Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-08-11 21:21

Geplaatst door de TopicStarter : 08-08-11 21:21

Schenken, geven, hoe je het ook wilt noemen, het komt er op neer dat je het kind aan de biologische ouders geeft.

**Geplaatst**: 08-08-11 21:22

Geplaatst: 08-08-11 21:22

Hmm, ik vind de genetische en biologische band minder interessant dan de intense band die je krijgt met een levend wezen in je buik, terwijl de pro-draagmoeders dat juist andersom lijken te ervaren. Interessant!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-08-11 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 08-08-11 21:22

$_/-\o_$

Jilletje schreef:
Ik vind het idee van draagmoeder erg mooi en dankbaar.
Het is ook super geweldig als je jezelf 'beschikbaar' stelt voor de droomwens van een ander.
Als het voor een heel naast iemand zou zijn zou ik er zeker over willen nadenken, mits ik zelf al een kind heb en dus weet wat me te wachten zou staan.
Wanneer je voor je zelf beslist dat je dit aan kan en je er voor gaat is het toch iets ontzettend moois om op deze manier een ander te helpen een wens uit te laten komen

**Geplaatst**: 08-08-11 21:24

Geplaatst: 08-08-11 21:24

Ik bergijp btw dat het in het geval van ts gaat om een homo stel, dus ws niet zelf een eitje kunnen doneren

Gaan zij dan op zoek naar een eitje EN een draagmoeder of zoeken ze ene draagmoeder die geinsemineerd wil worden? (lijkt me iets minder omslactig)

**Geplaatst**: 08-08-11 21:24

Geplaatst: 08-08-11 21:24

Pfoe.. wat een vraagstuk. Ik zou het echt niet doen, ook niet voor mijn zus. Je moet wel heel erg sterk in je schoenen staan wil je geen emotionele band krijgen met het kindje dat in je groeit. De enige waar ik dit eventueel voor zou overwegen is mijn eigen dochter. (Dit is puur hypotetisch, omdat ik "te oud" ben als zij aan kinderen toe is.) Voor haar zou ik het over hebben, voor ieder ander of geld niet. Het heeft zo veel impact op je lijf, je geest en je leven.

**Geplaatst**: 08-08-11 21:48

Geplaatst: 08-08-11 21:48

Brainless schreef:
gohya schreef:
Je schenkt Niets,je stelt je baarmoeder ter beschikking!

Wettelijk dus niet.
Degene die baard is wettelijk gezien de moeder en zal dat ook voor langere tijd zijn.
Pas na een bepaalde periode kunnen de biologische ouders het kind officieel adopteren.

Klopt dat duurt 1 jaar,en pas dán mogen de wensouders het kindje adopteren.
Er gaat ook een hoop papierwerk aan te pas komen.

**Geplaatst**: 08-08-11 22:25

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 08-08-11 22:25

Wat me opvalt Charlotte is dat je zelf erg pro draagmoederschap bent. Mag natuurlijk maar nu wordt iedere pro posting met gejuich ontvangen en dat discussieert voor mij iig een beetje lastig.

Eiceldonatie lijkt mij makkelijker dan een baby dragen, idd om die band die je die negen maanden al voelt. Je eicel is genetisch materiaal maar dat is, cru gezegd ook je haar dat uitvalt, je snot in de zakdoek enz. Daar voel ik ook geen binding meer mee als dat weg gaat. Een eicel is nog geen kind, dat wordt het tezamen met de zaadcel en de moeder die een kind draagt en baart. En dan nog begint het leven dan pas en is er nog zoiets als nature vs nurture. Als je niet meer zorgt voor de baby dan kan ik me wel indenken dat er een afstand komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 08:11

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 08:11

Ik heb veel respect voor een vrouw die in liefde een draagmoeder zou kunnen zijn voor iemand die ze lief heeft, vandaar het gejuich. Ik heb begrip voor iedereen die het niet aan zou durven, ik denk dat iedereen wel een beetje bang zou zijn voor diezelfde gevoelens.

**Geplaatst**: 09-08-11 09:24

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 09-08-11 09:24

zelf ben ik wensmoeder. wij zijn niet bezig met draagmoederschap maar met een eiceldonatie perocedure
ik ben een van de gene waarbij helaas het zlef niet mogelijk is een kindje te krijgen. ik ben helaas niet vruchtbaar. maar de wens voor een kindje is er wel en gelukkig hebben wij een lieve persoon gevonden die haar eicellen wil afstaan. de bedoeling is dat ik het kindje zelf ga dragen. of ik ook in zee zou gaan met een draagmoeder weet ik niet.. is idd veel papier werk en wettelijk erg lastig. maar misschien wel in feite is het hetzelfde als adoptie en zit er misschien zelfs nog meer van ons bij omdat de zaadcellen wel afkomstig zijn van mijn partner.

