Natuurlijk zijn mensen zonder borderline ook niet perfect of zonder problemen or irritante karaktereigenschappen (anders had ik mijn eigen uitstelgedrag en ongeduld niet

).
Ik denk wel dat er een cruciaal verschil is tussen gedrag dat onder "normale" verscheidenheid van persoonskenmerken valt (sommige mensen zijn iets angstiger, anderen iets sneller boos, etc.), en gedragskenmerken die daadwerkelijk iemand en/of de omgeving hinderen en schadelijk zijn.
Natuurlijk wordt iemand zonder borderline ook wel eens boos, en ook wel eens als dat niet 'terecht' is, maar het verschil met iemand zonder borderline is dat die woede heel plotseling, vaak zonder duidelijk aanwijsbare reden, op komt dagen en heel extreem fel kan worden, en dit soort 'uitbarstingen' frequent voorkomen en een patroon worden. Er is weinig rem op de emoties of zelfinzicht om dit tegen te houden. Dan wordt het een serieuze, aanwijsbare handicap. Er is, in mijn beleving, een groot verschil tussen "gewoon" boos en "borderline" boos - dit laatste ging in mijn beleving vaak gepaard met hysterisch gillen, de meest kwetsende dingen roepen, met dingen gooien, en helemaal 'niet bereikbaar' zijn. En dat zeer regelmatig, door relatief "kleine" oorzaken zoals een afstandbediening die niet werkt of pindakaas die op is.
Hetzelfde met negatief/zwart-wit over anderen denken. Iedereen denkt wel eens negatief over andere mensen, maar het wordt een ziekte en ernstige belemmering als je geen grijstinten kan zien (mensen zijn "verschrikkelijk en haten je, achtervolgen je of willen je kapot maken" OF "zijn engelen en helden en fantastisch"), en als je niet of nauwelijks los kunt komen van dit stramien door nuance in te brengen.
Dit soort kenmerken is niet te vergelijken met een persoonskenmerk als "iemand is gewoon een beetje grumpy". Dit zijn kenmerken die, met een reden, door een psychiater als stoornis worden bestempeld. Zij belemmeren het functioneren van de persoon, en de relatie met de omgeving.
Natuurlijk hebben mensen met borderline ook gedragseigenschappen die niet per se bij het ziektebeeld horen. Mijn familielid is bijvoorbeeld heel creatief, niet per se een onderdeel van het ziektebeeld.

Ook kan zij vrijgevig zijn, is zij intelligent, en houdt zijn van boeken lezen. Allemaal karaktereigenschappen die niet per se bij het ziektebeeld horen.
En soms is het lastig omdat het in het midden ligt. "Hamsteren" kan de oorsprong hebben in het idee hebben dat mensen niet van je houden, en dat je dus onbewust spullen om je heen verzameld om dat op te vullen. Of omdat je verslavend gedrag (kopen) gebruikt als zelf-medicatie, zoals mijn familielid roken lijkt te gebruiken om rustig te worden. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat dit een erfelijk of aangeleerd kenmerk is (bijv. moeder en broer houden ook van veel spullen), en dat het hamsteren niet per se samenhangt met de schadelijke persoonskenmerken die samenhangen met borderline.
Maar naar mijns inziens horen veel van de genoemde schadelijke gedragingen wel degelijk bij een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ik denk dat dit ook wel past bij de discussie "zit er een mens achter de borderline", en ik denk dat die er wel degelijk zit: iemand met interesses, eigen gewoontes, en een eigen kijk op dingen. Ik denk echter dat de schadelijke persoonskenmerken van borderline dit vaak overschaduwen, voor de persoon zelf en voor de omgeving. Door therapie kunnen de schadelijke kenmerken zozeer veranderen dat ze niet meer schadelijk zijn, en is er wellicht meer ruimte voor andere persoonskenmerken (creativiteit, of vrijgevigheid). Maar als de intense woede en verdriet overheersen, is er in mijn ervaring weinig ruimte voor iets anders, helaas.