Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-08-16 22:14

Geplaatst: 22-08-16 22:14

Joolien schreef:
Nou ik ben denk ik geen zielepiet, maar ik ben wel lui aangelegd haha.

...dat is toch heerlijk?

Citaat:
Vind het wel interessant wat je zegt over cortisol, dopamine en serotonine, ik ben al moe zo lang ik me kan herinneren door stress, dus wellicht is daar de boel wel door van slag. Afgelopen paar dagen voelde ik me redelijk ok, maar mijn lichaam kan weinig hebben. Ben snel moe, zelfs bowlen was vrijdag bijna te vermoeiend.

Hoe kan ik die waardes controleren Janneke? Baat het niet, dan schaad het niet...

Dit soort waardes controleren hoort tot de orthomoleculaire geneeskunde, dus wellicht daar eens je licht opsteken.

En overlevingsmechanismen nooit 'loslaten', maar aanpassen. Het mechanisme heeft het beste met je voor - dat de uitwerking anders is moge duidelijk zijn.
"Omvormen" werkt beter, wat precies wil dit mechanisme - en overtuig het dan dat dit ook op een andere manier kan.

**Geplaatst**: 23-08-16 09:31

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 09:31

Joolien, op het punt van orthomoleculaire geneeskunde, moet ik Janneke echt bijstaan. Wellicht echt de moeite waard voor je!!
Zo slik ik nu (veel) extra magnesium pidolaat en speciale multi om mijn progresteron op te krikken (en wat er dus voor zorgde dat ik me extra down voelde). Ten tijde van stress slik ik nog weer extra magnesium en kan ik zelfs vaak de Lorazepam laten staan. Heb het gevoel dat mijn ilef iets meer in balans is.

Verder echt balen Jolien dat je je weer zo voelt

Herkenbaar helaas. 'Gelukkig' weet ik inmiddels dat het altijd komt door een trigger uit het verleden. Mijn huidige psycholoog zegt ook steeds heel aardig: ik hoop dat je je echt vreselijk K*t gaat vullen aankomende tijd.. een teken dat ik aan het verwerken ben/met het verleden bezig ben.
En het mooie is, dat als er een stukje echt verwerkt is, dan voel ik me echt goed!

**Geplaatst**: 23-08-16 15:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 15:18

Even een kleine update; ik heb deze ochtend/middag gebeld naar de psychiater maar hij is volzet tot december.. Ik heb dus geen afspraak gemaakt. Langsgaan bij het JAC heb ik ook nog aan gedacht maar op het moment is het te moeilijk om erover te praten, zelfs naar vrienden sturen via sms vind ik op het moment al pijnlijk.

**Geplaatst**: 23-08-16 15:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 15:35

Mmm interessant dan. Kan ik via de huisarts doorverwezen worden? Die ziet me aankomen _O-

Vandaag ben ik ook weer niet op mn best, voel dat er weer een dip aan komt, maar zolang ik werk stel ik m onbewust uit. Werd met knallende koppijn en badend in t zweet wakker -O-

Ik ben ook aan het verwerken, maar ik merk dat ik de situatie al veel beter accepter en begin te wennen aan het idee dat ik geen vader meer heb.

Dezenaam, lastig. Maar tot December wachten lijkt me niet heel slim toch? Nog andere opties?

**Geplaatst**: 23-08-16 16:44

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 16:44

Ik ben bij care for woman geweest http://www.careforwomen.nl/ geweest. Daar heb je geen verwijzing voor nodig

Pittig Jolien

sterkte hoor.. hoop dat het vervelende gevoel echt gauw weggaat.

**Geplaatst**: 23-08-16 16:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 16:45

Nou ik voel me ineens stukken beter. Hoef de vergadering niet te leiden maar sta nu even achter de receptie(ben gastvrouw, we hadden nu een vergadering die we omstebeurt leiden), en ik krijg daar altijd tonnen energie van. Sta hier gewoon met een big smile. Dus ja, ik voel me al stukken beter

**Geplaatst**: 23-08-16 17:15

Geplaatst: 23-08-16 17:15

Joolien schreef:
Mmm interessant dan. Kan ik via de huisarts doorverwezen worden? Die ziet me aankomen

Je kunt zonder verwijzing terecht.
Het wordt (afhankelijk van je polis) vergoed door de aanvullende verzekering.
Adressen op www.mbog.nl

**Geplaatst**: 23-08-16 17:18

Geplaatst: 23-08-16 17:18

Heel vervelend DezeNaam. Misschien een andere psychiater opbellen?
Ik ben het wel eens met Joolien dat wachten tot december en tot dan blijven aanmodderen niet echt een goed idee is. Kan je misschien een stukje opschrijven over wat er voor jou zo moeilijk is en dat meenemen naar het JAC? Je moet natuurlijk ook niet alles vertellen in zo'n gesprek met het JAC he, of je kan aangeven dat er dingen zijn waar je nu moeilijk over kan praten omdat ze te pijnlijk zijn.
Verder kan je ook eens kijken of er een TEJO in je buurt is. Da's een beetje vergelijkbaar met JAC al is men daar meer gespecialiseerd in kortdurende oplossingsgerichte therapie aanbieden ipv bredere hulpverlening zoals in het JAC.

