Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-07-09 10:59

Geplaatst: 22-07-09 10:59

Ik lees in heel veel antwoorden, het zinnetje: ik weet dat ik moet afvallen, te dik ben of iets in die trant.

Maar waarom dan? Waarom vind je je zelf te dik, waarom ben je niet blij met je lijf, lees zelfs dat mensen verdrietig zijn. Of vind je het eigenlijk wel oké maar geef je het sociaal gewenste antwoord.

Eigenlijk is dik zijn nog steeds een taboe, terwijl totdat twiggy en barbie in zicht kwamen, het normale of gewenste postuur was, de zgn Rubensvrouw.

Ben echt benieuwd hoe jullie er echt in staan of waar dat plaatje in je hoofd vandaan komt, begrijpen jullie het een beetje?
Heb weer ff geen helder moment qua uitleg/vraagstelling.

**Geplaatst**: 22-07-09 11:05

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 22-07-09 11:05

Het banketstaaf is dat het wordt aangepraat. Door de media, foto modellen, filmsterren. Ze zijn allemaal even mager. En dus is dat de norm.
En omdat andere mensen dus de moeite nemen om dat aan de 'dikkerd' te laten merken zijn dus vele stevige mensen niet blij met hun postuur.

Ik was gister avond ook weer de hele avond bloedsjaggie en zelfs een beetje verdrietig door 1 zo'n eikel die binnenkomt en gelijk zegt: 'zo, jij bent gegroeid.' Het raakt altijd wel eigenlijk...

**Geplaatst**: 22-07-09 11:57

Geplaatst: 22-07-09 11:57

hyppolyte schreef:
Het is dat ik 'm al ken en weet dat ie het niet slecht bedoelt, maar toch. Ben trouwens deze week aan het lijnen met een crashdieet, even die eerste aanzet.

Waarom dan een crashdieet? Juist dan geef je je stofwisseling een enorme optater en bovendien is de kans dat je dan 'terugvalt' veel groter. Als je echt wilt afvallen kan je veel beter een gezond(er) eetpatroon aannemen waarin je voldoende eet. Dan gaat het afvallen langzamer maar heb je wel veel meer kans om het vol te houden en dus op lange termijn gewicht (blijvend) te verliezen.

pri_lady schreef:
Of vind je het eigenlijk wel oké maar geef je het sociaal gewenste antwoord.

Dat is een erg goed punt!

Dat heeft voor mij wel een tijdje zo gewerkt. Vooropgesteld dat ik een gezond gewicht heb en een goede conditie; ik ben wel zwaarder en vooral 'ronder' dan het 'ideaal'beeld. Voor mezelf vind ik het inmiddels prima. Dit gewicht past bij me, dit is nou eenmaal mijn bouw. Daarnaast vind ik vrouwen met duidelijke vrouwelijke rondingen heel erg mooi, dus waarom zou ik voor mezelf een uitzondering maken?

Maar ik heb wel lang gedacht dat ik me voor die denkwijze moet verantwoorden. Omdat andere vrouwen met mijn postuur doorgaans niet tevreden zijn, of tenminste doen alsof ze dat niet zijn. Maar ik ben het inmiddels wel en dat ga ik niet meer verbergen.

**Geplaatst**: 22-07-09 12:31

Geplaatst: 22-07-09 12:31

pri_lady schreef:
Ik lees in heel veel antwoorden, het zinnetje: ik weet dat ik moet afvallen, te dik ben of iets in die trant.
Maar waarom dan? Waarom vind je je zelf te dik, waarom ben je niet blij met je lijf, lees zelfs dat mensen verdrietig zijn. Of vind je het eigenlijk wel oké maar geef je het sociaal gewenste antwoord.

Eigenlijk is dik zijn nog steeds een taboe, terwijl totdat twiggy en barbie in zicht kwamen, het normale of gewenste postuur was, de zgn Rubensvrouw.
Ben echt benieuwd hoe jullie er echt in staan of waar dat plaatje in je hoofd vandaan komt, begrijpen jullie het een beetje?
Heb weer ff geen helder moment qua uitleg/vraagstelling.

