Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-11 22:39

Geplaatst: 09-01-11 22:39

Knoffer schreef:
Douce schreef:
Een nadeel is inderdaad wel het beschermende. Ik ben de jongste, ben een meisje dus jongens zijn allemaal eng en taboe.

Ik denk niet dat dat alleen aan leeftijd ligt. Ik had bij mijn ouders daar totaaal geen last van. Sterker nog, toen de jongens bij mij over de vloer kwamen, vond mijn vader het tijd om een tweepersoonsbed voor me te kopen Dit brengt me trouwens bij een andere eigenaardigheid. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom sommige vaders en broers zo ontzettend beschermend naar hun dochter/zusje kunnen doen. Daar ben ik echt allergisch voor, gelukkig had mijn pa daar geen last van. Idee voor een nieuw topic

Dat ken ik helemaal niet. Toen ik mijn vader vertelde dat ik een vriendje had, is hij het weer glad vergeten. Toen ik zei dat het uit was, vroeg ie wanneer het dan eigenlijk aan was gegaan.

Merk alleen wel dat ze niet zo blij zijn met het idee dat ik binennkort een twijfelaar op mijn studentenkamer krijg... Heb zo de indruk dat zij er wat anders bij denken dan ik zelf, maar goed

.

**Geplaatst**: 09-01-11 22:58

Geplaatst: 09-01-11 22:58

Ik ben 21, mijn vader is bijna 71 en mijn moeder is 65.
Op werk hoor ik collega's wel is over hun ouders praten, en dat zijn dan collega's van rond de 37, die hebben ouders die net zo oud zijn als mijn ouders!
Ik vind het vreselijk om zulke oude ouders te hebben.
Vooral omdat het punt dat ze overlijden, veel sneller komt dan voor mijn broer en zus.
Mijn broer is 34 en mijn zus is 37. Ik ben een erg laat nakomertje. Een ongelukje zeg maar.
Ik hoor eigenlijk niet te bestaan.
Heb er vroeger flink mee in de knoop gezeten. Daarbij waren mijn ouders nogal bekrompen in hun ideëen en ik werd op precies dezelfde manier opgevoed als mijn broer/zus. Terwijl je zou denken dat ze toch moderner zouden worden.

Maar, ik heb schatten van ouders hoor, echt waar!
Het heeft ook zo z'n voordelen.
Mijn vader was al met pensioen toen ik nog op de middelbare school zat, dus als het nou hard regende, kon hij mij en mijn vriendinnen naar school brengen en halen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-11 23:58

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-11 23:58

itsmi schreef:
Ik ben 21, mijn vader is bijna 71 en mijn moeder is 65.
Op werk hoor ik collega's wel is over hun ouders praten, en dat zijn dan collega's van rond de 37, die hebben ouders die net zo oud zijn als mijn ouders!
Ik vind het vreselijk om zulke oude ouders te hebben.
Vooral omdat het punt dat ze overlijden, veel sneller komt dan voor mijn broer en zus.
Mijn broer is 34 en mijn zus is 37. Ik ben een erg laat nakomertje. Een ongelukje zeg maar.
Ik hoor eigenlijk niet te bestaan.
Heb er vroeger flink mee in de knoop gezeten. Daarbij waren mijn ouders nogal bekrompen in hun ideëen en ik werd op precies dezelfde manier opgevoed als mijn broer/zus. Terwijl je zou denken dat ze toch moderner zouden worden.

Maar, ik heb schatten van ouders hoor, echt waar!
Het heeft ook zo z'n voordelen.
Mijn vader was al met pensioen toen ik nog op de middelbare school zat, dus als het nou hard regende, kon hij mij en mijn vriendinnen naar school brengen en halen....

Had je dan ook het idee dat jouw zus over jouw 'moederde' of zo?
Of was de band met je zus minder omdat ze misschien al bijna het huis uit was toen jij werd geboren?

