Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-10 09:35

Geplaatst: 17-06-10 09:35

Ik ben zoooo moe. Gisteren eerst op school m'n verjaardag gevierd met de kinderen, daarna thuis. 's Avonds een uurtje geskate..
En nu lig ik voor pampus, was misschien toch iets teveel..
Ga straks even naar m'n kleine nichtje toe. Ga vandaag even niet werken. Even een beetje bijgekomen.

Ben te moe om bij te lezen en te reageren, zal het later vandaag proberen!

**Geplaatst**: 17-06-10 12:58

Geplaatst: 17-06-10 12:58

Ik heb net aangifte gedaan tegen die eikel. Zit te trillen als een rietje en jank inmiddels aan 1 stuk door. Man wat vreet dit. De enigste getuige is een werknemer, en die getuigd niet (eerder tegen mij, ze zit flink onder de duim). Meneer agent zal een gesprekje hebben dat de dreigingen op moeten houden. Ik slaap haast niet en eet veel te weinig. Mijn pa komt zo, die zal wel in alle staten zijn als hij mij zo ziet. Ik ben al een paar dagen druk aan het zoeken naar andere stalling, ik durf haast niet meer naar mijn eigen pony's. Ik voel me daar niet meer veilig. Het is er voor mijn honden niet meer veilig, ze gaan altijd zo graag mee. Gister heb ik nog even gesproken met zijn werknemer, ik maakte een opmerking dat hij die dreigementen misschien niet meent. Ik kreeg geen geruststelling zo van "a jo, hij meent het niet trek je het niet aan" Nee, in plaats daar van werden de schoenen heel goed bestudeerd en werd het stukje "misschien niet" herhaalt op een ongemakkelijke fluister toon. Geen geruststelling dus, ik ben nu nog meer op mijn hoede. Daar kan ik mij groot houden, eenmaal thuis stort ik in. Is het beetje plezier dat ik nog heb en kan doen een hel aan het worden. Ik was net weer op de goede weg .................... wat is het leven toch k*t

Iemand misschien advies in deze? Ik ga denk ik iemand vragen om mijn pony's 's morgens hooi te geven en dat ik zelf 's avonds kom, dan is ie er niet hoop ik. Ik blijf zoeken naar andere stalling, ben toch bang dat ik 1 pony weg moet doen.

**Geplaatst**: 17-06-10 13:02

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 13:02

hoe staan jullie tegenover een integratiecoach die tegen je zegt vanmiddag om 14.00 uur heb je een afspraak bij die therapeut??

en dat als je niet kan omdat je net met je vriendinnen hebt afgesproken een opschorting van je salaris krijgt?

**Geplaatst**: 17-06-10 13:20

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 13:20

Hmmm, ligt er aan wanneer deze dit aangeeft? Ik heb ook al eens dikke vinger gezegd tegen een arboarts toen die 's morgens belde dat ik om 4 uur een afspraak had. Gaf mij teveel stress om vervoer te regelen op zulke korte termijn.

Mogen ze je daarom een opschorting van je salaris geven? Hebben ze bij mij nooit mee gedreigd. Toevallig heb ik laatst mijn afspraak met de uwv arts afgezegd omdat ik naar therapie moest om de zelfde tijd. Ik krijg nog altijd gewoon mijn uitkering.

**Geplaatst**: 17-06-10 13:23

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 13:23

ja dat mag een werkgever......... als jij niet meewerkt aan je reintigratie mag de werkgever salaris opschorten.........

en eerlijk is braaf........ normaal gesproken had je aan het werk geweest dus ook geen andere afspraken kunnen hebben.....

Therapie is overigens wel een uitzondering omdat dit medisch verantwoord is...... met je vriendinnen naar het strand is dat nou weer net effe niet

**Geplaatst**: 17-06-10 13:32

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 13:32

Maar wanneer is deze afspraak doorgegeven? Vandaag???

Mijn arboarts was het er destijds niet mee eens dat mijn werkgever op het laatste moment allerlei afspraak wilde plannen. Ik stond in die tijd stijf van de stress, en jankte om niks. De arboarts heeft dit toen tot een halt geroepen en de werkgever moest toen minimaal een week van te voren aangeven wanneer hij een afspraak voor mij wilde inplannen bij de arbo.

