Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-08 23:22

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-08 23:22

De verhalen die ik hier lees komen overeen met zoals de verhalen i het boek. Grofweg is een BDE (bijna dood ervaring) in te delen in verschillende fases. Heel veel mensen beschrijven een geluid, fluittoon of ruisen bij het verlaten van het lichaam, loskomen, in een tunnel of versmalling terechtkomen, vervolgens een helder licht dat niet verblindend is, levensoverzicht en aanwezigheid van overleden familieleden (en soms ook huisdieren).

Ook werd er een grens ervaren bij passeren zou betekenen niet meer terug te kunnen naar het lichaam

Bij het terugkeren naar het lichaam ervaarden alle mensen een soort van 'vallen', 'terugzuigen' met een klap terugkomen etc

**Geplaatst**: 04-11-08 23:26

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 04-11-08 23:26

Dat laatste heb ik niet mee gemaakt, de rest van alles wat je beschrijft klopt bij mij wel. Alleen bij mij waren ook mensen die hier nog wel leefde maar al wel dicht bij de dood waren...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-08 23:27

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-08 23:27

zou me niet verbazen als dat mogelijk is, ik heb mensen op hun sterfbed meegemaakt die aldoor heel ver weg leken te zijn, eigenlijk al 'op weg' en slechts af en toe even 'terug' waren.

**Geplaatst**: 04-11-08 23:35

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 04-11-08 23:35

Ik heb vroeger me zelf een keer bijna gewurgt.
Me broer had een voetbal, aan een elastiek die je om je middel bond en dan schoot je, kwam die weer terug.
Ik als klein meisje. ging even buiten spelen. Pakte dus die bal. en ging heel hard rondjes rennen. Tot dat het elastiek om me nek kwam. maar niet terug wou draaien. was helemaal inmekaar gedraait om me nek. Maar durfte niet terug naar binnen omdat ik bang was dat mijn moeder boos zou worden.. Nagelbijten / Gniffelen

en toen zag de buurvrouw mij tegen de schuur zitten. helemaal rood nog al levenloos. Kwam ze naar buiten gerend met een schaar, en heeft het los geknipt. had paar van die sneetjes in me nek van het trekken aan die bal.. Nagelbijten / Gniffelen

Maar ik leef nog.. Haha!

En daar ben ik wel blij om.. Tong uitsteken

**Geplaatst**: 04-11-08 23:39

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 04-11-08 23:39

Ik geloof er niet in, hersenen zijn erg ingewikkeld en complex. En kunnen ons veel laten doen. Er is een neuropsychologische verklaring voor uittreden maar die ben ik even vergeten op deze moment.

**Geplaatst**: 04-11-08 23:42

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 04-11-08 23:42

katiavl schreef:
Ik geloof er niet in, hersenen zijn erg ingewikkeld en complex. En kunnen ons veel laten doen. Er is een neuropsychologische verklaring voor uittreden maar die ben ik even vergeten op deze moment.

Ik ben erg benieuwd naar de verklaring ervan!

Arabesk: Wat raar is, is dat mensen die bv in een ziekenhuis liggen en zwaar ziek zijn. (door ongeluk of wat dan ook) kan ik voelen of ze het redden of niet. Vaak heb ik het dan ook nog goed ook...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-08 23:44

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-08 23:44

katiavl schreef:
Ik geloof er niet in, hersenen zijn erg ingewikkeld en complex. En kunnen ons veel laten doen. Er is een neuropsychologische verklaring voor uittreden maar die ben ik even vergeten op deze moment.

Ik ongelovige Thomas en nogal anti zweeftheorieën, ben het boek gaan lezen omdat ik het onzin vond.

Maar zoals hij het onderbouwd, wordt het toch wel aannemelijk. Ik kan niet het hele boek overtypen, maar hij heeft aangetoond dat de hersenen écht inactief zijn op het moment van de BDE bij zijn patiënten.

