
Wat fijn dat de eerste stap naar hulp nu gezet is, Kirsten! Viel het uiteindelijk mee?
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Heel goed!
) ik zit alleen nog in onzekerheid of ze het wel/niet goed gaan keuren (zou graag een individuele psychotherapeute hebben), en die onzekerheid versterkt die afvaldrang/niet willen eten op een of andere manier. 

)toetje kreeg ik zo'n drang om het er weer uit te gooien. Ik was dus een beetje paniekerig en zei dat ik naar huis wilde. Was haastig opzoek naar mn sleutels tot mn moeder zei dat ik minstens een uur bij haar in de woonkamer moest blijven en dat ik nog niet naar huis of het toilet mocht. Dus hup, op de bank, kopje thee, uiteindelijk in slaap gevallen. Na anderhalf uur was het goed en ben ik naar huis gegaan. Ben erg blij dat ze me bijna kan 'lezen', we hebben geen woorden nodig maar ze ziet meteen aan me als het foute boel is.
Ze is gewoon lekker nuchter en houdt in haar taalgebruik ook rekening ermee dat ik geneeskunde studeer. Klinkt heel stom, maar het is fijn als er niet in 'lekentaal' tegen me gepraat wordt 
Gelukkig wel een fijne therapeut (althans; goede eerste indruk), dus ik hou mezelf maar voor dat dat uiteindelijk belangrijker is dan die drie weken eerder of later beginnen 



) *slik*. Maargoed, is ook wel nodig om verdere terugval te voorkomen. Stomme was dat ze zei dat ze goed kon zien dat ik was afgevallen.. waarom kan ik het ZELF dan niet zien? 
Niet gecompenseerd! En gewoon gezond avondeten incl toetje en later nog een aardbeiengebakje gegeten bij m'n oma. Oke nu klink ik wel als een vreetzak 