Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-03-21 20:16

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 26-03-21 20:16

Ik zit hier met een brok in mijn keel, wat ben jij goed bezig. Wees niet te boos op jezelf als het een volgende keer niet zo lukt, ook dat hoort erbij. Goed dat je het nu toe kon laten en naar de verpleging bent gegaan, dat is echt een hele mooie stap.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-21 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-21 20:24

Het doet wat met een mens als ze je vertellen dat ze hier bang zijn om je ooit te vinden..

Ik heb eindelijk het gevoel dat ik op mijn plek zet. Als ik mijn leven om wil draaien, dan is het hier. Het gaat pijnlijk en moeilijk zijn. Vallen en opstaan. Maar zoals ik zelf al een paar keer gezegd heb:
Ik zit op een bokkend paard. Ik moet de manen vastpakken en er voor zorgen dat ik niet val. Indien ik erop kan blijven zitten, weet ik dat het paard niet eindeloos zal blijven bokken. Ooit stopt het. Maar als ik val, dan moet ik er ook gewoon weer op kruipen. Natuurlijk zal ik wel eens een litteken overhouden na een val, maar dat zijn bewijzen van elke keer dat ik daarna toch maar weer op dat paard ben geklommen.

Van nature geef ik zaken redelijk snel op, maar paardrijden heb ik nooit opgegeven. Ik heb zo vaak op het punt gestaan dat ik het zo zat was. Maar ik heb niet opgegeven. Ik ben blijven doorgaan. En dit is eigenlijk niet anders. Waar ik nu sta bij het paardrijden had ik eigenlijk niet kunnen dromen. Alles gaat vlot en haast automatisch. Ik hoop dat ik hetzelfde kan doen met mijn leven eigenlijk. Dat mijn vaardigheden een automatisme worden, dat ik bewuster word van mezelf. Dit is de ultieme leerschool. En zoals een medepatiënt me daarstraks zo mooi vertelde dat we eigenlijk hartstikke dankbaar moeten zijn dat we hier zitten. Ik heb juist gekozen. De weg er naar toe was niet mooi, maar kijk waar het me gebracht heeft.

Mijn mama zegt het zo vaak: 'alles komt altijd op zijn pootjes terecht'.

**Geplaatst**: 26-03-21 20:33

Geplaatst: 26-03-21 20:33

Kaat wat wijs!

**Geplaatst**: 26-03-21 21:03

Geplaatst: 26-03-21 21:03

Mijn mond valt er van open ,

kaat ik zou jou zoooo een dikke knuffel wilken geven, zo een positieve post . Gent doet wonderen bij jou. Blij dat je het goed doet daar,dat je je daar bijleerd, want daarvoor zit je daar. Om jezelf terug te leren kennen. Ik wens dat de kleine kaat haar wens mag uitkomen, maar grote kaat doet zoooo haar best. Je mag trots zijn . Je verdient het echt wel kaat.

dikke knuffel meid. Zet hem op kaat je kunt het $*\o/*$

Mijn mama zegt het zo vaak: 'alles komt altijd op zijn pootjes terecht

Ik zeg dat ook altijd. :(:)

**Geplaatst**: 26-03-21 22:01

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 26-03-21 22:01

Hoi 'grote Kaat',

.... geef je 'kleine Kaat' een héééle dikke knuffel van mij?? :(:)

En je bent hartstikke goed aan het werk daar in Gent $*\o/*$ $*\%/*$ $**\O/**$ $*\o/*$ $**\O/**$ $*\%/*$

De weg erheen was wellicht niet ideaal, maar het heeft je wel de kans 'Gent' opgeleverd, en die grijp je met beide handen. +:)+

Afdeling paradoxen: het is 'paradoxaal fijn', dat je je verdriet kunt voelen en kunt huilen.
Wie huilt, kan getroost worden.
... wie het verdriet 'opsluit', wordt 'ontroostbaar' - en dat is heel naar.
En het komt vast op de pootjes terecht...!

**Geplaatst**: 26-03-21 22:12

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 26-03-21 22:12

Ik wou nog zeggen dat ik alleen maar positieve dingen las, dat je er nu op tijd bij bent als het de verkeerde kant op gaat ... maar iedereen is me al voor.

**Geplaatst**: 26-03-21 22:33

Geplaatst: 26-03-21 22:33

Wat een wijze woorden!

En wat knap dat je júist op dat moment waarop je kwetsbaar was, je naar de verpleging ging. Petje af voor jou.

Powerwoman!

