Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-06-23 23:16

Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-23 23:16

Lieve bokkers bedankt voor jullie lieve berichtjes ik wil jullie echt niet bezorgd maken dus even een berichtje van mijn kant.
Het is soms bewust maar ook onbewust van mij dat een reactie uitblijft. Vandaag heb ik nog aan iemand uit proberen te leggen hoe ik dingen ervaar en ik kan moeilijk verachten dat iemand het snapt als ik het zelf niet eens snap.
Er zijn eigenlijk maar weinig momenten waarop ik mijn gevoel laat spreken die zie je hier duidelijk terug. De andere momenten zit het vastgebonden in een kelder met alle ramen afgeplakt (om even een beeld te schetsen)
Ik heb de laatste tijd dat mijn gevoel erg blokkeert of dat ik het blokkeer want ik heb gemerkt wat het soms pijn doet om mezelf open te stellen. Zelfs hier waarin de reacties mij zo enorm op beuren en ik soms echt dat steuntje in de rug voel van “kop op je komt er wel” heb ik momenten van uitstel. Ik reageer morgen wel als ik mij beter voel, morgen wordt over morgen en over morgen wordt volgende week. En dan lijkt het weer mnt Everest wat beklommen moet worden.

Maar even terug naar de afgelopen weken. Ik heb diepte punten maar ook hoogte punten gehad voor mijn doen. Ik ben enorm bezig met doelen stellen trappen beklimmen en al is het heel wat dat ik dit onderneem kom ik mezelf toch echt wel tegen.

Ik heb laatst een hele moeilijke weekend gehad. Ik heb ook gecommuniceerd dat het heel heftig voor mij zou zijn omdat het veel pijn verdriet en ellende naar boven zou brengen. Een dag resulteerde ook in een opname door stress en hart klachten. Tijdens dit weekend kreeg ik een bericht dat als ik liever mijn tijd aan andere dingen bestede moest ik het maar laten weten. Een echte sneer terwijl ik aan deze mensen ook uitgebreid uitgelegd heb wat er speelt en hoe dagen bij mij zijn.

Waar ik ook dagelijks tegen aan loop is dat als ik enkel goede dagen heb gehad het automatisch weer ok moet zijn met mij. Als ik iets voor elkaar krijg wat
Energie kost en spannend is krijg ik commentaar “ ik snap jou niet want dat doe je dus wel dus valt wel
Mee zo erg als jij het voor doet is het dus niet)” dus weer onbegrip. Dan heb ik 2 keuzes stoppen met wat wel een beetje lukt en mij mss op lange termijn zelf vertrouwen geeft omdat andere vinden dat ik dan alles maar zonder gezeur moet kunnen. Of doorgaan en iedereen kwijtraken want ik vind hun opdrachten nog wel te hoog gegrepen.

Dus al met al is het stabiel ik heb veel verdriet gekend afgelopen tijd en dit probeer dit een plekje te geven en daardoor ook een beetje wat gevoel te onderdrukken me. Maar nogmaals ik ben jullie echt dankbaar voor alle lieve berichtjes

**Geplaatst**: 21-06-23 23:35

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 21-06-23 23:35

Grote knuffel van mij! En wauw, ik wil je toch een compliment geven over hoe jij dingen kunt beschrijven. Dat doe je echt op een hele duidelijke manier.

En pfoeh ja, ik snap dat het onbegrip er in hakt. Want het leven is niet zo zwart (alles goed slecht) of wit (alles gaat goed en ik durf ook alles!). Je hebt goede dagen, je hebt slechte dagen en dat is normaal en dat mag. Hopenlijk kun je uit de goede dagen hoop halen, want wat 1 goede dag is, kunnen er volgende week misschien wel twee zijn

**Geplaatst**: 22-06-23 00:26

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 22-06-23 00:26

Je schrijft een stuk samenhangender dan veel van de laatste berichten, chapeau! Dat betekent in mijn ogen dat er in ieder geval iets gaande is bij je. Het gaat misschien niet zo goed of snel als je wil, maar ik zie echt een verbetering.

Ik vind het echt heel vervelend voor je dat je omgeving zo weinig begrip voor je heeft.

