Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-04-10 15:51

Geplaatst: 07-04-10 15:51

Aikon: He wat ontzettend rot dat je bent afgewezen. Dat had ik niet verwacht. Klote zeg!
Pijnlijk dat de spanning zich meteen uit in de pijn en verkramping in je hand. Hopelijk verlicht de pijnstiller het wat. Goed dat je het UWV gaat bellen om je te helpen.

Maaike: Fijn om te weten waar de bewegende gordijnen vandaan komen

Maak je je zelf zorgen om die moedervlek?
Hoe voel je je verder?

Ik heb vanmiddag muziektherapie gehad en voel me echt ontzettend klote. Ik had al eigenlijk niet willen gaan, maar ja dan zou ik weer aan het vermijden zijn. Het viel me zwaar. Ik voelde me rot, kon me draai niet vinden, het wilde niet en ik werd gigantisch met een van mijn oude patronen geconfronteerd. Volgende week wil ze afspraken maken voor een evaluatiegesprek. Komt wel goed uit. Moet ik dit maar aankaarten, maar eigenlijk durf ik het niet zo goed. Zucht...

**Geplaatst**: 07-04-10 19:12

Geplaatst: 07-04-10 19:12

PW, ik ben niet echt bezorgd erover, maar hij zit ook op m'n rug, dus zie hem zelf niet goed :Y)

Vond hem wel apart snel gegroeid, vandaar dat ik liet kijken. Er zijn eerder moedervlekken weggehaald die verdacht waren, en heb regelmatig controle bij de dermatoloog i.v.m. mijn huid.
Maak me dus niet echt zorgen, heb het al een paar keer gehad..

Over je muziektherapie had ik je al gesproken. Hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Deze confrontatie moet je proberen om te zetten in een positief leerpunt, moeilijk, i know, maar op die manier wordt het misschien niet zo beladen en zwaar. Maar dat accepteren is moeilijk. Hoop dat je de stap kunt maken om het volgende week te bespreken. Moeilijk, maar misschien lucht het wel op en kan je er verder mee

Heb je nog even lekker gesport, ondanks dat je je er toe moest zetten?

**Geplaatst**: 07-04-10 21:40

Geplaatst: 07-04-10 21:40

Biieniie Volgens mij had je inderdaad al eerder gemeld welke opleiding je doet en dat je bij kpmg aan de slag wilt.
Tentamen ga je gewoon proberen dus..? Anders kun je hem altijd nog in het volgende blok doen. Gewoon proberen toch.. heb je een beetje kunnen leren in alle rust?
Jammer dat je niet heel goed met je vader kunt praten.. Lekker uitkijken naar het weekend bij je oom nu.. Zul je even lekker tot rust kunnen komen, hopelijk zul je ervan genieten.

PW Vervelend dat je beroerd geslapen hebt, doordat je hoofd zo vol zat..
Heb je lekker gewandeld vandaag met de collega? De 4e met een burnout in hetzelfde bedrijf..?! zo.. dat klinkt goed..

Jammer dat de muziektherapie vanmiddag niet lekker ging en je je klote voelt.. Ga je sowieso met tegenzin naar die therapie.?

Ik ben inderdaad ook best positief over mijn werk en zie het best zitten er vrijdag weer heen te gaan. Ik weet dat ik het rustig aan moet doen en niet te snel moet gaan opbouwen, maar hoe.. Dat word denk ik juist wel moeilijk.. Hoe pak ik dat aan.. heb je nog tips..?

Eigenlijk voel ik me momenteel wel weer een beetje 'de oude', zoals ik was eigenlijk.. Voor mij voelt het vertrouwd, maar volgens mijn vader geen goed teken.. Hij zegt dat dit precies is waar ik niet meer heen moet, naar mijn oude doen en laten.. Ik moet iets in mijn levenspatroon gaan veranderen, in hoe ik dingen doe en aanpak. Hij zegt, en daar heeft hij gelijk in, dat ik alles altijd maar wil en moet en achter elkaar aan plak op een dag en dat ik daardoor teveel stress... Maar ik weet echt niet hoe ik mezelf daarin moet veranderen.. Dit is wel iets waar ik toch wel over na moet denken..

Mijn ouders zeiden vanavond letterlijk waar ik bij zat tegen elkaar: 'Hoe gaan we er nou voor zorgen dat dit meisje een beetje rustig aan gaat doen..?' Volgens hen draaf ik nog steeds maar door, welliswaar niet op het werk, maar ik ben nog niks veranderd in mijn patroon volgens hen..
Tja ik weet het zelf ook ff niet hoor..

aikon Het zit niet echt mee zeg! Wat een ingewikkelde zooi allemaal..! Daar zit je ook echt op te wachten nu dit soort dingen.. Ik kan me voorstellen dat je even niet weet wat je hier mee aan moet.. ik zou het ook niet weten, ben al helemaal niet zo van de papier regel dingen..
En afgewezen voor de noorderbrug! Wat kl*te zeg..! Je word niet echt aangemoedigd nee op deze manier..

Succes en sterkte met je arm ook nog.. :(:)

Maaike fijn dat je een verklaring hebt voor de bewegende gordijnen.. Goed dat je meteen je moedervlekken liet controleren.. Gelukkig ben je niet heel nerveus om de moedervlek weg te laten halen.. Vind het wel dapper hoor, ik ben niet zo'n held als het gaat om gepruts aan mijn lichaam met dat soort dingen..

Achteraf voelde ik me eigenlijk ook best goed toen ik op mijn werk geweest was.. Was alleen 's avonds wat geprikkeld en moe.. maar het viel me best mee eigenlijk. Voelde me tuurlijk ietwat ongemakkelijk op het werk, maar dat zal wel minder worden denk ik..

