susannex schreef:Red_Savage schreef:ehm, ja weet niet echt hoe ik het moet zeggen / uitleggen.
heb een kl*te verleden met mijn vader, en hij heeft zich zelf de dood in gedronken.
en klinkt raar misschien maar voor mij is het een rust, in mijn hoofd kom ik hem al constant tegen..
ik heb zoveel woede en haat tegen over hem, hij heeft mijn leven kapot gemaakt en daar moet ik nu voor vechten dat het goed komt.
maar nu kan ik nooit vragen waarom hij me alles heeft aan gedaan dat is ook het enige waar ik dan mee zit dat hij er niet meer is.
klinkt misschien raar maar voor mij is het nou eenmaal zo
Nee hoor, dat klinkt helemaal niet raar. Ik begrijp je gevoel wel.
Mijn vader is ook dood door onderandere alcohol en drugsverslaving.
Het ligt bij hem wel wat ingewikkelder en ik ben echt nooit kwaad op hem geweest. Ik vind het wel heel erg dat mijn verdriet nooit is acccepteerd door mijn omgeving, die vonden het belachelijk dat wij daar verdrietig om waren. zo van 'we zijn beter af zonder hem.' DAAR kan ik pas kwaad om worden, om hoe we behandeld zijn.
Ik heb het dus nooit kunnen/verwerken.
dan ben je 1 van de weinige die vind dat dat van mij niet raar is..
pff, ja die van mij die heeft me jeugd verknald dus moet er nu voor vechten dat het weer helemaal goed met me gaat komen maar pff dat is niet makkelijk.
nee dat scheelt dat je nooit kwaad op hem bent geweest, mijn vader heeft dingen gedaan die gewoon echt niet kunnen!
en ik heb dus dingen mee gemaakt die ik als klein meisje nooit had mee mogen maken.
ja zeiden ze tegen mij ook in het begin deed het echt pijn maar nu kan ik het een plekje geven en mis ik hem totaal niet.
behalve dat ik met zoveel vragen blijf zitten die ik nooit meer kan stellen.
nee dat is zo moeilijk als je het nooit hebt kunnen verwerken.
zo raar als ik dit nu over me vader typ/praat lijkt het net of me keel dicht word geknepen :S
) Helaas reed er toen net een auto in die bocht. :'(



Ik hoop voor je dat er iets uit komt.
) 