Uittredingen kunnen wel plaatsvinden onder invloed van drugs etc, maar dat zijn andere uittredingen dan bij BDE

**Geplaatst**: 04-11-08 23:44

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 04-11-08 23:44

Als ik het niet vergeet zal ik het volgende week even opnieuw vragen, hij had het tussen de lessen even vermeld. Maar niet gedacht dat ik het moest repliceren (is ook geen leerstof). Maar vond het allemaal interessant.
Maar hoeft niet de verklaring te zijn, misschien is deze fout, misschien een mengelmoes, misschien iets bovennatuurlijks. Echt weten zullen we nooit denk ik

**Geplaatst**: 05-11-08 03:36

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 03:36

Moderatoropmerking:

Ik heb een aantal stipjesreacties verwijderd. Mocht je nu (nog) niets kunnen bijdragen in het topic, dan kun je het ook bookmarken.

**Geplaatst**: 05-11-08 06:00

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 06:00

Nog geen bijna dood ervaring gehad, maar vind het wel een mega interessant onderwerp. Heb (oa) over dit onderwerp in de loop der jaren al heel wat boeken verslonden. Blijf het topic dus even volgen. Ik bezoek ook regelmatig avonden van een spirituele vereniging. Daar al heel mooie dingen meegemaakt (boodschappen oa van mijn overleden vader en de info die ze gaven had niemand zomaar kunnen raden. klopte als een bus!!)

**Geplaatst**: 05-11-08 07:01

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 07:01

Interessant topic .

Ik heb er meerdere boeken over gelezen, spirituele boeken verslind ik als zoete koekjes Haha!

Zo vind ik ook regressie heel erg interessant, regressie en uittreden ligt erg dicht bij elkaar.

Ik heb zelf een uittreding mogen ervaren, volgens een goed medium treed ik vaker uit, maar ben ik me daar nog niet bewust van.

Maar dit maal was het heel byzonder, ik heb onwijze hoogtevrees, word al duizelig als ik op een balkon van 2 hoog sta.
Nu zweefde ik heel hoog in de lucht, en ik dacht bij mezelf, jeetje wat zit ik hoog, maar het is helemaal niet eng!

Maar goed, verder hoef ik er ook nog niet teveel van te merken, het is iets behoorlijk heftigs, vooral als je het bewust gaat meemaken.
Dromen dat je uittreed, zijn vaak niet echt, maar kunnen wel een goede voorbereiding zijn.

Zodra je merkt dat je tijdens een uittreding kunt denken en beslissen, dan ben je aan het uittreden, ben je meer een toeschouwer en kun je niet zelf de richting etc bepalen, dan ben je aan het dromen.
Hoewel je jezelf niet voor de gek moet houden, als je altijd al lucide dromen hebt.
Lucide dromen wil zeggen dat jij beseft dat je droomt. Dit kun je trainen! Als jij bijvoorbeeld altijd dezelfde droom hebt, van bijvoorbeeld iemand die jou achtervolgt, dan kun je door oefeningen, lucide dromen krijgen, en op een gegeven moment kun je dan stil gaan staan en vragen aan die achtervolger waarom die je achtervolgt.

Vaak blijkt het dan iets uit het verleden te zijn Knipoog

Dus dat is dan wel weer iets waar je voor op moet letten, in een lucide droom uittreden is dus nog steeds gewoon een droom.

**Geplaatst**: 05-11-08 07:26

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 07:26

..... ik heb de keuze gehad, ja......

Tijdens en ná een zware ingreep...... Mijn bloeddruk daalde met een raptempo, ik heb letterlijk kunnen horen dat er paniek was.
Om me heen alles en iedereen in rep en roer. Iemand gilde hard: STOP NU! Mijn hart stond even stil, heel kort maar. Zelf had
ik totaal geen paniek. Later, terug op m'n kamer (dus niet op de verkoever), heb ik aan de eerste beste verpleegkundige gevraagd
wat er aan de hand was, wat er met m'n hart was gebeurd. Ze schrok heel erg en liep zonder te antwoorden weg.
Maar goed, zelf was ik nog zo suf van de narcose en doodmoe van de ingreep dat ik er niet op kon reageren toen ze wegliep.
Op het moment dat mijn man aan m'n bed zat heb ik hem ook gevraagd: Wat was er aan de hand, wat was er met mijn hart??
Hij is direct naar de afdelingsarts gelopen en om uitleg gevraagd.

