Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-01-10 20:45

Geplaatst: 19-01-10 20:45

In de zorg is het nooit haalbaar. Alles wat ook maar mogelijkerwijs op een verandering zou kunnen lijken wordt meteen en onmiddellijk met de grond gelijk gemaakt. Maar het is echt onzin. En zeker, de top die bezuinigt veel te veel (tot het punt dat het alleen maar geld kost om die bezuinigingen door te voeren. En dat de kosten van achterstallig onderhoud op alle vlakken - zowel technisch als sociaal als organisatorisch - alleen maar leiden tot hogere kosten achteraf.)

Maar echt: er is altijd iets positiefs mogelijk. Je moet het alleen maar willen. Niet beginnen met 'jamaarzullie' maar met 'ja'. Dan kun je daarna altijd nog zien waarom het niet haalbaar is.

Even ter vergelijking. Mijn werk is beslist heel anders van aard... maar zowel daar als in mijn vrijwilligerswerk, en ook bij andere dingen in het verleden, ben ik vaak genoeg tegen het probleem aangelopen dat de organisatie verlamd raakt door alle beren op de weg. "Dat werkt toch niet" "Dat kan niet" "Maar dan zou je ook" "Zolang dit of dat niet" "Daar is te weinig tijd voor" "Jamaar zullie"

Maar ik ben gewoon begonnen, met kleine stapjes. Niet beginnen met 'dat zal toch wel weer niet kunnen', nee, gewoon beginnen aan de dingen die ik wel kan. En ik heb tot nu toe altijd effect gemerkt. Op kleine schaal, natuurlijk. Als je in je eentje begint in een grote organisatie slaat dat niet zomaar over op de rest. Maar het is een begin en het werkt en het maakt MIJN situatie in elk geval een stuk minder frustrerend en geeft stukken meer voldoening en alleen dat is het al waard.

Het is echt vooral een houding, het kost niet meer tijd, niet meer geld (nou ja, behalve de snoepjes die ik uit eigen zak betaal en met anderen deel

), het zijn kleine dingen, maar het kan wel.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:47

Geplaatst: 19-01-10 20:47

dan moet het systeem veranderen!

Tuurlijk doen artsen en verpleegkundigen hun best.
Maar dat doet er niks aan af dat dit soort dingen gewoon niet zouden moeten kunnen! En dat vinden veel artsen en verpleegkundigen toch zelf ook?

Ik hoorde gisteren dat mijn opa 7 uur heeft moeten wachten op een arts en een infuus (hij was erg uitgedroogd en dat had een verpleegkundige al na een uur wachten vastgesteld maar de arts kwam maar niet). Dan hoef je echt niet te juichen van blijheid omdat we "recht op goede zorghulp" hebben. Daar betalen we ook tot 50% belasting voor, en premies.

Dat is geen kritiek op de mensen die daar werken en roeien met de riemen die ze hebben en ik vind het jammer dat die het zo persoonlijk opvatten.
We willen toch allemaal betere zorg, ook om het werk beter te maken voor verpleegkundigen? Dat patiënten op een gegeven moment gaan klagen dat lijkt me heel begrijpelijk. Ondanks het harde werk van de verpleegkundigen, op gegeven moment is de grens bereikt van wat je nog accepteert als patient.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:49

Geplaatst: 19-01-10 20:49

Waves schreef:
dan moet het systeem veranderen!

Tuurlijk doen artsen en verpleegkundigen hun best.
Maar dat doet er niks aan af dat dit soort dingen gewoon niet zouden moeten kunnen! En dat vinden veel artsen en verpleegkundigen toch zelf ook?

Ik hoorde gisteren dat mijn opa 7 uur heeft moeten wachten op een arts en een infuus (hij was erg uitgedroogd en dat had een verpleegkundige al na een uur wachten vastgesteld maar de arts kwam maar niet). Dan hoef je echt niet te juichen van blijheid omdat we "recht op goede zorghulp" hebben. Daar betalen we ook tot 50% belasting voor, en premies.

Dat is geen kritiek op de mensen die daar werken en roeien met de riemen die ze hebben en ik vind het jammer dat die het zo persoonlijk opvatten.
We willen toch allemaal betere zorg, ook om het werk beter te maken voor verpleegkundigen? Dat patiënten op een gegeven moment gaan klagen dat lijkt me heel begrijpelijk. Ondanks het harde werk van de verpleegkundigen, op gegeven moment is de grens bereikt van wat je nog accepteert als patient.

