Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-03-21 11:36

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-03-21 11:36

Hoi meis, als je dit leest (... hoe klinkt dat...!) heb je de eerste tijd in Gent al achter de rug.

Ik hoop dat het rond het koffer inpakken en alles rond het weggaan een beetje soepel is verlopen.

En dat je nu niet compleet overspoeld raakt door je nieuwe omgeving.

Veel groetjes en ik denk aan je!

**Geplaatst**: 10-03-21 13:48

Geplaatst: 10-03-21 13:48

Hier ook tijdens het werken in de tuin dacht ik aan je!
:knuffel:

**Geplaatst**: 10-03-21 15:03

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-03-21 15:03

Vandaag denk ik ook aan jou kaat! En wa da ne andere zegt , trekt u da keer ni aan... en ne grote koffer is handig. Ipv allemaal op elkaar gepropt, en gekreukt.... ik zou ook voor de grote koffer gaan..

..ah meis. En mensen kijken zwz zo... laat ze doen.. je bent ook een mooie jonge meid om te zien e..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-21 16:51

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-21 16:51

Koffer inpakken verliep moeizaam, maar is uiteindelijk gelukt.

Vanochtend de psychiater gesproken hier, dezelfde man die ik sprak bij mijn intake gesprek hier in december. Was vreemd om daar weer te zitten maar het gesprek verliep al bij al wel ok. Gesprek met verpleging ook. Ik heb nu zowat alle uitleg gehad en mijn meter heeft mij rond de campus geleid (die is echt heel groot in vergelijking met waar ik voorheen zat, moeten ook echt naar andere gebouwen voor therapie). Het middag eten viel goed mee en ik zat aan de tafel met enkele vriendelijke jonge meiden. Ik ben dus voor een keer effectief niet de jongste.

Verder ben ik allemaal een beetje overdonderd. Het is zo veel. Zo veel therapie, zo veel regeltjes. Ik voel heel veel druk. Ik ga me echt 100% moeten geven, anders heeft deze therapievorm weinig zin. Ik ben nu vooral heel erg moe. Niet veel zin om mijn kamer uit te komen als het niet moet. Ik heb trouwens een eenpersoonskamer gekregen, er zijn geen tweepersoonskamers meer beschikbaar momenteel. Vind ik niet erg uiteraard.

Morgen meteen een hele dag therapie en dan krijg ik ook mijn coach toegewezen. Ik was bezig met die tekenchallenge maar vrees dat die on hold moet. Het lukt niet zo goed om te tekenen en ik moet sowieso even de focus op mezelf zetten.

Nu ga ik gewoon even liggen op bed denk ik, misschien dutje doen tot het straks om 18u avond eten is.

**Geplaatst**: 10-03-21 20:11

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-03-21 20:11

Ja komt wel goed kaat. Is momenteel beetje spannend en druk he, tis allemaal nieuw ook . Leuk dan er jonge meiden zitten. Kan nog gezellig worden. :(:)

**Geplaatst**: 10-03-21 20:44

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-03-21 20:44

Hoi Kaat, fijn van de éénpersoonskamer, en dat er jonge meiden zitten!

En pak goed je rust en concentreer je op jezelf.
Hoe meer je je eigen vragen, triggers, trauma's en wat al niet inbrengt, hoe meer je uit de therapie haalt!

**Geplaatst**: 10-03-21 20:53

Geplaatst: 10-03-21 20:53

Kaat wat mijn voorgangers schrijven. Spannend maar ook tof dat het nu eindelijk zo ver is.

**Geplaatst**: 10-03-21 20:57

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-03-21 20:57

Dit is jouw reis, neem die van harte aan om jezelf te leren kennen en oude gebruiken te herzien, doe het op jouw manier! Dappere meid :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-21 21:01

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-21 21:01

Janneke2 schreef:
Hoi Kaat, fijn van de éénpersoonskamer, en dat er jonge meiden zitten!

En pak goed je rust en concentreer je op jezelf.
Hoe meer je je eigen vragen, triggers, trauma's en wat al niet inbrengt, hoe meer je uit de therapie haalt!

Concentreren op mezelf is ook iets wat de psychiater me zeer hard op het hart heeft gedrukt inderdaad. Ik ga me dit keer wat afstandelijker proberen op te stellen en me niet te veel laten meeslepen door een ander zijn problemen. Ze willen hier liever ook niet dat je met anderen over je problematiek praat, maar daarvoor eerder naar de verpleging wendt.