**Geplaatst**: 10-01-11 00:25

Geplaatst: 10-01-11 00:25

mijn papa is 56 en mijn moeder is 48 of 49:o
ik zelf ben 16.
Ik merk wel veel dat het vaak is van : Ja maar vroeger..
En dan echt vaak.
Ook veel gekak eromheen.
Daarom wil ik op mijn 20ste een kind en ook getrouwd zijn haha , als dat me nu maar eens lukt

**Geplaatst**: 10-01-11 09:30

Geplaatst: 10-01-11 09:30

mika11 schreef:
Had je dan ook het idee dat jouw zus over jouw 'moederde' of zo?
Of was de band met je zus minder omdat ze misschien al bijna het huis uit was toen jij werd geboren?

Mijn zus was volgens mij 17 toen ik geboren werd. Zij was het huis al uit, ze ging op kamers in Rotterdam ivm studie.
Alleen mijn broer woonde nog thuis, die was volgens mij 14.

De band met mijn zus en broer is altijd heel erg goed geweest, met mijn zus en broer ging ik altijd shoppen, naar de dierentuin of bleef ik bij mijn zus logeren. Ik heb bij hun echt een fijne jeugd gehad. Niet zozeer dat mijn zus "moederde" zoals jij beschrijft, meer dat het echt een grote lieve zus was voor me.

En nog steeds ga ik graag naar haar toe, ben ik elke week bij haar, pas ik vaak op haar kinderen en vertel ik privé dingen eerder aan mijn zus dan aan mijn ouders. Haar vriend/man ken ik ook al van zolang als ik me herinner. Die zie ik ook als een soort grote broer. Dat is bij mijn broer anders, die vriendin ken ik nog maar 3 jaar ofzo, en dat vond ik moeilijker accepteren.
Mijn zus weet ook alle dramatiek rondom mijn ex, mijn ouders weten dat allemaal niet. Dat vinden ze soms wel moeilijk.

Mijn broer heeft nog lang thuis gewoond, maar die is uiteindelijk toen ik 10 was denk ik, het huis uit gegaan.

Ik bleef wel goed contact met hem houden, vooral omdat hij mij toch als lief klein zusje zag...

Ik ben echt heel erg blij met mijn oudere broer en zus!
Al had ik vroeger wel graag gehad om een zus/broer van mijn eigen leeftijd willen hebben.
Want als ik met mijn ouders op vakantie ging, voelde ik me enigskind, en was ik echt alleen met mijn ouders, vakanties waren nooit zo leuk...
Mijn ouders gingen elk jaar met vrienden, van hun eigen leeftijd, en die hadden kinderen van de leeftijd van mijn broer/zus. Die gingen dus niet meer mee.
Ik vond het dus erg vervelend, zat ik dus (vond ik toen) tussen 2 stellen bejaarden...
Ben vanaf mn 16e ook niet meer meegegaan..

**Geplaatst**: 13-01-11 18:56

Geplaatst: 13-01-11 18:56

c_alsemgeest schreef:
Kanelly schreef:
Verder, wat ik al eerder las, ik mijn grootste angst ook dat ik mijn ouders niet lang mee bij me heb.
Daar kan ik ook serieus van over m'n toeren raken...als ik er echt bij stil ga staan zeg maar.
Maar goed, ik weet ook wel weer dat het hebben van jongere ouders geen garantie is om ze lang bij je te hebben..

klopt, maar het is idd geen garantie Ik heb dan redelijk jonge ouders, maar bv mijn vader is al opgegeven.
Dus om die reden zou ik het iig niet laten om laat kinderen te nemen. Niemand kan in de toemkomst kijken en voor hetzelfde geld wordt je wel 100

Dat zegt niets, mijn ouders waren hartstikke jong toen ze mijn zus en daarna mij kregen...
Toch is mijn moeder op 44 jarige leeftijd overleden toen ik 22 was..
Totaal onverwacht, ze werd ziek en 2 weken later overleed ze..

Mijn vader is nu 48 en daar ga ik nog regelmatig een biertje mee drinken..