Blij dat je er nog bent

**Geplaatst**: 22-06-23 09:04

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 22-06-23 09:04

Fijn weer wat van je te lezen, TS.
Het is enorm moeilijk om je open te stellen en te laten zien hoe moeilijk het gaat. Je wordt snel overschat en er worden dingen van je gevraagd waar je zelf van voelt dat je er nog niet aan toe bent. Als je omringd bent met de juiste mensen kan daar wel stilletjes aan verbetering in komen.
Je schrijft dat je “moet” kiezen tussen stappen zetten zodat het met jou beter gaat op termijn of je netwerk behouden. Wellicht een confronterende vraag maar is het je waard om je contacten te behouden maar te blijven steken in je herstel? Misschien kan je wel (al dan niet op termijn) nieuwe contacten opbouwen met mensen bij wie je jezelf wel kan zijn…. Begrijp me niet verkeerd: dat is absoluut niet gemakkelijk. Maar soms is het wel nodig om te herstellen en je eigen leven vorm te geven op een manier waar jij je goed bij voelt en zodanig dat je niet voortdurend met een masker op moet lopen.

Vanuit de positie van de ander bekeken; het is soms moeilijk om in te schatten wat iemand die het psychisch moeilijk heeft, nodig heeft en je voelt en denkt niet altijd hetzelfde als een ander waardoor die inschatting nog moeilijker is en dingen misschien minder duidelijk zijn dan hoe de persoon (jij in dit geval) denkt. Daarnaast spelen dan ook je eigen noden en rol en die komen misschien niet overeen met waar de ander nood aan heeft. Je kan dat proberen uit te praten, kijken hoe jullie elkaar tegemoet kunnen komen, maar soms is de conclusie dat de afstand te groot is en het beter is om elk zijn eigen weg te gaan…

**Geplaatst**: 22-06-23 10:23

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 22-06-23 10:23

lieve TS, fijn om weer een berichtje van je te lezen.

Die zorgen zijn er en dat is niet iets waar jij wat aan kan doen. Maar zo'n moment van reactie geeft hier altijd een opgelucht gevoel. Gek he, je 'kent' elkaar via internet en toch leef je mee.

Je bericht vind ik best duidelijk en helder. Ondanks de struggles lees ik ook positieve zaken. Dikke knuff!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-06-23 11:15

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-23 11:15

Dank je wel voor alle steun n liefde. Wat ik aan dit topic ook fijn vind is het terug lezen van mijn eigen berichten. Ik zie in mijn vorige berichten veel emotie wat op dat moment ontploft maar ik kan niet genoeg benadrukken wat fijn het is dat ik deze emoties ergens kwijt kan. Ik ben bang dat als ik dat niet zou kunnen er een punt komt dat het echt teveel wordt zoals toen in het topic duidelijk te zien was.

Ik ben er nog lang niet soms geeft dat wel een gevoel van teleurstelling want kijk eens hoe lang ik alleen hier al bezig ben en dan heb ik het niet over de jaren ervoor. Maar zelf zie ik ook dat er momenten zijn dat ik even kan stoppen en achter mij kan kijken wat ik heb afgelegd in plaats van alleen maar kijken wat ik nog moet afleggen.
Ik heb de laatste dagen wel meer onrust in mijn lichaam niet eens zozeer mijn hoofd maar ik mag er medicatie voor innemen en soms alleen het idee dat er een oplossing is en mag zijn geeft al rust.
De papieren voor het na traject voor de ggz zijn eindelijk ingevuld en onderweg.

Ik heb mijzelf ook een paar dagen vrij gegeven en merk dat ik dat mentaal en lichamelijk heel erg nodig had.
Gewoon even kunnen zeggen ik ga nu niet ja zeggen maar een keer nee zeggen.

De onbegrip is iets waar ik nog het meest mee zit. Ik geef duidelijk aan dat ik in een hele moeilijke tijd zit en heb mij open gesteld tegen over mensen waarvan ik het liever niet doe omdat ik ze niet goed ken maar om een duidelijk beeld te geven, dit is wat erachter schuilt.
Toch blijk ik mezelf voor elke stap die ik doe of niet doe te moeten verantwoorden. En dat zorgt juist weer voor hoge drempels om dingen te ondernemen bv naar mijn paard gaan.
Mensen hebben hier ook meteen een oordeel over en i.p.v. het met mij erover te praten wordt er achter mijn rug veel geroddeld en dat doet mij veel pijn en verdriet.
Dit zijn dingen waar ik dagelijks tegen aan loop maar ik hoop met de tijd het los te kunnen laten.

**Geplaatst**: 22-06-23 11:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 22-06-23 11:20

Lieve schat, je mag zo trots op jezelf zijn. Je doet het allemaal maar ondanks dat de mensen om je heen je niet steunen. Het maakt niet uit hoe lang je erover doet, als je er maar komt.