**Geplaatst**: 26-03-21 23:18

Geplaatst: 26-03-21 23:18

Mooi geschreven Kaat en je bent supergoed bezig. +:)+

**Geplaatst**: 27-03-21 00:24

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-03-21 00:24

Een diepe buiging voor jou, zowel de grote Kaat als het kleine Kaatje. +:)+

En mocht het een keer niet zo lekker gaan, denk dan even terug aan vandaag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-21 11:16

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-21 11:16

Bedankt voor de bemoedigende woorden

Vandaag voel ik me super vreemd. Mijn lijf voelt zwak en ik ben een beetje rillerig. Vanochtend gemeld bij de verpleging dat ik draaierig was, ik zag vanochtend mijn kamer letterlijk rond me draaien. Dus bloeddruk gemeten maar die is normaal en ze raadde me aan om iets te gaan eten. Maar nu na het eten is het nog niet weg. Ben niet constant draaierig maar af en toe wel heel erg. Bij het aantrekken van mijn sokken viel ik bijna.

Ik vind het een beetje eng allemaal.. Vandaag even rustig aan.

**Geplaatst**: 29-03-21 11:00

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 29-03-21 11:00

Wat een fijne berichten en mooie inzichten Kaat!

Ben je inmiddels al wat minder draaierig?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-21 18:38

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-21 18:38

Bedankt voor je berichtje

Het gaat gelukkig beter met mijn duizeligheid. Vandaag twee positieve gesprekken gehad bij zowel de psychiater als mijn coach. Ze zijn allebei blij met mijn inzet. Ik heb ook mijn commitment geteken en afgegeven, wat voor mij wel echt een grote stap is. Ik voel me goed en heb weer echt momentjes van oprecht geluk. Ik haal heel veel energie uit het mooie weer, het skaten en de yoga.

Vandaag bij de muziektherapie trouwens helemaal wild geworden van de duimpiano. Ik heb nooit veel gehad met muziek(instrumenten), maar ik vond dit zo'n leuk instrumentje! Ook heel mooi hoe er tekeningen in het hout gegraveerd zijn. Dus heb ik vrij impulsief zo'n dingetje gekocht zodat ik lekker op mijn kamer kan oefenen en er nog een leuke, ontspannende bezigheid bij heb voor tussendoor. Ben heel benieuwd of het me gaat lukken om het goed te bespelen.

Morgen om 10u30 krijgen we onze corona vaccin. Heel erg spannend, want was wel heel plots dat ze het kwamen melden (vandaag bij het avond eten). Zou die van Moderna zijn, dus binnen 2 weken nog een keertje. Hopelijk ben ik er niet al te ziek van.

**Geplaatst**: 29-03-21 19:34

Geplaatst: 29-03-21 19:34

Klinkt goed Kaat en wat gaaf dat je gevaccineerd wordt en al zo snel! Moderne is een fijn vaccin, dus ben niet bezorgd!

**Geplaatst**: 31-03-21 13:48

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 31-03-21 13:48

Goed om te horen! Fijn he dat mooie weer? Doet een mens goed!

Spannend de vaccinatie! Die is op het moment dat ik dit lees al gezet. Hoe is het gegaan? Ben je er ziek van geweest of viel het mee? Ik heb in mijn omgeving in ieder geval ook niks negatiefs over Moderna gehoord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-21 06:24

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-21 06:24

Het vaccin zetten is goed verlopen. Heb ik werkelijk amper gevoeld. Gisteren voelde ik me wel suf en had ik vooral wel pijn rond de injectieplaats. Die is nu ook nog gevoelig. Het is overigens pas binnen 4 weken de 2de, niet 2 weken.

Verder ben ik gisteren weer in crisis gegaan. Ik had in de ochtend een oproepje geplaatst om te vragen of er niemand van mijn vrienden wou/kon afspreken. Ik had namelijk gewoon zin in eens contact van buitenaf, buiten van mijn ouders dan. Maar ik ben zwaar teleurgesteld geweest door het feit dat niemand kon. Dan beginnen de oordelen en interpretaties te malen in mijn hoofd en word ik meegesleurd door de zee van emoties..

Het werd dan nog eens extra in mijn gezicht gewreven tijdens de therapie toen we het hadden over een genogram. Die moeten we maken met naast familierelaties, ook vrienden. Heel confronterend want heb ik wel echt close contact vrienden?

En dan al die mensen hier die met hun bezoek gezellig in de zon op het grasveld zitten. Pff het doet pijn..