En eerlijk is eerlijk, ik zit in de ziektewet, en ik ga iedere dag naar stal, ik ga 2 keer in de week naar atletiek, en ga regelmatig wat met mijn 2 vriendinnen doen. Als ik alleen maar binnen had moeten zitten het afgelopen jaar was het heel anders met me afgelopen. Helaas vond mijn werkgever destijds ook dat als je ziek was, je thuis moest zijn en dat heeft mijn genezing niet bevorderd.

**Geplaatst**: 17-06-10 14:24

Geplaatst: 17-06-10 14:24

kiwiko wat wil je nou eigenlijk horen van ons?
Ik begin me behoorlijk te ergeren aan je posts eerlijk gezegd. Ik krijg het idee dat je even goed duidelijk wil maken hoe zielig en slecht jij het als werkgever wel niet hebt. Het is al eerder gezegd, open daar een eigen topic voor, misschien vind je daar de bijval die je zoekt...

**Geplaatst**: 17-06-10 14:37

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 14:37

Ik moet hierin helaas mee gaan met PW. Ik krijg er een beetje flashbacks door van hoe mijn baas mij destijds heeft behandeld. Ik wordt er kwaad en verdrietig van.

Wat nou als je werknemer wel echt ziek is? En wel echt overspannen is? Dan is een uitje met haar vriendinnen om even lekker uit te waaien op het strand een verademing. Even lekker haar verhaal kwijt kunnen, even niet aan alle stress en zorgen proberen te denken. Waarschijnlijk voelt ze zich al schuldig genoeg dat ze niet kan werken.

Door haar zo voor het blok te zetten met een afspraak vind ik niet netjes. Je zegt dat therapie medisch verantwoord is, maar voor was een dagje naar de paarden, een dagje uit met vriendinnen nog veel beter voor me. Dit heeft destijds de arboarts en de psych ook bevestigd.

Door een strijd met haar aan te gaan, gaat haar herstel alleen maar langer duren verwacht ik zo. En meteen haar loon stop te zetten, tja... Ik zou er om doorgedraaid zijn denk ik....

**Geplaatst**: 17-06-10 14:40

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 14:40

Als het uitje naar het strand al een verademing is, kan maar zo zijn dat je daar niet eens van kan genieten...

En idd mensen die overspannen zijn krijgen als advies van huisarts / bedrijfsarts: dingen doen die je leuk vind om weer te ontspannen. Een onderdeel van het herstel dus

**Geplaatst**: 17-06-10 14:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 14:44

Precies PW! Even een voorbeeld:

Mijn grote passie is paardrijden. Ik zit nu een jaar thuis en in dat jaar zijn er maar enkele keren geweest dat ik echt heb genoten van mijn paardjes. Nu pas begin ik er de lol weer van in te zien en durf ik weer voorzichtig aan rijden te denken.

Dingen die 'normale' gezonde mensen als uitjes zien, kunnen voor 'zieke' mensen heel zwaar en moeilijk zijn. Ik heb bijvoorbeeld zaterdag familiedag van mijn vriend zijn familie. Leuk zou je denken? Nou voor mij niet, ik maak me nu al druk of niks stoms ga zeggen, wat ik aan moet trekken, wat zullen ze wel niet van me vinden enz, enz. Ik maak me er ontzettend druk om, ik kan me er echt niet op verheugen.

**Geplaatst**: 17-06-10 14:49

Geplaatst: 17-06-10 14:49

Ik sluit me aan bij PW en Angela..

PW, hoe is het met je? Geen therapie vandaag? Of ben je niet gegaan?
Angela, hoe is het met jou?

**Geplaatst**: 17-06-10 14:53

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 14:53

Geen therapie vandaag.
Ben naar stal geweest en weer met het jonge paard aan de slag geweest. Goed voor mijn zelfvertrouwen

Daarna met Dink aan het water gezeten. Voel me wel aardig.