Ik vind rond helemaal niet zo'n slechte vorm, en ik vind het ook niet erg om te stevig te zijn. Maar nu ben ik ronduit dik, dus doe ik er wat aan. Dat doe ik elk jaar, en meestal komt er uiteindelijk weer net zoveel bij in de winter als er in de zomer is afgegaan. Onbegonnen werk zou je zeggen, maarja.. ik kan toch beter bezig blijven anders anders rijst het alleen maar meer de pan uit.
Ik ben er niet onzeker over. Mensen mogen er ook best wat over zeggen, ze zien waarschijnlijk weinig aan me dat ik zelf nog niet had opgemerkt.

Ik denk niet dat te dik zijn echt een taboe is, maar dat er door veel mensen nog wel meewarig gekeken wordt als er een dikkertje langs komt lopen. Die zal dan wel lui zijn, de hele dag chips eten en ook nooooit sporten.. Dat is wel jammer, want er zijn ongetwijfeld gevallen waar dat zo is, maar bij mij gaat die vlieger echt niet op!

**Geplaatst**: 22-07-09 18:49

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 22-07-09 18:49

Zelf ben ik te dun, en ik zie om me heen een paar voorbeelden van eigenschappen bij dikkere mensen (dus niet die met zwaar overgewicht) die ik graag zou willen hebben:

- minder vaak hoeven eten (door je reserves)
- het niet zo snel koud hebben
- meer conditie hebben
- passende kleren vinden

Volgens mij ben je dik of dun genoeg als je lekker in je vel zit. Momenteel zit ik dat niet, ik heb teveel last van flauwheid, duizeligheid, weinig conditie en gezondheidsproblemen.

**Geplaatst**: 22-07-09 18:53

Geplaatst: 22-07-09 18:53

hyppolyte schreef:
@sjukke, het is zo'n dieet met maaltijdvervangers, van de ergste soort dus eigenlijk. Het is van Weight Care, je kunt een weekpakket halen voor 21 euro en daar kun je 5 dagen van 'eten', alles wat je nodig hebt zit erin.
's Ochtends begin je met shake of muesli, 's middags reep en 's avonds maaltijd uit een zakje, pasta, rijst of puree en een toetje na . Tussendoor kun je bouillon drinken, heb zelf nog een pakje tussendoortjes gekocht, die zijn erg lekker. Op zich is het wel goed te doen, had gisteren wel honger, maar vandaag viel het eigenlijk redelijk mee. Nou moet ik zeggen dat ik vanavond wel gewoon gegeten heb (wel alleen maar witlof, verders niets). In het weekend eet je ook weer normaal, op die manier houd je de stofwisseling op peil en dan is het nog vol te houden.

Daarna kun je zelf kiezen wat je verder doet, nog zo'n week erachteraan of al afbouwen door nog 2 maaltijden te vervangen en dan de week erna nog maar 1 maaltijd te vervangen. HEt werkt op zich wel, maar die lange termijn hè...

En, werkt het?

**Geplaatst**: 22-07-09 21:27

Geplaatst: 22-07-09 21:27

Ik ben een beetje fors gebouwd, en moet op mijn gewicht letten. Toen ik een jaar of zes was kwam ik voor het eerst bij een vreemde arts. Ik kwam (samen met mijn moeder) binnen en haar eerste opmerking;'zo! Jij bent ook de dunste niet'. Op dat moment durfte ik er niks van te zeggen, maar als me het nu gebeurd dan pik ik het echt niet. Van vrienden of famillie kan ik het hebben maar van een vreemde, nota bene een arts... nee echt niet.

Ik let wel op mijn gewicht; maar dat is voor mij zelf. Niet voor een ander. En ik vind dat ik een betere conditie heb als ik iets lichter ben. En het is voor mijn paardje ook fijner. Aan een dieet doe ik niet, ik kan het zelf wel regelen.....