**Geplaatst**: 23-08-16 17:49

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-08-16 17:49

Fijn dat je je al terug wat beter voelt Joolien. ^^ Ik hoop dat jij ook snel bij die behandeling terecht kan (ben de naam even vergeten, mijn excuses

).
En tot december wachten is inderdaad niet zo een goed idee nee... Ik heb tegen die vriendin die me de psychiater aanraadde gezegd dat hij volzet is tot december en ze ging eens kijken of ze de naam terug kan vinden van een andere psychiater waar ze bij is geweest, die is dan waarschijnlijk wel iets verder in het land maar dat vind ik niet direct zo een probleem.

Misschien is het opschrijven wel een goed idee, al heb ik schrik dat ik het alsnog gewoon zelf moet voorlezen ofzo. x) Bij mijn vorige psychologen had ik ook aangegeven dat ik makkelijker kon schrijven maar uiteindelijk moest ik bij de simpelste, onbelangrijke dingen gewoon woordjes opschrijven of iets tekenen maar moest ik het daarna alsnog zelf zeggen. x)

En ik zal eens kijken of er een TEJO in de buurt is, bedankt.

**Geplaatst**: 25-08-16 21:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-08-16 21:05

Hi!
Ik heb een tijdje terug mezelf al eens voorgesteld in het topic maar eigenlijk al een tijdje niet doorgelezen laat staan gereageerd.
Ik had eigenlijk een vraag en ben benieuwd of er hier mensen zijn die mij misschien meer informatie kunnen geven?
Ik ben sinds januari dit jaar in behandeling bij Fier Fryslan in Leeuwarden, nu twijfelen ze me om mij eerst intern in Bilthoven bij Psytrec te plaatsen (ivm chronische complexe ptss).
Mijn vraag is dus of iemand ervaring heeft of bekend is met psytrec?

**Geplaatst**: 26-08-16 16:01

Geplaatst: 26-08-16 16:01

Kheb twee keer met een psycholoog moeten praten en eerlijk gezegd, ik vond het verschrikkelijk. Laat mij het nou maar zelf oplossen, als ik met iemand moet praten voel ik me juist niet beter. Dan voel ik me eigenlijk alsof ik het zelf niet kan oplossen en dus niet 'normaal' ben tegenover mijn leeftijdsgenootjes..

Edit: Voor de mensen die in therapie zitten, je komt er wel, hoe zwaar het ook zal worden

**Geplaatst**: 21-09-16 10:48

Geplaatst: 21-09-16 10:48

Het topic ligt al even stil, maar mag ik mij hier toch nog melden? Ik wil het even van mij afschrijven en misschien hebben jullie wel tips.

Ik heb nu al anderhalf jaar last van angst en paniekaanvallen, ben vorig jaar naar psycholoog geweest en die heeft me weer op de been gekregen, helaas is het afgelopen vakantie weer mis gegaan en nu lijken de paniekaanvallen heftiger en regelmatiger dan eerst. Volgende week kan ik weer bij een psycholoog terecht. Maar hierdoor loop ik vertraging op bij mijn studie. Ik doe al een jaar over vanwege de eerdere problemen maar doordat het nu gewoon echt niet goed met me gaat, constant duizelig, hoofdpijn en oververmoeid, moet ik weer wat vakken minder ga volgen waardoor ik nog een half jaar stuievertraging op loop. Ik heb hier behoorlijk veel moeite mee en voel me gewoon echt heel stom, anderen kunnen het ook gewoon normaal, waarom ik niet? Is er iemand hier (waarschijnlijk wel maar ik heb niet alle pagina's doorgelezen) die door zo iets als dit ook studie vertraging heeft opgelopen? En hoe zijn jullie er dan mee omgegaan?

Mocht iemand willen weten waardoor de paniekaanvallen gekomen zijn, dat vertel ik liever in pb.

**Geplaatst**: 21-09-16 14:54

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-09-16 14:54

Ik heb je een PB gestuurd.

**Geplaatst**: 21-09-16 14:59

Geplaatst: 21-09-16 14:59

ikkkke schreef:
Ik heb je een PB gestuurd.

Dankjewel

**Geplaatst**: 21-09-16 15:19

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-09-16 15:19

Het is altijd goed om hier wat te plaatsen hoor

Ik heb ook een half jaar studieuitstel, en ik ben er vrij makkelijk over; zolang ik mijn opleiding kan afronden, ben ik blij. Ook al is dat over 5 jaar bij wijze van

En niet streng zijn voor jezelf, maar zelfcompassie, liefde. Je hebt de paniekaanvallen niet voor niks. Zolang je streng bent voor jezelf, kun je er ook moeilijk mee omgaan.

**Geplaatst**: 21-09-16 15:22

Geplaatst: 21-09-16 15:22

Mutsie93 schreef:
Het topic ligt al even stil, maar mag ik mij hier toch nog melden? Ik wil het even van mij afschrijven en misschien hebben jullie wel tips.