Ik heb erover gepraat met mijn coach. Werd zelf weer super vervelend van het gesprek maar ze had me aangeraden om toch even buiten te gaan en afleiding te zoeken. Naar haar advies geluisterd maar buiten vond ik totaal geen rust. Overal mensen. Geen plekje waar ik werkelijk rustig alleen kon zitten. Verkeerd gelopen. Plekje waar ik wou zitten bezet. Uiteindelijk ergens random neergeplofd, maar toen begon er iemand luid te maaien vlak naast me.

En dat was de druppel. Niets was me gegund vandaag en ik zat weer in mijn 'Ik heb het ZO gehad' - modus. Dus uit miserie naar mijn kamer, destructief geweest. Me met veel schaamte en teleurstelling laten verzorgen om vervolgens terug naar mijn kamer te gaan, gordijnen dicht te trekken en me te verstoppen onder mijn deken. Ik wou even ontsnappen van de wereld want ik kon er niet meer tegen..

Uiteindelijk de hele namiddag geslapen. Door de zelfdestructie wel rust gevonden maarja, niet positief. In de avond met twee medepatiënten wel nog film gekeken en geoefend op mijn kalimba/duimpiano.

**Geplaatst**: 01-04-21 06:36

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 01-04-21 06:36

Ik begrijp dat het heel erg binnenkomt als niemand tijd heeft en je begint te twijfelen aan je vrienden.
Ik zie hier in de buurt dat andere mensen inderdaad wel al heel wat plannen hebben, door de 'paaspauze', scholen die gesloten zijn of lessen die niet doorgaan, het mooie weer, het paasweekend in het vooruitzicht... Dat mensen geen tijd hebben, hoeft niets te zeggen over jou of jullie vriendschap, al blijft het wel heel vervelend voor jou en is het nu misschien moeilijk om dat te geloven.

Ik hoop dat je vandaag een wat beter dag gaat hebben.

**Geplaatst**: 01-04-21 07:15

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 01-04-21 07:15

Ik zag jou oproepje Kaat en was met veel plezier afgekomen als het niet anderhalf uur enkel was geweest en ik mijn peuter moest mee nemen. Het was kort dag. Velen kunnen dan niet en dat zegt niets over vriendschap hoor meid :(:)

**Geplaatst**: 01-04-21 07:36

Geplaatst: 01-04-21 07:36

moeilijk meidje. Ik begrijp de teleurstelling.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-21 07:38

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-21 07:38

Ja ik weet dat het last minute was en rationeel gezien kan ik het echt wel begrijpen allemaal. Maar emotioneel was dat heel anders. Het deed gewoon echt pijn. En ik bloed nog altijd na. Het is gewoon niet de eerste keer en ik begin gewoon te twijfelen aan het feit of ik echt vrienden heb of het eerder kenissen zijn. Ik gok dat ik ook gewoon zo'n persoon in mijn leven mis nu. Vaak zijn mijn beste vrienden diegenen waarmee ik een relatie heb op dat moment. Dat is nu niet zo. Ik heb niemand waarvan ik weet dat ik ze altijd kan opbellen, dat ze voor mij door het vuur zouden gaan en omgekeerd. Ik voel me gewoon heel erg alleen.

**Geplaatst**: 01-04-21 07:43

Geplaatst: 01-04-21 07:43

Het alleen voelen Kaat, dat herken ik en is existentieel voor het leven. Dat is geen fijn gevoel, maar als het puntje bij paaltje komt dan is iedereen uiteindelijk alleen. Ik heb geleerd om dat te accepteren en te proberen daar zo goed mogelijk mee te leren leven.
Want uiteindelijk hoe je het ook went of keert, of je nu een fijne relatie hebt of niet (helpt heel erg natuurlijk) uiteindelijk is dat alleen voelen ook de werkelijkheid. NIemand kan nl onszelf zo goed volgen en begrijpen als jezelf. Zelfs daar zit al een stuk eenzaamheid en alleen zijn.
Sinds ik zelf dat ontdekte, kan ik het goed hebben vaak (niet altijd). Wat ik zelf wel heel erg vind om heel eenzaam in een relatie te zitten. Dan breek ik liever de boel op en ben alleen want dat voelt dan toch minder eenzaam.
De kunst van het leven is dus volgens mij, om goede maatjes met je zelf te kunnen zijn. Om van jezelf te houden en te weten en leren accepteren dat uiteindelijk de mens in de diepste zin van het woord uiteindelijk alleen is. Misschien heb je hier iets aan.