Ik heb daar straks even geslapen maar dat lukt niet zo heel goed. Mijn hartslag ging zo snel, alsof ik een marathon had gelopen. Ik werd telkens half wakker en werd dan overspoeld door paniek/angst door het besef dat ik hier ben. Dat ik niet gewoon thuis wakker word in mijn eigen bed. Dit heb ik bij mijn vorige opnames de eerste dagen ook gehad en dat is echt heel naar. :/ Ik hoop dat ik vannacht beter slaap want het is wel meteen een hele dag meedraaien.

Vanavond was het vegetarische pita en die was wel lekker. Verbaasd dat ik kon eten ondanks de stress, maar er is mij ook nadrukkelijk gevraagd om sowieso goed te proberen eten omdat dit triggerend kan zijn naar andere mensen aan tafel toe met eventuele eetproblemen. Eigenlijk wil ik nog een koffie of koekje oid maar ik heb de moed niet om mijn kamer te verlaten als het niet echt nodig is.. Dat zal vast wel komen als ik wat meer gesetteld ben hopelijk. Al plan ik sowieso weer een voorraad eten in te slaan op mijn kamer zodat ik wat meer op mijn gemak zit

Voor de mensen die overigens graag terug een kaartje sturen, wat uiteraard absoluut geen verplichting is zal ik later terug het adres posten. Ik heb alle kaartjes bijgehouden trouwens en sommigen hangen thuis op in mijn kamer.

Bedankt wederom allemaal voor de steun en lieve woorden. :knuffel:

**Geplaatst**: 11-03-21 18:44

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 11-03-21 18:44

Hoi meis, je zal vandaag wel aardig afgeknoedeld zijn, denk ik zo, na alle nieuwe indrukken!
Hopelijk wel een goede dag gehad...!! Met zo weinig paniek als mogelijk.

En ik heb in een groep gezeten waar een vergelijkbare regel gold: natuurlijk mocht je kletsen bij de thee of koffie - en het kan natuurlijk gebeuren dat je opeens jezelf iets belangrijks hoort zeggen, of somehow de therapie van gisteren oid ter sprake komt.
De regel was dan : meld het de eerstvolgende keer op therapie. Een zinnig idee : 'het proces, jouw ontwikkeling komt terug in de groep'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-21 22:07

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-21 22:07

Het is vandaag inderdaad echt een heftige dag. Eerst weekendbespreking, dat was niet zo relevant voor mij omdat ik nog niet op weekend mag maar wel goed om te kijken wat er straks van me verwacht wordt. We hebben die sessie gestart met een spel waarmee je met een papieren kokertje op iemands hoofd moet tikken indien die zijn naam gezegd wordt en deze niet snel genoeg een andere naam kan zeggen. Voor mij helemaal chaos dus, want ik kende de namen nog niet zo goed. Je moet ook snel reageren en ik was zo overdonderd. Gelukkig werd er wel rekening mee gehouden en mocht ik ook er voor kiezen om meer aan de zijlijn te blijven staan.

Daarna twee meer creatieve therapie sessies. Bij de eerste moesten we iets maken ivm ratio en emotie en de verhouding daarvan bij jou. Ik was helemaal overdonderd weer door al het materiaal, wist niet goed waar alles stond en met de tijdsdruk stond ik dan ook nog eens onder stress. Gelukkig uiteindelijk alles redelijk gevonden en ondanks de opdracht eerst onmogelijk leek heb ik toch nog iets degelijks kunnen maken.

Bij de tweede sessie had ik het een stuk moeilijker. We moesten de meest overheersende emotie tekenen. Bij mij kwam dan meteen de vraag: wat valt er allemaal onder emotie? En welke is voor mij de meest doorslaggevende? Uiteindelijk koos ik voor onrust/spanning omdat dat bij mij de bron is van alles. De uitvoering ervan was moeilijker. Ik kreeg echt niets op papier en blokkeerde helemaal. Uiteindelijk dan gewoon maar wat lopen krabbelen, mijn perfectionisme hààtte het. Ook alles behalve blij mee maar het gaat hem om het idee, niet zozeer het resultaat.

Dan de mindfulness.. Die was het allermoeilijkst. Het was gewoon stil liggen op een matrasje en luisteren naar de therapeut. Letten op ademhaling en dan een situatie schetsen waar je tegenaan botst en deze te proberen accepteren. Ik liep helemaal vast van zodra dat gedeelte kwam. Stress, donkere gedachten, paniek en vooral zwaaaare dissociatie. Ik bewoog maar ik lag doodstil. Fysiek kon ik amper bewegen, in mijn hoofd dwarrelde ik alle kanten op. Vooral de evaluatie en dan het moeten toegeven dat het echt niet ging was lastig. Ik kon enkel oogcontact houden met de therapeut, de groep kon ik niet aankijken.. De psychologe die aanwezig was en de sessie ook meedeed zei wel dat ze het knap van me vond dat ik het kon aangeven. Maar ik vond het toch wel eng zo voor iedereen.. Na mijn beurt kroop ik helemaal weg in mijn hoekje, begon de dissociatie weer en wou ik eigenlijk gewoon wegvluchten. Ik ben gelukkig wel blijven zitten maar mijn spanningsniveau zat inmiddels torenhoog.

