Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-11 11:05

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 08-05-11 11:05

Lieve engel,
ik plaats niet zo vaak hier, maar ik volg je verhaal nog steeds op de voet

.
Hoe is het met je vandaag?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-05-11 14:08

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-11 14:08

Hoi CRos, lief dat je aan me denkt

Het gaat prima, had gister weer een moeilijke ochtend en middag, maar sávonds viel het weer mooi onder controle te krijgen. M'n stemming sloeg in de ochtend enorm over, en dan heb ik al snel de neiging om er verder in door te gaan, en me nog slechter te voelen. Het was erg verleidelijk om na alle slechte dingen te gaan kijken, en ik geef toe: Dat heb ik ook zeker gedaan...
Heb gister enorm veel ijs lopen eten, wat niet slim was, maar goed. Ik vergeef het mezelf, en heb vandaag weer het normale patroon proberen te volgen.
Ik heb net lekker een uur gewandeld met de hond, en dat doet me enorm goed.

Ik durf mezelf nog niet helemaal in de spiegel te kijken, omdat het negatieve punten zijn die ik dan weer ga opzoeken, en daar ben ik nog niet sterk genoeg voor. Dat deed ik gister ochtend ook, en mén, wat voelde ik me slecht daarna zeg... Met kleding aan voel ik me mooier, en ben ik ook rustiger.

De stemmingswisselingen zijn er nog steeds, en van de week kon ik enorm huilen om de kleinste dingen. Echt waar, soms gingen ze om iets, waar van ik nu denk: doe niet zo raar.

Het eten gaat wel enorm goed op de momenten dat ik me goed voel. Wel merk ik, wanneer ik een wisseling in stemming heb, meer neiging heb om te gaan eten of te snaaien. Misschien heb ik dan behoefte aan een andere gedachten of gevoel, en ga ik daarom eten? Zou ik niet durven, mijn gevoelens en gedachten, werkelijk te accepteren zoals ze zijn? Hmmm... Daar ga ik nog even over nadenken

Maar over het algemeen gaat het goed. Ik ben rustiger, minder chaotisch, en schrijf ook enorm veel dingen op als ik op bed lig. Pure gedachten, zoals ik ze dan voel. Lekker voor mezelf, want als ik het anderen laat lezen, ben ik bang dat ze zich nog bezorgder gaan maken...

Bedankt meis, voor je berichtje

Tot zo ver, mijn verslag.

Liefs

**Geplaatst**: 08-05-11 19:35

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 08-05-11 19:35

Wat goed dat je al toegeeft dat iets 'fout' hebt gedaan, maar vooral dat je het jezelf vergeeft. Daar moet je heen!
Uit je berichtjes merk ik al zoveel verschil als in het begin, echt top van je meis :+:

.
Bij dit liedje moet ik altijd aan jou denken:

Hou je taai meid!

liefs,

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-05-11 16:32

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-11 16:32

Dank je wel meis!
Ik krijg er zelf ook kippenvel van.

**Geplaatst**: 12-05-11 16:48

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 12-05-11 16:48

Ik vind het heel knap hoe je, je steeds door van alles heen weet te vechten. Zou willen dat ik momenteel ook zo sterk was. Hoe positief jij overal in staat meestal, wauw alleen maar bewondering voor!
kom op he, je kan het echt ik geloof in je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-11 05:41

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-11 05:41

"Het is de kunst om te genieten, om te durven zijn wie je bent."

Deze zin spookt al een aantal dagen door m'n hoofd. Ik voel mezelf veranderen. Eindelijk, de zon is door gebroken, ik voel me gelukkiger en ik begin langzamerhand weer te houden van mijn lichaam.
En niet alleen van mijn lichaam, maar ook de persoon wie ik ben.

Het verleden kan je niet meer veranderen, en eigenlijk kan je er nu ook helemaal niks meer mee. Je kan naar jezelf terugkijken, een hoop lessen uit leren. Het verleden toont bij mij veel verdriet, maar ook waren er mooie dingen. En daar ga ik nu de kracht uit vandaan halen. Het verdriet blijft terugkomen in het leven, onzeker zal iedereen blijven. Niemand zegt wat je eigenlijk écht wilt horen, want wie weet dat nou precies?
Ik voel me zo goed momenteel, kan wel schreeuwen van blijdschap. Het verleden kan je niet veranderen, maar de toekomst ligt wel in mijn handen. Ik bepaal nu wat er gebeurd, ik sta bij vele dingen er boven op. Ik heb de controle over de toekomst. Natuurlijk niet 100% maar ik ga er wel alles aan doen, om mijn toekomst mooi te maken. Om geen spijt te hebben, als ik over 50 jaar terug kijk.