**Geplaatst**: 17-06-10 14:57

Geplaatst: 17-06-10 14:57

Ohja, het is donderdag.. sorry, vergeet het nogal eens..
Fijn dat je je wel redelijk voelt en dat het werken met het jonge paard je zelfvertrouwen zo goed doet

.
Lekker is het he? Om lekker aan het water te zitten met hond erbij.. Ik heb het destraks ook met Jack gedaan

**Geplaatst**: 17-06-10 16:10

Geplaatst: 17-06-10 16:10

even kort berichtje! heb zo fysiofitness
Maar ik MOEST van de arbo-arts, mijn afdelingshoofd, mijn Huisarts, psycholoog... doorgaan met paardrijden!
Want ook daar had ik zelfs geen zin in! maar ik moest van hun.....reed toen 1 keer in de week naar springles en meestal op de woensdag dressuurles, en voor de rest....niet....maar moest hier wel mee doorgaan van hun, omdat je er weer positieve energie uithaalde, en je die uurtjes even niet loopt te piekeren....het is overal wel bewezen dat je met zulke "psychische aandoeningen"juist niet alleen in een hoekje thuis moet gaan zitten wegkwijnen.....
en wat ben ik blij dat ik dat toch enigszins heb doorgezet!

maar moet nu gaan!

voor iedereen die een knuffel kan gebruiken, bij deze! :(:)

**Geplaatst**: 17-06-10 17:08

Geplaatst: 17-06-10 17:08

Pollewoppy schreef:
kiwiko wat wil je nou eigenlijk horen van ons?
Ik begin me behoorlijk te ergeren aan je posts eerlijk gezegd. Ik krijg het idee dat je even goed duidelijk wil maken hoe zielig en slecht jij het als werkgever wel niet hebt. Het is al eerder gezegd, open daar een eigen topic voor, misschien vind je daar de bijval die je zoekt...

ik sluit me er ook bij aan.
Ik voel me ook al schuldig genoeg dat ik niet kan werken, ik denk niet dat ik het ook nog eens van jou moet krijgen kiwiko...
je heeft ook niet echt steun aan anderen. Oke het gaat niet altijd, ik kan het ook vaak niet. Maar je doet het gewoon nooit..
jammer dat je zo doet. Wil je eigenlijk iets aan ons duidelijk maken?? of afreageren omdat je dat niet kan op jouw werknemers??

**Geplaatst**: 17-06-10 17:10

Geplaatst: 17-06-10 17:10

En ook ik heb te horen gekregen dat ik veel dingen moest doen die ik leuk vind. Voor mij is het een verademing ook eens bij iemand te zijn, dan is het even een moment dat ik niet pieker. Dus das toch heel goed..
Paardrijden brengt mij ook rust. Alleen lukt het me de laatste week niet zo goed om op het paard te kruipen en actief te zijn.

Straks naar de politie een verklaring gaan afleggen voor het ongeval eergisteren.. Heb er zo geen zin in

**Geplaatst**: 17-06-10 19:26

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 19:26

sterkte ermee charlot!, even doorzetten!

en @kiwiko, kan me goed indenken dat dit geen steun is voor velen hier in dit topic.
Wil je niet wegjagen, maar wat hier eerder ook geschreven is, steun ook es anderen! Het is lastig, jij als werkgever, wij als werknemer. Vind het prima dat jij ook je werkgevers verhaal wil doen, wat daar zit het hem bij jou juist in, maar begrijp het ook van onze kant! En zeker als je advies van huisartsen, arbo-artsen psychologen psychiaters krijgt om wel te gaan sporten, paardrijden, ontspannen, dan moetje dat hier niet gaan lopen afkraken.(bedoel het niet aanvallerig hoor, maar ben niet zo handig in om de juiste woorden te vinden).

Maar denk dat we in dit topic gewoon proberen om er voor elkaar te zijn, tips en ervaringen uit te wisselen, je verhaal gewoon even kwijt, zonder iemand te kwetsen!

nou, ik ga op verjaardag, me moeder is jarig!
en ben al zooo moe....hoe overleef ik dat...

**Geplaatst**: 17-06-10 20:16

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-06-10 20:16

Kiwiko heeft ons gevraagd of wij openstonden voor de kant van de werkgever. Ik vraag me af in hoeverre zij openstaat voor de kant van de werknemer....

**Geplaatst**: 18-06-10 13:11

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-06-10 13:11

Pas op ego-post!

Vandaag, vrijdag 18 juni 2010 is een heugelijke dag!

