Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-10 21:26

Geplaatst: 05-07-10 21:26

Heb ook wel eens een wens, die mss wel veel boeiender en spannender is, maar niet realistisch niet haalbaar.
Kan ik wel moeilijk gaan lopen doe maar daar maak ik mijzelf het alleen maar moeilijk mee.
Doen we het toch met wat minder? Sja...ik zie die ophef niet zo.

Snoevie schreef:
maar iemand de deur uit daarvoor?nee,zeker niet!

Lijkt me ook niet kunnen, maar ze bestaan hoor Snoevie! Waar ben je dan in vredensnaam mee bezig.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:28

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:28

oh ik geloof zeker dat ze bestaan.

maar,ik denk dat een kinderwens een oerwens is,dat mensen daarom misschien wel veel ophef maken en het onderwerp erg gevoelig is,misschien wel anders dan andere wensen,maarja aan de andere kant,je kan niet zomaar over anderen oordelen.
dit is meer mijn gevoel er over.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:29

Geplaatst: 05-07-10 21:29

@ Snoevie en Chiqa,

Klopt ze bestaan idd. En meer dan je denkt. Maar ook andersom als de vrouw niet zwanger kan worden, dan maar een andere vrouw.......

Echt heel triest

**Geplaatst**: 05-07-10 21:29

Geplaatst: 05-07-10 21:29

Correctie: die jij misschien wel veel boeiender en spannender vindt. Er zijn nou eenmaal mensen, ook al kun jij je dat niet voorstellen

, die geen andere wens hebben dan alleen maar het krijgen van een kind. Dat zit bij hen zo diep, daar moet alles voor wijken. Een biologisch bepaalde oerdrang, zeg maar. Ze zijn bereid daar al die zware onderzoeken en behandelingen voor te ondergaan. Mijn zegen hebben ze, die van jou blijkbaar niet.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:39

Geplaatst: 05-07-10 21:39

Gemmeke schreef:
@ Snoevie en Chiqa,

Klopt ze bestaan idd. En meer dan je denkt. Maar ook andersom als de vrouw niet zwanger kan worden, dan maar een andere vrouw.......

Echt heel triest

Triest..heel triest, dan zit de liefde vast niet diep. Waar gaat dit nog over?

**Geplaatst**: 06-07-10 07:17

Geplaatst: 06-07-10 07:17

Toen ik 19 was had ik ook het idee dat ik niet alles op alles zou zetten om mijn kinderwens te vervullen,maar toen ik eenmaal voor het feit stond na drie buitenbaarmoederlijke zwangerschappen en een miskraam dat het nooit op de natuurlijke weg zou gaan lukken ben ik ook overstag gegaan en heb 3 IVF pogingen ondergaan.
Ik vind het van sommige mensen wel heel erg makkelijk praten als ze er zelf niet voor staan dat je je er maar overheen moet zetten want dit is iets wat je heel erg diep kwetst en ontiegelijk zeer doet maar dat zullen sommige mensen wel nooit begrijpen.
Ik ben nu ondertussen 46 en heb dus geen kinderen maar dit zal me mijn hele leven blijven achtervolgen.

**Geplaatst**: 06-07-10 07:56

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 07:56

Ik denk dat dit een onderwerp is waar je niet over kan oordelen zonder het zelf mee te maken. Je weet pas echt wat je zou doen als je zelf voor de keuze staat.

En als we heel erg de natuur willen volgen, dan zullen we ons voort moeten planten. Net zoals ieder ander dier ben je er voor het volgende geslacht. Anders sterven we uit.

Verder zijn de cijfers op het moment echt enorm. 1 op de 6 stellen heeft een gyn nodig om zwanger te worden en het schuift al richting de 1 op 5. Dat zijn nogal wat mensen die zich er maar bij neer moeten leggen.