Regel jij het even?

Ik vind het prima dat je het niet accepteert, en dat meen ik oprecht. Maar de grote vraag is: wát doe je dan? Ga je het gesprek aan? Schrijf je een brief naar de raad van bestuur? Wordt je boos? Schrijf je de krant? Dat is wat me hier niet lekker zit - dat het je niet bevalt mag best, maar dan wel communiceren op een passende wijze tegen de passende persoon

**Geplaatst**: 19-01-10 20:50

Geplaatst: 19-01-10 20:50

Maar ondertussen word er door de meeste wel gevit op de medewerkers in de gezondheidszorg, in plaats
van serieuze stappen ondernomen.

En op het commentaar van shadow ga ik maar niet meer in

Ik ken zoveel hard werkende mensen in de zorg
die niet zullen klagen ... Ik hoop maar dat jij ze ook mag ontmoeten als je ooit wat krijgt. Eens kijken of je dan
wel een goed woordje voor ze kunt hebben.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:50

Geplaatst: 19-01-10 20:50

In de nachtdienst sta ik alleen op 24 patienten, waarvan ongeveer 25% die dag geopereerd zijn en vaak nogal wat bloedverlies hebben.
Ik vind het heel vervelend, maar als iemand verslechterd dan laat ik ook weleens een bel (te) lang gaan.
Ik kan dan namelijk een zwerf bellen, maar die is vaak elders bezig en kan ook niet alles uit handen laten vallen.
We roeien met de riemen die we hebben en soms zinken we nog net niet...

Mijn leerling heeft pas een tevredenheidsonderzoek onder patienten en verpleegkundigen gedaan en beiden vonden de bezetting s avonds en s nachts te weing.

Conclusie: de divisie heeft te weinig productie gedraaid en we krijgen geen FTE erbij, maar er gaat juist weer af.
Hoezee....

Toch werk ik met alle liefde, en probeer ik in kleine dingen bij te dragen, dat word eigelijk altijd wel gewaardeerd.
Ik heb nog altijd zin om te gaan werken en ik zou geen ander vak weten wat ik zou willen doen.
Ach en als je rondrent vliegt de tijd en is het werk zo voorbij en zit je zo weer op het paard.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:51

Geplaatst: 19-01-10 20:51

Shadow; er zijnontzettend veel dingen veranderd in de tijd dat ik in de zorg werk.
Waar baseer je die mening op???

**Geplaatst**: 19-01-10 20:55

Geplaatst: 19-01-10 20:55

Shadow, als je het negatief benaderd, zal het ook nooit positief worden. Ik begrijp je punt, ben het niet in alle gevallen met je eens, maar ken de starheid van binnenuit. Maar om de hele zorg zo te noemen? Dan zal het idd nooit veranderen..

**Geplaatst**: 19-01-10 20:57

Geplaatst: 19-01-10 20:57

xNursiex schreef:
En op het commentaar van shadow ga ik maar niet meer in Ik ken zoveel hard werkende mensen in de zorg
die niet zullen klagen ... Ik hoop maar dat jij ze ook mag ontmoeten als je ooit wat krijgt. Eens kijken of je dan
wel een goed woordje voor ze kunt hebben.

Oh beslist hoor

Tot nu toe is het ongeveer half/half geweest: ik heb veel leuke en meedenkende mensen ontmoet, die WEL de moeite namen om mij serieus te nemen. En daar heb ik ook nooit problemen mee.
Maar ik heb toch ook de helft aan ongemotiveerde, onvriendelijke en helaas ook onzorgvuldige mensen ontmoet. Er zijn te veel fouten gemaakt die niet nodig waren, en er zijn te vaak dingen die uitstralen dat het ze gewoon niks interesseert.

Juist omdat ik ook mensen ontmoet die het wel kunnen verbaast het me zo hoe makkelijk er genoegen wordt genomen met zo'n onbeleefde houding.

