Hier geeft manlief aan ook wel mee te willen doen, maar ik twijfel een beetje of hij de knop al omgezet heeft. Hij hoeft ook maar 5 kilo of zo. Maar goed, ik merk dat duidelijk aangeven wat ik aan steun nodig heb wel belangrijk is... Anders krijg je die baklava-incidentjes
Hier vanochtend een hilarisch momentje: er was een koffiemoment/aftrap/nieuwjaarsspeech van ons nieuwe opperhoofd op het werk. Keurig stonden er koffie en heerlijk ogende petit-fourtjes opgesteld. Yum, lekker!!! Toen ik me ernstig het hoofd stond te breken of het een groene of een gele werd besefte ik ineens dat ik dat voorlopig helemaal niet meer mag/wil/doe, petit-fourtjes... In eerste instantie was ik opgelucht dat ik geen besluit hoefde te nemen over geel of groen! Niet gedaan ook, doorbreken van gewoontes is ingewikkeld, dat blijkt maar weer

Zo zonde! 
.

Vervelend dat je via een hormoonziekte lastig afvalt. Wel knap dat je het dan toch oppakt!
ik doe het nu dus maar zonder, geeft ook wel rust omdat ik nu juist niet constant met eten en alles eromheen bezig ben...dan gaat het maar langzamer, dat vind ik niet zo erg nu. Ik houd het anders gewoon niet vol.


.