En Kaat, het ligt niet aan jou dat de tekst alle kanten op gaat want het is 1 april en een grapje van Bokt

**Geplaatst**: 01-04-21 10:51

Geplaatst: 01-04-21 10:51

Om te beginnen: Bokt, hoe kan ik die aprilgrap met omgekeerde posts ongedaan maken? In een serieus topic als dit is dat niet grappig.

Wat Pien zegt is natuurlijk deels waar. Ik moest denken aan een liedje van Daniël Lohues, de Drentse singer-songrwriter op wie ik ben afgestudeerd. "Lieve mensen zat, maar uuteindelijk bin w'allemaol allennig ['alleen']". Zijn Drentse dialect zal jou als Vlaamse wel wat vreemd in de oren klinken en misschien versta je niet alles (wordt vast beter met de tekst erbij), maar hopelijk vind je het net zo mooi als ik.

Ik had zelf gisteren juist een goede dag. Ik ben met mijn moeder naar een folkie geweest die mijn peperdure draailier, waar ik al een eeuwigheid niet meer op gespeeld had, te laten onderhouden en nu is het ding eindelijk weer bruikbaar. Mijn duimpiano, zogezegd.

De hippieachtige ambiance van de boerderij waar ze woonde, het mooie weer, het eindelijk weer leven blazen in iets wat dood was ... alles klopte voor een keer.

Maar verder herken ik je stukje bijna helemaal. Ik heb maar een heel klein sociaal netwerk. Heel veel oude vrienden zijn weggelopen; 'kennis' zelfs een groot woord want ik heb vaak geen idee wat ze nu doen. En als je ze eens belt, hebben ze hun drukke levens. En andere vrienden. Vast en zeker minder lastige types dan ik, die niet zo zeuren over hun gevoelens en gewoon wél iets van hun leven hebben gemaakt. Ook dat gevoel van 'zelfs de mensen met zogezegd hetzelfde probleem hebben het nog beter' ken ik heel goed. Je kunt er één ding van zeggen: het gaat over, zo'n dag is maar een momentopname.

Er is één ding van jou waarin ik me niet kan verplaatsen: die zelfdestructie. Die neiging heb ik totaal niet. Ik heb vaak genoeg zelfmoordplannen gemaakt, maar zelfbeschadiging? Ik zou zo graag iets willen zeggen waardoor je ermee ophoudt, maar als dat de gemakkelijkste weg naar innerlijke rust is, is dat bijna een verloren strijd. Helpt het niet om een potje te gaan vloeken en schelden? Dat zou je normaal niemand aanraden, maar bijna alles is beter dan jezelf beschadigen. Zelfs dwangmatig masturberen (ook geen aanrader!) is nog beter dan snijden en krassen. Je lijf moet nog decennia mee.

**Geplaatst**: 01-04-21 12:18

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 01-04-21 12:18

je mag mn nr hbb hoor als je wil. Str me maar een pb .
Ik snap je wel hoor. Xx

**Geplaatst**: 02-04-21 00:31

Geplaatst: 02-04-21 00:31

Ik snap wat je bedoelt wb echte vrienden, ik heb er ook maar enkelen en zelfs die hoor ik niet wekelijks, laat staan dat ik ze vaak zie.
Het helpt vast ook niet dat we beide niet bepaald iemand vlakbij hebben waar we heel close mee zijn, dat mis ik ook wel. Iemand om gewoon een ijsje mee te gaan eten of die zaken.

Ik heb het daar met momenten ook heel moeilijk mee, en dan sluit ik mezelf nog meer af van iedereen op m’n fb.
M’n vriend haalt me er vaak door en zegt dat ik zelf ook wat meer initiatief moet nemen om berichtjes naar mensen persoonlijk te sturen, en eigenlijk...dat voelt heel fijn als ik dat dan doe.

Het zijn rare tijden en mensen zijn sws vaak bezig met hun eigen leven, en hun eigen problemen, wat niet maakt dat jouw vrienden je niet graag zien.

Ook al woon jij in het verre Urbanusland, ik denk vaak terug aan de mooie tijden die we vroeger vaak beleefd hebben, wou dat die bleven duren.

Knuffel

**Geplaatst**: 02-04-21 21:49

Geplaatst: 02-04-21 21:49

Urbanusland _O-

hahaha wijze vent urbanus. Brengt altijd vreugde mee

**Geplaatst**: 03-04-21 09:25

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 03-04-21 09:25

Hoi Kaat,
efkes een

om je te laten weten dat ik aan je denk...!