WhiteRose: ik noem niet de hele zorg. Ik richt mij heel specifiek op de houding van een deel van de mensen in die in de zorg werken.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:59

Geplaatst: 19-01-10 20:59

Het zijn altijd de artsen en verpleegkundigen die falen, over zeikende patienten hoor je haast nooit iemand. Een heleboel mensen denken echt dat ze in een 5 sterren hotel liggen en behandelen de verpleegkundigen alsof het butlers zijn.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:01

Geplaatst: 19-01-10 21:01

WhiteRose schreef:
Regel jij het even?
Ik vind het prima dat je het niet accepteert, en dat meen ik oprecht. Maar de grote vraag is: wát doe je dan? Ga je het gesprek aan? Schrijf je een brief naar de raad van bestuur? Wordt je boos? Schrijf je de krant? Dat is wat me hier niet lekker zit - dat het je niet bevalt mag best, maar dan wel communiceren op een passende wijze tegen de passende persoon

Mijn familie zit er inderdaad over te denken om een brief te sturen naar het ziekenhuis (klachtencommissie geloof ik?). Je gaat ook niet je frustraties uiten naar de verpleegkundige (althans, ik niet) want ik weet dat het personeel en zelfs het management uiteindelijk ook vast zit in een bepaald systeem. Dat maakt het ook zo frustrerend, zo´n brief verandert waarschijnlijk niks.

Zolang de politiek het systeem regelt zullen we ben ik bang ook bij de politiek moeten zijn voor veranderingen. Goed opletten wat je stemt dus bij de verkiezingen.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:02

Geplaatst: 19-01-10 21:02

ik zou zeggen,meiden,er is een mega tekort in de gezondheidszorg , lees hier dat er duidelijk tijd is voor vernieuwend en verfrissende ideeen....kom op ga er werken,de opleiding doen en ga ervoor,verwezenlijk je idealen...

en er wordt in verpleeghuizen wel gebruik gemaakt van vrijwilligers,maar die liggen niet voor het oprapen hoor..tis nu niet dat je zegt,goh wat een hulp krijgen we elke dag toch weer...

alles en iedereen die maar iets gaat doen al dan niet vrijwillig in een ziekenhuis heeft begeleiding nodig,en dáár is een groot probleem,daar is gewoon weg geen personeel voor

en mensen die zolang moeten wachten is gewoon niet netjes,klopt 100% mee eens,dat bv met die pijn blijven liggen zonder pijnstillers is echt onzin,diegene had toch al infuusnaaldje nodig en had makkelijk via infuus iets toegediend kunnen krijgen...of inderdaad met zetpillen pijnstilling kunnen krijgen.

en ja per ziekenhuis zal het ook wel schelen hoe de zorg is,heb een keer gewerkt in het dijkzicht ziekenhuis rotterdam,mijn hemel...zoveel kamers zoveel patienten,je zag door de bomen het bos niet meer,wat een massawerk was dat...

maar ook in kleine streekziekenhuisjes gewerkt waar de sfeer veel gemoedelijker was...en veel patient gerichter was...

en ja,klinkt heel raar maar in ziekenhuizen wordt dus inderdaad productie gedraaid...en dat geeft zovaak zoveel stress,en ieder jaar weer een hogere werkdruk...maar goed dat zie je als patient niet,merk je wel als werknemer..

**Geplaatst**: 19-01-10 21:03

Geplaatst: 19-01-10 21:03

Betteke schreef:
Het zijn altijd de artsen en verpleegkundigen die falen, over zeikende patienten hoor je haast nooit iemand.

Nou, je hoort de artsen en verpleegkundigen echt genoeg over zeurende patienten hoor

Maar daarnaast vind ik dat je als prof wel wat meer te bieden moet hebben dan als patient.

(Maar goed, ik vind het dan ook nooit zo'n probleem om professioneel te blijven. Dat moet je in werken met klanten ook - ik snap echt niet waarom men in de zorg doet alsof dat zo moeilijk is.)

Citaat:
Een heleboel mensen denken echt dat ze in een 5 sterren hotel liggen en behandelen de verpleegkundigen alsof het butlers zijn.

Ik wil ze in plaats van koffieschenken ook best op stage sturen in een 5-sterrenhotel

Lijkt me ook heel leerzaam. Ook daar krijg je mee hoe je klantvriendelijk kunt zijn en kunt communiceren en hoe je met gasten om moet gaan

**Geplaatst**: 19-01-10 21:04

Geplaatst: 19-01-10 21:04

Het lijkt mij dat verpleegsters zoveel mogelijk hun best doen om het iedereen naar de zin te maken en mensen zo goed mogelijk te helpen (en laten we niet vergeten dat het ook gewoon mensen zijn die niet de hele dag hun happy face op kunnen zetten). Anyways, kan me voorstellen dat het vervelend is als je rot behandeld wordt maar denk dat dat toch wel een uitzondering is.

