Pw, ik lees heir en daar wat dingetjes, waar je zelf niet zo blij mee bent, misschien goede keuze van therapie laten vallen.
Een terug val is opzich niet zo erg dan kom je weer met open ogen weer op pad en je doel is weer duidelijk!
Dat je je de laatste week wat minder voelt is ook niet raar hoor meis, je bent al weken met vanalles bezig , bezig te herstellen, en de dagen dat je je
Sterke en beter voelt kan je misschien stukje over je grens schieten, nu je weer een mindere periode hebt geeft je lichaam aan dat het nog niet allemaal kan zoals je
Dan denkt, geeft helemaal niks want zo kan je weer helder je stappen verzetten!
Angela, jij klinkt ook niet helemaal happy, zoals jij je voelt , heb ik ook weer van die dagen, vraag me af waardoor het komt, leef de dag maar zoals die is en weet niet wat ik nou wel of niet leuk vind, alles is wel ok, maar niks wat me nou echt doet opbloeien, vind allemaal eenzijdig!
De vroege donkere avonden en dan s morgens weer donker als ik weg ga!! Pfff heb ook ff een dipje.
Wel spannend volgende week voor je, ben benieuwd hoe je het vindt!
Civ, hoe is het met jou.. oh over een weekje om deze tijd is je mannetje al thuis

Druk nog met alle klusjes die je nog wou afmaken?
Nou zoals al gezegd, .. ik voel me eigenlijk gewoon duf, en meningsloos, alsof er ergens een stukje van mij geest en lichaam verdoofd is, heb soms
Van die oplevingen , zijn de momenten als ik bij de paardjes ben , maar ik heb ook weer dagen dat ik dat niet aankan , maar me gewoon er echt toe moet zetten.
Die kleine van mij moet nu gewoon regelmatig aan de slag het gat ook super vind ik, maar wil niet teveel doen en soms heb ik nog van die momenten dat ik ook nog bang ben dat ik of wat verkeer doe of dat ik hem overdonder, en zelf ben ik er nog niet aan toe om hem bv zadel en alles alleen om te doen, ik durf niet zo goed en ik moet dus hulp vragen, is opzich geen probleem , want iedereen zou mij zo willen helpen, alleen wil ik niet dat er 10 mensen staan te kijken en misschien denken dat ik het niet goed doe, ben ook wel voorzichtig enz, maar ik weet niet of ik het wel kan!
Dan heb ik vanavond een vriend op visite uit Duitsland , vind leuk dat hij er is , want hij kan mij wel weer even helemaal op mijn gemak zetten met alles, wij kunne zo goed praten en dat helpt mij wel vaak als ik weer eens van die momenten heb , hij is soort van de wijze stem in me, maar nu moet ik dus vanaf mijn werk snel mijn paarden binnen halen opstrooien en weg, hou ik niet zo van want ik wil op het gemak kunnen doen, ik weet niet waarom ik me druk maak , want ze gaan heus niet dood als ze een keer binnen gehaald worden zonde reen uur daarna nog even hier een broodje daar een aai… weet ook niet voelt raar als ik ze gewoon binnen kwak!.. stom hé.