In mijn omgeving kom ik alles tegen. Mensen die in 1x zwanger waren en dat 3 keer. Mensen die alles geprobeerd hebben en na 4 IVF pogingen hebben moeten besluiten dat ze geen geld hadden om nog een 5e te doen en dus kinderloos blijven. Een stel waarvan de man onvruchtbaar is en ze nu met donorzaad bezig zijn, stellen die kinderen geadopteerd hebben. En nog vanalles ertussenin.

Persoonlijk denk ik dat als de natuur het allemaal zo goed geregeld had, wie er wel en geen kinderen mag krijgen, instanties als jeugdzorg niet nodig zou hebben. (en nee, ik zeg hiermee niet dat alle ouders die kinderen bij jeugdzorg hebben lopen, geen kinderen hadden mogen krijgen) Dan zouden er geen ouders zijn die hun kinderen mishandelen, die hun kinderen exploiteren etc etc. Het is te makkelijk om te zeggen dat de natuur zo'n goede schifting maakt. Als de natuur het goed op zou lossen, zouden die dingen ook niet gebeuren.

**Geplaatst**: 06-07-10 07:58

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 07:58

Ik denk zo ver als mogelijk is, ik zou het niet kunnen hoor, als het niet lukt me daar overheen zetten en verder gaan.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:21

Geplaatst: 06-07-10 08:21

Dit is een vreselijk moeilijk onderwerp!!

Wij hebben het geluk dat ik via de "normale" weg zwanger ben geraakt en nog vlot ook. Maar ik kan me zo goed voorstellen dat het haast niet te accepteren is dat kinderen je niet gegund zijn en dat je dan heel ver wilt gaan.

Oordelen wil en kan ik niet.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:25

Geplaatst: 06-07-10 08:25

Pletje123 schreef:
Dit is een vreselijk moeilijk onderwerp!!

Wij hebben het geluk dat ik via de "normale" weg zwanger ben geraakt en nog vlot ook. Maar ik kan me zo goed voorstellen dat het haast niet te accepteren is dat kinderen je niet gegund zijn en dat je dan heel ver wilt gaan.

Oordelen wil en kan ik niet.

moeilijk te accepteren geloof ik gelijk.
Maar het is wel zo dat je het veel beter kan leren accepteren dan er mee te blijven zitten.
Als je denkt jammer het was me niet gegund is het klaar en kan je verder met je leven.
Als je blijft denken ja maar ik wil en moet een kind o wat vreselijk zo kan ik niet leven ik moet zwanger worden enz.
Dan ga je jezelf druk lopen maken waardoor het je blijft achtervolgen.
Misschien een cursus accepteren dat je niet zwanger kan raken voor bepaalde mensen?
Ik denk dat de levenskwaliteit daardoor enorm stijgt als je het naast je neer legt inplaats van je druk te blijven maken.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:28

Geplaatst: 06-07-10 08:28

Ja het is inderdaad makkelijk zeggen als je er niet voor staat :ik ga zo en zo ver, maar als je eenmaal voor het feit staat net als wij toen dan verleg je je grenzen omdat je iets heel graag wil en het is dan heel hard om te horen dat je je er maar bij neer moet leggen volgens sommige mensen die zelf wel kinderen hebben en jonge meiden die niet weten waar ze over praten.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:30

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 08:30

Ik ben wel iemand die haar vriend aan de kant zet omdat hij geen kids wil, is dat net zo erg

**Geplaatst**: 06-07-10 08:35

Geplaatst: 06-07-10 08:35

Moontje1991 schreef:
Pletje123 schreef:
Dit is een vreselijk moeilijk onderwerp!!

Wij hebben het geluk dat ik via de "normale" weg zwanger ben geraakt en nog vlot ook. Maar ik kan me zo goed voorstellen dat het haast niet te accepteren is dat kinderen je niet gegund zijn en dat je dan heel ver wilt gaan.