Nou, ik ben vandaag even naar de stad geweest met mijn vriend en werd weer een beetje duizelig van alle mensen.. Vanmiddag met mijn nichtje naar de wei geweest en met de shet gereden..

**Geplaatst**: 07-04-10 21:59

Geplaatst: 07-04-10 21:59

Hallo,

Ik heb even het e.e.a. zitten lezen op dit topic en vroeg me af..... Hoe lang hebben jullie al last van een burnout/overspannen zijn?
Zelf ben ik ook al een hele poos overspannen. Vorig jaar zomer ben ik helemaal ingestort en nu gaat het gelukkig steeds ietsje beter. Ik ben vanaf december van de antidepressiva af (Citalopram), dit gaat tot nu toe goed.

Edit: Petje af voor jullie allemaal, voor de manier waarop jullie met burnout/overspannen zijn omgaan en voor de manier waarop jullie elkaar steunen!

**Geplaatst**: 07-04-10 23:33

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 07-04-10 23:33

Vandaag redelijk goeie dag gehad. Gisterenavond redelijk gespannen naar bed gegaan na de confrontatie met mijn vader. Vanochtend ging opstaan moeilijk. Na het tentamen werd ik eindelijk pas een beetje ontspannen. (geen idee of ik het gehaald heb overigens) Heb zelfs met 2 vrienden en mijn vriend bij mij thuis kunnen barbequen. Was zelfs erg gezellig en kon er ook wel van genieten. Was pas rond een uurtje of 10 dat ik mij terug ging trekken. Ben nu heel erg moe en ga naar bed toe.

Als antwoord op Zillah, heb het pas sinds 2 weken dat ik erg last van ben gaan krijgen. Wel eerder al op het randje van overspannen geweest maar overduidelijk niks van geleerd.

PW, ik lees net iets over muziek therapie. Weet niet of je kunt uitleggen wat het in houdt. Maar ik ben wel heel erg nieuwsgierig. Zou je er wat over kunnen vertellen?

**Geplaatst**: 08-04-10 00:01

Geplaatst: 08-04-10 00:01

Zillah Hoi welkom,
Ik heb me officieel 8 februari dit jaar ziekgemeld, dus nu 2 maanden thuis.
Wel deze week voor het eerst al begonnen met het opbouwen op mijn werk met 2x in de week 2 uurtjes 'aanwezig' zijn. Ben nu 1x geweest, dus nog afwachten hoe dit zal gaan verder..

Wanneer ik 'last' kreeg vind ik moeilijk te zeggen omdat ik met mijn ziekmelding en eigenlijk ook daarna het zelf nog niet echt geloofde.
Kan me nu wel steeds meer opmerkingen van collega's en mensen om heen voor me halen die ik toen weglachtte, maar die nu achteraf pas op hun plek vallen..

Besef nu pas dat het niet voor niks is geweest en dat ik toch achteraf wel flinke tijd(ik denk toch wel aantal jaren) mijzelf geestelijk en lichamelijk erg uitgeput heb en enorm voorbij ben gelopen.. Dit heb ik toch erg lang volgehouden..
Het gevoel van: 'ik heb het even helemaal gehad', had ik vorig jaar voor de zomer al, maar toen was ik gewoon toe aan vakantie vond ik. Eigenlijk ben ik ingestort met het overlijden van mijn paardje op 1 december afgelopen jaar, dat was eigenlijk de druppel.. en 8 februari ziekgemeld dus..

Biieniie Wat goed dat je je tentamen toch hebt gedaan! Nu kun je alleen maar afwachten of je het gehaald hebt. Fijn dat je zo hebt kunnen genieten van de BBQ met vrienden en dat je een goede dag gehad hebt. Goed gevoel om mee naar bed te gaan.

**Geplaatst**: 08-04-10 10:50

Geplaatst: 08-04-10 10:50

Biieniie; wat goed dat je je tentamen gemaakt heb. Het is dan even afwachten, maar dat je hem toch hebt gemaakt is toch supergoed? En mocht je het niet halen, daar heb je volgens mij ook niet op gerekent. Maar het zou natuurlijk wel supermooi en goed zijn als je het wel haalt!
Fijn dat je lekker een bbq hebt kunnen houden en dat je er van kon genieten!

Zwelgje; dat je duizelig werd in de stad van alle mensen, vind ik niet zo gek. Zoveel geluiden, mensen, drukte etc. Ik kan er nu ook niet goed tegen. Wel goed dat je het toch even hebt geprobeerd. Was het leuk met je nichtje bij de shet?
Morgen weer 2 uurtjes naar je werk toch? Zie je er tegenop, of heb je er zin in? Ik ga morgen ook even langs waarschijnlijk

.

Aikon; Hoe is het met jou??

PW; hoe is het met jou? Een beetje beter geslapen vannacht?

Zillah_M; welkom. Ik ben sinds januari in behandeling, maar het loopt al veeel langer.
Fijn dat je zonder de ad kunt

**Geplaatst**: 08-04-10 11:05

Geplaatst: 08-04-10 11:05

Zwelgje: Mijn verhaal is een beetje hetzelfde als het jouwe. Andere mensen waarschuwen je maar je snapt echt niet waar ze het over hebben. Teveel werk??? Hoe komen ze daar dan weer bij, het gaat toch goed zo?

Maaike: Ik ben ongeveer 3 jaar aan de AD geweest, sinds december gestopt maar ik kan nu pas zeggen dat ik mezelf weer een beetje ben. Die maanden ben ik echt bezig geweest met 'afkicken', ook al gaat het afbouwen heel langzaam, ik had er toch best veel last van.