Je hoeft je tegenover niemand te verantwoorden. Ja, ik ken dat gevoel, ik ben ook heel hard voor mezelf en als ik mentaal een off day heb mag ik van mezelf ook niet ontspannen. Terwijl dat nou júist is wat je heel hard nodig hebt. Dus als mensen een mening over jou hebben, laat ze lekker. Zij weten niet waar jij doorheen gaat en mogen in hun handjes knijpen dat ze niet in jouw schoenen staan. Het is makkelijk banketstaaf als je zelf niet weet hoe iets voelt.

Het is gewoon ontzettend zwaar om een onzichtbare "handicap" te hebben. Zij het autisme, depressie, angststoornissen of een combinatie van dingen. Mensen oordelen makkelijker als ze niet fysiek aan je zien wat er mis is. Dat vind ik ook cru en krom.

Jij moet zéker nu doen waar jij je goed van gaat voelen. Zo veel mogelijk. Is dat een dag uitgeteld op de bank liggen? Doe je dat. Is dat lekker naar je paard? Doe je dat. Laat mensen maar kijken, roddelen, speculeren. Jij weet wat voor jou goed is, en niemand anders.

Ik ben trots op je!! :(:)

**Geplaatst**: 22-06-23 11:20

Geplaatst: 22-06-23 11:20

Het is fijn dat je hier je emoties kwijt kan en een soort dagboek kan bijhouden. Als jou dat helpt, dan is dat alleen maar super goed!

Ik lees echt veel meer heldere berichten en minder chaos. Dat onbegrip is hun zwakte he, niet die van jou! Hou dat in je hoofd, zij zijn degene die oordelen en veroordelen.
Betekend niet dat het geen pijn doet en niet ontzettend frustrerend en rot is.

Fijn dat de GGZ papieren eindelijk getekend zijn, dat is echt een grote stap! Samen met alle stappen die je de laatste tijd gezet hebt. Je bent goed bezig, ook is het soms een stap terug, langzaamaan lijkt het iets lichter te worden qua toon!

**Geplaatst**: 22-06-23 15:53

Geplaatst: 22-06-23 15:53

Dit is positief nieuws in mijn ogen. Ik zie stappen vooruit gaan

Als het gaat om dat onbegrip. Ik heb er èèn ding over geleerd. Als mensen je oordelen of commentaar hebben op je of iets in die trans, dan zegt dat meer over hun dan over jou. Jij doet of zegt iets wat iemands anders grenzen of kennis of iets in die trans uitdaagt. En om zichzelf te beschermen oordelen ze jou, zodat jij de boosdoener bent en niet hun, terwijl dat in realiteit niet de waarheid is. In realiteit zijn hun de boosdoener.

Tegenwoordig bedenk ik mezelf dat regelmatig als iemand iets over mij te zeggen heeft. Hun oordeel zegt meer over hunzelf dan over mij

Is makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Maar misschien maakt die gedachte het wel iets makkelijker om ermee om te gaan. Mensen moeten gewoon hun mond houden als ze niks goeds te zeggen hebben. Dat is mijn mening

**Geplaatst**: 22-06-23 17:29

Geplaatst: 22-06-23 17:29

LoveGlove schreef:
Jij doet of zegt iets wat iemands anders grenzen of kennis of iets in die trans uitdaagt. En om zichzelf te beschermen oordelen ze jou, zodat jij de boosdoener bent en niet hun, terwijl dat in realiteit niet de waarheid is. In realiteit zijn hun de boosdoener.

Ik ben het er wel mee eens dat als anderen over jou praten etc het meer over de ander zegt dan over jou.
Desalniettemin ben ik het niet eens met dit stukje. Als jij iemands grenzen “uitdaagt” en die ander reageert daarop, dan wil dat nog niet zeggen dat de ander een “boosdoener” is. Jij wil zelf toch ook dat jou grens gerespecteerd wordt?
Het kan altijd gebeuren dat je over iemands grens gaat. Dat is niet altijd bewust. Maar zowel voor de ander als jezelf geldt dat als je weet waar iemands grens ligt, je die grens hoort te respecteren.
Iemand kan om verschillende redenen over je grens gaan. Zoals gezegd is dat niet altijd bewust of met slechte bedoelingen. Noch jij, noch de ander “moet” dan een boosdoener zijn. De conclusie kan evengoed zijn dat jullie niet bij elkaar passen omdat jullie niet aan elkaars noden tegemoet kunnen komen en dat het beter is om elk je eigen weg te gaan.