**Geplaatst**: 22-07-09 21:33

Geplaatst: 22-07-09 21:33

Ik ga volgende week op de weegschaal staan, ik heb er namelijk bewust geen thuis. Ik ga wel even meten straks denk ik, dat geeft namelijk een veel beter beeld weer.

Citaat:
Waarom dan een crashdieet? Juist dan geef je je stofwisseling een enorme optater en bovendien is de kans dat je dan 'terugvalt' veel groter. Als je echt wilt afvallen kan je veel beter een gezond(er) eetpatroon aannemen waarin je voldoende eet. Dan gaat het afvallen langzamer maar heb je wel veel meer kans om het vol te houden en dus op lange termijn gewicht (blijvend) te verliezen.

Dat is ook zo, maar op de manier afvallen zoals jij het benoemt, heb ik al eens gedaan, toen ben ik in 2 jaar tijd 20 kilo afgevallen, ben ook een tijdje redelijk stabiel geweest. Dat is nu 2 jaar geleden, toen zat ik op een voor mij fijn gewicht (en dan ben ik nog steeds niet superslank, dan heb ik gewoon maat 42/44). Maar na een nare periode op mijn werk zat er binnen 5 maanden weer 10 kilo aan, en in de resterende maanden tot nu zit de rest van de 20 kilo die ik kwijt was, er ook weer aan. Dus of je nu verstandig afvalt of niet, het komt er toch wel weer bij. Vandaar dat ik nu dit even doe, dan heb ik een eerste aanzet en dan kan ik van daaruit weer verder met op de goede manier afvallen. Maar ik heb nu gewoon even een boost nodig, dat ik bewijs dat het wel weer kan, dat de knop omgaat. Ik ben al wel weer een half jaar redelijk stabiel qua gewicht, ook een klein beetje afgevallen, maar het wil nog niet zo doorzetten, ook omdat ik er zelf nog niet voor 100% voor ga.

Voor wat betreft het waarom van afvallen, ik voel me nu gewoon lelijk en vet, zo simpel ligt het. Het zit me nu ook in de weg, alles kost meer moeite, een tijdje geleden had ik er gewoon last van met veters strikken, dan is het echt niet leuk meer

. Als ik maat 42/44 heb dan voel ik me daar prettig mij, dan voel ik me ook gewoon mooi, een maat 38 wil ik niet eens.

**Geplaatst**: 23-07-09 18:06

Geplaatst: 23-07-09 18:06

pri_lady schreef:
Ik lees in heel veel antwoorden, het zinnetje: ik weet dat ik moet afvallen, te dik ben of iets in die trant.

Maar waarom dan? Waarom vind je je zelf te dik, waarom ben je niet blij met je lijf, lees zelfs dat mensen verdrietig zijn. Of vind je het eigenlijk wel oké maar geef je het sociaal gewenste antwoord.

Eigenlijk is dik zijn nog steeds een taboe, terwijl totdat twiggy en barbie in zicht kwamen, het normale of gewenste postuur was, de zgn Rubensvrouw.

Ben echt benieuwd hoe jullie er echt in staan of waar dat plaatje in je hoofd vandaan komt, begrijpen jullie het een beetje?
Heb weer ff geen helder moment qua uitleg/vraagstelling.

Ik heb eigenlijk hetzelfde als het antwoord hierboven; ik ben nu gewoon veel te dik. Voor het mooie, en voor het gezonde. Ik heb nu meer last van mijn rug en gewrichten dan dat ik had toen ik 20 kilo lichter was, en toen zat ik ook veel beter in mijn vel. Met 20 kilo minder weeg ik nog steeds iets te zwaar / net op het randje van gezond gewicht overigens

Dus het is niet zo dat ik echt slank wil worden. Maar dan heb ik wel net maat 40/42 en dat vind ik mooi.

