Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
! Ben gisteren weer bij de fysio geweest en zit nu met spierpijn in de trein, dus het is een goede sessie geweest
. Mijn fysio heeft me alleen wel verteld dat ze vanaf eind januari 2 maanden naar het buitenland gaat met haar vriend. Mijn casus wordt overgedragen naar de fysio die ook mijn moeder behandeld (wel binnen dezelfde praktijk) en als ze weer terug is neemt ze het dan weer van hem over. Heel jammer dat ze gaat, maar het is niet anders en ik ben benieuwd hoe groot het verschil is in wat ik kan als ze na die 2 maanden weer terugkomt.pien_2010 schreef:Gaaf. En vergis je niet, je spieren hebben ook een soort "geheugen", dus al vrij snel zal je instabiliteit over gaan als je weer gaat lopen want je spieren "weten" wat er van ze gevraagd wordt. Komt goed, de kracht komt later weer terug.
gonniee schreef:Lekker bezig! Wat maak jij een stappen! (Pun intended)

leintje_ schreef:Hahahaha, nee nog niet. Heb het er toevallig laatst wel over gehad met een vriend van me en toen zei ik; "Als jij nou gaat skiën, dan ga ik voor jou apres-skiën
"
Lalidan schreef:Je kan altijd eerst eens in Nederland op een borstelbaan gaan staan. Kan je vast wat voelen en techniek leren met wat minder risico's.
pien_2010 schreef:Na zo'n zwaar ongeluk met al die ellende zou ikzelf nooit gaan skieën. Er zijn genoeg andere dingen die leuk zijn want in de skiesport gebeuren veel been en knie blessures .
Eerst maar eens goed herstellen en kijken hoe het gaat.
DideH schreef:Volgens mij wil TS voor nu gewoon weer alle dagelijkse dingen normaal kunnen doen en staat zoals als skiën (nog) niet op een concrete planning of wensenlijstje
germie schreef:pien_2010 schreef:Na zo'n zwaar ongeluk met al die ellende zou ikzelf nooit gaan skieën. Er zijn genoeg andere dingen die leuk zijn want in de skiesport gebeuren veel been en knie blessures .
Eerst maar eens goed herstellen en kijken hoe het gaat.
Bovenbenen zijn juist geen skiblessure. En wees eerlijk, met zo veel ijzerwerk kan er echt niets meer gebeuren, zeker niet als het weer aan elkaar zit. Dan is het spieren kweken en gaan. Juist de zwaardere sporten moet je weer gaan doen na een zwaar ongeluk. Dat daagt uit. De skisport is dan op zich een mooie bucketlist. Niet dat je dat nu al boekt, maar je kunt er wel naartoe werken. Want spierkracht is wel belangrijk en dat is natuurlijk ook weg.
Maar je kunt ook gaan klimmen, speleologie of dat soort dingen gaan doen. Dat vraagt ook kracht en relatief weinig blessures. Maar een standaardwandelingetje als enige, dat lijkt me geen leven. Daar begin je weer mee, dan ben je blij, dan wil je fit genoeg zijn voor een bergwandeling, maar de rest is ook belangrijk dat je dat weer kunt. Dus door een doel te stellen werk je wel ergens naartoe. Nu het belasten en weer wandelen, daarna een stap verder. Het is ook vertrouwen krijgen in je lichaam.
En natuurlijk weer gaan paardrijden.

pien_2010 schreef:Laat het maar over aan leintje. Die komt net bij van alle ellende waarvan. Je gaat veel te snel in mijn ogen.
DideH schreef:Volgens mij wil TS voor nu gewoon weer alle dagelijkse dingen normaal kunnen doen en staat zoals als skiën (nog) niet op een concrete planning of wensenlijstje

voor autorijden
dat klinkt goed en geeft inderdaad veel vrijheid terug.
. Of dat nou nooit weer iets anders dan wandelen is, of volgend jaar meteen de zwarte piste af zonder ervaring
zeg nooit nooit, nietwaar?