Oordelen wil en kan ik niet.

moeilijk te accepteren geloof ik gelijk.
Maar het is wel zo dat je het veel beter kan leren accepteren dan er mee te blijven zitten.
Als je denkt jammer het was me niet gegund is het klaar en kan je verder met je leven.
Als je blijft denken ja maar ik wil en moet een kind o wat vreselijk zo kan ik niet leven ik moet zwanger worden enz.
Dan ga je jezelf druk lopen maken waardoor het je blijft achtervolgen.
Misschien een cursus accepteren dat je niet zwanger kan raken voor bepaalde mensen?
Ik denk dat de levenskwaliteit daardoor enorm stijgt als je het naast je neer legt inplaats van je druk te blijven maken.

@Moontje: heb jij in de situatie gezeten waar het hier om gaat? Heb jij wel het ernstige verlangen gehad naar een eigen kindje, maar dat het maar niet lukt? Vaak proberen stellen die dit overkomt al jaren om een kindje te krijgen. Het is niet iets van een paar weken proberen en dan maar accepteren dat het niet lukt.

Natuurlijk is het accepteren dé oplossing, maar kom maar eens tot dat accepteren. Daar ligt nou juist de moeilijkheidsgraad, lijkt mij.

Maar goed, zoals ik al zei: ik vind het erg moeilijk om erover te oordelen.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:35

Geplaatst: 06-07-10 08:35

doerakje schreef:
Ik ben wel iemand die haar vriend aan de kant zet omdat hij geen kids wil, is dat net zo erg

Ik ken iemand die gerust zijn vriendin/vrouw aan de kant zou zetten als deze geen kinderen zou kunnen krijgen....

**Geplaatst**: 06-07-10 08:36

Geplaatst: 06-07-10 08:36

Ik zei toch al accepteren zal moeilijk zijn.
Maar als je het niet doet en eeuwig blijft jammeren zal je nooit meer gelukkig worden.
Concentreer je op wat je wel hebt kun je dat niet zoek dan hulp om het te verwerken inplaats van ermee rond te blijven lopen.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:39

Geplaatst: 06-07-10 08:39

Snowgirl38 schreef:
Ja het is inderdaad makkelijk zeggen als je er niet voor staat :ik ga zo en zo ver, maar als je eenmaal voor het feit staat net als wij toen dan verleg je je grenzen omdat je iets heel graag wil en het is dan heel hard om te horen dat je je er maar bij neer moet leggen volgens sommige mensen die zelf wel kinderen hebben en jonge meiden die niet weten waar ze over praten.

je kunt wel eeuwig blijven jammeren maar daar wordt je echt niet gelukkig van.
Kun je het niet naast je neer leggen zoek dan hulp met verwerken inplaats van er mee te blijven zitten.
Daar wordt je alleen maar ongelukkig van.
Ergens houdt het op als je alles hebt geprobeert maar niks werkt dan houdt het op.
Dan kun je er mee blijven zitten maar dat doet veel meer pijn dan het verwerken desnoods met hulp van buitenaf.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:40

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 08:40

Moontje waarom reageer je in elk topic over kinderen, dat jij ze niet wilt is duidelijk, helaas kan jij er niet inkomen dat een ander ze WEL graag wil en daar alles voor zal doen.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:43

Geplaatst: 06-07-10 08:43

Charaz schreef:
Moontje waarom reageer je in elk topic over kinderen, dat jij ze niet wilt is duidelijk, helaas kan jij er niet inkomen dat een ander ze WEL graag wil en daar alles voor zal doen.

Ik zeg toch ook dat ik het accepteer.
maar wat nu als je alles hebt geprobeert wat er mogelijk is wat dan wat ga je dan doen?
Jezelf ongelukkig lopen maken of hulp zoeken?
Er zijn nou eenmaal mensen die ook met behulp van de wetenschap geen kinderen kunnen krijgen.
Die mensen bestaan die nooit op geen enkele wijze kinderen zullen krijgen.
Vindt jij dat die mensen daar rond mee moeten blijven lopen inplaats van hulp zoeken om het te verwerken?