En om die reden ook weer toegegeven aan de verleiding.. Ik kan niet van die punctie wonde afblijven.. Om de grens wat verder te leggen mijn moed bijeengeraapt en toch even aangegeven bij de verpleging. Verzorgd en vooral belangrijk - pleister erop zodat ik eraf blijf - en even een gesprek gehad. Het gesprek was inhoudelijk echt wel interessant maar ik kon er heel moeilijk bijblijven. Ik sprong weer van de hak op de tak in het gesprek, struikelde over mijn woorden tot het punt dat de verpleegster mij echt even terug met de voetjes op de vloer moest zetten.

Ik ben momenteel nog een bolletje chaos. Veel te vroeg op afspraken, te vroeg mijn bord opruimen terwijl we moeten wachten tot bepaald uur, etc. Ik ben in automatische piloot modus en besef soms niet zo goed wat ik aan het doen ben of raak snel verward.

Maar goed, dit is dag 1 en ik moet gewoon een beetje liever tegen mezelf leren zijn.. Geduld is een schone deugd zeggen ze hier.

**Geplaatst**: 11-03-21 22:43

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 11-03-21 22:43

Het is ook best veel, Kaat, allemaal nieuwe indrukken en opdrachten en veel nieuwe mensen.
En ondanks alle moeilijkheden heb je deze dag twee keer aangegeven wat je nodig hebt.
Dat vind ik knap, Kaat.
Je leert langzamerhand jezelf te beschermen.

**Geplaatst**: 11-03-21 22:59

Geplaatst: 11-03-21 22:59

Ik lees ook positieve dingen in het voor jezelf zorgen. +:)+

Het is altijd moeilijk om dat zelf te zien.

**Geplaatst**: 12-03-21 08:02

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 12-03-21 08:02

Haast en spoed is zelden goed

komt wel goed meis.xxx

**Geplaatst**: 12-03-21 10:02

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 12-03-21 10:02

Volgens mij ben je hartstikke goed bezig. Tuurlijk is zo'n eerste dag intensief en dan heb je het top gedaan. Fijn dat je daar wat meer aansluiting hebt. En het is een behoorlijk volle dag, niet gek dat dat veel energie kost. Je moet nog even je plek vinden en je moet dan echt niet te streng zijn voor jezelf.

**Geplaatst**: 12-03-21 10:10

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 12-03-21 10:10

Je bent goed bezig Kaat! Het is veel he, wennen aan andere plek, andere mensen en dan een vol schema. Daarnaast is het logisch dat je nog geen namen kent of weet waar welk materiaal ligt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-21 13:20

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-21 13:20

Bedankt voor de complimenten.

Voor vandaag zitten de sessies er al op. En alles viel al bij al wel mee. Het was echter meer algemeen allemaal dus minder confronterend. Bij de mindfulness oefening tijdens de dagopening merkte ik wel dat ik terug in de stress schoot.

Verder vooral theorie gehad rond acceptatie. Dat ging dus verder voort op de mindfulness oefening van gisteren. Ik vind het wel grappig, echt terug op de schoolbanken zitten precies met cursus materiaal, huiswerk en al. Inhoudelijk kan ik sommige zaken nog moeilijk accepteren en denk ik nog veel te rationeel en afstandelijk over dingen.

Straks ga ik met afdelingsgenoot naar de winkel en voor de rest beloofd het een saai weekend te worden hier.

**Geplaatst**: 12-03-21 23:08

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 12-03-21 23:08

Hoi Kaat,
doe maar een lekker saai weekend!
(Ik geloof er geen biet van dat het saai voelt

!)

En je bent meteen hard aan het werk gezet, eerste dag alvast drie sessies, huiswerk - toe maar!

En acceptatie is een nuttig thema.
Bij 'eft' is er een set vaste zinnetjes rond acceptatie. Dan benoem je een probleem (doet de eft punten), daarna zeg je:
ook al heb ik probleem X, ik respecteer mijzelf (en je doet de eft punten)
ook al heb ik probleem X, ik waardeer mijzelf (en je doet de eft punten)
en ook al heb ik probleem X, ik accepteer mijzelf (en je doet de eft punten).

