Brittol schreef:Kan me wel vinden in de openingspost.
Ben vroeger best wel dun geweest, maar nu goed op gewicht, toch ben ik een hele grote eter, maar goed.. Ik verbruik veel energie op een dag en ben altijd in de weer, dus heb het echt nodig.
Maar, waar ik dan absoluut niet tegen kan, is de opmerking: ''Jeutje, wat eet je veel, waar laat je het allemaal?'' (Met een bezorgde blik en een achterliggende gedachte).
Daar kan ik echt heel erg pissed op worden.
Als het nou bij 1 keer was gebleven, oke, maar zo vaak..
Of dat sla je een keer iets af (ja, soms hoef ik gewoon geen chocolaatje of koekje) en dan meteen bezorgde gezichten. Of opmerkingen als: ja, zo kom je nooit aan.
Ik heb me erbij nergelegd. Ben nu 23, dus aan de puberteit zal het niet meer liggen vrees ik. Maar wat kan ik eraan doen? Het is soms gewoon lastig. Kleren passen niet en het ziet er niet mooi uit. Mijn ribben zijn gewoon te zien, mijn polsen zo dun dat ik kinder horloges makkelijk pas en volwassen maten veel te groot zijn. Mijn bovenarmen zijn erg dun en dat ziet er in de zomer gewoon niet leuk uit in een shirtje. Shirtjes kan ik aan de voorkant ook maar moeilijk vullen:p scheelt dat mijn benen door het paardrijden wel een fatsoenlijke vorm hebben;)