's Nachts heb ik een soort van ademstilstand gehad. Op dat moment heb een keuze gekregen, zo noem ik dat. Ik kon kiezen;
ik stap er uit. Bewust heb ik aan mijn kinderen gedacht. Het deed me niets...... en dat vind ik altijd nog onwaarschijnlijk vreemd!
Het gevoel dat ze bij mijn man in goede handen zouden zijn gaf mij rust. Ik hoefde me om hen geen zorgen te maken.

Het leek alsof ik voor een soort lift stond. De deuren waren dicht..... Ik hoefde echt alleen maar te kiezen..... Door 'iets' werd
ik terug'gedwongen'. Ik kon niet meer...... Ik was zo moe........ Echter, angst had ik niet. Bang ben ik beide keren niet geweest.....

Eenmaal weer bij lag ik gewoon in een bed en stond de professor met nog andere artsen (?) aan mijn bedzijde. Er werden beslissingen
genomen, het gips (ik was ingegipst van net boven mijn knieën tot net onder mijn borsten) moest rond mijn borstkast ruimer
gemaakt worden. Het bleek dat ik niet kon doorademen en daardoor een zuurstoftekort ontwikkelde, keer op keer.
Het heeft een hele tijd geduurd eer ik weer normaal in slaap kon vallen. Niet doordat alles door mijn hoofd spookte, nee, op het
moment dat ik een bepaald slaap-stadia bereikte dan stopte ik met ademhalen. Brrrrrrrr..............

Uiteindelijk is alles pico bello in orde gekomen; Ik mag van de dokter overal ademhalen Clown

.

Grtz,
Vlindie

**Geplaatst**: 05-11-08 07:31

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 07:31

Mijn vader heeft een bde gehad tijdens een van zijn hartstilstanden. Hij heeft ook een tunnel ervaren, en met 3 overleden mensen gepraat. Die hebben hem terug gezonden, omdat het zijn tijd nog niet was.

**Geplaatst**: 05-11-08 08:14

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 08:14

Wouw Vlindie, wat een verhaal zeg!
Dat je gewoon echt weet dat er iets is gebeurd met je..

Ook ik ken dat gevoel van rust en vrede (dat alles goed was en me nergens druk over hoefde te maken), maar zou zelf niet 123 weten waarvan..

**Geplaatst**: 05-11-08 08:26

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 08:26

Klopt FemmeF. Een hele vreemde gewaarwording en ervaring. Ik moet erbij vertellen dat ik een hele tijd er niet
over heb durven/kunnen praten..... Eerst moest ik het zelf verwerken, zeker het gegeven dat ik me niet druk heb
gemaakt over m'n kinderen. Later, terugdenkend aan die lift, wist ik heel goed wat me was overkomen.

Overigens, in die lift scheen een heel fel licht, door de kier van de deuren heen. Het was aandachttrekend maar niet
op een onplezierige manier. Heel duidelijk wist ik waartoe het diende, vandaar dat ik ook bewust aan mijn kinderen
begon te denken. Voor mij een teken dat ikzelf niet klaar was om te gaan. Ik kreeg de mogelijkheid, maar om welk
een reden dan ook, ik nam hem niet...
Spijt? Niet! Twijfel wel...... later, ik ben immers door een 'hel' gegaan wat betreft pijn en ongemakken.
Maar ja, dan kijk je terug naar die ervaring en heel soms dacht ik; stel ik had de stap genomen.....
Een weg terug was er niet geweest. Ik had de keuze in die zin dat het mij vrijheid gaf. De keuze om terug te gaan
werd voor mij genomen, en dat was goed. Maw. de dingen lopen zoals ze lopen, en sommige dingen worden door
anderen bepaald hoe het zal lopen. Dat is in mijn geval zeker gebeurd.

Grtjes,
Vlindie

**Geplaatst**: 05-11-08 10:07

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 10:07

Ik heb het zelf niet gehad, maar iemand waarmee ik op de basisschool wel omging (tijdje gelden mja) heeft het wel gehad.
Ze had malaria en ze lag in het ziekenhuis. Ze had toen een soort droom gehad van dat ze door een hele lange tunnel van licht liep, maar ze was te moe om verder te gaan en toen is ze terug gelopen. Weet het verder ook niet meer precies, was ook nog heel klein toen.

