Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-06-10 12:24

Geplaatst: 20-06-10 12:24

Dat kindje is intussen 19 en kan totaal niet overweg met haar moeder. Ze probeert nu een beetje in ons gezin te komen, maar wij zijn altijd met z'n vieren opgegroeid (broer, zus en broertje) en hebben haar altijd als nichtje gezien, dus voelt dat ontzettend vreemd. Het is een sneue situatie, maar daar kun je nu niks meer aan veranderen. Mijn moeder heeft het er nog steeds heel moeilijk mee.

**Geplaatst**: 20-06-10 12:36

Geplaatst: 20-06-10 12:36

Wat een bijzonder onderwerp en wat een bijzondere verhalen worden er geplaatst. Wel een lastig verhaal.

Ik probeer zelf al ruim 2 jaar zwanger te raken en dan ga je wel denken over alternatieven. Adoptie is een mogelijkheid, maar ik zou liever kiezen voor pleegouderschap voor een (of meer) kindje(s) uit Nederland. Er is hier in het land ook zoveel behoefte aan een liefhebbend thuis!

Ik zou ook gerust een kindje willen krijgen van mezelf uit een (onbekende) draagmoeder, uiteraard het liefste een kindje wat ontstaan is uit mijn man en mijzelf. Maar andersom zou ik het niet kunnen, mijn wens is zó groot dat ik nu al emotioneel word bij het idee een kindje af te moeten geven aan wie dan ook. Eiceldonatie heb ik geen enkele moeite mee! Dat wat ik niet gebruik of per sé nodig heb, terwijl ik het ook zomaar gekregen heb, dat deel ik graag met anderen. Ik ben ook bloeddonor en na mijn dood mag alles voor een ander gebruikt worden.

**Geplaatst**: 20-06-10 12:47

Geplaatst: 20-06-10 12:47

delerium schreef:
Enerzijds zou ik het beiden gerust willen, aan de andere kant zou ik het geen van beiden willen.
Ik ben flink hypermobiel en heb al van verschillende therapeuten te horen gekregen dat een zwangerschap me serieuze schade zou berokkenen. Dus da's dan een nee... en eiceldonatie; ik zou het niet erg vinden om eicellen af te staan, maar juist door de hypermobiliteit (die erfelijk is) zou ik geen genetische nakomelingen moeten hebben.
Dus sja, dan houdt het op. Het idee van beiden vind ik overigens erg ok

Over die hypermobiliteit - ik kan er over meepraten! Ik ben nu 12 weken zwanger en ook in behoorlijke mate hypermobiel. Begin al alle kanten te rammelen en wiebelen en merkte al een week of drie geleden dat ik niet meer op hakken kon lopen. Toch heeft het mij er niet van weerhouden zwanger te raken - er waren wel ergere dingen die mij hebben doen twijfelen en me, door uitgebreide raad en beoordelingen van diverse artsen toch over de streep hebben getrokken het te proberen.
Ik houd er serieus rekening mee dat ik wel last kan gaan krijgen van bekkeninstabiliteit naarmate het progrestorongehalte gaat stijgen en de buik gaat groeien, maar ik heb vertrouwen (althans een beetje)

Door intensieve sport kan ik de hypermobiliteit overigens nog aardig binnen de perken houden, alleen nu dan even niet

Ontopic:

Draagmoeder zijn - ik zou het misschien kunnen voor een hele goede vriendin. (Zus heb ik niet). Maar ik zou er heel goed over na moeten denken. Zelfs in de korte tijd dat ik nu zwanger ben merk ik 1.) dat ik enorme moedergevoelens heb en dat dus moeilijk zou vinden los te laten als het kindje er is, wetende dat je het alleen draagt, en af moet geven aan anderen. 2.) ik tot nu toe geen echte droomzwangerschap heb en in tegenstelling tot wat ik altijd gedacht had, er dus ook nog niet veel aan vind

Eiceldonatie: Moeilijk. Ik zou daar écht over moeten nadenken. Ook hier weer - voor een geliefde persoon in mijn nabijheid misschien. Maar ik zie het toch als iets "van mij" dat dan op de wereld gezet wordt, en waar ik niet voor mag zorgen. Ook al draag je het niet zelf, het is wel jouw DNA dat rondloopt. Ik merk ook hier dat ik hier sinds mijn eigen zwangerschap anders over ben gaan denken dan voorheen. Bovendien weet ik niet of mijn eicellen "goed" zouden zijn. Hoe leg ik dat uit? Ik slik veel medicijnen en om tóch een goed en gezond kindje te kunnen krijgen, moet ik veel doen en laten tijdens mijn zwangerschap en "tegenmedicatie" gebruiken. Ik weet niet in hoeverre een eicel van mij geschikt zou zijn voor donatie zonder alles wat ik nu moet doen en laten... duidelijk?

