Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
0152141488 schreef:Ik heb zelf autisme PDD - NOS. (lichte vorm)
Iedereen ziet me als een soort bedreiging, ziekte enz.
Daarom vertel ik nooit echt aan iemand dat ik autisme heb, me beste vrienden weten het. Maar mijn klas enz. niet. (behalve me mentor)
Op de basisschool toen ik vertelde dat ik dat had, begonnen ze me meteen te pesten.
Beter kan je dingen voor je houden, en plezier te hebben zonder het te vertellen denk ik dan maar.
Nouks schreef:@Marleen: en vind je dat dan goed, dat iedereen in de klas dezelfde benadering kreeg?
Nouks schreef:@Marleen: en vind je dat dan goed, dat iedereen in de klas dezelfde benadering kreeg?
Nouks schreef:In mijn persoonlijke geval neem ik het mezelf al mijn hele leven kwalijk dat bepaalde "normale" zaken mij niet lukken, ondanks een IQ van ver over de 130. "Ik ben er intelligent genoeg voor, waarom lukt het me dan niet". Das bijvoorbeeld verre van ideaal voor je stemming, kan ik je vertellen
Sonja_vR schreef:ik denk dat wat betreft benadering dta je alleen op moet passen dat je iemand niet gaat benaderen alsof er iets mis is , dus in de zin van "laat maar want jij hebt een beperking" in die zin is dezelfde benadering wel correct, dus iemand met een beperking is niet opeens minder waard, of raar, of eng...
dat je bij iemand met een bepaalde beperking dingen anders moet uitleggen of aanpakken is ene ander verhaal.
FirebirdM schreef:Nouks schreef:@Marleen: en vind je dat dan goed, dat iedereen in de klas dezelfde benadering kreeg?
Als ik hier even op in mag haken: het leert kinderen die, om welke reden dan ook, 'anders' zijn wel om mee te komen.
Tuurlijk zitten er voor- en nadelen aan, maar uit ervaring ben ik er heel sterk van overtuigd dat een hele speciale behandeling een kloof schept die je op latere leeftijd maar moeilijk kan overbruggen. Als je maar vaak genoeg hoort dat "neeee, dat is niet voor Miesje, want Miesje moet X en de normale kindertjes moeten Y", dan geloof je daar zelf in en ga je je er ook naar gedragen.
Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en dat gun ik iedereen van harte, maar het is ook belangrijk om mee te kunnen draaien in de maatschappij. Daarvoor moet je leren om met mensen om te gaan die anders dan jij, en om stand te houden in situaties die (ver) van je comfort zone afliggen. Is op z'n zachtst gezegd een vreselijk nare ervaring, maar ja.
Ik heb het dan uiteraard niet over hele zware gevallen, dat moge duidelijk zijn. Naar mijn idee zijn dat er niet zoveel en ik ken ontzettend veel 'labeltjesmensen' die door schade en schande hebben kunnen leren om zich staande te houden.
Nouks schreef:@Marleen: Ik ben inderdaad ook van mening dat dat niet positief is... Als ik puur naar mijzelf kijk, bij mij is de diagnose pas op volwassen leeftijd gesteld. Maar achteraf had ik véél meer uitgedaagd moeten worden op de basisschool, en had mij heel veel leed bespaard kunnen blijven als ik het op de middelbare school al geweten had.
MarlindeRooz schreef:Bij mij is adhd vastgesteld.
en de diagnose zelf heeft me meer problemen opgeleverd dan het hele "adhd gedoe" zelf.
zit/zat al jaren met het idee in mijn hoofd "jij bent een adhd kind"
terwijl ik voorheen er nooit last van had, heb dus spijt van die test.
marleen_88 schreef:Kun je uitleggen wat je bedoelt met: "neeee, dat is niet voor Miesje, want Miesje moet X en de normale kindertjes moeten Y"
Ik begrijp deze opmerking namelijk niet zo goed, denk ik?
Ik vind het zelf ook belangrijk dat kinderen met een stempel/sticker of label meedraaien binnen het onderwijs dat geboden wordt, neemt niet weg dat elk kind anders leert. Ik heb het afgelopen jaar een jongen met pdd-nos in de klas gehad, ik verwachtte dat hij zich, net als alle andere kinderen aan de regels hield. Hij moet immers leren om zich staande te houden in de maatschappij, maar ik benaderde hem wel anders. Ik bereidde hem voor, zodat hij zich daarop kon instellen en zo kon hij prima functioneren binnen die groep.
F_Orumster schreef:Ik denk dat labels en de kennis die vergaart wordt een heel goed ding, maar hou niet van de mensen die zich erachter verschuilen. Die ergens maar minder moeite voor doen omdat ze weten ermee weg te komen.