Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-10-11 21:01

Geplaatst: 06-10-11 21:01

ladyratina schreef:
Ik ga ook uit van het principe dat ik mijn kind het beste ken. En zo te lezen, vind jij dat ook. Het hele verhaal lijkt mij ook erg overdreven. Zo abnormaal is het niet als een jong kind wat concentratieproblemen heeft. Verder is mijn ervaring dat je moet oppassen om te snel een etiket op een kind plakken. Niet alles heeft een oorzaak, soms is iets gewoon het karakter. De juf zal het ongetwijfeld goed bedoelen en een beroepsmatige overtuiging hebben maar misschien is ze een tikje té enthousiast om het goed te doen. Denk dat dit ook een beetje de trend van deze tijd. Alles in gedrag of karakter moet verklaard worden.

Als jij als moeder dit onzin vindt, dan leg je dit naast je neer. Ik zou eerst eens rustig afwachten hoe hij zich gaat ontwikkelen. Het schooljaar is notabene net begonnen. Kan overigens ook best zijn dat een andere juf in een volgend schooljaar heel anders tegen hem aankijkt. Mijn dochter had ooit een juf die haar niet sociaal en heel bemoeizuchtig vond. Ik herkende mijn kind helemaal niet in haar omschrijving. De juf van het jaar erna noemde haar zorgzaam en heel behulpzaam. Persoonlijke gevoelens van een juf tov een kind spelen ook mee. Ze zijn onbewust niet altijd objectief.

Ik vindt dit heel mooi omschreven! En geeft precies mijn gevoel weer.

**Geplaatst**: 06-10-11 21:04

Geplaatst: 06-10-11 21:04

sassefras schreef:
Vjestagirl schreef:
Jouw specifieke kind misschien wel. Maar de juf ziet er per jaar heel wat meer voorbij komen en heeft misschien wat meer ervaring met 'dit komt wel goed, dit komt niet goed'. Afwijkend gedrag valt meer op als je 30 kindertjes hebt dan als je er 1tje hebt.

jij maakt het helemaal spannend, wat een onzin

Wat is er onzin aan? Jij denkt dat als je een klas vol met 30 kindertjes hebt, afwijkend gedrag niet sneller opvalt dan als je 1 of 2 kinderen hebt die je al hun hele leven kent en voor wie hun gedrag normaal is voor je?

Prima dat je mijn mening onzin vindt, maar zou je het dan ook willen onderbouwen?

**Geplaatst**: 06-10-11 21:05

Geplaatst: 06-10-11 21:05

shirleyp schreef:
ladyratina schreef:
Persoonlijke gevoelens van een juf tov een kind spelen ook mee. Ze zijn onbewust niet altijd objectief.

Eigenlijk net als ouders

Zeker waar en daarom is een tweede gesprek aan gaan ook het beste. Dan kan iedereen zijn mening vanuit een andere kant bekijken. Zowel de juf als de TS.

**Geplaatst**: 06-10-11 21:06

Geplaatst: 06-10-11 21:06

Nou ja, ieder kind is toch weer een heel eigen individu, dus dat de juf na 7 weken al weet dat dit niet goed komt, dat vind ik wel vrij kort door de bocht. En ja, ik ben zowel moeder als juf.
Ik ken verder de situatie niet goed genoeg om echt iets zinnigs te kunnen zeggen, maar het lijkt mij toch vrij snel om na nog geen 2 maanden al met een psycholoog te gaan smijten - en zeker als dit het eerste signaal is van de juf, dat ze denkt dat er iets niet klopt, kan ik me voorstellen dat dit best wel rauw op je dak kan komen vallen.
Op zich niks mis met een psycholoog of een onderzoekje, maar het is wel een beetje tactloos geregeld als ik dat zo lees.

**Geplaatst**: 06-10-11 21:12

Geplaatst: 06-10-11 21:12

Ik zou er zelf eerlijk gezegd ook niet aan beginnen. Als hij alleen moeite heeft met lezen...

Misschien een idee om boekjes te vinden over dingen die hem interesseren? Of hem een verhaaltje te laten verzinnen wat jij dan opschrijft en jullie samen na kunnen lezen?
Aangezien hij aangeeft het lezen niet leuk te vinden (kan ook moeilijk vinden zijn) kan het best wel eens helpen om het wat leuker te maken. En als hij het inderdaad moeilijk vindt hem natuurlijk de hemel in prijzen als hij z'n best doet! (Wat staat daar nou? Mama ziet het niet, zal wel een bril nodig hebben

Is dat nou een 'd' en een 'e'? Oooh het woordje 'de'! Goh, is maar goed dat ik jou hier bij heb want daar was ik zelf niet uit gekomen

)

Laat kind nog lekker kind zijn zou ik zeggen, die tests en het hele riedeltje er achteraan kunnen altijd nog.

**Geplaatst**: 06-10-11 21:12

Geplaatst: 06-10-11 21:12

Ariebren schreef:
Ze is nog maar 13 jaar en heeft naar eigen denken de wijsheid in pacht.

En toch maakt ze met haar 13 jaar een heel wijze opmerking (in tegenstelling tot jouw denigrerende opmerking, ze probeert ook alleen maar mee te denken!) omdat goede juffen vroeg kunnen signaleren.

Wel zou ik er zelf ook voor kiezen om eerst zélf aan de slag te gaan met je kind (als dat op school niet/amper mogelijk is) voor er specialisten bijgehaald worden. Een leerprobleem kan toch pas gediagnosticeerd worden wanneer er minstens een halfjaar extra, intensieve begeleiding gegeven is en de klachten dan nog steeds bestaan. Waar heeft je zoontje precies moeite mee wat betreft lezen?

**Geplaatst**: 06-10-11 21:14

Geplaatst: 06-10-11 21:14

shirleyp schreef:
ladyratina schreef:
Persoonlijke gevoelens van een juf tov een kind spelen ook mee. Ze zijn onbewust niet altijd objectief.

Eigenlijk net als ouders

Dat klopt, maar mijn oudste zoon heeft altijd bij de overgang naar de volgende groep (gr. 2 tot 5), bij de gesprekken tussen de leerkrachten de stempel "lastig en opstandig" meegekregen, en hoe hij het jaar ook begon het liep altijd op een drama uit. totdat hij naar groep 6 ging en hij op mijn verzoek niet "besproken" is, en blanco mocht beginnen. Het kind heeft een totale ommezwaai gemaakt zit inmiddels in groep 7 en gaat super. Hij heeft een sterke eigen mening maar wordt niet meer bij voorbaat schuldig bevonden.

Mijn jongste is een engeltje om te zien, en weet precies wanneer hij in een discussie zijn mond moet houden en weet altijd alles optijd "te lijmen" door bv. te zeggen "juf wat ben je mooi vandaag!' Maar is ook vaak schuldig aan kattekwaad op opstandjes.

Dit speelt naar mijn mening dus altijd aan 2 kanten.