Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
De pols zelf blijft hij meestal wel vanaf maar de rest moet wel behandeld worden
chocobroodje schreef:Heb je al fysio? Dat is heel belangrijk. Dystrofie uit zich in zwelling, verkleuring van ledemaat, overmatige haargroei op de ledemaat, en heel veel pijn. Is het bot wel genezen?
chocobroodje schreef:Ahzo ja dat kan de boel enorm vertragen. Zolang het bot nog niet geheeld is zal een dokter nooit spreken van dystrofie. Heb je buiten de pijn nog andere symptomen? Wat ze mij hebben aangeraden toen het bot nog moest helen is enorme hoeveelheden vitamine C en dan bedoelen ze echt veel!
Sowieso heeft je enkel een enorme rotklap gemaakt en is er ontzettend veel kapot dat zal vooral tijd nodig hebben denk ik. Wat was er precies gebeurd?
Edit:
ik las je andere topic, en ik denk dat het echt een kwestie van tijd zal worden. Toch zou ik eens een fysio bellen en vragen of hij iets voor je kan doen! Ik werd ook al behandeld toen ik nog in het gips zat
dus door me enkel en toen was het mis... stom eigenlijk 
maja misschien keek die alleen of er symptonen waren 

) mijn tenen kan ik nog slecht bewegen..
misschien moet ik daar wat aan veranderen
) Daar mag je er rustig 10/15 van per dag nemen nu
(althans let wel even op met je diabetes) Maar voor het bot kun je nu niet genoeg ervan nemen. 


Beterschap, en wat chocobroodje zegt; volg je gevoel.
De therapeut is ook te spreken over de vordering die ik maak. De spieren in mijn onderarm zijn veel soepeler en ik heb minder last van die vervelende dwangstand
Ik zit wel nog steeds op een halve behandeling i.p.v. een hele, dit om geen tegen reactie te krijgen. Dus mij is blij


Sterkte
Mijn nieuwe stalbaas had dat nog nooit gezien en schrok er eigenlijk erg van. Ook omdat er weinig aan gedaan kan worden.
De tandarts waar ik gister was stond verstelt dat ik geen kiespijn had met 5 gaten in mijn mond.
Ik heb de foto's gezien die hij gemaakt heeft. En echt, ze zijn flink. Dus ik blijf liever op deze grens.
Verder heeft hij (de rev.arts) wederom geprobeerd om mij aan de antideprisiva te krijgen met een lichte pijn stiller er bij. Dus niet dus. Die zooi hoef ik niet.
Mijn pa moet geopereerd worden (met spoed
) en is dan een 3 maandjes aan het revalideren. (en de weg onveilig
). Nee, ik ga niet met tramadol op achter het stuur. Zo gestoord ben ik ook weer niet. En ik ga alleen met de auto weg als het op de fiets niet te doen is. 
Kreeg te horen dat mijn schouder wel eventjes stijf aan zou voelen. Stijf..... kon mijn arm haast niet bewegen. Moest zelf naar huis rijden wat langzaam ging. Nu kan ik mijn schouder wel beter dan voorheen bewegen, dus het word eerst even slechter om toch weer beter te worden. Ik merk het in mijn hand ook dat de arm losser word. De therapeut verdenkt mij ook van spier dystrofie niet alleen van post traumatische dystrofie. Ik moet 2x / dag een oefening doen zodat de bovenste spieren van de onderarm weer actiever worden. 



therapeut was zeer te spreken, ik kan mijn pols weer wat bewegen op commando
Was maar 10 min. en alleen in stap (dat was de enigste versnelling die hij wist) Ik heb nu lekkere spierpijn in de bovenbeentjes
ik heb van dat eventjes erg genoten. Morgen weer!!!


