Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-03-20 11:28

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 18-03-20 11:28

Ik haat ook alle telefonische dingen, vreselijk

**Geplaatst**: 18-03-20 11:44

Geplaatst: 18-03-20 11:44

Echt zo vervelend ja, hier wordt voorlopig alles uitgesteld en op latere datum even bekeken. Ik zie mezelf toch nog niet gaan werken dus enige die nu moet meewerken is de HA en dat zal hopelijk wel. Hopelijk is het dan over een paar weken wat rustiger allemaal en kunnen dan die afspraken doorgaan .. want kon ook telefonisch maar dat vind ik ook zo'n gedoe.

Ik zit overigens ook nog te wachten op de allergietesten van mijn pony, gisteren wel kort telefonisch contact gehad met de DA maar die belt dan altijd tussen 2 bezoeken door vanuit de auto en dat praat zo enorm moeilijk. Dus heb het vrij kort gehouden en gevraagd of hij mij de resultaten kon doormailen, dat ging hij 's avonds doen. Maar denk dat hij het vergeten is

En ondanks dat het allemaal niet dringend is vind ik zo'n dingen echt vervelend, ik wil het gewoon weten :')

In ieder geval bleek het toch wel de moeite te zijn wat erop stond en positief was, waar ik langs de ene kant wel blij om ben want dan had ik gelijk, langs de andere kant, tja .. niet zo goed natuurlijk. Maar ik weet het pas helemaal precies als ik die mail binnen heb, vanochtend nog maar eens een berichtje gestuurd maar als hij onderweg is zal het wel vanavond worden, en tegen dan is hij het waarschijnlijk weer vergeten

**Geplaatst**: 20-03-20 18:58

Geplaatst: 20-03-20 18:58

Hoe is het met jullie? Houden jullie de hele corona gekte een beetje vol?

Ik vind het wel lastig, normaal ga ik juist bij familie/vrienden langs om even mijn hoofd leeg te maken.
Vanavond wel rondje wandelen met mijn moeder. We hebben beiden geen klachten. Ben echt blij dat ik haar weer zie! Ik ben dan wel een introvert maar constant alleen zijn vind ik toch best pittig.

**Geplaatst**: 20-03-20 19:07

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-03-20 19:07

Ik vind het stiekem heerlijk die sociale isolatie, zit niet alleen de hele dag omdat mijn man thuis werkt

**Geplaatst**: 20-03-20 19:16

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-03-20 19:16

Ik heb het er soms nog heel moeilijk mee dat onze vakantie niet door is gegaan.
Mijn ouders kan ik niet bezoeken nu. M’n vader is ziek en m’n moeder risicogroep. M’n opa ligt ook al een week ziek op bed.

Vanmiddag werd gevraagd of ik volgende week twee ochtenden op kantoor wilde werken. Ik raakte helemaal in paniek want dat zijn meer de werkzaamheden die ik niet verricht nog en het gevoel alleen van mijn afdeling aanwezig te zijn vind ik té verantwoordelijk.
Ik heb het aangegeven en werk vanuit huis. Toch voel ik me schuldig.. $:\$

**Geplaatst**: 20-03-20 19:17

Geplaatst: 20-03-20 19:17

Ik vindt het dubbel, voel me een extra last voor mn werk want ze hadden /hebben met mij te dealen en nu ligt de hele branche stil en mag ik hopen dat er genoeg buffer is en dat het zo snel mogelijk over is. Daarbij vind ik de telefonische hulpgesprekken best wel lastig

en mijn man zijn werk is ook nog maar afwachten, hij is zzper en word hij nog betaald? En het werk gaat nog tot volgende week dan houden de opdrachten op. M'n oma kan ik niet meer bezoeken,zou kunnen dat ik haar niet meer kan zien. Ik heb dus echt heel erg veel extra stress door alles.

**Geplaatst**: 20-03-20 19:20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-03-20 19:20

Ik kom helemaal tot rust. Doe rustig mijn dingetje. De wereld komt tot rust. Zie nergens meer gehaaste mensen.

Maak mij alleen af en toe zorgen om mijn zusje en oma (hart patiënt en oma is dialyse patiënt)

**Geplaatst**: 20-03-20 19:36

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-03-20 19:36

Ik heb er wel wat moeite mee. Mijn man werkt thuis en ik heb de hele dag de kinderen. Normaal heb ik nog wel even rust als ze op school of het kinderdagverblijf zitten. En mijn man zit soms, voor mijn gevoel gevoel, erg op mijn lip. Ook slaapt de jongste totaal niet door dus slaapgebrek zit er ook bij.

Maar nog even volhouden. Ik ga er maar vanuit dat dit hele gedoe nog wel maanden gaat duren, dan kan het altijd nog meevallen.

