Geplaatst: 24-10-20 00:31 Als ik wat mis vergeef me.
Maar inderdaad mijn jaar euuuhhhm, kánsloos te noemen.
Qua kramp ben ik godsgruwelijk dankbaar dat ik magnesium prikken mag, ik kan dus niet tegen magnesiumolie en pillen hielpen niet genoeg.
Ik krijg van magnesiumolie lijkt een soort wondjes ofzo, en na 3 dagen jeukt het aanbrengen, het bijt, écht gemeen.
Of er mieren over me heen kruipen en bijten.
Maar ik heb ook een onwijs gevoelige huid.
Ik hoef ook geen normale shampoo op mijn hoofd te smeren.
Meneer stoffer, arm ding maar gelukkig gaat het beter.
En stretchen werkt hier inderdaad ook, en dat rustig aan doen klinkt wel handig met zo’n leuke reden!
Maar jeetje joanne wat een progressie heb je geboekt zeg verder!!!
Qua schoenen had ik geluk dat ik twee paar heb en beiden hetzelfde model met dezelfde zool.
Alleen andere kleur leer.
Dus op een gegeven moment dacht ik ik ga ze vergelijken, want ik was radeloos met die ribben.
Telkens vast/scheef.
En ja hoor daar zat de fout, gelukkig kon ik dus doorlopen op mijn nette schoenen alleen was dat nogal een uitdaging bij de paarden.
Op stal hebben ze dus alle vieze klusjes gedaan en ik heb geen voet in een stal gezet.
Ik kon ze de dag dat ik het ontdekte gelijk opsturen en 7 dagen later had ik ze terug.
Ze vonden het inderdaad knap onmogelijk voor mij om te survivallen tussen paarden met lichtbruine schoenen.
Qua 2020 hoop ik echt dat het zwembad open blijft nu zodat ik goed door kan pakken nu.
Mijn fysio zegt dat ik in topconditie was in januari toen ik viel en dat ik waarschijnlijk daardoor door spiergeheugen, veel vlotter revalideer.
En dat merk ik ook wel moet ik zeggen, dat mijn lichaam het nu redelijk vlot oppakt allemaal.
Nu het allemaal weer klopt dan, want inderdaad een fout in schoenen kom je vaak te laat achter.
Ik heb daar serieus moeite mee gehad, dat mijn herstel qua ribben zo tegengehouden is daardoor.
Echt er was al zóveel tijd verspild, kwam dat er ook nog net even bij.
Inmiddels ben ik door het allergste helse begin heen qua pijn en instabiliteit, en word het weer een beetje leuk in het zwembad.
In het begin was het echt ouwelullen werk niet tekort en nog doodmoe zijn ook achteraf.
En van kort, eerste keer 10 minuten ofzo.
Ik mocht écht bijna niks van de fysio, en dat was een goede keus, mijn lichaam had die stappen terug echt even heel hard nodig.
Maar toen ik dat deed, zag je wel het goede effect ervan, ik kon bijv echt geen redelijk rechte lijn in het zwembad lopen in het begin.
En zwabberen als een gek in mijn lijf.
Na 3 weken kon ik dat dus wel en dat motiveert dan wel, ondanks dat het geestdodend was.
Nu kan ik weer gewoon lekker zwemmen zonder zo op te moeten letten hoe ik beweeg etc.
Dan word het ook weer een stukje ontspanning om te gaan, ik heb als kind enorm veel gezwommen altijd.
Die liefde is nooit over gegaan, sinds ik train in het water heb ik die aversie tegen sporten ook niet meer.
Apparaten en gewichten vond ik echt vreselijk om te moeten doen.
Ik ga dat pas doen als dit peanuts is, dat is het beste zei de fysio, onder begeleiding van hem.
Dat zal wel in 2021 zijn op zijn vroegst, ik heb heel wat in te halen en het is al 24 oktober.
Maar dat water, is echt mijn plekje waar ik zonder morren sport.
We willen toe naar beiden, land en water.
Of afhankelijk van hoe ik me voel en wat ik op het land verder al gedaan heb die week.
Ofwel kijken naar wat die dag het beste is voor mijn gewrichten en spieren.
En om het leuk te houden voor mij, met mijn allergie voor apparaten.
Zó niks voor mij, geef me een bak water en ik ben intens gelukkig.
. 
maar dat heeft er ook heel veel mee te maken dat ik voor mezelf alles bagatelliseer en weg druk. Hier ben ik wel open en eerlijk, daar lees ik Vooral mee voor evt tips en nieuwe ontwikkelingen 
