Geplaatst: 08-06-07 07:04 Tiessie schreef:En wat is er mis mee als organen voor onderzoek gebruikt worden en misschien wel voor vooruitstrevend onderzoek wat uiteindelijk bijvoorbeeld orgaandonatie overbodig maakt?
Dat gaat wat mij betreft over de grens van waar ik me prettig bij voel. Er mag best een stukje van mij doorleven in een ander, maar dat het nog jaren ergens in een lab als cellijntje voortbestaat vind ik geen prettige gedachte.
Overigens vind ik dat er door sommigen in dit topic wel erg hard geoordeeld wordt, vanuit een soort zelfgenoegzaam "ik ben donor dus ik mag iedereen die "minder" doet bekritiseren". Ik heb ook behoorlijk geswitcht hoor, op mn 14e vond ik de gedachte te doneren doodeng, op mn 17e had ik altijd een donorcodicil op zak, toen heb ik een tijdje weer getwijfeld en nu mogen mijn nabestaanden beslissen, ze weten hoe ik er over denk maa het belangrijkste vind ik waar zij mee kunnen leven. Ik kan me best voorstellen dat je als puber al genoeg worstelt met allerlei levensvragen, en dat je dan ook niet altijd al helemaal uit de kwestie wel of niet donor zijn bent.
) 
ben geen donor 
Ga zo door zou ik zeggen.. 