**Geplaatst**: 23-07-09 18:09

Geplaatst: 23-07-09 18:09

Ik pik het wel maar het is niet altijd even leuk, maar ik weet ook dat ik moet afvallen.
Ik drijf er ook zelf heel erg de spot mee.
Beter ikzelf dan iemand anders denk ik maar

**Geplaatst**: 23-07-09 18:14

Geplaatst: 23-07-09 18:14

femke27 schreef:
Het banketstaaf is dat het wordt aangepraat. Door de media, foto modellen, filmsterren. Ze zijn allemaal even mager. En dus is dat de norm.
En omdat andere mensen dus de moeite nemen om dat aan de 'dikkerd' te laten merken zijn dus vele stevige mensen niet blij met hun postuur.

Ik was gister avond ook weer de hele avond bloedsjaggie en zelfs een beetje verdrietig door 1 zo'n eikel die binnenkomt en gelijk zegt: 'zo, jij bent gegroeid.' Het raakt altijd wel eigenlijk...

De modellen en filmsterren zijn misschien vaak te dun, maar overgewicht is ook niet gezond, je hebt ook nog zoiets dat ertussen in ligt.
Ik zelf weet hoe moeilijk het is om af te vallen.

Als er zo iemand zoiets tegen mij zou zeggen: zo, jij bent gegroeit, dan zou ik zeggen: ik weet wel wat jij mooi aan me vind of zoiets.
Daar heb ik altijd een weerwoord op en dan zijn ze alweer stil.

**Geplaatst**: 23-07-09 19:10

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 23-07-09 19:10

ik ben te zwaar,dat weet ik zelf en ik ben er druk mee bezig.
maar mensen moeten niet het lef hebben me erop aan te spreken,het gaat niemand iets aan verder.

ik zal het ook niet in mn hoofd halen iemand aan te spreken op zijn of haar figuur,of het nou mager of dik is.

**Geplaatst**: 23-07-09 19:16

Geplaatst: 23-07-09 19:16

Ik pik het van niemand dat ze zeggen dat ik te zwaar ben. Nou ja pikken, ik stel het gewoon niet op prijs. Maar ik word er eigenlijk nooit op aangesproken. Ik weet het zelf ook, maar goed ik vind het oke zo. Ach ja, soms zou ik wel eens slank willen zijn, maar alleen omdat ik dan leuke kleren zie die ik dan niet aan kan omdat ik vind dat dat niet staat. Ik vind ook niet dat iemand mijn erop aan hoeft te spreken, vind het niet netjes. En wat hebben ze eraan?
Ik heb een oom (gescheiden van mijn tante maar wel mijn peetoom) die kom ik heel soms tegen in het dorp en iedere keer maakt hij er een opmerking over _-:(

, echt altijd. Eerst durfde ik er niets van te zeggen. Maar nu heb ik me voorgenomen om de eerst volgende keer er wat van te zeggen dat ik dat niet op prijs stel. Alleen nu ben ik heb al dik 1,5 jaar niet meer tegengekomen :Y)

. Loop ik daar met mijn vernieuwde assertieviteit, kan ik er niets mee!

**Geplaatst**: 23-07-09 19:21

Geplaatst: 23-07-09 19:21

Echt heel veel te dik ben ik niet.
Maar ik weet wel dat ik minstens 5 kilo moet afvallen, alleen kan ik met er niet tot toe zetten om van al het lekkers af te blijven.

**Geplaatst**: 23-07-09 19:38

Geplaatst: 23-07-09 19:38

Ik ben geen kilo te zwaar,
maar ik heb wel mijn rondingen: ik heb borsten en billen, dat zeker.
Ook heb ik brede heupen, maar dit komt door mijn brede bekken,
je kunt geen vet op mijn heup vastpakken.
Ik zit nu ongeveer op mijn maximale gewicht. Ik mag 72 kilo wegen,
en ik schommel nu tussen de 70 en de 69.

