Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-10 09:43

Geplaatst: 19-11-10 09:43

Klopt heel eerlijk van die ouder om daarvoor uit te komen, maar vreselijk voor het kind.
Ik ben ook van mening dat je beter "aan kinderen kunt beginnen" als je ook echt dat zelf graag wil en niet omdat de buitenwereld eigenlijk min of meer van je verwacht dat je "aan kinderen begint".
Als ik kijk naar mijn vriendinnen dan zijn er meer zonder kinderen dan met kinderen. Ik heb respect voor hun keuze en zij voor die van mij. En mijn kinderen boffen

Want dat iemand zelf geen kinderen wil, wil nog niet zeggen dat ze dan niet van kinderen houden.
Drie van mijn vriendinnen die mij heel dierbaar zijn, hebben geen kinderen maar vinden het wel leuk om iets met mijn kinderen te doen of juist iets voor ze te kopen als ze iets leuks zien. En genieten daar dan van, en zo genieten zij, maar ook mijn kinderen en ik.

**Geplaatst**: 19-11-10 09:45

Re: Wanneer waren jullie 'klaar' voor een eerste kind?

Geplaatst: 19-11-10 09:45

De rol van tante (voor mijn neefjes en voor kinderen van vriendinnen) bevalt mij ook helemaal prima! :))

**Geplaatst**: 19-11-10 12:24

Geplaatst: 19-11-10 12:24

Ik was er klaar voor op mijn 18e en uiteindelijk werd ik moeder op mijn 19e. Het was zwaarder, mooier en geweldiger dan ik ook gedacht had. We woonden toenertijd nog bij mijn moeder en ik was toen bezig met mijn opleiding. Het is allemaal goed gekomen bij de tweede 21 hadden we ons eigen huisje en heb ik mijn diploma gehaalt voor Verpleegkundige. Niet alles hoeft perfect te zijn we hadden helemaal niet veel en ook niet zoveel nodig. Een baby heeft niet door dat hij/zij geen eigen kamer heeft. Het verschilt per persoon. Ik was een "geboren" moeder, was er klaar voor had nergens moeite mee( behalve als ik haar miste). Heb niet het gevoel gehad dat ik iets heb gemist. Veel van de feestbeesten van vroeger kunnen nu geen fatsoendelijke man vinden om een gezin mee te stichten. Mijn man zijn al 15 jaar samen.

Je moet (als het kan) moeder worden als je er voor klaar bent. En dat verschilt per persoon. Ik ben zelf geen voorstander van oudere moederschap( niet omdat ze geen goede moeder zouden zijn) , maar i.v.m de gezondheidsrisico's. In de niet europese culturen zijn de moeders een stuk jonger. Een huwelijk en eigen huisje zijn ook geen garantie voor wat dan ook. Als je beseft dat 50% van de mensen gaat scheiden.

Laatst bijgewerkt door Jennasilver op 19-11-10 12:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-11-10 12:26

Geplaatst: 19-11-10 12:26

Dat vind ik wel een grove uitspraak: van de feestbeesten kunnen geen fatsoenlijke man vinden...

Ik ben geen feestbeest geweest, was als 19 jarige echt nog 'jong' en niet volwassen en toe aan een relatie laat staan kind en ik ben nu 29 en heb nog geen man gevonden waarmee het dusdanig klikte....

Ik vind het wel hard aankomen zo van: omdat je nog andere dingen hebt gedaan of af en toe op stap ging en nog te jong/jeudig was en dus niet op zoek bent gegaan naar een man moet je nu op de blaren zitten...

Laatst bijgewerkt door Zonnetje81 op 19-11-10 12:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-11-10 12:28

Re: Wanneer waren jullie 'klaar' voor een eerste kind?

Geplaatst: 19-11-10 12:28

Ik wilde het net zeggen Zonnetje... Klinkt bijna als een beschuldiging: kijk eens wat er gebeurt met meisjes die zo nodig de bloemetjes buiten moeten hangen?

**Geplaatst**: 19-11-10 12:29

Re: Wanneer waren jullie 'klaar' voor een eerste kind?

Geplaatst: 19-11-10 12:29

Was een relatie (en een kind) maar te plannen... Lekkere opmerkingen weer hier.

**Geplaatst**: 19-11-10 12:32

Geplaatst: 19-11-10 12:32

O, nee zo bedoelde ik het niet. Toen ik op 19e thuis zat met mijn baby waren de meeste nog aan het uitgaan. Ik heb ook geboft de juiste man zo vroeg tegen te komen. Het is wel zo dat een deel van de mensen die in die tijd nog niet klaar waren voor zoveel vastheid nu op zoek zijn ( sommige wanhopig) naar een geschikte man om een gezin mee te stichten. Hun klokte tikt nu. Je moet als het kan moeder worden als het kan als je er klaar voor bent., maar dat schreef ik al.

**Geplaatst**: 19-11-10 12:33

Geplaatst: 19-11-10 12:33

Volgens mij wordt bedoeld de "feestbeesten" in haar eigen omgeving. Niet in het algemeen.