En ja, ik geef toe: ik heb nog steeds mijn vreetbuien, blijf nog steeds denken: Ben ik wel mooi genoeg? of: Waarom gebeurt dit? Ligt het (weer) aan mij?
Maar daar haal ik ook mijn kracht vandaan. De vreetbuien worden minder. Wat vroeger een zak m&m's was + nog ijs, zoetigheden en laxerende snoepjes, zijn nu enkel een pak koekjes. En die gaat dan ook niet helemaal op.
De knop kan ik eerder omschakelen, ik haal mijn behoefte uit veel minder, omdat ik weet dat het niet allemaal op lost.
"De eerste hap, is het aller lekkerst" en dat is ook echt zo!

Ik sta niet meer op weegschalen, omdat die confrontatie mij nog enorm raakt. Cijfers blijven me gek maken. En waarom mezelf pijnigen, als ik eindelijk durf te houden van de persoon die ik werkelijk ben?

Susann, bedankt

**Geplaatst**: 13-05-11 05:47

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 13-05-11 05:47

Engel, top meid! Echt respect.. Je gaat goed! Zie je wel dat het je lukt! Ik ben trots op je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 18:44

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 18:44

Kleine update

Eregister is er een kaart in de bus gekomen, wat me enorm overstuur maakt. Gevoelens schieten door m'n hoofd, net als gedachten en herinneringen van vroeger.
Het is geen leuk kaartje, iemand uit m'n familie waar ik geen contact mee heb, maakt me zwart via een kaartje die geadresseerd is aan iemand hier uit het gezin, maar niet naar mij toe...
Er staan lelijke woorden in, die me zo verschrikkelijk raken. Een paar domme woorden zoals: Stom, idioot, onbegrijpelijk en heel veel uitroeptekens...

In plaats van meteen de 'vreetmodus' aan te zetten, heb ik besloten te gaan praten met m'n baas hier over. En het luchtte enorm op. Voor even. Ik kon m'n werkdag probleemloos eigenlijk doorzetten, maar toen ik thuis kwam storte ik opnieuw in. De realiteit lag nog op tafel.
Eerst even met de hond gewandeld, daarna als een speer naar de supermarkt gegaan. Voor een paar losse euro's snaaierij gekocht. Zonde, echt zo zonde van het geld. Toen ik thuis kwam voelde ik me na 2ijsjes enorm schuldig, en ben naar m'n moeder toegelopen. Met een smoes ging ik er zitten, maar dat was helemaal niet nodig. Ze zag het meteen aan me, en ik heb het hele verhaal verteld.
Gelukkig kan ik mijn gevoelens heel goed kwijt bij haar, en ze begrijpt me, en ze weet hoe mijn leven er uit ziet en hoe ik denk etc. Heel fijn.
Na een goed gesprek ben ik naar huis gegaan, direct op bed, en ben gaan slapen.
Vanacht werd ik wakker met een schuldgevoel, en misselijkheid. Of te wel: begin van alle ellende...
Door de vele suikers word ik snel misselijk en beroerd, en heb ik veel drang om het er uit te gooien. Maar ik weet van mezelf: als ik het 1x doe, dan is de 2e keer minder moeilijk, en de 3e keer kan ik dan niet meer weer staan na het eten.
Ik heb mezelf in bed weten te houden. Ben muziek gaan luisteren, viel huilend weer in slaap.

Vandaag begon de dag een stuk beter. De kaart is in de container, en we gaan hier niet op in.
Ik laat me niet gek maken door een paar woorden op papier, door inkt met wat tekens.
Als men er echt zo mee zit, moeten ze maar naar me toe komen.

Vandaag is een top dag geweest. Voelde me weer een stuk rustiger, al hoe wel ben ik wel erg emotioneel.
De misselijkheid is weg, en na het eten heb ik tot nu toe niet meer de behoefte om iets er uit te spugen. Dat is het me niet waard. Ik ben mooi zo als ik ben, en niet iedereen kan je vriend zijn in het leven.

**Geplaatst**: 22-05-11 18:50

Geplaatst: 22-05-11 18:50

EngeltjeS schreef:
Vandaag begon de dag een stuk beter. De kaart is in de container, en we gaan hier niet op in.
Ik laat me niet gek maken door een paar woorden op papier, door inkt met wat tekens.
Als men er echt zo mee zit, moeten ze maar naar me toe komen.

Vandaag is een top dag geweest. Voelde me weer een stuk rustiger, al hoe wel ben ik wel erg emotioneel.
De misselijkheid is weg, en na het eten heb ik tot nu toe niet meer de behoefte om iets er uit te spugen. Dat is het me niet waard. Ik ben mooi zo als ik ben, en niet iedereen kan je vriend zijn in het leven.