$*\o/*$ IK HEB VOOR HET EERST ZONDER ANGST OP GARUNA GEREDEN!!!!!! $*\o/*$

Vanmorgen, na een onrustige nacht op tijd opgestaan. Hmmm, het waait wel erg hard ging er door mijn hoofd, zal ik dan toch maar niet gaan rijden? Jaja, ik ben een kei in uitstellen en vermijden.

Maar goed, toch op het fietsje naar stal. In de 5 minuten dat ik onderweg ben heb ik alleen wel/niet rijden gedacht. Op stal aangekomen eerst mijn fietstasjes leeggemaakt, want mijn voorraad cowboy magic was binnengekomen en met de keuring in het vooruitzicht moeten ze wel schoon en shiny worden. Annie was nog binnen bezig. Ik besloot eerst de paarden te gaan verzorgen. Ik was er niet helemaal met mijn hoofd bij, want ik zette Nasa (onze 3 jarige merrie) in de verkeerde wei, en dat terwijl Annie nog had gezegd, controleer de draden. Ik had gecontroleerd, maar was blijkbaar zo in gedachten verzonken dat ik niet goed had gekeken. Gelukkig is Nasa een ontzettend braaf dier, en kon ik haar zo pakken en de draden verzetten. Zo stond ze toch nog in de juiste wei. Toen Elisa en Evita in de wei gezet waar Nasa eerst in stond, en toen de merries met de veulentjes in de bak. Zo kon ik makkelijk de stallen mesten. Tijdens het uitmesten ging het wel/niet verhaal in mijn hoofd door.

Nou goed, de stallen klaar, dus de dames en heer mochten weer naar binnen. Toen moest ik Géanne van Garuna af halen. Géanne trapt er nog iedere keer in, maar vandaag al niet meer van harte. Ik laat haar de gang in lopen en zet haar dan in een andere box. Ze is dan not amused, en wil liever bij de melkbar blijven. Maar goed, Garuna uit de stal meegenomen naar de poetsplaats en mijn zadel, hoofdstel en longeerspullen gepakt. Toen ik Garuna begon te poetsen was er in eens grote onrust, veel hinniken en draaien. Hmmm, mijn lichte voorkeur voor wel rijden, veranderde even in niet rijden. En allerlei excuses om niet te rijden passeerden de revu.
Toch maar gezadeld, en even aan de longe gepakt. Garuna was spontaan weer de sloomheid zelf. En mijn niet veranderde weer in wel.

Annie was inmiddels ook naar buiten gekomen, en knipte de longe los. Dan toch maar erop... Ik gaf mezelf een spreekwoordelijke schop onder mijn edele reet, en pakte een krukje en mijn cap om op te stappen. En toen stond ik langs Garuna, een kleine twijfel bekroop me. Nee, geen gezeik, erop sprak ik mezelf toe in mijn hoofd. Ik zat, en Garuna besloot meteen weg te drammen. Dat was niet te bedoeling, dus ons Garuntje werd even op haar plaats gezet. En al die tijd zat ik er met een voet in de beugel op, en merkte op dat ik geen enkel angst voelde. Dus toen, hop weg gereden, en niks aan het handje. Aangedraaft, nog steeds niks aan het handje, het ging als een trein! Ik heb maar 15 minuutjes maximaal erop gezeten, maar het voelde gewoon erg fijn. En uiteindelijk heb ik met een lang teugeltje ontspannen uitgestapt. Dat was voor mij de ultieme overwinning! En toen kwam weer een moment, afstappen.. Ik merk dus dat ik voornamelijk op en afstappen nog heel spannend vind, maar daar kom ik ook wel overheen.

**Geplaatst**: 18-06-10 15:09

Geplaatst: 18-06-10 15:09

super goed angela!!! heel fijn dat je de stap genomen hebt. Nu kun je weer opbouwen met je paard.

Vandaag weer in men supergeluktopdag

. Ik rij vandaag naar een winkel om boodschappen te doen. Wat gebeurd er er heeft een auto op mij ingereden... Gelukkig is die blijven wachten tot ik er was... Is niet zo erg maar is wel niet leuk, das allemaal meer last en miserie erbij!

