Bokt.nl

Mas schreef:

Dit vind ik juist een héle goede reden. Als je van tevore al weet dat je de zorg van een gehandicapt kindje niet aan zou kunnen, waarom zou je zó'n kindje dan laten komen? Wie wordt daar dan gelukkig van? Het kind, met een moeder die de zorg totaal niet aan kan? Of de moeder die dit vantevoren al aan zag komen en nu helemaal niet voor het kind kan zorgen?

Jetta schreef:

Nog één ding: ik heb nooit een kind meegemaakt dat op een plant leek. Ik heb nog nooit een kind meegemaakt dat totaal niet in staat was om contact te maken. Zij zijn en waren stuk voor stuk menselijk. Aan ons de taak hen te leren verstaan, die een andere "taal" spreken.

Charaz schreef:

Welshcobfan schreef:

Even over sydroom van turner... het wordt dan 100 procent zeker een meisje. Want er blijft maar 1 X over. Jongens veranderen zeg maar in een meisje, omdat de Y wegvalt. Daarom zal er nooit een jochie met turner syndroom geboren worden.
Meisje blijft een meisje.

Zo kan het voorkomen dat je een eeneiige tweeling verwacht, waarvan er 1 een meisje is en de ander een jongen. Dus twee verschillende geslachten, ondanks 1 eiig. Beide kinderen waren als jongen gepland,maar door speling der natuur is er bij 1 de Y weggevallen en dus een meisje geworden.
Maar hoewel turner syndroom wel kan zorgen voor lichamelijk ongemak, zijn ze mentaal wel normaal.

Wat is het pottersyndroom dan? Dat ken ik niet.

Ik zou altijd een kind laten aborteren die edwardsyndroom heeft, omdat die absoluut niet levensvatbaar zijn. Er is 1 geval bekend die het wel heeft overleefd, maar de manier waarop is nou niet echt menswaardig vind ik.
Syndroom van down laat ik ook aborteren...

En als de artsen van te voren zien: kindje is niet levensvatbaar of in het beste geval ernstig gehandicapt? dan durf ik niet de gok te nemen om het toch geboren te laten worden.

Dit klopt niet, de Y zal niet wegvallen, als je een jongentje hebt en de X valt weg zal er een miskraam komen omdat het Y chromosoom vrijwel 'leeg' is. Een meisje heeft 2 maal een X en kan dus wel levensvatbaar zijn.

dobbel schreef:

Maar dat moet je beslissen voor je uberhoud aan kinderen wil beginnen, en ja het gaat hier over nog ongeboren, maar de mensen die roepen ik zou er niet mee om kunnen gaan, zullen toch ook echt verder dan de geboorte moeten kijken, en blijf je er bij ik kan het niet, begin er dan niet aan, dan ben je eerlijk en goed bezig.

Enige reden die ik kan accepteren van mensen omdat te besluiten is, wanneer je echt op voorhand zeker weet dat je vanaf de geboorte als kasplantje moet leven, dan heb ik er wel begrip voor, maar voor een down syndroom nee, geen begrip.

Je zou als man zijnde altijd bij voorbaart een gromosomen onderzoek te laten doen, daar kan je uit halen of je al erfelijke dingen kan aantreffen wat de kans vergroot op een handicap wat voor een dan ook.

superpony schreef:

Elk kind heeft recht van leven? En een dier laten we netjes inslapen als er iets mis mee is....Vreemd.........

Angela schreef:

superpony schreef:

Elk kind heeft recht van leven? En een dier laten we netjes inslapen als er iets mis mee is....Vreemd.........

Klopt... en het is zelfs zo dat dieren die met een zware handicap geboren worden, door de ouders compleet genegeert worden, zodat ze kort na de geboorte overlijden. Ik heb het van de week zelf nog gezien bij een van mijn poezen. Een van de kittens heeft ze na de geboorte niet verzorgt, niet gelikt, niets. Het klopte ook niet, het ene pootje was groter als het andere. Waarschijnlijk was er nog meer mis. Dieren laten het dan voor wat het is, want het zou daarna (zonder zorg) toch niet kunnen overleven. Wij mensen kijken hier vaak heel anders tegenaan. De vraag is of dat wel verstandig is....

BraveSpots schreef:

Mas schreef:

Dit vind ik juist een héle goede reden. Als je van tevore al weet dat je de zorg van een gehandicapt kindje niet aan zou kunnen, waarom zou je zó'n kindje dan laten komen? Wie wordt daar dan gelukkig van? Het kind, met een moeder die de zorg totaal niet aan kan? Of de moeder die dit vantevoren al aan zag komen en nu helemaal niet voor het kind kan zorgen?

En wat als dat kind later gehandicapt word?

Blue_Eyes schreef:

Ik ga me er verder niet meer in mengen, want ik heb alles wel gezegd wat er gezegd moet worden volgens mij. Alleen nog even dit: de vergelijking tussen een mensenkind en een dier zou ik niet durven trekken. Ik zie toch wel enig verschil...

