Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Alane schreef:zo zeg... dat is me heftig.
of die isntantie nu geldzorgen heeft of niet, dat mag nooit ten koste gaan van je eigen gezondheid.
Ik kan de reactie van Ragdollcat begrijpen, je hebt overal een verklaring voor, schuift alles af, en wuift het weg, je hebt het over je eigen gezondheid, lijf en leden.... niet over die van een ander.
Dat er een keer iets kan gebeuren, zal niemand raar van opkijken... maar dat dat regelmatig en vaker voorkomt, dat is niet normaal.
en dat die client dan vraagt of je al bang ben bent, dan vraag ik me af hoe onbewust het gebeurd.
Aan je hoofpijn kan ik niets veranderen, maar ik zou ook uitkijken naar ander werk... dit is geen normale werksituatie.
sterkte
Ragdollcat schreef:Ik geef je vriend gelijk, ga er gewoon weg, ze voelen geen verantwoordelijkheid voor de veiligheid voor het personeel, dan hoef je dat ook niet te doen (je verantwoordelijk voelen).
Pak het aan en klaag ze aan, zoals wat de rest van de bokkers zegt en weiger nog langer om op die client te passen, die is te gevaarlijk om 1 op 1 te gaan werken.
Ik zeg ook niet dat ze zwak is maar dat ze slap is van hoe ze het had aangepakt, ze had best boos om mogen worden.

Citaat:Ook met een pzi systeem (zgn alarmsysteem, persoon zoek installatie, waardoor men altijd ziet waar je bent als je de paniekknop hebt ingedruk, zeker handig voor grotere instellingen) maar op zijn minst een alarmsysteem ben je er helaas nog niet als de collega's niet op een alarmmelding reageren.
Petite schreef:Bedankt zilfstar. Vind het zo banketstaaf om naar een huisartsenpost te gaan voor hoofdpijn en heb morgenochtend om half 10 al een afspraak staan. Hoofdpijn nog hetzelfde, ga op tijd naar bed.
Over de collega's nog; niemand wil daar werken, iedereen gaat daar na een paar weken/ maanden weg. Er zijn maar 2 vaste mensen die er een aantal jaar werken (6) en die collega die mij liet stikken 2 jaar. Denk dat ze ook zoveel mogelijk willen behouden, we hebben te weinig personeel maar niemand wil hier werken (en terecht, raad het ze af).
) maar ik begrijp de reacties van sommigen, die vinden dat je "slap" overkomt, wel. Wat er hier gebeurd is kan niet, mag niet en kan levensgevaarlijk zijn. En daarom MOET je daar echt iets aan doen. Als die leidinggevende van jou niet adequaat reageert, ga dan onmiddelijk naar een hogergeplaatste. Op het onverantwoordelijke gedrag van je collega moeten reacties komen! Komen die niet, dan is het aan jou om het zinkende schip tijdig te verlaten.
'Vroeger' 1 van mijn eerste trainingen ook van Marco gehad 
Kanelly schreef:D-Tac is een fijn bedrijf ja'Vroeger' 1 van mijn eerste trainingen ook van Marco gehad
(volgens mij hadden ze wel een pieper, maar komt assistentie pas na 5 minuten)
Petite, over verloop in het team, dat komt me zo bekend voor. Dat zijn o.a. de groepen waar wij ingezet worden, alleen het jammere is dat je met het zoveelste gesprek met leidinggevende en collega's nog geen stap verder komt.
Dat bedoel ik met het 'softe' alsmaar praten, handje schudden, 'zal niet meer gebeuren' en het blijft gebeuren.
Als je het zelf niet keihard gaat spelen, zal er niets veranderen.
En de MIP/MIV/MIK (hoe ze op de instelling ook maar genoemd worden) zijn ook altijd een lachertje, ik heb nog geen 1 VG instelling meegemaakt die deze meldingen serieus aanpakte.
(zelfde als klachten trouwens, er is tegen mij ook al eens een officiële melding gemaakt... nooit meer wat van gehoord)
Het komt hoogstwaarschijnlijk op een grote stapel, tegen de tijd dat de inspectie z'n bezoek aankondigd moet iedereen zich uit naad werken, komen er wat schijnverslagjes van schijnbijeenkomsten en alles is gedekt en niks is veranderd.
Petite schreef:Heeft iemand hetzelfde meegemaakt of tips?
Ik werk op een woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking, ernstige gedragsstoornis en psychiatrische aandoeningen.
Nou ben ik afgelopen maandag in elkaar geslagen door een client waar ik heel de dag 1 op 1 op stond. Voordat ik het wist had hij me tegen de muur aangedrukt en begon hij met zijn vuist en elleboog op mijn hoofd in te slaan, toen ik hem tegen wilde houden met allebei de handen begon hij op me in te trappen. Ik riep om mijn collega, nou ja, schreeuwde. Ze zei: Over 5 min. ben ik bij je.
Gelukkig kon ik loskomen en vertelde ik tegen mijn collega wat er gebeurd was, geen reactie.