**Geplaatst**: 22-06-23 22:52

Geplaatst: 22-06-23 22:52

pateeke schreef:
LoveGlove schreef:
Jij doet of zegt iets wat iemands anders grenzen of kennis of iets in die trans uitdaagt. En om zichzelf te beschermen oordelen ze jou, zodat jij de boosdoener bent en niet hun, terwijl dat in realiteit niet de waarheid is. In realiteit zijn hun de boosdoener.

Ik ben het er wel mee eens dat als anderen over jou praten etc het meer over de ander zegt dan over jou.
Desalniettemin ben ik het niet eens met dit stukje. Als jij iemands grenzen “uitdaagt” en die ander reageert daarop, dan wil dat nog niet zeggen dat de ander een “boosdoener” is. Jij wil zelf toch ook dat jou grens gerespecteerd wordt?
Het kan altijd gebeuren dat je over iemands grens gaat. Dat is niet altijd bewust. Maar zowel voor de ander als jezelf geldt dat als je weet waar iemands grens ligt, je die grens hoort te respecteren.
Iemand kan om verschillende redenen over je grens gaan. Zoals gezegd is dat niet altijd bewust of met slechte bedoelingen. Noch jij, noch de ander “moet” dan een boosdoener zijn. De conclusie kan evengoed zijn dat jullie niet bij elkaar passen omdat jullie niet aan elkaars noden tegemoet kunnen komen en dat het beter is om elk je eigen weg te gaan.

Laat ik een simpel voorbeeld noemen met wat ik bedoel, want zo bedoel ik het niet

Een mooi voorbeeld is geloof. Ik ben iemand die niet perse gelovig is. Stel dat ik iemand tegen kom die heel sterk gelovig is. En doordat deze persoon zo gelovig is, gelooft hij ook sterk in zoiets als dat bijvoorbeeld homoseksualiteit een zonde is. Dus deze persoon is tegen homoseksualiteit. Nou ben ik biseksueel. Dus we komen elkaar tegen terwijl ik een meid mee heb waar ik een relatie mee heb. Stel dat die gelovige dan iets te zeggen heeft over het feit dat ik een relatie heb met een andere meid. Dat kan. Meningen verschillen. Hij mag er best een mening over hebben. Die respecteer ik. Maar zeg dat dat andersom niet is en mijn mening niet wordt gerespecteerd en ik daardoor beoordeeld wordt. In dit geval wordt ik beoordeeld omdat wat ik doe de dingen die hij wel en niet gelooft uitdaagt. En omdat het niet past bij wat hij kent, krijg ik een oordeel over me heen om zichzelf te beschermen. Het is een isntinctief ego dingetje wat iedereen heeft. Daar is ook helemaal niks mis mee. Maar als hij me daar dan mee pijn doet is hij wel de boosdoener want ik doe wettelijk helemaal niks fout.

In dit geval zijn er mensen die wat te oordelen hebben over hoe ts een dag wel meer kan en de andere dag niet. Dit is hetzelfde verhaal. De situatie van ts daagt uit wat hun kennen en geloven. En om zichzelf te beschermen gaan ze ts beoordelen wat haar dan behoorlijk raakt. Ja, dan zijn de andere mensen de boosdoener. Ts doet helemaal niks fout. In feite, ze doet het heel goed zelfs. Ze zijn al helemaal de boosdoener als ze door hun oordelen een terugval zou krijgen.

Dat was mijn punt. Ik had misschien het woord grenzen niet moeten gebruiken

Ik leg dit heel vaak uit in het Engels. Dit is een van zo'n dingen die ik moeilijker uit te leggen vind ik het Nederlands :')

**Geplaatst**: 23-06-23 08:46

Geplaatst: 23-06-23 08:46

Dankjewel voor de verduidelijking.
Wat ik vooral wilde zeggen is dat er vele factoren een rol spelen in communicatie en het dus niet altijd zo is dat iemand een boosdoener is als hij/zij iets zegt of doet wat jou raakt. Het is niet altijd intentioneel en/of mensen kunnen ook dingen zeggen vanuit hun eigen emoties en gevoeligheden.
Je kan het ook anders bekijken. De ander heeft een andere mening, ander referentiekader. Dat kan en is normaal. Dan kan je een aantal dingen doen:
- je laat het gebeuren en zegt er niets over maar het blijft je wel bij en het gaat onderhuids de relatie met de ander verstoren
- je zegt er niets over en je laat het contact verwateren (en blijft dan wellicht met je slechte gevoel zitten want wat gezegd of gebeurd is, blijft nazinderen)
- je zegt tegen de ander dat hij een boosdoener is, jou niet respecteert …. Dan is het vaak ook einde gesprek
- je gaat in gesprek met de ander over wat hij/zij gezegd heeft, je geeft aan wat zijn / haar boodschap met jou gedaan heeft en je probeert samen tot een oplossing te komen.
Lukt het om samen tot een oplossing te komen? Fijn, dat maakt de relatie meestal beter. Komen jullie niet tot een oplossing waarbij je je beide goed voelt? Dan kan je kiezen: of je blijft dat contact behouden en laat het verder lopen zoals voorheen. Of je besluit dat jullie een andere mening hebben, jullie elkaar niet tegemoet kunnen komen en je je liever wil omringen met mensen bij mensen bij wie je je wel gerespecteerd voelt.