**Geplaatst**: 20-03-20 20:36

Geplaatst: 20-03-20 20:36

Tot grote hilariteit hoorde ik dat voor de zekerheid mijn leidinggevende en afdelingshoofd in worden gewerkt op de versnellers :))

Daar hebben ze uiteraard de diploma's voor, maar het is wel hilarisch ergens :')

maargoed ik voel me ook wel een beetje schuldig dat ze door mij nu moeten missen...
Mocht ik overigens totaal niet doen van collega's...

Ik heb nog niks gehoord over m'n afspraak met bedrijfsarts woensdag, had nu toch wel graag willen weten hoe of wat.. $:\$
Internist heeft niet terug gemaild, die heeft vast wat anders aan z'n hoofd nu..

Verder durf ik nu bijna helemaal niet de supermarkt in, ook al is er niets aan de hand en liggen de schappen gewoon vol.. ik ben gewoon bang gemaakt door alles wat ik op het nieuws zag..

Verder is mijn situatie thuis niet anders. Vriend is huis aan het bouwen, dus die heb ik normaal ook de hele dag om me heen.

Paard wordt vaker gedaan, stalgenootje verveeld zich nu der werk dicht is.

De confrontatie met m'n angst gaat me nog niet zo goed af.. ik wil het wel, maar het lukt niet, ik kan het niet..

Laatst bijgewerkt door Goldie op 20-03-20 20:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-03-20 20:39

Geplaatst: 20-03-20 20:39

Mwah mn zusje heeft corona en mn vader weer/nog steeds en kinderen thuis (Nou ja oudste dan jongste is pas 3) en die is behoorlijk pittig. mn slijmbeurs inspuiten ging niet door dokter ziek na een flinke allergische reactie op de diclofenac dus nu flink pijn en schaambeen en bekken rwcht gezet plus dry needling gehad woensdag bij de bekken therapeut dus pijn... dus ik trek mn dagen eigenlijk uhm niet momenteel

**Geplaatst**: 20-03-20 22:20

Geplaatst: 20-03-20 22:20

Goldie schreef:
De confrontatie met m'n angst gaat me nog niet zo goed af.. ik wil het wel, maar het lukt niet, ik kan het niet..

Angst is geen gedachte, he.
Angst is je overlevingsinstinct.
Kennelijk is er 'iets' waarvan jouw lichaam besluit/ besloten heeft dat het gevaarlijk of onverstandig voor jou is - en de alarmbel heet angst.
Soms heeftje lichaam het bij het juiste eind, soms niet.

De confrontatie met de alarmbel vind ik altijd maar raar.
(Een echte alarmbel maakt vreselijke herrie, je kunt niet meer denken, krijgt koppijn en wordt uiteindelijk doof - en een verstandig mens neemt gewoon de benen, want er is waarschijnlijk brand ofzo.)

Onderzoek of het gevaarlijk of onverstandig voor jou is, en doe dan iets verstandigs.
En vermijdt svp stress, want dat heb je al genoeg.

**Geplaatst**: 20-03-20 23:26

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-03-20 23:26

De bedrijfsarts had me dus geadviseerd om aankomende week weer te gaan werken.
Ik besloot dus m’n werkkleding die al 7 weken in een hoekje liggen te verstoffen maar eens te gaan wassen gisteren, voelde gelijk alweer een paniekaanval opkomen. Daarna moest ik m’n medicatie ophalen bij de apotheek, wat dus even duurde. Mensen in de rij begonnen te zuchten dus toen heb ik helemaal een complete paniekaanval gehad... hyperventileren, trillen en uiteindelijk barstte ik ook in tranen uit. Ik vind het gewoon zo moeilijk allemaal nu. Ben ook zo bang dat het nog lang duurt, dat m’n vader dan misschien wel komt te overlijden en ik niet eens afscheid kan nemen van ‘m. Probeer nu maar gewoon rustig dag voor dag te kijken en vooral niet vooruit te gaan denken...

Vanmiddag een belafspraak met m’n psych gehad en die vond het wel raar dat ik alweer moet gaan werken van de bedrijfsarts. Zij vond het te snel. Daarna m’n manager gebeld en die was het wel eens met m’n psych, dus toch nog maar even niet. Valt gelijk een mega last van m’n schouders.

De bedrijfsarts gaf me ook echt het gevoel dat het allemaal zo erg niet is hoe ik me voel en wat er allemaal speelt dus dat ik prima kan werken... de psych dacht daar anders over

**Geplaatst**: 20-03-20 23:37

Geplaatst: 20-03-20 23:37

He wat naar zeg, gaan een bedrijfsarts en een psych nooit in overleg? Ben blij voor je dat je werkgever met je mee werkt :(:)

mijn grootste angst is ook dat ik te snel ga en dan nog dieper terug val.

**Geplaatst**: 22-03-20 08:54

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 08:54

Wat vervelend Warboel. Luister ook aar je eigen gevoel. Als jij voelt dat je nog niet klaar bent om te werken moet je het niet doen.