Je wilt iemand ook geen "ziek" kindje geven.
Een kind krijgen via een draagmoeder? Nee. Ondanks alle kwaaltjes en onprettige zaken zou ik het niet willen missen. Ik ben er trots op dat ik dit kind draag en straks zelf ter wereld mag brengen. Dat zou ik niet willen dat een ander dat doet. Mijn man en ik hebben ook voordat we begonnen zwanger te raken gezegd: is het ons niet gegeven, gaan we niet de medische mallemolen in of gaan we ook niet voor adoptie oid. Dan is het ons niet gegeven en leggen we ons daarbij neer. Hetzelfde geldt dus ook voor eiceldonatie van een andere vrouw.

**Geplaatst**: 20-06-10 13:58

Re: Draagmoederschap

Geplaatst: 20-06-10 13:58

Barmat, erg goed opletten hoor! Vriendin van me is bij haar eerste in een rolstoel beland door de HMS en zal bij een tweede waarschijnlijk permanent in een rolstoel belanden...

Chubby: twee jaar is erg lang zeg! Ook al door de hele MMM geweest? :(:)

**Geplaatst**: 20-06-10 14:04

Geplaatst: 20-06-10 14:04

Maar draagmoederschap: Dat is toch de vrucht van een ander die in de baarmoeder geplaatst wordt?

**Geplaatst**: 20-06-10 14:09

Re: Draagmoederschap

Geplaatst: 20-06-10 14:09

Bij hoog-technologisch draagmoederschap wel... Dat is draagmoederschap na ivf zeg maar.

Bij laag-technologisch wordt er sperma van de wensvader ingebracht en is het eitje van de draagmoeder.

**Geplaatst**: 20-06-10 14:25

Geplaatst: 20-06-10 14:25

Oh jeutje. Nee ik wil geen kind van mijn eicel dragen en weggeven. Wel een eicel doneren, of andersmans vrucht dragen (denk ik) maar niet dat het zo eigen is.

**Geplaatst**: 20-06-10 15:29

Geplaatst: 20-06-10 15:29

Wat gebeurt er eigenlijk als de draagmoeder het dan toch niet kan afgeven als het kind geboren is en het dus van haar eitje is?
Dan heb je toch een groot probleem lijkt me.

**Geplaatst**: 20-06-10 15:33

Geplaatst: 20-06-10 15:33

Ik wilde het ook weten

Citaat:
Draagmoederovereenkomst
In een contract kunnen een aantal afspraken worden vastgelegd over bijvoorbeeld het gedrag tijdens de zwangerschap, de vergoeding van onkosten en de afstand/ aanvaarding-procedure. Zo'n overeenkomst heeft echter geen rechtsgeldigheid. Hij is nietig te verklaren. De wensouders kunnen niet verplicht worden om het kind te aanvaarden en de draagmoeder kan zonder rechtelijke gevolgen besluiten het kind niet af te staan.

**Geplaatst**: 20-06-10 15:35

Geplaatst: 20-06-10 15:35

Ja dat dacht ik inderdaad ook al. Maar is dat ook als het eitje en het sperma van de biologische ouders zijn?

**Geplaatst**: 20-06-10 15:36

Geplaatst: 20-06-10 15:36

Het ligt allemaal niet zo makkelijk als er hier en daar gedacht wordt. Er komt veel vertrouwen bij kijken want inderdaad juridisch heb je als wensouder weinig te vertellen. Aan de andere kant als het kindje wordt geboren met een beperkingen of een handicap dan mogen we wens ouders er ook vanaf zien, vreemde situatie. Veel wederzijds vertrouwen en hopen op een goede afloop, komt erbij kijken.

**Geplaatst**: 20-06-10 15:40

Geplaatst: 20-06-10 15:40

Dat staat er dus niet bij... Het enige wat ik kan vinden is dat de vrouw die het kind baart ten alle tijden juridisch de moeder is. Ik denk dus dat dit voor beide gevallen op gaat. Verder staat dat er geen wetgeving is in Nederland op het gebied van draagmoederschap.

**Geplaatst**: 20-06-10 16:39

Geplaatst: 20-06-10 16:39

Joyckuh schreef:
Verder staat dat er geen wetgeving is in Nederland op het gebied van draagmoederschap.

Het leek mij ook iets wat zó sporadisch voorkomt dat het de moeite niet is er wetgeving voor te maken. Daarbij is elke situatie zó uniek dat wetgeving nauwelijks sluitend te maken is. Maar als ik hier op bokt al zie dat er toch wel ervaring mee is, dat verbaast me!