Biieniie: Ik heb eerst ook heel lang op het randje gezeten, en zelfs toen ik over het randje zat ben ik doorgegaan. Ik mocht me ook niet ziekmelden op mijn werk dus ook dat heb ik volgehouden. Ik denk dat bijna alle mensen tenminste 1 keer 'op het randje zitten' voor ze er echt last va krijgen en er ook wat tegen gaan doen.

**Geplaatst**: 08-04-10 11:56

Geplaatst: 08-04-10 11:56

Zo, even weer de tijd nemen om bij te lezen.

Maaike: Goed dat je op die manier ook de moedervlekken in de gaten houdt. Is nooit verkeerd. Blij om te horen dat je je er geen zorgen om maakt! We hebben niet meer gesport gisteren. Ik was de sporttas van mijn vriend vergeten en ik zat er echt even doorheen. We zijn met de hond naar het bos gegaan en ik denk dat dat de juiste beslissing was.

Heb vannacht twee slaappillen genomen en heb dus lekker geslapen. Ben nog wel moe.

Zwelgje: Wandelen was inderdaad wel lekker. Het was ook heerlijk weer.
Muziektherapie ga ik inderdaad met tegenzin naar toe. Komt omdat ik weet dat het meestal lastig en confronterend is. En ik vermijd moeilijke dingen liever. Merk dus dat het patroon van vermijden nog heel erg diep zit. Is ook iets om mee te nemen in het evaluatiegesprek.

Tja, hoe pak je het aan. Ik heb er zelf dus niet zoveel ervaring mee, omdat na de eerste keer opbouwen ik weer volledig thuis kwam te zitten omdat ik te snel ging. Je moet vooral heel goed op jezelf blijven passen en luisteren naar wat je lijf je vertelt. Als het goed voelt is het goed, voelt het gejaagd, onrustig enz. moet je een pas op de plaats maken. En als een stap goed voelt, bijvoorbeeld 2x in de week, hou dit dan een tijdje vol en ga niet te snel over naar de volgende stap. Kortom: Neem je tijd en doe het op jouw tempo.

Ik schrok van je zinnetje dat je je de oud voelde. Ik was blij met de wijze woorden van je vader. Dat is precies hoe ik het zie. Die patronen veranderen is een lange moeilijke weg. Had jij nou eigenlijk hulp? Sorry, ik weet het even niet meer. Lief dat je ouders zich afvragen hoe ze er voor kunnen zorgen dat je rustig aan gaat doen. Helaas kunnen zij daar niet voor zorgen. Er moet een verandering binnen in jou plaats gaan vinden.

Zillah_M Ik zit zelf nu ruim 2 jaar en 3 maanden thuis. Daarvoor ben ik al heel lang bezig geweest met het opbouwen van de burnout zeg maar... Werk jij zelf al weer dan? Kun je iets meer over je situatie vertellen? Dan kan ik me wat beter een beeld vormen.

Biieniie: Wat fijn dat je je na je tentamen een beetje kon ontspannen. Hopelijk heb je het gehaald! Lekker dat je een fijne middag / avond hebt gehad met je vriendinnen.

Natuurlijk kan ik je wat meer vertellen over muziektherapie. Bij deze:
Bij muziektherapie werk je eigenlijk net zoals bij andere therapieën aan je hulpvraag, maar in dit geval met muziek(instrumenten). Meestal beginnen we met het luisteren van muziek. Dat mag je zelf meebrengen. Dan vertellen we allemaal wat we er van vinden en hoe je je er bij voelt. Hier zit al een stukje therapie in, omdat het niet voor iedereen makkelijk is om zijn of haar mening te geven. Zo heb ik wel eens gezegd dat ik het mooi vond, omdat de rest het ook mooi vond en ik niet durfde te zeggen als enigste dat ik het lelijk vond. Daar wordt dan naar gekeken. Bij het muziekmaken zelf krijgen we ook verschillende opdrachten, waarbij je bijvoorbeeld kijkt naar je eigen rol in het samenspel, hoe je dingen organiseert enz. Het is heel leerzaam en er komt veel meer bij kijken dan ik had kunnen denken. Zo loop ik ij muziektherapie gigantisch tegen mijn faalangst aan. Heel goed natuurlijk, want juist daar kan ik er in een veilige omgeving mee aan het werk.

Met mij gaat het niet lekker. Het lukt me ook even niet om daar meer over te zeggen. Misschien later..

**Geplaatst**: 08-04-10 15:22

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 08-04-10 15:22

PW ; het is wel een interessante therapie. Ik heb zelf een weekend emotioneel lichaamswerk gedaan toen ik 16 was. (was de jongste die er ooit mee begon. www.venwoude.nl) Toen twijfelde ik heel erg aan mijzelf en mijn kunnen. Hierdoor heb ik veel meer zelfvertrouwen gekregen en beter inzicht. Ook in anderen.
Ik vind het wel mooi dat er meerdere aspecten aan bod komen bij die therapie. Ik ga me er wel meer in verdiepen. Bedankt voor je informatie.
Wat je hiervoor tegen zwelgje gezegd hebt; dat als je jezelf gejaagd voelt je een pas op de plaats moet maken neem ik mee. Ik zou vandaag om 5 uur bijles geven en daarna naar mijn oom toe gaan, maar ik verplaats dit tot na het weekend, want ik voel me toch nog gestresst nu er om.

Zillah, ook ik ben benieuwd naar jouw situatie. Als je al 3 jaar aan de AD bent geweest ben je er toch al een poos mee bezig. Zou je wat meer over jezelf kunnen/willen vertellen?