**Geplaatst**: 18-06-10 15:25

Geplaatst: 18-06-10 15:25

Pollewoppy schreef:
Kiwiko heeft ons gevraagd of wij openstonden voor de kant van de werkgever. Ik vraag me af in hoeverre zij openstaat voor de kant van de werknemer....

ik ben was ook gewoon werknemer hoor

heel lang geweest

dus hoe dat tikt dat weet ik wel

**Geplaatst**: 18-06-10 15:28

Geplaatst: 18-06-10 15:28

bobomelo schreef:
sterkte ermee charlot!, even doorzetten!

en @kiwiko, kan me goed indenken dat dit geen steun is voor velen hier in dit topic.
Wil je niet wegjagen, maar wat hier eerder ook geschreven is, steun ook es anderen! Het is lastig, jij als werkgever, wij als werknemer. Vind het prima dat jij ook je werkgevers verhaal wil doen, wat daar zit het hem bij jou juist in, maar begrijp het ook van onze kant! En zeker als je advies van huisartsen, arbo-artsen psychologen psychiaters krijgt om wel te gaan sporten, paardrijden, ontspannen, dan moetje dat hier niet gaan lopen afkraken.(bedoel het niet aanvallerig hoor, maar ben niet zo handig in om de juiste woorden te vinden).

Maar denk dat we in dit topic gewoon proberen om er voor elkaar te zijn, tips en ervaringen uit te wisselen, je verhaal gewoon even kwijt, zonder iemand te kwetsen!

nou, ik ga op verjaardag, me moeder is jarig!
en ben al zooo moe....hoe overleef ik dat...

ik snap je helemaal........ het is ook heel moeilijk om hier te posten zonder dat je onbedoeld dingen schrijft die kunnen kwetsen

ik bedoel het niet aanvallend, maar misschien draagt mijn bijdrage mee in een stuk wederzijds begrip ?????????

voorlopig slaap ik nog veel, maar ben al wel weer plannen aan het maken voor de toekomst

**Geplaatst**: 18-06-10 15:29

Geplaatst: 18-06-10 15:29

charlotvanre schreef:
Pollewoppy schreef:
kiwiko wat wil je nou eigenlijk horen van ons?
Ik begin me behoorlijk te ergeren aan je posts eerlijk gezegd. Ik krijg het idee dat je even goed duidelijk wil maken hoe zielig en slecht jij het als werkgever wel niet hebt. Het is al eerder gezegd, open daar een eigen topic voor, misschien vind je daar de bijval die je zoekt...

ik sluit me er ook bij aan.
Ik voel me ook al schuldig genoeg dat ik niet kan werken, ik denk niet dat ik het ook nog eens van jou moet krijgen kiwiko...
je heeft ook niet echt steun aan anderen. Oke het gaat niet altijd, ik kan het ook vaak niet. Maar je doet het gewoon nooit..
jammer dat je zo doet. Wil je eigenlijk iets aan ons duidelijk maken?? of afreageren omdat je dat niet kan op jouw werknemers??

Dit gaat nergens over............ sorrie!!

**Geplaatst**: 18-06-10 15:32

Geplaatst: 18-06-10 15:32

KiWiKo schreef:
ja dat mag een werkgever......... als jij niet meewerkt aan je reintigratie mag de werkgever salaris opschorten.........

en eerlijk is braaf........ normaal gesproken had je aan het werk geweest dus ook geen andere afspraken kunnen hebben.....

Therapie is overigens wel een uitzondering omdat dit medisch verantwoord is...... met je vriendinnen naar het strand is dat nou weer net effe niet

hier geef ik slechts antwoord op de vraag over het opschorten van het salaris....... en ja een werkgever mag dat als de zieke werknemer niet meewerkt aan het reintigratietraject.........

Mensen kunnen dat als persoonlijke aanval zien........... maar HE, ik heb die regels en wetjes niet verzonnen........ kan je boos op mij worden, maar zo is het wel geregeld in Nederland

**Geplaatst**: 18-06-10 15:39

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-06-10 15:39

als je ziek bent ben je ziek............ dan voel je je toch niet aangesproken door mijn post???

Als jij het in je hoofd niet kan bolwerken om ergens om 4 uur te moeten zijn, dan hoef je je toch niet aangesproken te voelen als ik zeg "dat iemand niet kan omdat die met vriendinnen naar het strand wil""??