Toen ik met de client buiten ging wandelen begon hij weer te dreigen; ja ik kan je zo weer slaan hoor (vette lach op zijn gezicht) en sloeg nep. Toen vroeg hij; ben je al bang voor me? Nou goed, terug van het wandelen ik tegen collega gezeged; hij heeft een paar keer op me ingeslagen. Wederom geen reactie..
Vervolgens had ik client op bed liggen en vroeg aan haar om een iboprufen door verschrikkelijke hoofdpijn. Zij me die gegeven en vroeg of ik hoofdpijn had. Ik zei; ja client heeft op me ingeslagen. Weer geen reactie..
Toen barste ik in huilen uit (altijd leuk op je werk) en vroeg ik of het zoveel moeite was om even in te springen als ik haar riep en om te vragen hoe het met me gaat of wat er gebeurd is. Die client staat er namelijk om bekend zeer agressief te zijn en dat wanneer iemand roept die op hem staat je gelijk moet komen. Zij zag al notabene toen ik voor het incident met hem naar zijn kamer ging hij mij probeerde te slaan.
Ik heb al veel vaker op hem gestaan en hij heeft me wel vaker geslagen, maar nog nooit zo erg dat hij maar bleef doorgaan. Nou vind ik het incident niet zo erg, wel de reactie van mijn collega. Toen ik haar erop aansprak tijdens het huilen zei ze; oh ik dacht dat het een mededeling was en ik heb je toch iboprufen gegeven. Later gaf ze wel toe dat ze erop in had moeten springen en wel had kunnen vragen hoe het gaat.
Nou goed ik heb dus nog steeds last van hoofdpijn. Het is niet meer zo knallend als op de dag zelf, maar constant aanwezig, ene moment erger dan het andere moment. Normaal gesproken heb ik nooit hoofdpijn. Ik moest die maandag dat het gebeurd is van 2 tot 22u werken, de volgende dag heb ik gewoon nog gewerkt van 7 tot 15u, met hoofdpijn. Nu dacht ik het zal wel overgaan wanneer ik vrij ben (ben nu 3 dagen vrij) maar helaas..
Op advies vd leidinggevende heb ik morgen om half 10 een afspraak bij de huistarts, maar ik vraag me af of jullie tips hebben om mijn hoofdpijn weg te krijgen?
Ilsje87 schreef:Bij mij op me werk gebruiken ze FOBO meldingen. Deze gaan dan ook direct naar 'hogere hand' en dan moeten de clustermangerers uitleg geven hoe iets heb kunnen gebeuren!
Kanelly schreef:D-Tac is een fijn bedrijf ja'Vroeger' 1 van mijn eerste trainingen ook van Marco gehad
(volgens mij hadden ze wel een pieper, maar komt assistentie pas na 5 minuten)
Petite, over verloop in het team, dat komt me zo bekend voor. Dat zijn o.a. de groepen waar wij ingezet worden, alleen het jammere is dat je met het zoveelste gesprek met leidinggevende en collega's nog geen stap verder komt.
Dat bedoel ik met het 'softe' alsmaar praten, handje schudden, 'zal niet meer gebeuren' en het blijft gebeuren.
Als je het zelf niet keihard gaat spelen, zal er niets veranderen.
En de MIP/MIV/MIK (hoe ze op de instelling ook maar genoemd worden) zijn ook altijd een lachertje, ik heb nog geen 1 VG instelling meegemaakt die deze meldingen serieus aanpakte.
(zelfde als klachten trouwens, er is tegen mij ook al eens een officiële melding gemaakt... nooit meer wat van gehoord)
Het komt hoogstwaarschijnlijk op een grote stapel, tegen de tijd dat de inspectie z'n bezoek aankondigd moet iedereen zich uit naad werken, komen er wat schijnverslagjes van schijnbijeenkomsten en alles is gedekt en niks is veranderd.

breezy302 schreef:Bij mijn oude baa werden er ook FOBO formulieren gebruikt. Die meldingen werden zeer serieus genomen! Als er meerderen zijn over 1 client dan wordt de client uit huis gezet. Na meerdere waarschuwingen natuurlijk.
Bij ons waren ze toen zelfs begonnen met geld boetes. Meerdere clienten vonden het leuk om op het alarm te drukken zodat ze sneller werden geholpen. Was het zonder reden ) niet perongeluk) dan moesten ze 50 euro betalen. Zo ook voor zeer agressieve clienten dan moesten ze een boete betalen.
Als het echt uit de hand liep werd de politie er ook bij gehaald. Ik werkte met lichamelijk gehandicapten en geloof mij dat als een client met zijn elektrische rolstoel van 150 kilo en een eigen gewicht van 160 kilo je expres overrijdt is dat echt niet leuk!
TS stop met die baan. zoals ik het lees wordt je gewoon als stront behandeld. Niet alleen jij trouwens. Geweld mag in geen enkele zorg instelling ook al weten die mensen zelf niet wat ze doen.