**Geplaatst**: 13-01-11 19:03

Geplaatst: 13-01-11 19:03

Wat vaak wordt gedacht is dat oudere ouders saai zijn en niet meekomen met de generatie maar bij veel gevallen is het juist niet zo. Je past je ook aan aan je kind.
Mijn moeder kreeg mij toen ze bijna 33 was, maar ik heb er nog nooit hinder van gehad dat ze een stuk ouder is.. want ze heeft zich aangepast aan mij(n generatie).

Bovendien zou ik zelf niet heel jong kinderen willen, wil nog veel doen en meemaken in het leven en daarbij zijn kinderen (of je het nou met me eens bent of niet) toch echt een last.

**Geplaatst**: 13-01-11 19:06

Geplaatst: 13-01-11 19:06

Blanket schreef:
Mijn moeder kreeg mij toen ze bijna 33 was, maar ik heb er nog nooit hinder van gehad dat ze een stuk ouder is...

Excuse me?

Het is echt hartstikke normaal om op je 33e een kind te krijgen.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:08

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 13-01-11 22:08

Wel stom dat dat kindje dan geen opa en oma's heeft. Ik zou die echt niet kunnen missen.

Zelf was mijn moeder 18 toen ze mij kreeg. Dus ik ben altijd gewend om de jongste moeder te hebben. Maar ik heb nu een zusje gekregen( ze is bijna 4 maanden) dus die heeft dan juist weer hele oude ouders. Want haar vader is nu 45 dus als 15 is is haar vaders dus al 60. Terwijl ik 17 ben en mijn oma is nog niet eens 60

**Geplaatst**: 13-01-11 22:10

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 13-01-11 22:10

Mijn moeder was 38 en mijn pa was 37. Ik heb er geen last van gehad.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:11

Geplaatst: 13-01-11 22:11

Ik ben nu 18, moeder is 55, vader 59.

Tsja.. Het heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen.
Ze zijn/waren redelijk streng, maar misschien is dat ook wel goed geweest voor mij.

Ik ben soms alleen wel bang dat ze mijn kindjes later nooit meer zullen zien..

**Geplaatst**: 13-01-11 22:14

Geplaatst: 13-01-11 22:14

LindyH schreef:
Blanket schreef:
Mijn moeder kreeg mij toen ze bijna 33 was, maar ik heb er nog nooit hinder van gehad dat ze een stuk ouder is...

Excuse me?

Het is echt hartstikke normaal om op je 33e een kind te krijgen.

In mijn omgeving zijn de meeste moeders toch echt een stuk jonger.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:17

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 13-01-11 22:17

Mijn moeder was 38 toen ik werd geboren (ben jongste van 6). Zelf vind ik dat ik oude ouders heb en vind het niks. Ze zijn behoorlijk ouderwets. Ik wil zelf een stuk jonger moeder worden.
Het enige voordeel van de jongste is dat ik bij me broers en zus mocht logeren toen zij uit huis waren. Ik was en ben echt het kleine zusje

**Geplaatst**: 13-01-11 22:25

Geplaatst: 13-01-11 22:25

LindyH schreef:
Blanket schreef:
Mijn moeder kreeg mij toen ze bijna 33 was, maar ik heb er nog nooit hinder van gehad dat ze een stuk ouder is...

Excuse me?

Het is echt hartstikke normaal om op je 33e een kind te krijgen.

Vind 33 ook echt totaal niet oud

Mijn moeder was 30 en volgens mij was in die tijd de gemiddelde leeftijd om een kind te krijgen ook 30..

Snap ook niet waar je het vandaan haalt dan 33 oud is om een kind te krijgen

**Geplaatst**: 13-01-11 22:30

Geplaatst: 13-01-11 22:30

33 lijkt mij ook een zeer gemiddelde leeftijd om kinderen te krijgen.

arans schreef:
Wel stom dat dat kindje dan geen opa en oma's heeft. Ik zou die echt niet kunnen missen.