**Geplaatst**: 06-07-10 08:44

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 08:44

Nee ik vind niet dat dat moet, maar ik kan wel begrijpen dat iemand dat niet zo 1,2,3 van zich af kan zetten.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:45

Geplaatst: 06-07-10 08:45

Moontje1991 schreef:
je kunt wel eeuwig blijven jammeren maar daar wordt je echt niet gelukkig van.
Kun je het niet naast je neer leggen zoek dan hulp met verwerken inplaats van er mee te blijven zitten.
Daar wordt je alleen maar ongelukkig van.
Ergens houdt het op als je alles hebt geprobeert maar niks werkt dan houdt het op.
Dan kun je er mee blijven zitten maar dat doet veel meer pijn dan het verwerken desnoods met hulp van buitenaf.

Wie zegt dat ik eeuwig blijf jammeren?

**Geplaatst**: 06-07-10 08:46

Geplaatst: 06-07-10 08:46

Ik lees sommige dat ze niet verder willen dan de voordeur. Maar ik lees wat mensen op bokt die geen eisprong hebben wat simpel met een pilletje te verhelpen is en vervolgens gewoon op de natuurlijke weg zwanger worden. Dat zou je mislopen als je niet de voordeur uit zou komen. Of ik voor IVF zou gaan...hm denk dat ik dat tegen die tijd zou bekijken want het is wel zwaar.

**Geplaatst**: 06-07-10 08:47

Geplaatst: 06-07-10 08:47

Charaz schreef:
Nee ik vind niet dat dat moet, maar ik kan wel begrijpen dat iemand dat niet zo 1,2,3 van zich af kan zetten.

Dat is ook waarom ik zeg dat die mensen dan beter hulp kunnen zoeken.
Als je slachtoffer bent van een misdrijf vindt iedereen het normaal dat je naar slachtofferhulp gaat.
Dus waarom zou het niet normaal zijn om hulp te zoeken bij het verwerken van het feit dat kinderen er niet in zitten.
Ik denk dat ookal vinden somigen mensen dat raar dat je daar heel erg bij gebaat kan zijn bij het leren ermee omgaan.
(als mijn vriend overlijdt zou ik ook hulp zoeken bij het verwerken liever hulp zoeken dan ermee rond blijven lopen)

**Geplaatst**: 06-07-10 09:05

Geplaatst: 06-07-10 09:05

Suzanne F. schreef:
Ik ken iemand die gerust zijn vriendin/vrouw aan de kant zou zetten als deze geen kinderen zou kunnen krijgen....

Belachelijk had dit persoon het niet beter meteen kunnen vragen op de eerste dag dat ze elkaar onmoette?
Zo moeilijk is dat toch niet?

Moontje1991 schreef:
Kun je het niet naast je neer leggen zoek dan hulp met verwerken inplaats van er mee te blijven zitten.
Daar wordt je alleen maar ongelukkig van.

Amen!! Meer kan ik dr niet over zeggen je kan oevral wel een punt van maken dat heb je volkomen zelf in de hand

**Geplaatst**: 06-07-10 09:08

Geplaatst: 06-07-10 09:08

Chiqa schreef:
Suzanne F. schreef:
Ik ken iemand die gerust zijn vriendin/vrouw aan de kant zou zetten als deze geen kinderen zou kunnen krijgen....

Belachelijk had dit persoon het niet beter meteen kunnen vragen op de eerste dag dat ze elkaar onmoette?
Zo moeilijk is dat toch niet?

Eeehm hoe weet je dit nou?? Vraagje op eerste date: Eeh ja kan jij wel kinderen krijgen anders wil ik je niet. Ja je moet je wel even helemaal laten testen hoor in het ziekenhuis, alles eierstokken en baarmoeder....

Dat vraag je toch ook niet aan een man. Ben jij wel vruchtbaar?? Eerst sperma testen hoor, anders hoef ik je niet...

**Geplaatst**: 06-07-10 09:09

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 06-07-10 09:09

Nee inderdaad!