering bij de kinderen, op de kleinste manieren. Bij de een is dit een glimlach, bij de ander een bepaalde blik of een uitgestoken hand.
Ik weet wat het betekent en dat is meer dan genoeg! Ik ben dankbaar dat ik wat voor ze kan betekenen, hoe klein hun wereld soms ook is.

Vanuit die hoek had ik het nog niet zo bekeken. Voor omstanders en familie kan de zorg zwaar zijn, voor het kind/de persoon zelf zal het soms ook knap moeilijk zijn, maar op hun eigen manier kunnen ze waardering voor de hulp en voor het leven op zich tonen. Bedankt voor het posten van deze invalshoek.

**Geplaatst**: 02-01-13 11:18

Geplaatst: 02-01-13 11:18

Ik werk met mensen met een beperking. Ik had me geen beter en leuker beroep voor kunnen stellen.

**Geplaatst**: 02-01-13 11:27

Geplaatst: 02-01-13 11:27

quera schreef:
Ik werk met mensen met een beperking. Ik had me geen beter en leuker beroep voor kunnen stellen.

Als vrijwilliger doe ik dat ook, en kan me ook niks mooiers voorstellen. Niet voor niks dat ik een opleiding wil gaan volgen zodat ik ook beroepsmatig hier in verder kan.

**Geplaatst**: 02-01-13 15:18

Re: Mensen met een beperking.

Geplaatst: 02-01-13 15:18

ik heb niet echt veel te maken gehad met gehandicapte mensen of mensen met een beperking maar vind het heel bijzondere mensen. ik vind ze niet ander dan anderen maar op een of andere manier heb ik toch altijd medelijde met deze mensen, of vind ik het zielig voor ze, ik weet dat deze mensen juist niet speciaal behandeld willen worden maar je net zo tegen ze moet doen als tegen anderen. toch vind ik dat lastig, zal eerder mijn mening over een uitspraak van een 'normaal' persoon geven dan tegen iemand met een beperking. Ik ging wel om met een meisje met 1 arm en een beperking aan haar hoofd, dit is zon geweldig lieve meid en hier kon ik ook gewoon mee omgaan, ze zat bij mij op de manege en vond het echt zo knap dat ze gewoon kon paardrijden op een 'normale' manege. Echt respect voor deze mensen