Ik kan wel dansen om je laatste woorden ! $*\o/*$

Wat rot dat een stom kaartje je zo van je pad heeft weten te brengen, maar bekijk het positief. Je bent er sterker door geworden. Je hebt jezelf in bed gehouden en gezegd dat als ze iets niet aanstond ze maar naar jou moesten komen.
Super meid

**Geplaatst**: 23-05-11 18:12

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 23-05-11 18:12

Wie met iedereen door één deur wilt kunnen, komt vast te zitten...

Goede instelling Devica, goed gedaan!!

**Geplaatst**: 25-05-11 19:37

Geplaatst: 25-05-11 19:37

EngeltjeS schreef:
Dat is het me niet waard. Ik ben mooi zo als ik ben, en niet iedereen kan je vriend zijn in het leven.

Ik heb je al eens een PB gestuurd en ik ben een stille meelezer. Ik heb echt ontzettend veel respect voor je en ik vind het echt super knap van je dat je zoiets negatiefs hebt omgezet is zó'n geweldige zin. Ik zit hier gewoon met een glimlach van oor tot oor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-11 19:43

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-11 19:43

Dank je wel

Ik lees het ook terug op de moeilijke momenten, en dat doet me echt veel goeds (net als jullie reacties)

**Geplaatst**: 28-05-11 21:08

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 28-05-11 21:08

Hoe gaat het nu met je engel?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-11 21:23

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-11 21:23

Het gaat goed

Erg stabiel de laatste dagen.
Ik merk, als ik me in gevoelens naar voel, of verdrietig (in iedergeval: negatief) dat het enorm terugvalt te zien in m'n eetgedrag. Als ik me niet goed voel, heb ik meer behoefte aan verkeerd eten, aan extreem bewegen, verkeerde gedachten etc. Kort om: ik moet (van mezelf) leren omgaan met negatieve dingen die in het leven kunnen gebeuren. En daar mee om gaan, maar los van het eten.
Ik ben geen snelle huiler, en krop snel dingen op. Maar juist door er over te gaan praten, voelt het veel luchtiger, en voel ik me sterker.
Alleen, dat kan ik nog niet 'ala minute' toepassen.

Ik bedoel: Ik heb het altijd gecompenseerd met eten. Voelde ik me naar: eten. Nu maak ik vaak de keuze: Praat ik er over? Wat ga ik hier mee doen? Hoe pak ik het aan? Maar soms is het gevoel zo klein, dat het onbewust gebeurd, dat ik begin met eten.

**Geplaatst**: 29-05-11 18:08

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 29-05-11 18:08

Het is echt al een grote vooruitgang dat je die keuzes overweegt. Vanuit groter kun je altijd naar kleiner werken.

Ik denk dat als je het probeert met de grote gevoelens, dat het uiteindelijk makkelijker wordt om je kleine gevoelens op te merken en het daar ook toe te passen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-11 19:16

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-11 19:16

Momenteel heb ik zoveel zin om onrust te stoken, om te schreeuwen, te huilen, te tieren en te rennen. Er zit zoveel negatieve energie in me momenteel, dat ik het weer even niet meer zie zitten...

Ik wil graag dat het leven vlekkenloos verloopt, vanaf nu, maar iedere keer knal ik weer ergens tegen aan. Zal ik te veel verwachten van mensen om me heen? Van de kansen die ik krijg? Heb ik de lat dan echt zo hoog liggen, dat het niet haalbaar is?
Het enigste wat ik nu wil, is liefde, heel veel liefde...

Ik dacht dat het met sommige mensen de goede kant op ging, maar alles lijkt anders te gaan nu. Waarom?
Wat doe ik verkeerd? Is het mijn probleem dat het zo verloopt? Komt het wel door mij?

Wat ik nodig heb, is een flinke schop onder m'n kont, een enorm harde. Ik moet weer normaal denken, schijt hebben aan wat anderen wel niet van mij vinden, en genieten van de kleinste (aller kleinste) dingen... Maar ooh... Soms had ik echt wat meer liefde willen hebben...

Het eten gaat slecht, eet enorm slecht... Of eigenlijk: niks.
Smorgens heb ik ontbijt, en smiddags rond 3 uur 2 broodjes. Overdag drink ik heel veel, maar als ik thuis kom, heb ik nergens zin meer in. Ik eet wel mee, omdat ik weet dat het beter is. Maar ik heb geen honger, geen zin in eten, helemaal nergens zin in...
Behalve wandelen met m'n hondje, en huilen, heel veel huilen...

