Angela_ schreef:Over maatschappelijk invloeden gesproken.. Over zulke dingen nadenken is niet bevorderlijk voor je humeur en herstel.
Waarom de ene wel, en de andere niet. Tja, waarom breekt de ene 2 armen en de andere niet?
Als jezelf je zo ongelukkig voelde dat je dood wilde, en als je een eetstoornis achter je kiezen hebt, zou je toch denken dat je het wel zou kunnen begrijpen hoe kl*te mensen zich kunnen voelen? Dan zou je op zijn minst BEGRIP moeten hebben voor de situatie waarin wij en je werknemers in zitten.
Ik heb geen eetstoornis achter mijn kiezen

ik heb ook zeker wel begrip........ dat is het niet
alleen is het zo dat Ik misschien ook wel door mijn leeftijd en mijn levenspad al iets verder ben in het relativeren...... mijn therapeuten hebben mij ook geleerd dat ik niet alles op mezelf moet betrekken en mezelf niet overal de schuld van moet geven.....
Ik merk dat zijn aanwezigheid me wel goed doet. Ik voelde me een beetje rot en als hij gewoon in mijn buurt is, zakt dat gevoel. Goed teken dus 



Ik ga zo eens kijken of de smit komt, vorige week was hij het "vergeten" Jaja, voetbal gek.