Zelf was mijn moeder 18 toen ze mij kreeg. Dus ik ben altijd gewend om de jongste moeder te hebben. Maar ik heb nu een zusje gekregen( ze is bijna 4 maanden) dus die heeft dan juist weer hele oude ouders. Want haar vader is nu 45 dus als 15 is is haar vaders dus al 60. Terwijl ik 17 ben en mijn oma is nog niet eens 60

Wat/wie je nooit gekend hebt, kun je niet missen. Opa en oma zijn leuk, maar ik vind het niet perse nodig. Lijkt me eig. vervelender voor de ouders in kwestie, dan voor het kind, dat opa en oma het kind nooit hebben gekend.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:31

Geplaatst: 13-01-11 22:31

Mijn vader was 40 en mijn moeder was 32 toen ze mij kregen. Als ik er over nadenk vind ik het ergens wel jammer, als ik eenmaal oud genoeg ben voor kinderen (laten we zeggen 25/30 jaar) gaat mijn vader al richting de 70 jaar.

Vind het toch wel heel leuk en belangrijk dat als ik kinderen krijg, deze wel kunnen opgroeien met een opa en oma.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:34

Geplaatst: 13-01-11 22:34

Mijn ouders waren 25 toen ik kwam. Jong dus! Mijn schoonouders schelen 6 jaar en mijn schoonpa was 32. Hij is nu 76 en hij voelt zich piepjong, maar ik vermoed dat ie dement aan het worden is. Dat leeft hij behoorlijk uit op mijn kids, dus die hebben hem liever niet om zich heen. Dode opa's en oma's kun je vergeven, ik weet niet of ik dat kan met een levende, die zich zo schandalig gedraagt.
Mijn oma kreeg mijn jongste tante toen ze in de 40 was. Een schat van een tante! Ze heeft het altijd goed gehad, omdat ze een nakomertje was. Lekker verwend! Maar ze heeft zelf geen kinderen het leeftijdsverschil altijd als een nadeel ervaren. Maar ja, mijn opa werd 80 en mijn oma 85! (Of was het andersom?)

Oud dus.

Mijn dochter van 8 heeft een jochie in de klas, diens vader is verongelukt toen ie 41 was. Dat is nu 2 jaar geleden. Een vreselijk ongeluk.

Dus we weten niet wat de toekomst brengt hè? Zo lang papa en mama blij zijn met het kindje en er goed voor zorgen, dat is het belangrijkste! En de mensen die het jammer vinden: Ze zijn er! Dat had dus ook niet zo geweest kunnen zijn.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:37

Geplaatst: 13-01-11 22:37

Mijn moeder was 39 toen ze mij kreeg. Ik denk dat, als je ouders je goed opvoeden, er vrij weinig verschil is tussen of je jonge of oude ouders hebt. Het enige is dat mijn moeder nooit mee kon rennen toen ik leerde fietsen, dat soort dingen. Maar dat komt meer omdat ze nooit melk gedronken heeft denk ik

.

**Geplaatst**: 13-01-11 22:40

Geplaatst: 13-01-11 22:40

ik lees hier vaak dat mensen horen van hun ouders ; ja maar vroeg dit dat blabla.
Ik heb dat ook en mijn ouders zijn nog wel jong (heel de fam. trouwens)
mijn oma is 62 en opa is 66 mijn vader is 42 en moeder 43. Zelf ben ik eind deze maand 18. Heb wel nog een broertje van 8 en als ik het zo tegenwoordig zie, vergeten mensen vaak dat mijn moeder nog een dochter heeft van 17. Vind het opzich fijn dat ze zo jong zijn (vooral opa en oma) je kunt er nog van genieten en ze doen overal vrolijk aan mee =)

**Geplaatst**: 13-01-11 22:40

Geplaatst: 13-01-11 22:40

A

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 17-07-23 19:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-01-11 06:16

Geplaatst: 14-01-11 06:16

Knoffer schreef:
Wat/wie je nooit gekend hebt, kun je niet missen. Opa en oma zijn leuk, maar ik vind het niet perse nodig. Lijkt me eig. vervelender voor de ouders in kwestie, dan voor het kind, dat opa en oma het kind nooit hebben gekend.