Heel veel sterkte met je arm, vervelend zeg. :(:)

**Geplaatst**: 19-01-10 21:05

Geplaatst: 19-01-10 21:05

Shadow, je zegt letterlijk "In de zorg is het nooit haalbaar". Ik vind mooie discussie een klein beetje vervallen in niet onderbouwd praten, over geneeskunde, over houding en over alles dat altijd hetzelfde blijft. Dat vind ik jammer..
Ik kom van een afdeling waar gevochten wordt voor patiënten. Waar patiënten rustig een uur moeten wachten op een poli controle. Maar wat wil je, diegene voor jou wil zijn of haar verdriet over een ernstige diagnose ook kwijt. En zolang jij met evenveel inzet en enthousiasme benaderd wordt, vind ik dat je dat moet nemen zoals het is. Niet leuk, maar ziekenhuizen zijn er zelden voor je plezier.

Waves: mag ik je de tip geven het gesprek aan te gaan met de desbetreffende arts, alvorens een brief in te dienen? Vaak willen mensen bewust of onbewust excuses en erkenning voor het hen aangedane leed - en een officiële reactie via een klachtencommissie levert dat meestal niet zoals men dat zou willen. Je hebt recht op je gesprek en kom je er niet uit, dan is een klachtencommissie zeker heel verstandig

Kimmie: ben onderweg

**Geplaatst**: 19-01-10 21:07

Geplaatst: 19-01-10 21:07

Shadow0 schreef:
Betteke schreef:
Het zijn altijd de artsen en verpleegkundigen die falen, over zeikende patienten hoor je haast nooit iemand.

Nou, je hoort de artsen en verpleegkundigen echt genoeg over zeurende patienten hoor

Maar daarnaast vind ik dat je als prof wel wat meer te bieden moet hebben dan als patient.

(Maar goed, ik vind het dan ook nooit zo'n probleem om professioneel te blijven. Dat moet je in werken met klanten ook - ik snap echt niet waarom men in de zorg doet alsof dat zo moeilijk is.)

Citaat:
Een heleboel mensen denken echt dat ze in een 5 sterren hotel liggen en behandelen de verpleegkundigen alsof het butlers zijn.

Ik wil ze in plaats van koffieschenken ook best op stage sturen in een 5-sterrenhotel Lijkt me ook heel leerzaam. Ook daar krijg je mee hoe je klantvriendelijk kunt zijn en kunt communiceren en hoe je met gasten om moet gaan

Heel leuk bedacht.
Maar zoals ik al eerder zei: vaak staan de prioriteiten van de dag bovenaan en moet je gaan voor veiligheid en efficientie terwijl je daar vriendlijkheid in probeert te leggen.

Hoe gaan ze me dat in een 5 sterrenrestaurant uitleggen??
Gaan hun zeggen dat hoffelijkheid voor veiligheid komt???

**Geplaatst**: 19-01-10 21:09

Geplaatst: 19-01-10 21:09

@tesaa: ik zou wel een klacht indienen, als je dit niet kenbaar maakt hoe kunnen zij dan überhaupt weten dat er iets is misgegaan bij hun?

Ik heb destijds een klacht ingediend, niet om mijn gelijk te halen maar juist om de afdeling te informeren over mijn ervaring zodat ze daar zelf weer beter van worden.

Als je nooit kritiek hoort, dan weet je ook niet als er iets fout gaat.

Daarnaast heb ik het idee dat mensen die in de zorg werken, dit vooral doen omdat ze mensen willen helpen, mensenlievend zijn! Niet omdat ze zo vet verdienen en omdat het zo'n gave baan is om mee te pochen op feestjes.

Ik zou het niet kunnen, werken met zieke mensen, mensen die liggen te sterven, mensen moeten vertellen dat ze niet beter worden...

Verplegers en artsen die dit werk wel doen, doen dit naar mijn inzien echt uit een ideaalbeeld.

Ik heb echt respect voor ze (en dan vooral voor de verpleging, die arts verdient meestal nog behoorlijk voor zijn werk.)

