Yltje schreef:Maar die van jou vind ik ook leuk Sevke, uiteraard nieuwsgierig naar het verhaal maar vind hem echt leuk!
In het begin was er enkel duisternis. Raaf was het donker beu, want hij vloog overal tegenaan en kon moeilijk eten vinden. Op een dag was hij aan het eten naast het huis van een oude sjamaan, die er met zijn dochter woonde. Toevallig hoorde hij de oude man zeggen dat hij al het licht van de wereld bezat. Het zat in een doos, die in een andere doos zat, die in een andere doos zat. Raaf besloot het licht te stelen.
De volgende dag volgde hij de dochter die naar de rivier ging om water. Hij ging in het water en veranderde zichzelf in een kleine dennennaald. De dochter schepte het water op met de dennennaald erin en dronk het op. In het lichaam van het meisje veranderde Raaf zichzelf in een mensenbaby. Hij groeide en groeide en na 9 maanden werd er een bijzondere baby geboren met zwarte ogen en een grote neus. De sjamaan was dol op zijn kleinkind en gaf hem alles wat hij wou. Raaf werd verveeld en verwend en zeurde om de doos met het licht. Uiteindelijk gaf de sjamaan hem de doos. Van zodra Raaf het licht had, veranderde hij weer in zijn raaf-gedaante, nam het licht in zijn bek en vloog weg door de schoorsteen. De sjamaan vloog achter hem aan, en het licht woog zwaar in Raafs bek.
Raaf schudde er wat stukjes af, en deze werden de sterren. Het licht was nog steeds erg zwaar en de sjamaan naderde snel. Raaf schudde er een groter stuk af, en dit werd de maan.
Nog steeds woog het licht erg zwaar in Raafs bek, en hij kon niet anders dan het loslaten. Het licht schoot de lucht in en werd de zon.
En zo kwam het licht in de wereld.
Als je goed kijkt en de tekening van alle kanten bekijkt zie je elk stuk van het verhaal erin.