Ik heb er op de middelbare school áltijd opmerkingen over gehad,
ik werd door alle jongens dik genoemd,
terwijl er twee meisjes in mijn klas zaten die écht overgewicht hadden,
waarvan hun buik gewoon over hun broek heen hing terwijl mijn buik zo goed als plat is.
Ik snapte het niet. Ik kon moeilijk zeggen 'waarom pakken jullie mij? hun zijn dik, niet ik'.
Jaren heb ik het aangehoord, tot in mijn derde schooljaar.
Als iemand mij aansprak met 'dik' zei ik rustig 'ik ben niet dik, en als jij mij daarmee aanspreekt is er iets mis met je'.
Ik heb overigens nooit geloofd dat ik echt te dik was. Ik weet dat ik niet dik ben,
en dat telt. Ik heb geen maatje 36 maar ik ben nog steeds mooi.

Een paar maanden terug zat ik wel op mijn maximum gewicht. Een kilootje erbij en ik was 'te zwaar'.
Dus ik had mijn beste vriendin verteld dat ik een beetje op mijn eetgedrag ging letten.
'Ooh wat goed van je, dat je dat eindelijk eens gaat doen.' Was de reactie.
Mijn vriendin is overigens te mager, en die voelt zichzelf nogal goed tegenover mij.
We waren bij haar thuis en bood mij een Snicker aan, maar daar bedankte ik voor.
'Oja mag je nu niet meer he'. Later was ik een middagboterham aan het eten, zegt ze 'je was toch op dieet?'.
Bah ik werd er zo moe van. Mijn moeder vond het ook belachelijk,
en de enige reden dat ik een paar kilootjes wilde afvallen was puur voor mijzelf - niet omdat het noodzakelijk was.

Nu ben ik twee /drie kilo kwijt, en het gaat nog steeds goed.
Het enige wat ik hoef te doen is minder te snoepen en wat meer te bewegen.
Ik ga lekker wandelen met de honden etc. en ben blij dat ik voor mijn gevoel toch weer wat gezonder ben.

**Geplaatst**: 23-07-09 19:41

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 23-07-09 19:41

Ik heb daar geen problemen mee hoor, als ze dat vinden mogen ze het gewoon zeggen

maar meestal zeggen ze dat ik (te) dun ben wat volgens mij wel mee valt... maarja das leuker om te horen dan wanneer je te zwaar bent natuurlijk. Zelf zou ik het nooit tegen iemand zeggen, tenzij ze er zelf om vragen, dan geef ik eerlijk antwoord

**Geplaatst**: 23-07-09 19:56

Geplaatst: 23-07-09 19:56

Bij mij hoeven ze ook geen opmerkingen over mijn uiterlijk te hebben. Iemand kan zelf denk ik heel goed bepalen of ze af willen vallen of aan moeten komen toch?

Ik ben een aantal jaar geleden 16 kilo afgevallen en toen ik dus nog wat zwaarder was (niet eens echt overgewicht) zeiden sommige mensen echt vol afschuw: Zo, wat ben jij dik geworden zeg! En toen ik afgevallen was was het weer: Je hebt nu wel een mager gezicht, je zag er eerst beter uit!

Het lijkt wel of mensen vergeten wat normaal is en er alleen maar een te dik of te dun bestaat.

**Geplaatst**: 23-07-09 19:57

Geplaatst: 23-07-09 19:57

flappie28 schreef:
Het lijkt wel of mensen vergeten wat normaal is en er alleen maar een te dik of te dun bestaat.

Inderdaad.

**Geplaatst**: 23-07-09 23:26

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 23-07-09 23:26

Het is gewoon nooit goed, was gisteren met een vriendin van vroegâh op pad (die ik al een heeeule tijd niet heb gezien) en zij zit dus met het compleet tegenovergestelde van mij. Zij heeft een moeilijke periode achter de rug, en was dus uiteindelijk veel te mager. Geen anorexia, ze is altijd van jongs af aan heel erg dun geweest terwijl ze wel vrij normaal eet. Maar zij krijgt dus ook opmerkingen over wat ben je mager e.d. ze heeft er een half jaar over gedaan om er 5 kilo bij gekregen en er moet zeker nog 10 kilo bij.