**Geplaatst**: 19-11-10 12:34

Geplaatst: 19-11-10 12:34

manzano schreef:
Volgens mij wordt bedoeld de "feestbeesten" in haar eigen omgeving. Niet in het algemeen.

Maakt het uit waar die wonen?

**Geplaatst**: 19-11-10 12:36

Geplaatst: 19-11-10 12:36

Zonnetje81 schreef:
manzano schreef:
Volgens mij wordt bedoeld de "feestbeesten" in haar eigen omgeving. Niet in het algemeen.

Maakt het uit waar die wonen?

Niet feitelijk omgeving, maar de mensen met wie je contact hebt......
Ik had in mijn vrienden/kennissengroep van "vroeger" ook een aantal flinke feestbeesten. Altijd achter de jongens aan. Veel vriendjes/scharrels etc.
Maar nu ze eind 20 zijn is dat opeens helemaal over en hoor je soms de "klachten" dat ze maar geen kerel kunnen vinden.

Maar goed, zo vatte ik het op, maar misschien omdat het voor mij herkenbaar is.

Wat overigens niets veroordelends is, want ik vind het super leuke meiden en weet zeker dat ze een leuke kerel zullen vinden.

**Geplaatst**: 19-11-10 12:38

Geplaatst: 19-11-10 12:38

Als je er op je 20e nog niet aan toe bent om een gezin te stichten, dan moet je dat IMO ook vooral niet doen. Heel verstandig van die meisjes.

Maar IMO staat dat los van het feit dat ze 'nu geen man kunnen vinden'. Hadden ze dan op hun 20e maar 'verstandiger' moeten zijn?

Laatst bijgewerkt door Karin op 19-11-10 12:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-11-10 12:38

Geplaatst: 19-11-10 12:38

Je feestbeesten zijn inderdaad in mijn eigen omgeving familieleden.
Het was niet algemeen bedoelt.

**Geplaatst**: 19-11-10 12:42

Geplaatst: 19-11-10 12:42

Karin schreef:
Als je er op je 20e nog niet aan toe bent om een gezin te stichten, dan moet je dat IMO ook vooral niet doen. Heel verstandig van die meisjes.

Maar IMO staat dat los van het feit dat ze 'nu geen man kunnen vinden'. Hadden ze dan op hun 20e maar 'verstandiger' moeten zijn?

Helemaal mee eens hoor!!!!!

**Geplaatst**: 19-11-10 12:42

Geplaatst: 19-11-10 12:42

ik moet eerlijk toegeven dat moeder natuur het tot nu toe prima regelt, de keus om zwanger te worden was een bewuste, die gelukkig ook nog lukte

Al kwamen de rammelende, knetterende eierstokken als donderdslag bij heldere hemel, die had ik niet verwacht te ontmoeten
maar dat ik werkelijk in een paar maand zelfs last van nesteldrang ed zou krijgen had ik niet verwacht

:D

ben benieuwd hoe het is als de kleine er straks echt is, maar ook daar zal moeder natuur wel weer wat verrassingen in petto hebben :))

**Geplaatst**: 19-11-10 12:42

Geplaatst: 19-11-10 12:42

Karin schreef:
Als je er op je 20e nog niet aan toe bent om een gezin te stichten, dan moet je dat IMO ook vooral niet doen. Heel verstandig van die meisjes.

Maar IMO staat dat los van het feit dat ze 'nu geen man kunnen vinden'. Hadden ze dan op hun 20e maar 'verstandiger' moeten zijn?

Ja dat bedoel ik dus...

**Geplaatst**: 19-11-10 13:24

Geplaatst: 19-11-10 13:24

Karin, ik bedoel er meer mee te zeggen dat als het met je niet goed gaat, dat daar geen ruimte is voor als je een kind hebt. Dus als je zelf niet lekker gaat, dat je dan nog gen "ruimte" hebt voor een kind.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:27

Geplaatst: 19-11-10 13:27

Dank voor je uitleg, dan heb ik het verkeerd geïnterpreteerd. Maar ik had het er echt niet uit kunnen afleiden.

En in welk opzicht bedoel je dan 'niet goed gaan' of 'niet lekker gaan'? Geestelijk, financieel, iets anders?

Ik ben nl. van mening dat je op die gebieden tussen je 20e en 30e nog niet 'klaar' kunt zijn. Een bepaalde basis is wel heel prettig als je een gezin wilt gaan stichten, maar jezelf ontwikkelen (op wat voor gebied dan ook) doe je als het goed is nog je hele leven lang.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:42

Re: Wanneer waren jullie 'klaar' voor een eerste kind?