**Geplaatst**: 09-08-11 10:07

Geplaatst: 09-08-11 10:07

Ik zou het zelf nooit doen, omdat ik geen makkelijke zwangerschap gehad heb, een nog veel zwaardere bevalling en een levensbedreigende ziekte daags na de bevalling. Ik wil het risico nog 1 keer nemen omdat we graag een 2e kindje willen, maar een volgende zwangerschap zou ik niet aangaan al was het maar omdat de jaren tegen de tijd dat er theoretisch gezien sprake van zou zijn mee gaan tellen. Dat is de puur fysieke reden, daarnaast denk ik dat het psychisch en spiritueel gezien heel zwaar is om draagmoeder te zijn. Ik had ook al een heel sterke band met mijn dochtertje voor ze geboren werd. Het blijft ondanks dat het bij anderen op zal groeien altijd je eigen kind.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 11:05

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 11:05

kayjody schreef:
zelf ben ik wensmoeder. wij zijn niet bezig met draagmoederschap maar met een eiceldonatie perocedure
ik ben een van de gene waarbij helaas het zlef niet mogelijk is een kindje te krijgen. ik ben helaas niet vruchtbaar. maar de wens voor een kindje is er wel en gelukkig hebben wij een lieve persoon gevonden die haar eicellen wil afstaan. de bedoeling is dat ik het kindje zelf ga dragen. of ik ook in zee zou gaan met een draagmoeder weet ik niet.. is idd veel papier werk en wettelijk erg lastig. maar misschien wel in feite is het hetzelfde als adoptie en zit er misschien zelfs nog meer van ons bij omdat de zaadcellen wel afkomstig zijn van mijn partner.

Is het papierwerk van een level donatie in verhouding zoveel minder?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 11:08

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 11:08

SusanH schreef:
Ik zou het zelf nooit doen, omdat ik geen makkelijke zwangerschap gehad heb, een nog veel zwaardere bevalling en een levensbedreigende ziekte daags na de bevalling. Ik wil het risico nog 1 keer nemen omdat we graag een 2e kindje willen, maar een volgende zwangerschap zou ik niet aangaan al was het maar omdat de jaren tegen de tijd dat er theoretisch gezien sprake van zou zijn mee gaan tellen. Dat is de puur fysieke reden, daarnaast denk ik dat het psychisch en spiritueel gezien heel zwaar is om draagmoeder te zijn. Ik had ook al een heel sterke band met mijn dochtertje voor ze geboren werd. Het blijft ondanks dat het bij anderen op zal groeien altijd je eigen kind.

Begrijpelijk!! Het lijkt mij ook heel pittig, emotioneel gezien dan, maar er zijn dus vrouwen die het kunnen, wat ik op zich een hele mooie gedachte vind!

**Geplaatst**: 09-08-11 11:08

Geplaatst: 09-08-11 11:08

Ik zou het wel doen, sterker nog, ik heb het ook aangeboden aan m'n beste vriend. Hij is homo, maar naar wat ik van hem ken zou hij de beste vader ter wereld zijn. Als hij kinderen wil dan wil ik ze best voor hem dragen. Zelf hoef ik ze niet zo nodig, maar voor hem wil k ze best krijgen.

**Geplaatst**: 09-08-11 11:52

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 09-08-11 11:52

Ik ben er nog steeds niet over uit. Ik vind zwanger zijn geweldig, tot noch toe ook 2 vrij zorgeloze zwangerschappen gehad en wat dat betreft heb ik dat graag voor een ander over, maar dan bevallen en al die ellende daarna moeten doorstaan voor niks... Ik denk niet dat ik er tegen zou kunnen, gezellig met de kraamhulp op de bank koffie drinken zonder baby....
Ik vind het wel ontzettend mooi om te doen hoor, maar emotioneel gezien, zeker het laatste deel van het afstaan en het daarna nog onder ogen komen van ''je'' kind, ik weet het niet. Ik denk dat mochten vrienden het vragen, ik het wel zou overwegen en ook een gesprek aan zou gaan met de huisarts daar over en van daaruit zou gaan beslissen.

**Geplaatst**: 09-08-11 12:01

Geplaatst: 09-08-11 12:01

Pff, lijkt me echt heel moeilijk.

