Het kan af en toe dus wel, maar 99 van de 100 keer moet ik daar andere dingen voor laten. Zoals boodschappen of huishoudelijke taken. Dat is met leuke dingen/uitjes hetzelfde, die moeten daar voor wijken. En ergens snap ik dat dat wringt bij iemand die misschien wel werkt, die zou ook liever vrij zijn en iets leuks gaan doen. Ik zou dan de vraag stellen, mag ik dan omdat ik ziek ben alleen maar thuis blijven? Af en toe is het de pijn en ongemak/het ziek zijn waard om iets leuks te doen. Bij mij is het voornamelijk fysiek, maar mentaal is het soms nodig om die grens op te zoeken of er overheen te gaan.
Anders denk ik dat iedere fysiek chronisch zieke vanzelf bij een psycholoog terecht komt