Maaike, ik moest even terugzoeken over de gordijnen. Want ik wist niet precies waar dat over ging. Inderdaad wel prettig om te weten waar dat vandaan komt. Ik zou er bang van worden denk ik. Ik vind het ook wel knap dat je niet bang bent voor die moedervlek. Zou niet weten hoe ik daarmee om zou gaan.

Zwelgje, heb je er eerder last van gehad dat je duizelig wordt van drukte om je heen. Kan het me wel voorstellen. Ik woon 20 min bij Amsterdam centrum vandaan, maar ik ga niet voor de lol naar de kalverstraat. Mij veel te druk en onrustig. Ik werk zondag op de manege omdat ik dan vrijwel alleen ben en ik ook rustig kan werken. Met allemaal mensen en drukte om me heen wordt ik onrustig en let ik niet op mijn werk. Als ik alleen ben werkt het bijna therapeutisch. Ik word er dan juist rustig van.
Het gevoel dat je de 'oude' bent lijkt me ook niet helemaal ok. Voor jou misschien best lekker en vertrouwd maar je moet juist uit het oude gevoel lijkt mij. Je ouders komen zo best hard over, maar zoals eerder gezegd hebben ze wel gelijk. Wel prettig dat ze met je meedenken/helpen. Is toch een steuntje.

**Geplaatst**: 08-04-10 18:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 08-04-10 18:18

Kun je hier ook terecht met hyperventilatie klachten door burn out?
Ben nieuw!!

**Geplaatst**: 08-04-10 19:20

Geplaatst: 08-04-10 19:20

Gogo: Als jij hyperventilatieklachten hebt door een burnout, ben je hier denk ik zeker aan het goede adres. Zijn er hier meerdere met hyperventilatie. Ik ademende zelf ook chronisch verkeerd waardoor ik veel klachten had. Welkom zou ik zeggen! Misschien kun je wat meer over jezelf vertellen.

Biieniie:Ik zal zo eens op die website kijken. Volgens mij heb ik er al eens meer van gehoord, ben benieuwd.
Goed dat je om jezelf denkt en van het weekend pas naar je oom gaat ipv vandaag nog!

Hier is het weer helemaal mis. Ben net weer volledig door het lint gegaan. Voel me echt zwaar ellendig en dat is nog zacht uitgedrukt

**Geplaatst**: 08-04-10 19:42

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 08-04-10 19:42

Wat vervelend dat je je zo naar voelt. Ik weet niet of venwoude voor jou/anderen werkt maar bij mij heeft het veel toegevoegd. De website is erg zweverig. Maar als je meer informatie wilt over wat je nou echt doet dan hoor ik het wel. Dan zal ik je er wat over vertellen. Zijn allemaal mensen die overspannen en gestresst zijn, verleden geen plekje hebben kunnen geven over heel erg verkeerde levenspatronen hebben. Ze proberen je patronen te verklaren, zonder deze af te keuren en je te helpen een juist patroon voor jezelf te vinden.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik een aantal keer last gehad heb van hyperventilatie. (zo'n 3x) maar hier zat veel tijd tussen (minimaal 5 maanden). Ik heb hier zelf dus niet zoveel ervaring mee, maar ik denk dat anderen hier dat wel hebben.

Ikzelf heb vandaag een rustige dag gehad. Wat op kunnen ruimen, 1,5 uur met mijn paardje gewandelt (niet meer kreupel, ook niet in een drafje op het harde, dus morgen aan de longe proberen) en een beetje kunnen relaxen. Dag is wel heel erg snel gegaan. Dit relaxen even lekker tot na het weekend doortrekken. Hopen dat ik me zo redelijk ontspannen kan blijven voelen.

Hoe is jullie dag geweest?

**Geplaatst**: 08-04-10 20:38

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 08-04-10 20:38

Okey dat is mooi.
In het normale leven heet ik Janneke.
Ik ben 21 jaar oud (jong)
Sinds een aantal weken voelde ik me niet goed, ik heb namelijk ook nog eens last van hypogondrie. Ik was bang dat ik vanalles mankeerde en met de kleinste dingen zag ik mezelf al tussen vier planken liggen.
Aantal keer naar de dokter geweest maar het bleek steeds niets te zijn.
Ik ging gewoon door met leven zoals van me verwacht werd.
Tot ik op een keer mijn paard aan het rijden was en opeens kon ik gewoon niet meer, me armen en benen werden slap ik kon niet meer.
Weer naar de dokter met dit verhaal bloed laten prikken maar kwam allemaal niets uit. Dus burnout.
Ik kwam tot niets meer, zelf mijn paard was me teveel! Dat is me echt nog nooit gebeurd, als alles teveel was, was juist hij degene die het weer goed maakte.
Ik woon nog thuis maar hier had/heb ik weinig steun omdat mijn moeder sinds een aantal weken een ernstige depressie heeft en aan de zware medicijnen is.
Om die rede heeft mijn vader me opgehaald (Hij woont op texel)
Ik ben daar een week geweest en aardig tot rust gekomen, wel nog steeds er moe.
Maar gelukkig gaat het nu sinds twee dagen iets beter, wel heb ik erg last van mijn chronische hyperventilatie het voelt steeds alsof ik op een deinend schip sta en ik ben vaak benouwd.
Gister en vandaag voor het eerst weer echt kunnen genieten van mijn paard! Het gaf me voldoening.
Het is misschien een beetje vaag verhaal en alles in een notendop maar een beetje alles in het kort.