**Geplaatst**: 05-11-08 10:16

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 10:16

Vlindie schreef:
Klopt FemmeF. Een hele vreemde gewaarwording en ervaring. Ik moet erbij vertellen dat ik een hele tijd er niet
over heb durven/kunnen praten..... Eerst moest ik het zelf verwerken, zeker het gegeven dat ik me niet druk heb
gemaakt over m'n kinderen. Later, terugdenkend aan die lift, wist ik heel goed wat me was overkomen.

Overigens, in die lift scheen een heel fel licht, door de kier van de deuren heen. Het was aandachttrekend maar niet
op een onplezierige manier. Heel duidelijk wist ik waartoe het diende, vandaar dat ik ook bewust aan mijn kinderen
begon te denken. Voor mij een teken dat ikzelf niet klaar was om te gaan. Ik kreeg de mogelijkheid, maar om welk
een reden dan ook, ik nam hem niet...
Spijt? Niet! Twijfel wel...... later, ik ben immers door een 'hel' gegaan wat betreft pijn en ongemakken.
Maar ja, dan kijk je terug naar die ervaring en heel soms dacht ik; stel ik had de stap genomen.....
Een weg terug was er niet geweest. Ik had de keuze in die zin dat het mij vrijheid gaf. De keuze om terug te gaan
werd voor mij genomen, en dat was goed. Maw. de dingen lopen zoals ze lopen, en sommige dingen worden door
anderen bepaald hoe het zal lopen. Dat is in mijn geval zeker gebeurd.

Grtjes,
Vlindie

het is net of je mijn verhaal vertelde, zo vredig geen pijn en een keus maken wat je gaat doen.
ik had nog geen kinderen maar had zo iets vn ai heb nog niks voor loes (mijn nu overleden paard) geregeld en toen was ik er weer met hardslag.
soms kan ik het nog niet geloven dat ik dit mee heb gemaakt, en dit is al meer dan 9jr geleden.

**Geplaatst**: 05-11-08 10:25

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 10:25

Jeetje alweer een stel heftige verhalen !
Maar we mogen denk ik wel blij zijn dat er ook soms keuzes voor ons worden gemaakt ik weet zelf ook zeker dat als ik het zelf al allemaal had moeten doen dat het ziekenhuis niet zo`n onbekend terein was geweest als dat het nu gelukkig nog wel is Haha!

**Geplaatst**: 05-11-08 10:41

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 10:41

Ik vind de verhalen echt mooi hier maar ook heel heftig.

Iemand had hier geschreven dat ze zelf voor uittreding koos..wat moet ik me hier bij voorstellen? Waarom en hoe?

**Geplaatst**: 05-11-08 10:56

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 10:56

Toen ik klein was is er de moeder van een vriendinnetje komen te overlijden. als klein kind kom je dan thuis met de vraag: " Mama? Wat is dood?"
Ik denk dat deze vraag nog lastiger is dan: " Mama? waar komen kindertjes vandaan?"

Toen zei mijn moeder:" Nou Raantje, doe je ogen maar eens dicht, en stel je een poesje voor."
*LOL*

Ja ik zag hem...

" Goed. Maak die kat nu eens paars met gouden pootjes en staart?"

Ik lachend maar nog steeds met mijn ogen dicht:

" ja ik zie een paars poesje met gouden pootjes en staart" gniffel gniffel (gekke mama) Nagelbijten / Gniffelen

" Goedzo! Raantje, wie kijkt er nu naar dat poesje?"
"Ikke"

" Juist, kijken doe je dus niet alleen met je ogen. Als jouw lichaam niets meer kan, blijft " ik" over. En dat ben jij zelf. Dat lichaam kan je op deze aarde, waar je alles om je heen kan meten voelen en bijna alles kan zien, gebruiken. Maar als hij het niet meer doet heb je een andere nodig. En dan gaan mensen dood. Maar dat betekend niet dat JIJ of de mama van PIEP er niet meer is."

Ik geloof dat ik dit verhaal pas echt op latere leeftijd ben gaan begrijpen Pling

, maar het is het enige logische waar ik me aan vast kan houden. Dus ja, en Arabesk ik ben blij iets gevonden te hebben waar we het dan samen over eens kunnen zijn, Go jij! Go jij!

ik weet ook zeker dat het kan!!