**Geplaatst**: 19-01-10 21:10

Geplaatst: 19-01-10 21:10

Shadow0 schreef:
(Maar goed, ik vind het dan ook nooit zo'n probleem om professioneel te blijven. Dat moet je in werken met klanten ook - ik snap echt niet waarom men in de zorg doet alsof dat zo moeilijk is.)

Ik wil ze in plaats van koffieschenken ook best op stage sturen in een 5-sterrenhotel Lijkt me ook heel leerzaam. Ook daar krijg je mee hoe je klantvriendelijk kunt zijn en kunt communiceren en hoe je met gasten om moet gaan

Maar het jammere is, dat verpleegkundigen niet opgeleid zijn om koffie te schenken. Ik ben zelf verpleegkundige
niveau 5 in opleiding. En ja, natuurlijk heb ik tijd voor een praatje met clienten, hoort bij het vak en is nog leuk ook!
Maar ik vind dat je hier zo denegrende toon aanslaat, ´koffie schenken´.
Verdiep je eens in wat een verpleegkundige niveau 5 allemaal doet op een afdeling, je zult nog verstelt staan hoeveel meer
verpleegkundige is dan alleen verplegen

Dit maakt het vak overgens leuk, maar helaas wel onbegrepen. Mensen begrijpen
wat ze zien. Maar net als op kantoor, gebeurt er een hoop achter de schermen.

En professioneel blijven, zeker!
Maar dan moet de client dat ook blijven

En soms word je wel zo belachelijk behandeld.
Daar zijn de zustertjes weer, het is zeker speelkwartier $:\$
En vergeet niet, dat je in het ziekenhuis ligt wil niet zeggen dat je zelf niks kunt. SAMEN met het medisch team
werk je aan je behandeling. Het is geen bed&breakfast.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:10

Geplaatst: 19-01-10 21:10

Angelita schreef:
Het lijkt mij dat verpleegsters zoveel mogelijk hun best doen om het iedereen naar de zin te maken en mensen zo goed mogelijk te helpen

Die indruk heb ik dus bij een deel niet echt. En waarom zou je er vanuit gaan dat elke verpleegkundige en elke arts automatisch z'n best doet? Omdat het zo'n nobel beroep is? Waarom zou het ziekenhuis niet ook z'n aandeel hebben van mensen die de kantjes eraf lopen, geen zin hebben, alleen maar blijven hangen omdat overstappen naar iets anders ook zo'n gedoe is? Die mensen heb je namelijk OVERAL. Er is geen werkomgeving waar je die niet hebt - dus waarom zou de zorg een grote uitzondering zijn?

Wat het verschil is, is dat men in veel bedrijfstakken iets meer gewend is om daar op te letten. Terwijl men in de zorg die kritiek steeds wegkaatst. Het is gewoon irreeel om te doen alsof het probleem niet bestaat, om te denken dat in de zorg iedereen z'n best doet en 'het beste met de mensen voor heeft'. Dat is ook niet erg, want het zijn mensen. Maar je kunt pas iets doen als men eindelijk eens durft toe te geven DAT dit een probleem is, in plaats van steeds maar defensief te worden.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:11

Geplaatst: 19-01-10 21:11

Ik heb diverse keren in het ziekenhuis gelegen. Heb enorme bewondering voor het geduld van "de grietjes". Werkelijk geweldig.

Ik kom al 23 jaar minstens 1 keer per week poliklinisch ook in het ziekenhuis. Ervaar daar de meest extreme wachttijden, fouten en sjaggie personeel.

En tòch waardeer ik het personeel enorm, want hoe ik het ook bekijk, sommige patienten zijn echt oer maar dan ook oer onredelijk en onbeschoft.

In mijn beroep benader ik ook de hele dag mijn klanten vriendelijk en beleefd. Maar dat zou ik in de zorg echt niet voor elkaar krijgen

**Geplaatst**: 19-01-10 21:12

Geplaatst: 19-01-10 21:12

raket schreef:
Hoe gaan ze me dat in een 5 sterrenrestaurant uitleggen??
Gaan hun zeggen dat hoffelijkheid voor veiligheid komt???

Dat is dus een stukje ervaring, die je er dan bijkrijgt. Maar mocht je het ooit doen, dan zul je ervaren dat het samen kan gaan. Dat je, als je een beetje routine hebt in klantvriendelijkheid, je niets hoeft op te offeren. Of hooguit in extreme situaties, maar niet voortdurend. Dat je bovendien de dingen veel sneller en veel makkelijker op kunt lossen.