**Geplaatst**: 08-04-10 23:44

Geplaatst: 08-04-10 23:44

Maaike Is het de eerste keer sinds je ziekmelding dat je morgen weer langs je werk gaat? Spannend, succes!
Ik ga morgen inderdaad ook weer voor 2 uurtjes, zie er niet tegenop eigenlijk.. Het enige waar ik tegenop zie is het opbouwen zelf en dan vooral de angst dat het misschien toch te snel zal gaan.. maar goed dat moet ik toch gaan ondervinden. Jij in ieder geval ook succes morgen, heb je zin om weer langs te gaan?

PW He meis wat rot dat het weer helemaal niet gaat met je, ik zag het al wel weer een beetje aankomen aan je posts..

Logisch dat je confronterende dingen zoals de muziektherapie liever uit de weg gaat, wees trots op jezelf dat je er wel heen gaat!

Ben je weer door het lint gegaan in de woede, naar spullen of ook naar je vriend..? En was het weer een trigger of toch die spanning die de afgelopen dagen erin geslopen is en steeds erger werd..? Hoop dat je weer een beetje rustiger bent en dat je er met je vriend misschien even voor kunt zitten als je dat lukt.. Tenminste, als het tussen jullie niet uit de hand gelopen is.. Veel sterkte ermee in ieder geval.. :(:)

Ben ook blij met de wijze woorden van mijn vader, en dat ik ze nu ook pas hoor en erover na ga denken. Want eerder nam ik het niet heel serieus als hij steeds aandrong of ik wel een beetje aan mezelf dacht en of ik een keer rustig aan ging doen.. Ik denk er nu wel meer over na. En wil er ook echt aan gaan werken mijn denk en doen patroon te gaan veranderen want ik denk dat dat gewoon iets is wat veel energie vergt..

Heb momenteel geen therapie. Heb vanaf mijn ziekmelding iedere week gesprekken met een psycholoog gehad. Maar ben door de gesprekken heen die vergoed werden, dus heb het tijdelijk stopgezet om uit te zoeken of ik via de verzekering toch een paar extra gesprekken kan krijgen.. Ben alleen niet zo'n held met regel dingen enzo..

Op mijn werk hadden ze het nagevraagd maar het was niet verplicht om gesprekken te vergoeden. Ik moest het dus eerst zelf bij mijn verzekering even uit gaan zoeken.. Ik wil wel graag weer hulp eigenlijk.. Al is het alleen maar om 1x per week even 'stil' te staan bij mezelf en mijn gevoel. Ik heb toch het idee dat ik nu te makkelijk verder ga omdat ik gewoonweg mezelf niet onder ogen kom.. en me de tijd niet gun bij dingen stil te staan.

Biieniie De soort van duizeligheid bij drukte om me heen heb ik vaker inderdaad, het word wel minder hoor. Had het in het begin bijvoorbeeld ook in verkeerssituaties, het overzicht of je concentreren op een ding was gewoon zo moeilijk bij veel prikkels..
Verplaats je het bijles geven of het weekendje naar je oom? Sorry, begreep het niet helemaal.. Mocht je wel naar je oom gaan, veel plezier..!
Wanneer hoor je eigenlijk of je het tentamen gehaald hebt?
Fijn dat je vandaag een lekker dagje gehad hebt en lekker hebt gewandeld met je paardje, goed dat ie weer beter loopt!
Mijn ouders zijn eigenlijk helemaal niet hard. Ik denk juist dat ík een beetje hard ben tegen ze momenteel, mijn moeder legt vaak een arm op me en zegt dan heel belangstellend: 'hoe gaat het nu met je..?' Ik haal de hand meteen van me af omdat ik momenteel aanrakingen gewoon niet prettig vind op die manier.. Dat kriebelt en irriteert op een rare manier van binnen, moeilijk uit te leggen maarja.. Ze begrijpt dit eigenlijk heel goed en laat me nu ook vaak gewoon even met rust als ik dat vraag.. Dat vind ik wel fijn.. En juist hun kijk erop die ze dan zoals gisteren uitspreken, zet me nu wel eindelijk aan het denken, zelf zie ik dat niet zo snel. Dus ben daar wel blij mee..

Gogo Hoi Janneke, welkom hier.. Vervelend van je hyperventilatie. Ikzelf heb er geen last van dus kan je er niet veel advies over geven, maar verschillende mensen hier hebben er wel ervaring mee.
Het gevoel ineens niks meer te kunnen en dat alles teveel is, herken ik wel.. Je slap voelen en gewoon energieloos en ontzettend moe. Ook de dingen waar je normaal voldoening uithaalt en altijd je uitlaatklep in vind, daar kun je dan ineens niet meer van genieten zoals eerst. Dit is erg confronterend, maar het is een grote waarschuwing van je lichaam en echt een teken om de rem erop te zetten! Heel goed dus ook dat je een week bij je vader in Texel gezeten hebt en je daar ook terecht kon! Jammer dat je moeder nu zelf ook even niet in de ideale situatie zit en dus niet in staat is jouw te steunen..
Werk je eigenlijk of zit je op school en heb je je nu ziekgemeld?

Ik ga slapen want ben ontzettend moe.. Gisteren een heel goed gesprek gehad met mijn vriend aan de telefoon en eindelijk durven en kunnen zeggen wat ik voel enzo, dit was erg fijn. Heb vandaag voor het eerst weer een paar uur geslapen overdag, dit was al een poosje geleden, maar ik was zo moe.. Verder voel ik me eigenlijk wel ok.
Morgen weer 2 uurtjes naar het werk.. Slaap lekker iedereen.