Geplaatst: 19-11-10 13:42

Ik doel meer op psychische, als je echt problemen hebt op het psychisch gebied.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:51

Geplaatst: 19-11-10 13:51

Ik riep toen we gingen samenwonen al dat mn eierstokken aan het rammelen waren (ik was toen 22). Maar beide net begonnen met werken, even het samenwoonritme vinden en de financien op orde krijgen kost tijd.
Toen wilden we heerlijk ouderwets toch eerst trouwen, dus hop sparen en trouwen. Na het trouwen was het geld op :Y)

en wilde ik ineens echt nog geen kind, was te bang voor alle veranderingen in ons leven en genoot van de vrijheid en lekker samen weg en dingen doen.
Begin dit jaar begon het bij ons allebei toch wel enorm te kriebelen voor een kindje. Goed over gepraat en hoe we het willen gaan doen en wat we ervan verwachten. We zitten super op 1 lijn en dus gestopt met de anticonceptie en inmiddels ben ik ruim 12 weken zwanger van ons eerste kindje en ik kan werkelijk niet wachten tot hij/zij er is. Ben helemaal klaar voor de grote verandering/verrijking in ons leven!

**Geplaatst**: 19-11-10 13:52

Geplaatst: 19-11-10 13:52

pubelia schreef:
Ik doel meer op psychische, als je echt problemen hebt op het psychisch gebied.

Het is idd wel heel prettig voor ouders en kind als er op dat gebied een bepaalde stabiele basis is.

**Geplaatst**: 19-11-10 15:36

Geplaatst: 19-11-10 15:36

Ik was er niet klaar voor. Ik was 18 toen ik (onverwachts) zwanger raakte en 19 toen ik beviel.
Ben nu 20 en mijn dochter 16 maanden.

**Geplaatst**: 19-11-10 20:20

Geplaatst: 19-11-10 20:20

Mama- Rianne wat goed van je dat je durft aan te geven dat je er niet klaar voor was? Ik ben heel benieuwd hoe het nu gaat en hoe je ermee omgaat jonge moeder te zijn? MIjn zusje was 20 toen ze moeder werd en ook op dat moment niet helemaal klaar ervoor. De eerste maanden bij haar gingen erg moeizaam, nu is mijn neefje 17 maanden en gaat het stukken beter. Zij dacht dat het makkelijk was om voor een baby te zorgen, maar lichamelijk viel haar haar heel erg zwaar en was de verantwoordelijk was ook groter dan ze dacht. Het moederschap moest bij haar echt groeien. Op dit moment ben ik erg trots op haar en heb ik een scheet van een neefje.

**Geplaatst**: 19-11-10 20:36

Geplaatst: 19-11-10 20:36

Het gaat nu super. Ik woon samen met mijn vriend(vader) en dochter. Heb mijn opleiding afgemaakt en werk 4 ochtenden in de week, waarvan Lisanne 2 dagen naar mijn moeder gaat en 2 dagen naar de kinderopvang. Het begin was wennen, zon verantwoordelijkheid. Niet meer alles kunnen doen.. niet meer zo weg kunnen. We hebben het eerste jaar bij mijn ouders ingewoond.

**Geplaatst**: 19-11-10 20:50

Geplaatst: 19-11-10 20:50

Ik ben al jaren toe aan kinderen :')

Wil graag jong moeder worden.

Eerst waren mijn 'eisen' vaste relatie, vaste baan en trouwen.
Nou, dat trouwen kan van mij nu ook later

Ik heb nu ruim 6 jaar met mijn vriend, wonen samen in een eengezinswoning (alhoewel op papier nog beide thuis, komt omdat huis nog niet compleet af is), hij heeft al jaren een vaste baan en ik zit ook gebakken (ga wel nu een opleiding doen, maar dat is BBL intern).

Waarom nu nog niet? euhmm..
Geld; dat moet eerst op een rijtje (bij mij dan

)
Huis; moet eerst helemaal af, het is absoluut woonbaar, maar gewoon de 'kleine' dingen.

Denk nog wel eens met mijn paard; zet er niet gauw een ander op.. maarja, dat zie ik dan wel

maar mocht het nu gebeuren.. dan is het absoluut welkom

Maar ik heb razendsnel tikkende eierstokken

**Geplaatst**: 19-11-10 21:17

Re: Wanneer waren jullie 'klaar' voor een eerste kind?

Geplaatst: 19-11-10 21:17

Mama_ Rianne blij om te horen dat het goed gaat. Wat je nu opgeeft krijg je dubbel en dwars terug. Voor mij wogen de voordelen op tegen de nadelen wilde ook absoluut niet meer wachten. Het duurde acht maanden eer ik zwanger was. En zo zie je maar dat je opleiding toch af is en je nu toch je eigen plekje hebt. Ik woonde de eerste jaar ook bij mijn moeder samen met mijn man. Ondanks dat we niks hadden kwam onze oudste niks te kort. We ondernamen veel met haar en hebben ook flink genoten.

En dan wordt je 30 jaar ( ik dan) en gingen mijn eierstokken flink rammelen en het klokje tikken. Helaas denk ik niet dat er voor ons nog een vierde komt, maar mocht het wel lukken zou ik daar dolblij mee zijn.