Gelukkig kan ik d'r wel aardig mee omgaan, met wat m'n broertje heeft. Tuurlijk hij valt me wel 'ns half aan, en heeft z'n buien maar dan ren ik weg en roep ik m'n vader
Maar misschien scheelt het ook dat ik 'm maar 1x per 2 weken een weekend zie. Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Welshcobfan schreef:Vraagje aan de mensen met een stoornis in het autistisch spectrum: kunnen jullie goed uitleggen wat jullie precies mankeren? Mijn vriend kan dat bv niet, die klapt dicht omdat hij de juiste woorden niet kan vinden.
Mijn vriend moet je ook niet teveel kleurstoffen geven, dan wordt hij aggresiever. Dat heb ik zelf ook: reageer heftig op kleurstoffen. Vroeger ging ik helemaal uit mijn dak (totdat de dietiste zei dat het door een kleurstof allergie kwam) en nu word ik er alleen erg onrustig van als ik teveel kleurstoffen krijg.
Noliita schreef:Welshcobfan schreef:Vraagje aan de mensen met een stoornis in het autistisch spectrum: kunnen jullie goed uitleggen wat jullie precies mankeren? Mijn vriend kan dat bv niet, die klapt dicht omdat hij de juiste woorden niet kan vinden.
Mijn vriend moet je ook niet teveel kleurstoffen geven, dan wordt hij aggresiever. Dat heb ik zelf ook: reageer heftig op kleurstoffen. Vroeger ging ik helemaal uit mijn dak (totdat de dietiste zei dat het door een kleurstof allergie kwam) en nu word ik er alleen erg onrustig van als ik teveel kleurstoffen krijg.
Herkenbaar! Ik heb ook PDD-NOS, ik vind het ook erg moeilijk om dingen te omschrijven.
Uppojono schreef:Mijn broertje van 19 heeft ook PDD NOS, en ik kan er absoluut niet mee omgaan. Hij is zo sfeerbepalend, eist alle aandacht, luistert nergens naar, is lui, is vervelend en heeft vreselijke driftbuien.. Soms wens ik hem de ergste dingen toe, maar als hij dan weer rustig is, heb ik daar weer spijt van.
Noliita schreef:Ik snap echt niet waarom mensen er kwaad om worden.
Net of "wij" expres vervelend en lui zijn etc.

_Chantal89 schreef:Het is ook lastig uit te leggen aan iemand met autisme hoe jij je voelt. Ze kunnen zich vaak niet goed verplaatsen in iemand anders zijn gevoelens.
Mijn broertje is heel egocentrisch bijvoorbeeld. Altijd moet alles om hem gaan en zolang hij zijn zin maar krijgt, dan gaat het goed. Maar owee als dat niet zo is!
) kun je praten over je gevoelens, kun je proberen elkaar te begrijpen, in elkaar in te leven en samen misschien een oplossing te vinden als dat nodig is. Voor normale mensen is het misschien ook makkelijker om te doen alsof, je jezelf over een drempel heen te zetten. Voor autisten, voor mijn zusje, is dat bijna niet mogelijk. Zij kan niet doen alsof ze iets leuk vind, ze kan niet gewoon eventjes mee doen zodat het voor de rest gezellig is. Zij vind of voelt is klaar uit, daar kan zij zelf niks aan veranderen of het uiten.
En super dat jij en je ouders er zo bezig zijn met haar
Waarop je het uitlegt en ze vraagt: meen je dat echt? dus het is geen echte dode mus?
Dat maakt haar juist zo gezellig, je kan enorm om en met haar lachen daardoor
)
Maar ik zou het anders ook niet vol kunnen houden met hem als we niet om hem en de situatie kunnen lachen 
omdat ik mijn vriend aanpak dat hij af en toe niet moet zeuren maar gewoon moet doorzetten. Werkt voor hem echt super!
Zelfs bij de psy hebben wij wel lol om de situaties. Gelukkig kan hij er wel zelf om lachen om zijn wat vreemde acties soms
)