Ik vind het anders erg jammer hoor!
Ik heb een oma van 87 en de rest is allemaal overleden voordat ik geboren werd. 1 opa heeft nog geleefd de 1e 4 jaar van mijn leven, maar daar kan ik me niks meer van herinneren.
Vind je wel alles over 1 kam scheren door te zeggen dat je niet kan missen wat je noiot hebt gekend! Ik mis wel degelijk een opa-figuur in mijn leven!

Mijn ouders hadden mijn opa en oma kunnen zijn met 70 en 65...

**Geplaatst**: 14-01-11 10:05

Geplaatst: 14-01-11 10:05

Nou ja, wat je niet gekend hebt, kan je ook niet missen...
Dat is niet helemaal waar denk ik, het tekent je wel. (al is dat een beetje een groot woord, maar kan het even niet anders omschrijven

)

Opa en oma van vaders kant, die waren allang overleden, van moeders kant heb ik opa nauwelijks gekend en oma tja, dat was niet echt een oma zeg maar. Ze overleed toen ik 11 was en is nooit echt 'oma' geweest (maar dat kwam ook door haar psychische toestand en ze zat al tijdens in het verpleegtehuis).
Als ik nu kijk hoe mijn ouders wel een leuke opa en oma zijn voor de kinderen van mijn zus, ja.... dat heb ik nooit gehad als kind.

Evenals een band met familie.... familie zegt me eigenlijk niks.
Mijn ouders zijn beiden de jongsten uit grote gezinnen, bij mijn vader is er nog 1 zus in leven, maar die is erg aan het dementeren.
Bij mijn moeder leven de broers en zussen nog wel, maar ja zijn allemaal ook 70/80+, dus daar heb ik ook weinig tot niets mee. Ik heb achternichten en neven die makkelijk mijn ouders zouden kunnen zijn qua leeftijd. Een aantal achter-achter-achter neven en nichten beginnen nu aan kinderen

**Geplaatst**: 14-01-11 12:32

Geplaatst: 14-01-11 12:32

Mss wat ongenuanceerd neergezet idd. Je kunt wel een bepaald figuur in je leven missen, maar mensen die je nooit gekend hebt, kun je moeilijk echt missen. Ik vind het ook jammer dat ik van m'n vaderskant m'n opa en oma nauwelijk gekend heb. Is ook een stuk geschiedenis van je ouders en het is leuk om de personen te kennen die in de verhalen van vroeger voorkomen. Mijn opa en oma van m'n moederskant zijn over de 90 geworden, dus die heb ik wel een lange tijd meegemaakt. (Soms vind ik het trouwens ook jammer, dat ik m'n opa en oma nooit eens had kunnen meemaken in hun jongere jaren

) Maar ook zonder opa en oma zou ik blij zijn geweest dat ik op de wereld ben gezet.

Ik heb overigens ook helemaal dat familiegevoel niet zo. Heb ook helemaal geen grote familie en sowieso geen familie van rond mijn leeftijd. M'n vriend heeft dat wel en ik vind dat harstikke leuk, maar ik mis het zelf niet eigenlijk. Pas sinds ik hem ken, besef ik trouwens dat het ook anders kan. Een familiereunie zei mij voorheen echt helemaal niets. (Familiereunieen zijn bij ons de begravenissen en crematies

)

**Geplaatst**: 14-01-11 12:48

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 14-01-11 12:48

Haha ja Knoffer, dat heb ik ook hoor

Ik zie mijn fam. ook alleen maar bij uitvaarten eigenlijk.

Nee, die familiedingen mis ik ook niet hoor.
Als ik dan anderen hoor over verplichte familieuitjes en weekenden, blij dat ik dat niet heb.
(maar ja, misschien vond ik het wel leuk als ik wel een band met de familie had?)

**Geplaatst**: 14-01-11 12:52

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 14-01-11 12:52

Dat zou kunnen idd. Maarja, het blijft dan toch dat het soms 'gepast' is om ook naar uitjes te gaan waar je mss wel helemaal geen zin in hebt. Beide heeft z'n voor- en nadelen