Hier gisteren een stress dag.
We waren gisteren 12,5 jaar getrouwd. Nu wilden we er toch niet zoveel aan doen maar toch misschien een dagje weg met het gezin en 's avonds lekker uiteten
Dat ging natuurlijk al niet door vanwege de corona.
We wilden er toch even uit dus zijn een stuk gaan fietsen. Vlak voordat we weg wilden gaan kwamen mijn moeder en haar man nog even lmags om wat af te geven. Doen we de deur open, staan ze ruzie te maken met de buren. Over dat de buurman te dichtbij had gestaan en nog wat andere dingen. Hoop geschreeuw en gedoe. Mijn man is ook weggegaan uit de deuropening want er is dan niet te praten met mijn moeder. Ze moet en zal gelijk hebben. Daarna zijn ze weggegaan en zijn wij gaan fietsen.
Maar ik had gelijk een stress level van hier tot Tokio. Zegt mijn man: je moet het van je afzetten want het is niet jouw probleem. Laat het los.
Ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Verder op de dag ook niets meer van mijn moeder gehoord.
Was dus een leuke dag...

**Geplaatst**: 22-03-20 11:09

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 11:09

Oei ik kan me voorstellen dat dat verschrikkelijk is.
Heb je ondertussen al iets van je moeder gehoord?

**Geplaatst**: 22-03-20 13:17

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 13:17

Ik heb haar vanmorgen een berichtje gestuurd van het eten van gisteravond. Niet over de situatie. Daar reageerde ze gewoon op. Maar ze zal niet reageren op wat er gisteren is gebeurd. Dus waarschijnlijk weeg ze dat het niet goed was.
Ik heb de buurvrouw wel gesproken, die begreep het allemaal en was verder niets aan de hand.

**Geplaatst**: 22-03-20 13:18

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 13:18

Gelukkig een begripvolle buurvrouw!

**Geplaatst**: 22-03-20 14:04

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 14:04

Ja gelukkig wel.

**Geplaatst**: 22-03-20 15:42

Geplaatst: 22-03-20 15:42

Het is geen Thailand, maar dit doet een mens toch goed:

Afbeelding

**Geplaatst**: 22-03-20 22:05

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 22:05

He bah Leandra dat kun je er nu echt niet bijhebben...

Weekend gelukkig overleefd, lang leve manlief...
Heb er alleen ook nog een blaasontsteking bij

**Geplaatst**: 22-03-20 22:06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 22:06

Wat vervelend Joanne. Dat is zo niet fijn. Heb je wel antibiotica kunnen krijgen?

**Geplaatst**: 22-03-20 22:09

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 22:09

Hier vandaag wel een goede dag gehad. Vannacht wel weer drama geweest met mijn jongste dochter. Ik ben vanmorgen na het ontbijt weer mijn bed in gedoken. Daarna heerlijk met het gezin in de tuin bezig geweest. Lekker in het zonnetje. Wij onkruid wieden enz en de kinderen lekker aan het spelen.

En daar was ineens een positief berichtje van de natuur. Zomaar op het raamkozijn. Dus stuur ik het ook door aan jullie: Afbeelding

**Geplaatst**: 22-03-20 22:46

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-03-20 22:46

Ah klinkt heerlijk!

Heb gelukkig AB gekregen ja na een belletje en potje pissen

**Geplaatst**: 24-03-20 12:11

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-03-20 12:11

He wat leuk. Ik had vandaag en lieveheersbeestje in huis. Die heb ik maar even naar buiten gelaten, voordat mijn kat ermee ging spelen

**Geplaatst**: 24-03-20 14:16

Geplaatst: 24-03-20 14:16

Dat is ook wat Joanne, hopelijk hebben ze allebei een milde variant...

Lekkere situatie Leandra..

Warboel zo te horen ben je er nog niet aan toe, fijn dat je manager gelukkig hetzelfde denkt. Ik ben wel blij dat mijn psycholoog soms ook de bedrijfsarts een 'update' stuurt. Maakt het voor mij makkelijker.

Gisteren gebeld door P&O, afspraak morgen wordt telefonisch. Dat was natuurlijk geen verrassing...
Vind het wel evengoed weer spannend, ook al had hij vorige keer al gezegd dat deze afspraak als het ware extra was en dat hij nog niks van me verwacht.

Waar ik ook echt moeite mee heb, en misschien weten jullie hoe ik hier mee om kan gaan.
Ik heb vandaag een goede dag, lekker buiten aan het rommelen etc. Maar de eerste gedachte die ik dan heb.. ooh zie je het gaat wel goed, ik moet toch echt weer naar m'n werk. Ik blijf me schuldig voelen, terwijl collega's ook zeggen dat ze het echt wel redden en ik me daar niet druk om moet maken.. heb gewoon een groot plichtsbesef en daardoor snel last van een schuldgevoel.
Ik wil dat gewoon uit kunnen zetten. Niet bij elke goede dag meteen weer bezig zijn met m'n werk..
Vriend zegt ook al je moet dat helemaal nog niet doen, maarja hoe...