Als je andere mensen ziet als boosdoener van het moment dat deze zijn mening geeft die jou raakt, dan word je wereld al snel heel klein. Iedereen is anders, bekijkt situaties vanuit zijn eigen perspectief en achtergrond, ervaart andere emoties enz. Meningsverschillen zijn er dan ook snel.
En nee ik wil daarmee absoluut niet zeggen dat wat anderen zeggen of doen jou niet mag raken. Ik wil enkel zeggen dat je er ook op een andere manier naar kan kijken.
Als je iemand aanduidt als “boosdoener” of schuldige, dan is je probleem vaak nog niet opgelost. Ga je daarentegen kijken naar wat jij belangrijk vindt, naar wat jij graag wil in het contact met de ander, naar waar jou grenzen liggen, dan kan je een bewuste keuze maken vanuit jezelf over wat je met dat contact wil doen. Dat is waar het uiteindelijk om draait: je eigen leven in handen nemen, zelf regie hebben over jou leven en je leven leven op een manier die voor jou goed voelt, ookal is dat dan misschien in strijd met wat een ander denkt.
Soms wordt wel eens gezegd dat de enige die altijd bij jou is, jijzelf bent en het dus goed is om aangenaam gezelschap te zijn voor jezelf (maw goed voor jezelf zorgen en leven vanuit jezelf). Je kan nog zo hard je best doen om te leven zoals een ander vindt dat jij moet leven, maar je gaat altijd mensen hebben die vinden dat je het volgens hun normen niet goed (genoeg) doet. Dan kan je dus maar beter leven op een manier die voor jou goed voelt, waar jij achter staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-07-23 23:49

Geplaatst door de TopicStarter : 07-07-23 23:49

Ik kom mij weer stilletjes melden. Waar het een tijdje stabiel was merk ik het nu weer heel snel dalen.
De laatste week is echt vreselijk geweest. Ik heb
Mijn maximale dosering medicijnen in moeten nemen om de deur uit te kunnen. Zoveel angst en paniek weer en van opstaan tot naar bed gaan onrust wat door mijn lichaam gaat. Ik zit tussendoor gewoon op adem te komen omdat het mij fysiek uitput.

Nu ik een best zware terugval heb gehad zijn kleine dingen weer behoorlijke uitdagingen voor mij. Nu komen er door omstandigheden dingen bij waar ik mij niet goed bij voel.
Ik moet dingen gaan doen waarbij ik veel druk voel en ook al geef ik aan dat ik niet kan moet ik maar anders indelen want de andere doen dat ook.
Betekende voor mij al 3 paniek aanvallen in 2 dagen met 1 hele heftige. Ik wil
Niet hierdoor niet weer terug bij af zijn omdat ze het gaan dwingen. Sorry als het warrig klinkt maar het is gewoon weer druk en chaotisch in mijn hoofd. En daardoor trek ik mij ook weer in mijn huis terug. Ik sta in de gang en probeer dan naar buiten te gaan maar al die twijfels mensen die aan mijn trekken zorgen ervoor dat ik weer helemaal in mijn negatieve gedachtes ga en dus ook weer veel binnen ben.
Dus ik het gevoel dat alles voor niks was

**Geplaatst**: 08-07-23 00:23

Geplaatst: 08-07-23 00:23

En niets is voor niets. Elke overwinningsstap die je ooit hebt gezet, hoe klein ook, zorgen ervoor dat je er nu ook uit gaat geraken. Echt! Alleen zo voelt het nu eventjes niet, en dat vind ik heel vervelend voor je :(:)

**Geplaatst**: 08-07-23 01:10

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-07-23 01:10

Wat voor dingen willen ze dat je doet dan?
Kan je zelf aangeven waar ongeveer je grens ligt en een middenweg vinden?
Probeer wel in het achterhoofd te houden dat mensen dat niet doen of zeggen om je naar beneden te trekken maar juist willen helpen