Het maakt dus niet uit wat je doet, het is toch nooit goed. Als je jezelf maar gewoon goed voelt, dat is wat uiteindelijk telt.

**Geplaatst**: 24-07-09 00:53

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 24-07-09 00:53

het banketstaaf is: mijn vriend vind me mooi. En dat zegt hij altijd weer. Dat doet mij goed.

Ik weet zelf ook dat ik me ondanks mijn maat heel goed en leuk kan kleden.

Maar door al die poedersuiker opmerkingen voel ik me altijd direct heel klein worden. En dan vraag ik me af of die rok me echt wel zo mooi staat.... Het is gewoon niet goed voor het zelfvertrouwen...

**Geplaatst**: 24-07-09 06:00

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 24-07-09 06:00

mensen die een ander naar beneden halen omdat ze diegen dik of te dun noemen,zijn zelf ook onzeker.
dan hebben ze het naar beneden halen van anderen nodig om zichzelf beter te voelen.

**Geplaatst**: 24-07-09 06:06

Re: Accepteer je het als iemand je op je gewicht aanspreekt!?

Geplaatst: 24-07-09 06:06

ik heb jaren moeten aanhoren van 'wat ben je dun!' en al die zooi
dus heb het er wel een beetje meegehad...
kvreet mezelf in de rondte maar aankomen? nah ah

**Geplaatst**: 24-07-09 10:51

Geplaatst: 24-07-09 10:51

Snoevie schreef:
mensen die een ander naar beneden halen omdat ze diegen dik of te dun noemen,zijn zelf ook onzeker.
dan hebben ze het naar beneden halen van anderen nodig om zichzelf beter te voelen.

Inderdaad, ik heb een aantal jaar in een drogisterij gewerkt en dan had je bv. een klant die dus een opmerking maakte dat ik zo dik was geworden en een paar maanden later kwam ze weer eens een paar pakken Modifast halen en dan zei ze erbij:"die heb jij niet nodig"! Beetje verwarrend als je eerst zegt dat iemand zo dik is geworden toch?

De mensen die er opmerkingen over maken zijn vaak zelf druk bezig met afvallen/aankomen en hun figuur en zichzelf continue aan het vergelijken met anderen viel mij op.

**Geplaatst**: 24-07-09 10:56

Geplaatst: 24-07-09 10:56

Ik ben ongeveer 2 jaar geleden bijna 10 kilo aangekomen omdat ik stopte met roken.
Bijna niemand heeft hier nog commentaar op behalve mijn moeder.
Mijn moeder heeft telkens van die *** opmerkingen over mijn gewicht of over broekmaten enz.

Ondertussen negeer ik het gewoon als mijn moeder weer wat te zeggen heeft.
Ik vind dat ik zelf ook wel te zwaar ben ja, maar zoveel eet ik nou ook alweer niet en afvallen is gewoon moeilijk voor mij.
Vorig jr heb ik een opleiding gedaan waarbij ik elke dag 2 uur een zware sport had.
Ook moest ik elke dah heen en terug 10 km fietsen.
Ik dacht mooi dan zal ik vast wel wat afvallen.

Nou niet dus..
Inplaats van af te vallen leek het wel of ik alleen maar aankwam.
En ik at helemaal niet meer dan ik normaal altijd deed.

**Geplaatst**: 24-07-09 15:29

Geplaatst: 24-07-09 15:29

Mensen mogen best commentaar geven op mijn gewicht als ze dat willen, of ik het er zelf mee eens ben is iets anders.

Maar iemand die er zelf niet uitziet hoeft mij niet te zeggen dat ik te dik ben (ben trouwens niet dik (vind ik)). Familie mag er van mij we wat van zeggen, die doen dat lijkt mij sowieso voor je eigen bestwil en niet om je de grond in te boren ofzo.

Van wie accepteer jij commentaar op je gewicht?