**Geplaatst**: 09-04-10 08:24

Geplaatst: 09-04-10 08:24

Ga niet voor het eerst langs Zwelgje. Was in de eerste week al een keer langs geweest. Dit is de eerste keer weer na ruim 2 weken. Vorige keer voelde ik me achteraf niet goed, erg onrustig en rot. Hoop dat ik me achteraf nu beter voel.
Ga zo naar IKEA, eerst ontbijten en dan spullen kopen voor m'n kamer. Heb m'n kamer maar eens verbouwd, heb al behang eraf gehaald en geverfd. Van het weekend behangen, nieuwe meubels erin en klaar

Daarna dan even naar m'n werk, en daarna een verjaardag. Best een drukke dag dus.
Maar voel me goed, dus denk dat het gaat lukken.

Zwelgje; Vervelend he, dat er een limiet zit aan de gesprekken die vergoed worden? Ik ben ook door m'n gesprekken die vergoed worden heen. Ik betaal het nu zelf, kost wat.. maar hoop dat ik er dan sneller vanaf ben.. Zeker omdat je het graag wilt en nodig hebt, zou ik er even achteraan gaan. Kost je even wat inspanning, maar misschien heb je er dan wel wat aan!
Fijn dat je een goed gesprek hebt kunnen voeren met je vriend.
En aanrakingen vind ik ook niet fijn. Ik houd iedereen ook op veilige afstand

Succes vandaag op je werk Zwelgje!

Welkom Janneke! Ik blijk ook te hyperventileren, was me er alleen niet bewust van. Maar alle dingen bij elkaar (pijn op de borst, duizelig en benauwd) bleken toch bij elkaar te horen en ik blijk onbewust te hyperventileren.
Wat vervelend dat je thuis weinig steun hebt. Fijn dat je vader je even opgehaald heeft en je in Texel iets meer tot rust kon komen.
Het is super dat je weer van je paard kon genieten. Dat je dat een tijdje niet kon, is niet raar.. Dat herkennen wij allemaal.

Biieniie; wat fijn dat je een goede rustige dag had gisteren. Fijn dat je paard niet meer kreupel liep, een zorg minder! Als de dag snel gegaan is, lijkt me dat een goed teken. Ik vind soms dat de dagen zó lang duren!

PW: wat vervelend dat het weer helemaal mis is gegaan! Heb je weer een woede-aanval gehad? Richting je vriend? Of kwam het nog n.a.v. de confrontatie bij muziektherapie? Heb je de trigger van je woede-aanvallen al een beetje kunnen ontdekken? Of niet?
Het is niet jouw week zeg

Vind het zo vervelend voor je, je bent zó goed en hard op weg. Lijkt me heel frustrerend dat je nu steeds weer door het lint gaat. Heb je dan ook niet het gevoel alsof je er nooit uit gaat komen? Gaat je natuurlijk wel lukken, maar het is heel frustrerend dat het deze week al een paar keer gebeurd is, terwijl je je hiervoor zo goed voelde!
Moet je vandaag naar de groep? Doe rustig aan in ieder geval. sterkte :(:)

**Geplaatst**: 09-04-10 11:01

Geplaatst: 09-04-10 11:01

Ik zal iets meer vertellen over mezelf. Ik ga niet alles vertellen, maar mocht je meer weten dan kan dat altijd via PB. Ik vind het niet echt een prettig idee dat alles van/over mij zomaar op internet te vinden is

Toen ik 14 was ben ik misbruikt, dit heeft ongeveer 3 jaar geduurt. Toen ik 16 was raakte ik tot overmaat van ramp ook nog zwanger van die vent die m'n leven vergalt heeft. Ik heb toen besloten om een abortus laten doen (ook omdat hij hierop stond). Na de abortus kreeg ik last van hypochondrie. Ik heb toen mijn opleiding net aan kunnen halen dus een diploma had ik gelukkig.

Toen ik 20 was heb ik besloten om aangifte te doen (het bleek dat deze vent nog 3 andere meisjes misbruikt had, die hebben gelukkig ook aangifte gedaan). Ik moest dit hele verhaal aan mijn ouders gaan vertellen, deze wisten namelijk van niks. Toen ik het verteld had vielen voor hun heel veel puzzelstukjes op zijn plaats.
Die vent heeft 3 jaar cel gekregen (is best veel in Nederland), maar zoals ook bekend: bij goed gedrag kom je eerder vrij dus hij kwam na 2 jaar al vrij.
De hypochondrie is een tijd weggeweest tot ik dus aangifte ging doen. Toen kreeg ik angst en paniekaanvallen (lijkt er een beetje op).
Tijdens het eerste deel van de rechtzaak kreeg ik last van hyperventilatie waar ik dus AD voor kreeg. Toen ik begon met het eerste tabletje AD kreeg ik 15 minuten daarna meteen een heel heftige paniekaanval, ik dacht echt dat ik dood zou gaan. Maar volgens de psych moest ik gewoon volhouden, dat toen maar gedaan.
Op den duur gingen de paniekaanvallen toch wel weg, al bleef er steeds wat hangen voor mijn gevoel. Dus mijn oplossing......... veel werken, iedereen willen helpen en mijn vrije tijd vooral erg vol stampen met allerlei andere dingen. Ik moet zeggen: Dat werkte erg goed! Tot ik dus vorig jaar helemaal instorte. Ik mocht mij op mijn werk niet ziekmelden, want, werd er gezegd, als je thuis zit wordt het alleen maar erger. Ik heb dagen geen hap door m'n strot kunnen krijgen dus ik stond te tollen op mijn benen als ik moest werken.
Toen dat een beetje overging werd ik duizelig, dokter zei dat dit kwam door de AD dus daar moest ik dan maar mee stoppen. Dat gedaan en nu gaat het een stuk beter. Niet alleen door het stoppen met de AD maar ook door tijd voor mezelf te nemen, eerder voor mezelf opkomen en als me wat dwars zit dat dan ook meteen te zeggen.
Maar als er wat gebeurt of als er net iets teveel spanning is dan roept mijn lichaam mij meteen weer terug en voel ik me een kleine week niet lekker (hyperventileren, angst, spanningen enz.)
Nou ik hoop dat jullie zo wat meer weten over mij en dat het een beetje duidelijk is!