**Geplaatst**: 08-07-23 07:05

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-07-23 07:05

Terugvallen zijn ontzettend naar en kunnen je inderdaad het gevoel geven dat de inspanningen die je geleverd hebt voor niets waren. Toch klopt dat vaak niet. Terugvallen horen er helaas bij. Stilletjes aan worden ze minder diep en komen ze minder vaak.als je terug wat verder uit dat dal klimt, ga je merken dat de stappen die je gezet hebt niet voor niets waren maar je ze opnieuw kan zetten met wat minder moeite en je van daaruit weer verder kan.
Herstellen gaat spijtig genoeg erg traag en met kleine stapjes. Maar stilletjes aan zul je merken dat er wel positieve evolutie is.
Je hebt bepaalde stappen al eens gezet en daarmee heb je “bewezen” dat je dat kan. Het lukt nu even niet en dat is natuurlijk erg jammer, maar probeer voor jezelf na te gaan wat jij op dit moment nodig hebt en stem je daarop af.

**Geplaatst**: 08-07-23 07:27

Geplaatst: 08-07-23 07:27

Wat fijn dat je even komt inchecken hier

'Nee', dat blijft nog steeds een mogelijk antwoord. Kunnen mensen niet leuk vinden, dat klopt. Maar tenzij iemand je met een zweep nazit, kunnen ze je nog steeds niet dwingen. Wat is het ergste dat er kan gebeuren?

'jammer dan', is nog zo'n antwoord. Zodra je deze twee vaker durft te gebruiken, ook al is het echt niet makkelijk, zul je zien dat die dalen steeds korter zijn. Je kiest dan namelijk voor jezelf.

Dat anderen het ook doen, heeft niets met jou te maken. Heet gaat voor jou niet, PUNT.

En soms kun je er dan voor kiezen om iets wel te doen. Maar dat is dan omdat JIJ ER VOOR KIEST, niet omdat een ander vindt dat je het zonodig moet doen.

Jij bent voor ons de enige die belangrijk is, de mensen om je heen niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-23 17:55

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-23 17:55

Ik wordt er echt op aangekeken als ik nee zeg… al een aantal keer duidelijk aangegeven waar mijn grenzen lagen maar wordt geen rekening mee gehouden. Eerder gemene sneren van “ja jij hebt zeker weer geen tijd” of “ben je nog geweest” terwijl ze dan weten dat het niet zo is maar om het er extra aan te wijzen.
Ik voel zo extreem paniek dat ik nu overal mee wil stoppen. Wil mijn paard verkopen zodat ik geen mensen meer hoef te zien. Met mijn hond wandel ik midden in de nacht om maar geen mensen tegen te komen. Ik weet niet meer welk dag het is en kan nergens rust mee pakken.
Ik probeerde een spelletje op de pc te spelen maar dat hou ik geen 5 minuten vol. Ik heb het gevoel of ik geen lucht krijg en dat de hele dag en nacht door.
Ik wil gewoon weg van alle druk…

**Geplaatst**: 08-07-23 18:12

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-07-23 18:12

Chapeau....! +:)+

Ondanks dat het je bakken energie kost
heb je TOCH je grens benoemt.

Goed gedaan...!!! +:)+

En helaas: het kost jou nu nog te veel energie - en ik herken 'die glijbaan naar beneden'.
Voorbij een bepaald punt van vermoeidheid komen de nare gedachten weer spoken en is het huis verlaten een enorme klus. :(:)

Volhouden hoor...! +:)+

**Geplaatst**: 08-07-23 18:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-07-23 18:20

Je grenzen aangeven is niet makkelijk. Goed dat je het toch gedaan hebt.
Je wordt erop aangekeken als je nee zegt. Als je eerder je grenzen niet aangaf, zijn mensen het niet gewend dat je nee zegt en ontstaat weerstand van hun kant. Maar dat is iets waar zij mee om moeten gaan, het is niet iets wat jij voor hen moet oplossen door dan toch maar over je grenzen te (laten) gaan.
In welke mate wil je de mensen die gemene sneren geven toelaten in je leven? En/of je leven laten bepalen door deze mensen?

**Geplaatst**: 10-07-23 11:44

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 10-07-23 11:44

Het beste advies wat ik 20 jaar geleden van een psycholoog kreeg toen ik een burn-out had was ; NEE zeggen tegen een ander is JA zeggen tegen jezelf...........het kostte me een aantal jaar oefenen en doorzetten maar ik kan nu naar de Olympische spelen op het onderdeel nee zeggen!

