Miss_Blimm schreef:Nou ja, daar heeft Barbalala wel een puntje als ik het terug lees. Het komt belerend over, maar denk dat het niet erg is. Alleen de vraag is wie er wel of niet tegen kan.
Ik denk dat Gummie het juist van een andere kan bekijkt, weliswaar kritisch maar misschien wel verhelderend.
Maar ik denk ook, er zijn er hier die al langer tegen 'problemen en dipjes' aanlopen. Het is niet effe die knop omzetten, en huppakeeeeeee er voor gaan.
Het klinkt namelijk makkelijk....
Maar dat staat toch ook nergens? Stel nou eens dat iemand jarenlang geslagen wordt door zijn of haar partner, dit op een forum bespreekbaar maakt en iemand zegt "je moet ben hem/ haar weggaan". Staat daar dan dat dat makkelijk is? Dat dat gaat lukken? Er staat alleen wat volgens diegene een oplossing is.
Citaat:
Maar ja, diegene (en ook ik) lopen er niet voor niets al 'langer' mee
Daar kan je heel veel dingen uit afleiden, maar tegelijkertijd ook niks. Zegt het iets over de ernst en aard van de problemen? Of zegt het juist iets over de aanpak ervan? Dat heeft geen waardeoordeel in zich, maar je kunt er niets uit afleiden. je kunt slechts je idee daarover hebben. Ik vind het altijd intrigerend dat verschillende personen in gelijke situaties tot een geheel andere uitkomst kunnen komen. Dat kan deels aan verschillen in de persoon zelf liggen, maar ook deels aan verschillen in oplossingen.
Buiten dat: ik heb meegemaakt dat mensen (en ik destijds ook) als antwoord op een bepaalde insteek of visie uit de doeken gaan doen wat hun problemen zijn, hoe erg die zijn, etc. Er zijn ongetwijfeld meer mensen die diezelfde problemen hebben. Persoon A gaat er op manier 1 mee om, persoon B op manier 2, etc. Dat maakt SOMS dat persoon A door zijn of haar aanpak gewoon kan functioneren in de maatschappij, en persoon B niet. Het is soms net alsof je je moet verantwoorden voor je visie door een uiteenzetting van hoeveel vreselijke dingen je hebt meegemaakt.... Want als je visie A hebt, heb je ongetwijfeld niet zo veel ellende meegemaakt, of zoiets... Echt waar, ik lees het regelmatig. Het lijkt dan bijna een wedstrijd wie het ergste leven heeft.
Ik vind het heeeeeeeeeeeeeel naar voor alle mensen die een moeilijk/ zwaar leven hebben. Ik wil die wedstrijd niet eens winnen, ik vind het namelijk niets toevoegen aan het verbeteren van je eigen leven.
Het gaat toch ook om herkenning? Een zetje in de goede richting? Analyseren wat je zelf ander had kunnen doen, of in het vervolg anders kan doen? Dat is toch zinvol hoop ik? Iedereen heeft de vrijheid te doen wat ie wil doen. Ik kan mijn verhaal ook steeds beginnen met IK, en dan een uiteenzetting van MIJN leven en hoe IK dat heb aangepakt. Maar ik heb de behoefte niet daar lang bij stil te staan, omdat ik vooruit ben gegaan. Vandaar dat ik me tot anderen richt. Dat is niet belerend bedoeld, maar als dat zo overkomt so be it
Zonder kritische blik blijft de mens sowieso vast zitten. Als je wilt stoppen bij de hulpverlener met als argument dat je je daarna steeds zo slecht voelt, dan is het toch niet verkeerd om van een ander gewezen te worden op de logica en de zinvolheid van die redenatie?
Sommige mensen moeten helaas harder en langer door een zure appel heenbijten!!! Dat gun ik niemand, maar het is zo. Dat het leven niet eerlijk is voor sommigen, is een feit. Eerlijker gaat het niet worden, hopelijk wel beter. Dat ligt imo nog altijd in je eigen handen.
Ik vond het schandalig dat mensen me een schop onder mijn kont gaven, dat ze me niet begrepen, dat ze me niet serieus namen, dat ze mijn negativiteit niet konden aanhoren en dat ze een oordeel hebben geveld dat imo niet correct was... Heb eerst een tijdje daar tegenaan geschopt. Dat hielp MIJ niet. Heb toen opgegeven, dat hielp mij niet. Besloot toen om op mezelf te bouwen, dat hielp wel. Alles wat ik destijds als onmogelijk af heb gedaan, of als onrecht, of als niet realistisch, is toch wel mogelijk en realistisch gebleken. Dat heeft niets te maken met de situatie, maar met wat je ermee doet.
Het is net alsof je als je ziek bent en problemen hebt, het recht hebt geen 'harde woorden' of kritiek te ontvangen. Pas later ga je misschien begrijpen dat het geen harde, maar helpende woorden geweest zijn. Waarom mag iets niet hard overkomen?
Geplaatst: 25-09-12 18:49 
) Konijnen hok is stuk..... konijnen zijn ongedeerd. Ik heb mezelf geslagen met een soort schoffel op mn hoofd die in de buurt lag. 3 x op mn hoofd ( als straf ik weet het niet ) ik heb hele erg koppijn, en ik zak weer in elkaar. Ik kan niet meer , ik ben echt op . Bij alles wat er fout gaat ( ookal is het iets heel kleins ) schiet ik uit mn slof en eindigt het altijd doormezelf iets aan te doen. Ik ben zo bang dat het erger gaat worden dat ik mezelf zo een pijn doe dat ja... En de therapie helpt gewoonweg niet. Al die brieven schrijven en die opdrachten. Ik vul alles ook niet eerlijk in omdat ik niet open durf te zijn. En nu zit ik hier met mn ellende. Ik mag iedereen bellen maar ik durf niet omdat k bang ben dat ze zullen vinden dat ik me aanstel ... 
)