Owja... Ik ben nu dus 24 (rechtzaak is nog steeds bezig dus ook dat levert af en toe genoeg spanningen op)

**Geplaatst**: 09-04-10 15:06

Geplaatst: 09-04-10 15:06

Maaike En hoe was het bij jou op je werk om langs te gaan vandaag? Bij mij ging het wel goed eigenlijk. Volgende week wilde ze me gelijk al 5 dagen 3 uur per dag in plannen. Ik heb gezegd dat ik er meer voor voel de dagen nog beperkt te houden en eerst daarbinnen de uren op te bouwen. Dan heb ik ook nog dagen zonder 'verplichting' om evt tot rust te komen enzo..
Dus nu ga ik volgende week dinsdag, woensdag en donderdag al voor 3 uurtjes per dag... Ben erg benieuwd en vind 3 dagen wel meten weer een stukje meer.. Had eigenlijk liever 2 dagen 3 uurtjes gedaan, maar vond het al knap van mezelf dat ik niet akkoord ben gegaan met de 5 dagen..

Zillah Jeetje wat een heftig verhaal zeg..! poeh.. weet even niet zo goed wat ik erop moet zeggen. Heftig wat je meegmaakt hebt en hoelang je er mee rond gelopen hebt zeg.. Heel goed dat je toch aangifte gedaan hebt en je verhaal uiteindelijk ook bij je ouders gelegd hebt. Het doorrennen en maar genoeg doen en je dag vol te plannen om maar niet te hoeven voelen en bij jezelf stil te staan is herkenbaar. En het lijkt inderdaad ook de beste manier om verder te gaan.. helaas hou je dat niet eeuwig vol en zegt je lichaam een keer dat het genoeg is.. Je liep momenteel niet meer bij een psycholoog of wel (dacht ik eerder gezien te hebben). Heb je het idee dat je de gebeurtenis van het misbruik wel een plekje hebt kunnen geven of er beter mee om kan gaan..? Hier heb je wel al hulp bij gehad toch..? Ik denk dat je zeker wel weer contact moet gaan zoeken met een psycholoog of vorm van therapie.. Dit is niet niks hoor!
Bedankt dat je je verhaal hier neer wilde zetten. Sterkte.. De man zit al wel vast toch..? Omdat je zegt dat de rechtzaak nog loopt.. :(:)

**Geplaatst**: 09-04-10 15:55

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 09-04-10 15:55

Hee meiden,

ik meld me hier af..

Ik merk dat ik nu met hele andere problemen bezig ben, dan met burn out, overspannen of depressief. Ik vind het wel jammer, maar het stukje herkenning is voor mijn weggevallen. Natuurlijk herken ik het nog wel allemaal uit mijn eigen beginfase, maar voor mijn gevoel ben ik die nu voorbij. Ik wil er ook niet meer te veel bij stil staan en over nadenken. Die tijd is voorbij, zoals mijn psych zei.

Ik wens jullie alle goeds, en ik zal nog wel wat blijven meelezen en misschien hier en daar nog reageren.

Tenminste als jullie dat goed vinden.

Bedankt voor alle steun en tips en ik heb ontzettend veel gehad aan dit topic het afgelopen jaar. Ik hoop dat jullie dat ook zo mogen ervaren!

Heel veel liefs, Angela

**Geplaatst**: 09-04-10 16:11

Geplaatst: 09-04-10 16:11

Zwelgje: Bedankt voor je begrip.
Ik ben nog steeds onder behandeling van een psycholoog. Het misbruik op zich heb ik kunnen verwerken en heeft ook een plekje gekregen. Alleen alle dingen eromheen, daar heb ik nog moeite mee. Zoals het moeilijk halen van mijn opleiding, terwijl ik weet dat ik toch een behoorlijk niveau moet aankunnen heb ik nu een niveau 3 opleiding. Alle ruzies met mijn ouders in die tijd waren ook niet mis, ik denk dat ik hier nog wel de meeste moeite mee heb. Zij waren er voor mij maar toch kon ik niet anders dan liegen en ruzie maken.
Gelukkig heb ik nu een super goede en hechte band met mijn ouders, maar toch als ik aan die tijd terug denk voel ik me heel schuldig.
Verder heb ik moeite met het doseren van mijn activiteiten, ik wil teveel achter elkaar waardoor ik weer teruggeroepen wordt en me een paar dagen behoorlijk k** voel.

Angela: Heel veel succes verder!

**Geplaatst**: 09-04-10 21:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 09-04-10 21:18

Hoi,
ik zit al bij mijn oom. Vanochtend paardje aan de longe gehad en ze liep goed. Moest behoorlijk wat energie kwijt ook. Dus daarna de trailer in en naar mijn oom gereden.
De bijles had ik tot na het weekend verplaatst. Was even teveel voor me om dat voor te bereiden.

Zwelgje, ik hoor ik pas over 2 weken of ik mijn tentamens heb gehaald. Aanraking niet prettig vinden herken ik wel al moet ik zeggen dat dit het afgelopen jaar veel minder is. Maar tussen mijn 15e en 17e vond ik vreselijk. Vooral van mijn ouders. Hoe was je werk vandaag?