En dat heeft mij zoveel rust gebracht, niet meer naar feestjes waar ik geen zin in had, geen dingen eten die ik niet wilde, geen extra taken op mijn werk en naar bed als ik daar wil al zit het hele huis nog vol volk.

Dus Thijsje probeer daar mee te beginnen, jij bepaalt waar jouw grenzen en verlangens liggen, jij alleen!!

**Geplaatst**: 10-07-23 17:53

Geplaatst: 10-07-23 17:53

Ik ben het eens met Maras. Nee zeggen tegen een ander is Ja zeggen trgen jezelf. Jij bent belangrijk! En het gevoel wat de ander ergens van denkt uitschakelen. Wat zij denken en voelen is van hun, maar niet voor jou.

Ik heb toevallig vorige week een stuk over grenzen toegestuurd gekregen van mijn psycholoog. Ik wil het morgen lezen als ik alleen ben.

Ik kan het je per pb toesturen als je wil. Misschien zit er iets bruikbaars bij.

En verder herken ik je gevoel en emotie heel goed. En het gevoel dat je wilt vluchten naar een plek waar niemand je kent en niemand iets van je wil maar waar waar je gewoon zelf kunt en mag zijn.

Zo zat ik onlangs nog, maar het word echt beter. Ik ben zo blij dat ik toen niet in de auto ben gestapt.

Ik ben trots op dingen die ik nu doe en de stappen die ik heb gezet maar ook kleine dingen die gezegd worden door bepaalde mensen kunnen ervoor zorgen dat ik mijzelf 3 weken volledig terug trek en op de bank beland en het niet meer weet ..

Volgens mijn psycholoog denken we allemaal dat als het goed gaat het goed blijft gaan. Maar het is geen rechte lijn, het gaat met hobbels en stapjes voor en achteruit maar het gaat om de stijgende lijn. Al zie je hem niet, hij is er wel. En het is oké om terug te vallen e daara weer vooruit te gaan.

En wees trots op wat wel lukt en wat je wel kan. Het komt wel weer ..

En wat ik een tijdje moest doen is op alles wat men van mij wilde terwijl ik dat niet kon is zeggen; daar heb ik geen energie voor.

Zonder sorry of zonder andere woorden, gewoon alleen dat om zo bewustwording bij een ander te creëeren.

Al lijkt het nu donker Thijsje, kleine stapjes, kleine stapjes, het word echt weer lichter..

Probeer de lichtpuntjes te zien en te vangen en evt op te schrijven.

**Geplaatst**: 10-07-23 20:59

Geplaatst: 10-07-23 20:59

Ook had ik een boek met de schone titel 'Het heft in eigen hand'.
Geschreven door Wayne Dwyer.
Het is een soort vervolg op zijn boek over assertiviteit.
(Ten minste één verhuizing terug verdwenen...)

Ter zake: je hebt je grenzen aangegeven. +:)+

Alleen maar hartstikke goed!

... vinden wij.

Sommige mensen vinden helaas iets anders en beginnen dan te manipuleren.
Dat is zogezegd 'het moment om het heft in eigen hand te houden'.

Thijsje38 schreef:
Ik wordt er echt op aangekeken als ik nee zeg… al een aantal keer duidelijk aangegeven waar mijn grenzen lagen maar wordt geen rekening mee gehouden. Eerder gemene sneren van “ja jij hebt zeker weer geen tijd” of “ben je nog geweest” terwijl ze dan weten dat het niet zo is maar om het er extra aan te wijzen.

... ik ben het boek kwijt, maar ik herinner me wel dingen.

Op de eerste rotopmerking zou je bijvoorbeeld kunnen oefenen om met alle waardigheid die je bezit,
kalm en rustig te antwoorden
'Nee, inderdaad.'
...jij hebt tenslotte de grens aangegeven en aangezien de spreker vast niet doof is
('en vraagt naar de bekende weg')
bevestig je rustig dat je geen tijd hebt.
Je hebt tenslotte het volste recht op die grens.
(Dat is zo. Dat mensen het niet leuk vinden is iets anders...)