Er zit ook vaak een financiele nasmaak aan, en dat zou ik moeilijk vinden combineren met een kindje te dragen/weggeven denk ik.
Bovendien, wat als er moeilijkheden optreden. Vroeggeboorte, handicap, afwijkingen, risico's voor de gezondheid van de draagmoeder. Wie beslist wat, want het gaat wel om twee levens natuurlijk.

Je moet al behoorlijk op 1 lijn liggen denk ik. En dan nog.

**Geplaatst**: 09-08-11 12:08

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 09-08-11 12:08

Als mijn beste vriendinnetje het zou vragen, zou ik het zo doen

Maar alleen voor haar, niet voor mensen die ik minder goed ken.

**Geplaatst**: 09-08-11 12:11

Geplaatst: 09-08-11 12:11

Het leven van de moeder gaat altijd voor het leven van de ongeboren vrucht, ook bij een normale zwangerschap.

Dus ik ga er vanuit dat dat nu ook geldt.

Ik zou het niet doen voor iemand die ik niet ken nee... Maar wel voor goede vrienden.

**Geplaatst**: 09-08-11 12:16

Geplaatst: 09-08-11 12:16

Dat lijkt me duidelijk Rock. Maar er zijn toch tig dillema's te bedenken waarbij je als ouders al voor een moeilijke beslissing komt te staan.
Laat staan als je met 4 bent en soms tegenovergestelde belangen hebt.

Denk niet dat het onmogelijk is hoor, maar wel moeilijk om alles in goede banen te krijgen. Als er iets is met vrouw en/of kind.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 12:18

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 12:18

Rock schreef:
Het leven van de moeder gaat altijd voor het leven van de ongeboren vrucht, ook bij een normale zwangerschap.

Dus ik ga er vanuit dat dat nu ook geldt.

Ik zou het niet doen voor iemand die ik niet ken nee... Maar wel voor goede vrienden.

Ik zou het misschien kunnen overwegen mits mijn partner er voor de volle 100% achter staat.

**Geplaatst**: 09-08-11 12:19

Geplaatst: 09-08-11 12:19

Ja dat soort momenten zullen heftig zijn. Maar ik neem aan dat men zich wel kan indenken dat je iemand niet kan vragen zijn leven op te geven voor het kind van een ander...

**Geplaatst**: 09-08-11 12:29

Geplaatst: 09-08-11 12:29

Logisch verstand idd. Maar kan me voorstellen dat dat lastig word al het om je zeer langverwachte kindje gaat.

Ik herrinder me een verhaal van een of ander boekje waarin een draagmoeder uiteindelijk kantje boordje op de IC lag door zwangerschapvergiftiging. Ze had het uiteinelijk gehaald en de kindjes (tweeling) ook, maar er was lange tijd gedacht dat ze er permanent beperkingen ging aan over houden.

Emotioneel lijkt me dat erg hard, plus de financiele consequenties die ook niet te onderschatten zijn. je moet elkaar erg goed kennen als je daar goed wilt uitkomen denk ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 13:55

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 13:55

Wat bedoel je met

BraveSpots schreef:
Er zit ook vaak een financiele nasmaak aan, en dat zou ik moeilijk vinden combineren met een kindje te dragen/weggeven denk ik.

**Geplaatst**: 09-08-11 13:59

Geplaatst: 09-08-11 13:59

Dat ik het moeilijk vind om een verschil te maken tussen de onkosten vergoeden en betalen voor een baby.
Een dunne lijn soms denk ik.

Edit: Dar bedoel je niet percé slecht. Kan me best inleven als je zo ontzettend wanhopig bent met een kinderwens dat je graag iemand 'royaal' vergoed als je daarmee een baby terugkrijgt.

**Geplaatst**: 09-08-11 14:07

Geplaatst: 09-08-11 14:07

Mensen menen in deze tijd alles maar te kunnen krijgen. Als kinderen krijgen niet lukt bedenken ze vanalles om toch een kind te krijgen. Aan de ene kant begrijpelijk, aan de andere kant egoïstisch. In de tijd van de Bijbel (oude testament) gebeurde het ook dat men meerdere vrouwen (draagmoeders) had om voor nakomelingen te zorgen, maar dat was bij de heidense volken. Maarja, het lijkt mij helemaal niks om draagmoeder te zijn. Zelfs niet als het eitje niet van mezelf is. Lijkt me vreselijk, nee, ik zou het echt niet doen!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-11 14:14

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-11 14:14