Vippie schreef:

Tsja zal heel bokt wel weer over me heen krijgen maar ik zou voor abortus gaan. Als ik toch die keuze heb (niet dat ik kinderen wil).
Hartstikke nobel dat mensen vinden dat alles recht heeft om te leven maar bedenk wel dat de maatschappij opdraait voor de kosten van de zorg en niet de ouders. Misschien als de ouders zelf verantwoordelijk worden voor het onderhoud en de zorg (net als voor "gezonde" kinderen) dat men dan wel anders piept. Ben benieuwd wie er dan nog steeds kiest voor geboren laten worden.
Overigens respect voor iedereen die zo'n kindje wel laat komen hoor, maar ik zou het zelf niet doen als ik die keuze heb.

Beaux schreef:

Vippie schreef:

Tsja zal heel bokt wel weer over me heen krijgen maar ik zou voor abortus gaan. Als ik toch die keuze heb (niet dat ik kinderen wil).
Hartstikke nobel dat mensen vinden dat alles recht heeft om te leven maar bedenk wel dat de maatschappij opdraait voor de kosten van de zorg en niet de ouders. Misschien als de ouders zelf verantwoordelijk worden voor het onderhoud en de zorg (net als voor "gezonde" kinderen) dat men dan wel anders piept. Ben benieuwd wie er dan nog steeds kiest voor geboren laten worden.
Overigens respect voor iedereen die zo'n kindje wel laat komen hoor, maar ik zou het zelf niet doen als ik die keuze heb.

Uhmmm, de maatschappij draait op voor de kosten???? Sorry hoor maar een vette GVD ontsnapte net uit mijn mond!!!!
Mijn ouders waren absoluut niet rijk en waren daardoor afhankelijk van het Beatrixfonds, de gemeente, schenkingen. Gesmeekt en geschraapt hebben die mensen om aanpassingen, rolstoelen ed voor mijn zusje te krijgen.
We hadden een huis nodig waar een traplift in kon. Kregen we niet na divers smeekbeded. Totdat mijn vader huilend met mijn zusje in de armen het kantoor van de burgemeester is binnengedrongen en haar op zijn bureau heeft gelegd en gezegd; Hier vecht ik nou voor!!!
We kregen het huis, 1 maand later bleek er geen traplift in te kunnen en moest mijn zusje noodgedwongen naar een tehuis.
Ga toch weg met je poedersuiker!
Wat een rotopmerking dat die mensen geld kosten.

Na dit verhaal pleegt natuurlijk de halve wereld hier abortus als ze een kindje zouden dragen wat misschien niet helemaal goed is.

Wat mij zo opvalt: niemand laat zich het leven tegenwoordig meer over komen he! Alles moet worden gepland, gecontroleerd en mag niet buiten het boekje.

Een mooie opmerking vond ik dat iemand schreef dat als je je best doet je met elk gehandicapt kind kan communiceren.

Mas schreef:

Dat is in dit topic al heel vaak voorbij gekomen; op het moment dat het kind later gehandicapt wordt is er geen sprake meer van een keuze. Als jij bewust kiest voor het geboren laten worden dan is dat iets héél anders als wanneer jouw kind door een ongeluk oid gehandicapt raakt, die twee dingen zijn niet te vergelijken.

Beaux schreef:

[
Wat mij zo opvalt: niemand laat zich het leven tegenwoordig meer over komen he! Alles moet worden gepland, gecontroleerd en mag niet buiten het boekje.

BraveSpots schreef:

Dus (sorry voor het Off-topic): Wat als iemand die beweert absoluut niet om te kunnen met gehandicapten of er zelfs gek van te worden als ze dagelijks ermee zou geconfronteerd worden, een gezond kindje krijgt, die na een aantal jaren toch gehandicapt word. Word dat kindje weggestoken in een instelling, of zal de moeder -plotseling- haar bariere overwinnen, of gebeurt er nog iets anders?

BraveSpots schreef:

Dus (sorry voor het Off-topic): Wat als iemand die beweert absoluut niet om te kunnen met gehandicapten of er zelfs gek van te worden als ze dagelijks ermee zou geconfronteerd worden, een gezond kindje krijgt, die na een aantal jaren toch gehandicapt word. Word dat kindje weggestoken in een instelling, of zal de moeder -plotseling- haar bariere overwinnen, of gebeurt er nog iets anders?

Nassie schreef:

BraveSpots schreef:

Dus (sorry voor het Off-topic): Wat als iemand die beweert absoluut niet om te kunnen met gehandicapten of er zelfs gek van te worden als ze dagelijks ermee zou geconfronteerd worden, een gezond kindje krijgt, die na een aantal jaren toch gehandicapt word. Word dat kindje weggestoken in een instelling, of zal de moeder -plotseling- haar bariere overwinnen, of gebeurt er nog iets anders?

Iedereen kan omgaan met gehandicapten. Je moet alleen je angsten en grenzen langzaam verleggen.