Zillah, wat een naar verhaal. Lijkt me vreselijk om mee te maken. Wel fijn dat je nu hulp hebt, is niet iets waar je zo maar even mee omgaat. De conflicten met je ouders waren heel normaal. Die heb ik ook gehad, ook het liegen is herkenbaar, hoort bij de leeftijd en zeker bij wat je hebt meegemaakt. Ja, ik voel me daar ook nog steeds wel schuldig over.

Maaike, ja tot op zekere hoogte is het fijn dat de dag snel is gegaan. Bij mij gaan de dagen echter zo ontzettend snel dat ik geen tijd genoeg heb om alles te doen wat ik wil. Hierdoor raak ik gefrustreerd. Ik probeer 48 uur in 24 te proppen. Dat gaat niet.

**Geplaatst**: 10-04-10 18:24

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 10-04-10 18:24

Bedankt voor de reacties,
paar dagen niet op bokt geweest!
Wat een verhalen hier allemaal doet me veel!
Zou graag wel willen weten wie er ook te maken heeft met hyperventilatie!
En de klachten die ze hadden!
Het gaat nu redelijk met mij ben alleen heel erg moe.
Hebben jullie nog wel energie om je paard te rijden?
Ik merk dat ik het slecht volhoud!
Misschien licht dit aan mij!

**Geplaatst**: 10-04-10 20:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 10-04-10 20:18

Even kort aan het lezen.

GoGo,uit het rijden van mijn paardje haal ik juist energie. Is het enige moment dat ik mijn helemaal kan ontspannen. Het kost mij geen energie. Alleen afgelopen week dat ze een paar dagen kreupel was, koste het me wel energie omdat ik dat gewoon niet leuk vond. Maar het rijden en het verzorgen op zich zorgt er juist voor dat ik met de rest van de dingen niet bezig ben.

Goddank dat ik haar een maand geleden gekocht heb. Anders was er nu erger aan toe geweest denk ik.

**Geplaatst**: 10-04-10 20:53

Geplaatst: 10-04-10 20:53

Angela ik wil je heel veel succes en geluk wensen verder, jij komt er zeker!
Goed om te horen dat de tijd voor jou voorbij is. En dat je terug kunt kijken op een jaar waarin je veel geleerd hebt en zo'n eind gekomen bent! Het is fijn te horen dat je dus nu deze steun en hulp niet meer nodig hebt. Wees trots op wat je bereikt hebt! Succes verder. En wie weet horen we hier af en toe nog eens wat van je, hoe het gaat met je! Lijkt me leuk

Ik kan verder even niet reageren, mijn hoofd tolt helemaal.. teveel gedaan en weer op de verkeerde manier en zit vol met irritatie..
Ik probeer toch even te noteren wat ik heb gedaan, als ik het niet opschrijf/typ vergeet ik namelijk wat ik heb gedaan en lijkt het achteraf 'niks'

Gisteren ochtend hooi gehaald en naar de wei gebracht, maar 15 balen, heb er alleen een half uur over gedaan ze op te ruimen en zweette me kapot en mijn hart bonkte steeds in mijn keel...
2 uurtjes op het werk geweest dus.. ging goed.
Na het werk naar de stad geweest met mijn moeder, spijkerbroek gekocht, omdat ik nog maar 2 broeken heb die passen..

Ik ben niet dik, maar het frustreerd me dat ik niet al mijn broeken meer pas.. stad was weer even moeilijk, maar ga de confrontatie met de drukte wel gewoon aan.. het moet toch een keer over gaan.. Ontzettend moe bij thuiskomst. Maar toch als een gek gestofzuigt, de badkamer schoongemaakt, keuken opgeruimd en 2 wassen gedraaid. (toen mijn moeder boodschappen ging doen) Ik irriteer me soms zo aan het huishouden hier.. Ik lijk de enige die zich stoort aan de troep.. grr
's Avonds onrustig, steeds het idee iets te zijn vergeten of nog iets te moeten doen.. Mijn nichtje slaapt bij mij omdat mijn tante het weekend weg is.
Slecht geslapen, schrok steeds wakker wanneer ik haar hoorde draaien of iets.., waarbij mijn hart meteen bonkte alsof ik een marathon had gelopen..
5.00 wakker, daarna nauwelijks geslapen..

8.00 uit bed, brood gehaald, was opgehangen buiten en meteen maar nieuwe was gedraaid.
Hele dag met mijn nichtje bij de paarden bezig geweest en samen flink eind gereden. 19.00 pas thuis om te eten. En ben nu helemaal kapot.. Ik wil eigenlijk gewoon slapen en ga dat denk ik maar doen zo, want de tv verdraag ik nu ook even slecht...

**Geplaatst**: 11-04-10 10:59

Geplaatst: 11-04-10 10:59

Bienie:
Okey, dat zou ik ook graag willen!
Misschien komt dit bij mij omdat ik ook hyperventilatie heb.
Ik ben zoiezo na lichamelijk inspanning erg snel moe.
Dan word ik helemaal trillerig en slap.
Herkent niemand dit?

Zwelgje: Jeetje wat een drukke dag! Dat je dat allemaal volhoud,
dat slecht slapen heb ik ook vooral als ik naast iemand slaap schrik ik steeds wakker!
Echt heel vervelend is dat!.
Maar jij bent dus wel weer aan het werk, hoe lang heeft dat ongeveer geduurd voordat je dat weer kon?
Misschien moet ik de oude topics eens lezen dat weet ik wat meer van jullie!