Rock schreef:
Chubby: twee jaar is erg lang zeg! Ook al door de hele MMM geweest?

Daar zitten we nu middenin, 2e cyclus met hulp. Ik ben geen geduldig type, dus het is een behoorlijk confronterend proces!

**Geplaatst**: 20-06-10 18:35

Re: Draagmoederschap

Geplaatst: 20-06-10 18:35

Heftig joh $:\$

**Geplaatst**: 20-06-10 19:03

Geplaatst: 20-06-10 19:03

Tja ik ben nog heel erg jong (21) en weet natuurlijk niet hoe ik er over een aantal jaar over denk, maar mijn gevoel zegt nu:

Draagmoederschap? Nee.
Reden? Volgens mij krijg ik dan veel te moederlijke gevoelens en zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het kindje na de geboorte af te staan. Het leeft toch negen maanden in je, je voelt het, het gaat reageren op je stem, je moet de bevalling doorstaan en vervolgens als je het afstaat heb je wettelijk gezien helemaal niets meer te zeggen.

Eiceldonor? Ja.
Reden? Mocht ik gewoon vruchtbaar zijn dan heb ik toch genoeg eitjes. Ik besef goed dat daar een hele procedure aan voorafgaat maar voor een naaste (bijvoorbeeld mijn zusje of schoonzus) zou ik dit wel over hebben. Op het moment heb ik ook totaal geen kinderwens maar zou ten allen tijde iemand anders die wel een kinderwens heeft maar geen kinderen kan krijgen ze die mogelijkheid willen bieden mits het iemand is die ik als naaste beschouw. Voor een wildvreemd iemand vind ik het dan toch wel een stap te ver..

**Geplaatst**: 20-06-10 20:26

Geplaatst: 20-06-10 20:26

Maar eicel donatie schijnt niet zo prettig te zijn en vaak moet je een poos hormonen gebruiken om de productie goed op gang te brengen,Waardoor je weer een verhoogd risico loopt op allerlei leuke ziektes.Ik zou me heeeeeel goed laten informeren voor ik daar aan begon.Kind afstaan zou ik nooit kunnen.Mijn hele zwangerschap is een beetje een ver van mijn bed gebeuren geweest.Tot ze mijn zoon op m'n buik legden.Ik had meteen zo'n oergevoel ,niemand mocht er aankomen van me.Ik heb de kaartjes ook pas na een week verstuurd.Snapte toen helemaal wat onze merrie bedoelde

!!!Mijn kind en wie het wat aandoet maak ik af !!!!!

**Geplaatst**: 20-06-10 20:46

Geplaatst: 20-06-10 20:46

Draagmoederschap zou ik nooit willen doen. Na mijn laatste zwangerschap/bevalling is een volgende zwangerschap ook niet meer verantwoord. Dus dat is voor mijn ook niet iets om over na te denken.

Eiceldonatie dat zou ik dat wel doen (moet mijn man hier natuurlijk ook achter staan) maar dan alleen wel voor een bekende.
Als ik op deze manier iemand anders kan helpen met hun kinderwens waarom niet.

**Geplaatst**: 20-06-10 20:59

Geplaatst: 20-06-10 20:59

MarcoBorsato schreef:
In Engeland is IVF gratis, of met grote korting als je ook eicellen afstaat.

Er is in nederland ook een kliniek waar dit kan. soort ruiling. mensen die hun eicellen aanbieden kunnen in "ruil" gebruik maken van het donorsperma.

geloof dat mensen ook alleen eicellen kunnen doneren. beetje hetzelfde idee als spermadonor. alleen je moet wel je gezin al compleet hebben. dus geen kinderen willen geld niet, je kan van de hele procedure onvruchtbaar worden.

**Geplaatst**: 20-06-10 21:27

Re: Draagmoederschap

Geplaatst: 20-06-10 21:27

Maar wie bepaalt wanneer je gezin compleet is? Ik ken mensen die zonder jinderen al compleet zijn! Ik heb drie kinderen, maar het is voor mij toch nog niet helemaal af... Nou weet ik dat van mezelf, maar je kan toch sowieso van gedachten veranderen?

**Geplaatst**: 20-06-10 21:38

Re: Draagmoederschap

Geplaatst: 20-06-10 21:38

Ik vind het heel mooi dat er vrouwen zijn die dit voor andere vrouwen willen doen die zelf niet zwanger kunnen worden of een zwangerschap niet uit kunnen dragen.
Zelf zou ik het niet doen. Ik denk dat ik het gevoelsmatig niet zou kunnen om een kindje negen maanden in me te dragen en dan als het eruit is, af te staan. Buiten alle medische redenen om het niet te doen.