Het zette voor mij beslist zoden aan de dijk : ook al heb ik bakken trouble, ik waardeer, respecteer en accepteer mijzelf.
.... kan wel efkes wennen zijn!

**Geplaatst**: 16-03-21 15:30

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 16-03-21 15:30

Hey kaat, hoe gaat het met je? En uwe draai gevonden in Gent?

**Geplaatst**: 17-03-21 10:25

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 17-03-21 10:25

Hoi Kaat,
ik hoop op: 'geen bericht is goed bericht', je bent je lekker op jezelf aan het concentreren.

Hopelijk heb je je draai gevonden!

**Geplaatst**: 17-03-21 12:58

Geplaatst: 17-03-21 12:58

Vanochtend was ik aan het wandelen en dacht aan je Kaat, dus wel uit beeld niet uit ons hart zoals ook blijkt uit de post van Janneke

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-03-21 00:09

Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-21 00:09

Hey dames, wat lief dat jullie aan me denken

Het gaat hier serieus met ups and downs, maar dat is ook niet zo heel gek voor iemand met een persoonlijkheidsproblematiek. De groepstherapie sessies vind ik vooral heel zwaar. Ik moet echt constant mijn aandacht er proberen bij te houden om niet weg te vluchten in mijn dissociatie. Die is de laatste tijd vrij heftig, tot dingen verbeelden toe en complete sensatie verlies. Ik heb het vandaag wel kunnen aangeven aan de therapeut en daar ben ik wel trots op want gisteren lukte mij dat echt niet. Op aanraden van haar en na het zien van een andere patiënte die dit ook deed, ben ik vandaag een balletje gaan kopen in de stad samen met een medepatiënt waar ik goed mee overeen kom. Het is een soort massageballetje met nopjes wat prikkelend werkt en dit zou goed zijn om me op zulke momenten uit mijn dissociatie te halen.

In de stad wel weer enkele uitdagingen gehad.. waaronder angst om zaken te vragen aan een medewerker. Uiteindelijk ging ik in vluchtmodus en dacht ik 'laat het maar', maar mijn vriend heeft me dan geholpen en het in mijn plaats gevraagd. Achteraf niet ideaal natuurlijk. Ik heb er wel een kernoplettendheid vaardigheden blaadje over geschreven om de situatie te evalueren. Dit dien dagelijks te doen voor elke lastige situatie die ik tegen kom. Voor elk destructief gedrag dat ik stel dien ik ook een gedragsanalyse te schrijven. Allemaal wel vrij heftig. Maar het doet je er wel echt eens bij stilstaan. Concreet voor mij betekent dat ik soms 2, 3 verschillende keren per dag zo'n blaadje moet invullen..

Mijn werkelijke emoties duw ik helaas nog heel erg weg. Ik ben zo bang om ze los te laten omdat ze vaak zodanig heftig zijn dat er controle verlies is. Ik moet de deur kunnen zetten op een kiertje, maar dat is moeilijk.. Tijdens de mindfulness oefeningen raak ik ook nog snel in paniek omdat ik het dan écht even voel en er dan compleet begin tegen te vechten.

Sorry, een niet heel inhoudelijke post maar ik ben een beetje overprikkeld door alles. Er gebeurd zo veel de laatste tijd en mijn dagen zijn zo gevuld dat er niet heel veel energie meer overschiet. Ik ga dit weekend voor het eerst naar huis. Ik heb voor mijn opname toevallig eens kunnen spreken met de nieuwe buren die paarden hebben en we hebben afgesproken om eens samen te gaan rijden zaterdag. Dus dat is wel spannend allemaal.

**Geplaatst**: 18-03-21 08:48

Geplaatst: 18-03-21 08:48

klinkt allemaal vrij normaal hoor Kaat. Je zit daar immers niet omdat alles zo ok gaat met je. Fijn.

**Geplaatst**: 18-03-21 09:11

Geplaatst: 18-03-21 09:11

He Kaat, een stille meelezer hier. Ik wil je juist even zeggen dat ik het zo verhelderend vind wat je schrijft over hoe het bij jou werkt, in je hoofd. Ook je laatste post geeft weer heel veel inzicht voor mij als buitenstaander en ik ben eigenlijk heel trots op hoe je je behandeling ook aangaat. Je maakt enorme stappen!

**Geplaatst**: 18-03-21 20:45

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 18-03-21 20:45

Het kan gebeuren dat je in de vluchtmodus gaat

Het gaat altijd met vallen en opstaan!

Trots op je hoor Kaat

En wat heb je een leuke nieuwe avatar!