De tweede rotopmerking zou je in een soort grapje kunnen veranderen.
'Ben jij nog geweest...?'
'Nee, vertel - is er iets geks gebeurd? Heb ik iets speciaals gemist...?'
En als er een zure blik komt blijf je efkes op de grap-tour, zo'n vraag kan de inleiding van 'iemand wil iets grappigs vertellen', dus je zegt dat je een grappig verhaal verwachtte.
Als het tegenzit komt dan een assertieve rotopmerking à la 'Ik vond het stom dat je er niet was.'
Binnen bepaalde grenzen is dat een soort van eerlijke opmerking van wat iemand anders voelt.
LAAT het bij die ander...!!!
... en dan kun je iets zeggen als 'Ik bleef niet weg om jou te treiteren'.
... het kan zeer beslist zin hebben om te zeggen 'ik vind het naar voor je dat jij baalde.'
Één heel belangrijk punt: jij vindt het naar voor haar/hem - "uit pure medemenselijkheid".
NIETS met jou van doen!
.... jij had gewoon gebruik van je recht gemaakt, punt. (En als iemand anders daar van baalt, kun je vriendelijk zijn, dat dat balen 'niet leuk is', pret hebben is tenslotte veel leuker.)

Belangrijk punt: het spijt jou dus NIET dat jij er niet was.

... en voor alle duidelijkheid: ik verwacht totaal niet dat je binnen een week volleerd zou zijn in de kunst (want dat is het) om je niet te laten manipuleren.
'Ik meld het even', meer niet.
Om je wat stof tot nadenken te geven, of misschien beter gezegd om je een idee te geven van hoe je het mogelijkerwijs zou kunnen gaan aanpakken.

**Geplaatst**: 11-07-23 11:03

Geplaatst: 11-07-23 11:03

Als niet-depressief persoon is dit topic toch moeilijk voor mij om te lezen en te begrijpen.

De omgeving mag dus niets suggereren qua activiteit of er moet sowieso nee op gezegd worden.
De omgeving moet tegelijk blijven steunen en begrijpen.
Anderzijds mag de omgeving ook niet eens iets vragen als ‘ben je nog geweest’ oid want dat is ook al gemeen etc. Andere dingen worden blijkbaar ook al slecht opgevat maar daar vermeldt TS niet wat de vraag/suggestie was dus geen idee.

Wat in godsnaam moet of kan je als omgeving dan nog tegen zo’n persoon zeggen of hoe kan je er voor zo’n persoon zijn?
Ik persoonlijk zou juist proberen te stimuleren om eens een keertje te rijden naar het paard of een half uurtje samen te wandelen maar als ik dit topic zo lees zou zelfs dat al een aanval zijn. Dan geef je het na een tijdje toch gewoon op wegens ‘ik weet gewoon niet meer wat te doen voor die persoon’? -O-

Bovenstaande is geen aanval maar een oprechte verbazing en vraag van mijn kant. Altijd handig om als ‘omgeving’ ook wat handvaten te krijgen.

**Geplaatst**: 11-07-23 11:38

Geplaatst: 11-07-23 11:38

Er is een verschil tussen vragen en 'drammend vragen'. Het eerste geval is, hopelijk, uit oprechte belangstelling.

Het tweede geval is vervelender, want je wil niet (weer) teleurstellen en dus ga je vaak over je grenzen heen.

Stimuleren is soms goed bedoeld, maar beter zou zijn om de vraag te stellen, wat kan ik voor je doen vandaag, waar kan ik je mee helpen. Soms is dat gewoon door iemand te laten, ook al hangt diegene in jouw ogen nutteloos op de bank, misschien al een paar dagen. Wat voor jou lastig te begrijpen zal zijn mogelijk, is dat het geen onwil is. Juist het tegenovergestelde. Het gáát gewoon niet. En goedbedoelde of sneer schoppen onder de kont werkt dan alleen maar averechts. Het kost dan alleen nog maar meer energie, enerzijds door schuldgevoel (zie, ik lig alweer op de bank nutteloos te zijn), soms door proberen voor jezelf op te komen, of nog erger, wederom over je eigen grenzen te gaan om een ander tevreden te houden. Wat je daarna weer moet bekopen omdat je de weinige energie verspild hebt aan iemand anders zijn wensen/gevoelens/dwang.

Vraag gewoon wat je voor die persoon kunt doen, laat ze weten dat je om ze geeft en accepteer het antwoord dat gegeven wordt, ook al past het misschien niet in jouw straatje of idee van wat goed zou zijn voor iemand anders.

Dus bijv:

Niet: kom, ga eens naar je paard, ga even rijden (of whatever), dat is goed voor je.

Maar:
Wil je vandaag naar je paard? Kan ik je ergens mee helpen?

Of:

Laten we een stuk gaan wandelen.

Maar:
Zullen we een klein blokje om?
Ja: top
Nee: Ok

Kan ik iets anders voor je doen?
Ja, top
Nee: Ok, dan laat ik je

Mocht je je bedenken, ik ben daar en daar.

Laatst bijgewerkt door Prairy op 11-07-23 11:43, in het totaal 1 keer bewerkt