**Geplaatst**: 01-06-11 19:47

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 01-06-11 19:47

Schatje toch :(:)

*Schopt heel hard, maar durft dat niet, want is bang om die lieve Engel pijn te doen

*
MEID JE KAN HET

**Geplaatst**: 30-12-11 20:49

Geplaatst: 30-12-11 20:49

Lieve Dev,

Hoe gaat het momenteel met je?
Ik spreek je eigelijk nooit meer..?!
Dus dan maar via het topic

**Geplaatst**: 30-12-11 23:24

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 30-12-11 23:24

Boulimia is zo lastig vooral omdat die eetbuien/braken zo snel een gewoonte worden. Hoe gaat het nu ermee?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-11 09:44

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-11 09:44

Hoi, wat lief dat jullie nog aan me denken

Hoe kan ik het verwoorden, ik leef met boulimia, nog steeds. De gedachten blijf ik houden, verschrikkelijk moeilijk om die uit te kunnen zetten.
Maar de kotsmomenten heb ik niet meer gehad dit jaar, wel de gedachten, maar ik ben "te" sterk om het niet te doen.
Ik merk nu hoeveel liefde ik krijg van de mensen (en dieren) om me heen, wat me ook enorm steunt.

Wel word ik nog dagelijks geconfronteerd met dingen die mij van m'n stuk brengen. Of goede gesprekken met andere mensen, waar ik over door blijf denken en weer enorm kan door slaan...

Maar, er is een (kleine) steigende lijn. Ik spuug niet meer m'n eten uit, durf eindelijk weer een beetje in het bijzijn van andere mensen te eten. Durf over "dieeten" te praten met anderen etc.
Maar makkelijk is het niet.

Daarom vind ik het fijn om iets van jullie te horen, dat doet me enorm goed!

**Geplaatst**: 31-12-11 10:40

Geplaatst: 31-12-11 10:40

Ik ben trots op je!
Fijn om te horen dat het ietsjes beter met je gaat.
Dat het blijft is een bekent iets onder de eetstoornissen.
Het zal nooit 100% weggaan.
Vind het echt fijn om je zo te horen.. Want wij hebben wel eens andere gesprekken gehad.
Weet dat ik trots op je ben en ik je een echte vechter vind.. Zal en blijf altijd veel respect voor je hebben lieve Dev!
En je weet het he! D&D powerrrr kan alles overwinnen

**Geplaatst**: 31-12-11 11:11

Geplaatst: 31-12-11 11:11

Meis dat klinkt toch als een enorme stijging :+:

al zie jij het misschien nog niet zo, maar wat een verschil :oo

.

Ik ben trots op je Engel :+:

Een ontzettend felukkig nieuwjaar wens ik je toe, samen met de knapste Athos en alles wat je wenst $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-12 09:24

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-12 09:24

Dank je wel Claire!

Je onderschrift klopt wel helemaal!

2012, een nieuw jaar, nieuwe kansen, en ja, 2012 is beter dan 2011.
Ik hoop dat dit jaar nog meer dingen zullen veranderen m.b.t. m'n eetdinges

Zal ik eindelijk dit jaar afleren, wat andere mensen wel niet van me zullen denken? Zal ik eindelijk een week lang normaal kunnen eten etc?
2012, een nieuw jaar, nieuwe kansen. Dit word mijn jaar.

**Geplaatst**: 01-01-12 18:05

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst: 01-01-12 18:05

Goed dat je niet meer braakt!
Wat helpt jou om niet meer door te slaan in die gedachtes? mischien meteen aangeven als je geraakt word door iets?

Ik probeer met je mee dit nieuwe jaar! weg met die klote eetbuien/gebraakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-12 18:53

Re: Het vervolg: Leven met Boulimia

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-12 18:53

Mymy, nou, de gedachten heb ik eigenlijk constant. Enorm zwaar, nu ik het me zo realiseer. Maar ik kán het niet negeren, niet omzetten, niet aangeven. Ik denk continue aan de mening van een ander.
Waarom ik dit doe, weet ik ook niet. Het is puur onzekerheid. "Doe ik het wel goed?"
Ik ben een perfectionist en ik wil graag presteren.
Helaas gaan die twee niet samen, en zit ik soms mezelf enorm in de weg.
Het perfectionistme, kan ik steeds meer "loslaten" van mezelf, maar presteren... Dat is iets van mezelf, waarvan ik weet: Dit kan een ander niet op zo'n manier etc.
Op die manier ontwikkel ik zelfvertrouwen, denk ik...

Mymy, goed begin van dit jaar!