Nu is boven staande alleen een verhaal waardoor ik begrijp hoe dit leven ons leidt, maar de ervaringen die mensen beschrijven is niet onbekend bij mij. Echter houdt ik de gebeurtenis zelf echt voor mezelf. Misschien dat ik later de moed bij elkaar kan schrapen om het te delen. nu is die tijd wegens prive redenen er nog even niet.

Rana

**Geplaatst**: 05-11-08 11:09

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 11:09

@Rana

Moet zeggen dat je moeder dat goed heeft bedacht of in elk geval zelf heeft megekregen Knipoog

**Geplaatst**: 05-11-08 11:16

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 11:16

Arabesk schreef:
katiavl schreef:
Ik geloof er niet in, hersenen zijn erg ingewikkeld en complex. En kunnen ons veel laten doen. Er is een neuropsychologische verklaring voor uittreden maar die ben ik even vergeten op deze moment.

Ik ongelovige Thomas en nogal anti zweeftheorieën, ben het boek gaan lezen omdat ik het onzin vond.

Maar zoals hij het onderbouwd, wordt het toch wel aannemelijk. Ik kan niet het hele boek overtypen, maar hij heeft aangetoond dat de hersenen écht inactief zijn op het moment van de BDE bij zijn patiënten.

Uittredingen kunnen wel plaatsvinden onder invloed van drugs etc, maar dat zijn andere uittredingen dan bij BDE

Inderdaad, had het van iedereen verwacht maar niet van jou.

Maar als ik zie wat hersenen kunnen doen, wat hersenen ons kunnen laten geloven, de plasticiteit van hersenen om ons gedrag te veranderen. Dan past dit eigenlijk heel goed in het rijtje.
Ik heb vreemdere dingen gezien, helaas kan ik geen voorbeeld geven want dat valt onder beroepsgeheim. Best spijtig maakt het uitleggen makkelijker.

Over inactief zijn ga ik volgende keer is aan mijn prof vragen.

**Geplaatst**: 05-11-08 12:54

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 12:54

Pff wat een heftige dingen hier. Ik heb gelukkig nog nooit meegemaakt, al lijkt het me wel bijzonder, maar ook doodeng.

Mijn ex vertelde wel een keer dat ie boven zijn bed zweefde toen hij aan het slapen was en toen kon hij zichzelf zien.

Dat boek lijkt mij overigens ook wel erg interessant, maar weet niet of ik dan nog wel kan slapen Bloos

**Geplaatst**: 05-11-08 13:02

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 13:02

Mijn onwijs nuchtere oma heeft dit meegemaakt afgelopen mei.
Als je dit een jaar geleden tegen haar zou vertellen, zou ze je uitlachen.

Mijn oma is op een dinsdag in mei in coma geraakt. En plots donderdagochtend nadat we dag en nacht bij haar hebben gewaakt, kwam ze bij.
Ze kon nog niet praten toen. Na 3/4 dagen begon ze te praten en vertelde verhalen dat ze teruggestuurd was door haar ouders.
Een vrouw van 103 die die tijd in het ziekenhuis naast haar lag was dinsdag op woensdag gestorven en dat kon ze ons precies vertellen. Ze vertelde dat die vrouw werd doorgelaten en zij moest blijven staan en kreeg haar ouders te spreken. Mijn oma is er heel ontroerd door geweest en door die ervaring heel erg veranderd.
Ze zegt ook: ik ben niet meer bang voor de dood.

**Geplaatst**: 05-11-08 15:06

Re: Bijna dood ervaring

Geplaatst: 05-11-08 15:06

@Ncole85; dat zeggen mensen met dergelijke ervaringen uit het boek ook allemaal Lachen

Dat ze niet meer bang zijn voor de dood.

Ik ben het boek aan het lezen en ik vind het erg bijzonder. Ik heb zelf geen ervaringen of kennissen met ervaringen op dit gebied, maar ik geloof dat mensen die dit meemaken (van over de hele wereld, met verschillende religies, verschillende leeftijden...) zoiets echt niet verzinnen.

Wat ik van het boek heb meegekregen is een stukje rust. Heel gek, maar ik ben nu minder bang voor de dood van dierbaren. Ze 'zijn' er nog en ik zal ze ooit nog zien. Geloof dat ik daar van overtuigd ben nu, heel gek...