Maar ja. Als je dat bij voorbaat niet wilt leren, zul je die ervaring nooit krijgen

**Geplaatst**: 19-01-10 21:15

Geplaatst: 19-01-10 21:15

Het is ergens ook een beetje 'have a smile for everyone you meet, and they will have a smile for you'. Ik heb verschillende keren in het ziekenhuis gelegen en er met mijn kinderen ook nogal wat tijd doorgebracht, maar ik ben nog nooit een echt vervelende zuster tegengekomen. Ja, weleens een pinnig typ, maar niet echt iemand die lelijk tegen mij deed. Maar ik zorg wel zelf ook altijd dat ik zo min mogelijk tot last ben en ik probeer ervoor te zorgen dat als het enigszins mogelijk is, ik zoveel mogelijk zelf doe en regel (mn als mijn dochtertje weer eens opgenomen is op de KNO-OK).
Als je een beetje je best doet voor het verplegend personeel, is dat meestal andersom ook zo. Zeur jij, duw je continu voor Jan Piet Snot op die bel en ben je steeds aan het zustertje pesten, ja, dan gaan ze lelijk doen. Gek he?

**Geplaatst**: 19-01-10 21:15

Geplaatst: 19-01-10 21:15

slimmerik schreef:
Ik heb diverse keren in het ziekenhuis gelegen. Heb enorme bewondering voor het geduld van "de grietjes". Werkelijk geweldig.

Ik kom al 23 jaar minstens 1 keer per week poliklinisch ook in het ziekenhuis. Ervaar daar de meest extreme wachttijden, fouten en sjaggie personeel.

En tòch waardeer ik het personeel enorm, want hoe ik het ook bekijk, sommige patienten zijn echt oer maar dan ook oer onredelijk en onbeschoft.

In mijn beroep benader ik ook de hele dag mijn klanten vriendelijk en beleefd. Maar dat zou ik in de zorg echt niet voor elkaar krijgen

Je doet je naam eer aan

Vervelend dat je zo vaak in het ziekenhuis moet zijn, maar ik denk wel dat je daardoor een beter beeld hebt, wat de grietjes voor werk doen daar.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:16

Geplaatst: 19-01-10 21:16

Shadow, je weet dat ik het vaak met je eens ben en in ieder geval je genuanceerde mening en de wijze waarop je die onder woorden brengt kan waarderen, maar sorry

Ik krijg nu echt het gevoel dat je dingen insinueert over verplegend personeel - en met name die personen die in dit topic aanwezig zijn - die niet terecht en zelfs wel kwetsend zijn....

**Geplaatst**: 19-01-10 21:17

Geplaatst: 19-01-10 21:17

WhiteRose schreef:
Waves: mag ik je de tip geven het gesprek aan te gaan met de desbetreffende arts, alvorens een brief in te dienen? Vaak willen mensen bewust of onbewust excuses en erkenning voor het hen aangedane leed - en een officiële reactie via een klachtencommissie levert dat meestal niet zoals men dat zou willen. Je hebt recht op je gesprek en kom je er niet uit, dan is een klachtencommissie zeker heel verstandig

Ik weet ook niet zeker of het nou naar de klachtencommissie ging of iets anders, in ieder geval naar het ziekenhuis als organisatie. Niet naar een individuele arts. Die arts zal het vast druk hebben gehad en beterschap beloven, dat geloof ik oprecht.
Maar het gaat er toch ook om dat er een duidelijk signaal uitgaat naar hogere instanties, de mensen die echt invloed hebben op de politiek of "het systeem".

Als we ons nou wat minder richten op de werknemers in de zorg maar als alle klagers een brief sturen naar het management of de politiek dan verandert er misschien structureel iets.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:18

Geplaatst: 19-01-10 21:18

Laat maar horen wat ik moet veranderen.
Ik sta er best open voor. Volgens mij ben ik namelijk best vriendelijk en sociaal in de omgang.
Ik krijg persoonlijk aan mij gerichte bedankbriefjes. Maar als jij weet dat ik niet wil bijleren?!?!?! Maar ik kan niet op 2 plekken tegelijk zijn.

Ik wil van jou weten hoe je dat voor je ziet, misschien met een voorbeeldje??