Ik heb nu al anderhalf jaar last van angst en paniekaanvallen, ben vorig jaar naar psycholoog geweest en die heeft me weer op de been gekregen, helaas is het afgelopen vakantie weer mis gegaan en nu lijken de paniekaanvallen heftiger en regelmatiger dan eerst. Volgende week kan ik weer bij een psycholoog terecht. Maar hierdoor loop ik vertraging op bij mijn studie. Ik doe al een jaar over vanwege de eerdere problemen maar doordat het nu gewoon echt niet goed met me gaat, constant duizelig, hoofdpijn en oververmoeid, moet ik weer wat vakken minder ga volgen waardoor ik nog een half jaar stuievertraging op loop. Ik heb hier behoorlijk veel moeite mee en voel me gewoon echt heel stom, anderen kunnen het ook gewoon normaal, waarom ik niet? Is er iemand hier (waarschijnlijk wel maar ik heb niet alle pagina's doorgelezen) die door zo iets als dit ook studie vertraging heeft opgelopen? En hoe zijn jullie er dan mee omgegaan?

Mocht iemand willen weten waardoor de paniekaanvallen gekomen zijn, dat vertel ik liever in pb.

Ik heb bijna 2 jaar studievertraging opgelopen door mijn paniekstoornis. Ik herken je gedachtes heel erg! Heb soms dagenlang op bed gelegen huilend en denkend waarom ik nou niet gewoon normaal ben. Ik denk dat ik nu op het punt van acceptatie gekomen ben. Dit heeft bij mij zon 3 jaar geduurd nou
Komt wel! Geniet van de momenten waarop het goed gaat en zoek steun en afleiding op de momenten dat het wat minder gaat.
Je mag me altijd een pb sturen!

**Geplaatst**: 21-09-16 16:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-09-16 16:23

Wat een lieve reacties, en wat fijn om te horen dat ik niet alleen ben !
Wat betreft die acceptatie zal dat nog even duren denk ik maar ik weet wel dat het beter is. Doe nu ook veel ontspannende dingen wat me ook wel helpt. En ik hoop echt de psycholoog me kan helpen leren om te gaan met de paniekaanvallen, en ze ook te voorkomen

**Geplaatst**: 21-09-16 22:19

Geplaatst: 21-09-16 22:19

Mutsie93 schreef:
Ik heb nu al anderhalf jaar last van angst en paniekaanvallen, ben vorig jaar naar psycholoog geweest en die heeft me weer op de been gekregen, helaas is het afgelopen vakantie weer mis gegaan en nu lijken de paniekaanvallen heftiger en regelmatiger dan eerst. Volgende week kan ik weer bij een psycholoog terecht. Maar hierdoor loop ik vertraging op bij mijn studie. Ik doe al een jaar over vanwege de eerdere problemen maar doordat het nu gewoon echt niet goed met me gaat, constant duizelig, hoofdpijn en oververmoeid, moet ik weer wat vakken minder ga volgen waardoor ik nog een half jaar stuievertraging op loop. Ik heb hier behoorlijk veel moeite mee en voel me gewoon echt heel stom, anderen kunnen het ook gewoon normaal, waarom ik niet? Is er iemand hier (waarschijnlijk wel maar ik heb niet alle pagina's doorgelezen) die door zo iets als dit ook studie vertraging heeft opgelopen? En hoe zijn jullie er dan mee omgegaan?

Mocht iemand willen weten waardoor de paniekaanvallen gekomen zijn, dat vertel ik liever in pb.

Ik heb ook uitstel ivm psychische problemen gehad. Ik was er blij mee. En wat ook wel hielp: ik kreeg van mijn 2e therapeute zeer uitgebreide en zinnige informatie over angst - dat hielp erg om mij niet stom te voelen!
(Dat is natuurlijk wel wat bijvoorbeeld pestkoppen ogenblikkelijk roepen - en daar hebben ze hun redenen voor, hun doel is niet waarheid spreken maar vernederen.)

Paniekaanvallen zijn gemene krengen!
En probeer met enige regelmaat je schouders wat te bewegen en te ontspannen, dat kan helpen tegen de duizeligheid.

Wat ook hielp, was haar stelling (contra gedragstherapie) 'dat angst geen gedachte is' (er volgen uiteraard gedachten op het ervaren van angst, dat wel, en die sturen kan zinnig zijn).
Angst is een in principe nuttige activiteit van jouw overlevingssysteem - en als het opduikt in de vorm van een angststoornis, dat is geen kwestie van 'dat jij iets fout doet' ("je moet positiever denken!" en dat soort geklets)(het kan ivm andere dingen zinnig zijn, positief ingesteld zijn, maar tegen je alarmsysteem doet het weinig, spaar je dus die moeite) -
De angst reactie is per definitie sneller dan je gedachten. Voordat jij weet wat je in je ooghoek ziet, heeft jouw amygdala het ding al gescreend en als de amygdala als 'schildwacht' van het alarmsysteem vindt, dat dit gevaarlijk zou kunnen zijn, zet ze jouw lichaam in paniek. (De paniek is er dus voordat jij ook maar iets zou kunnen doen.)

Zeker als dit met enige regelmaat gebeurt is dat erg vermoeiend. (Telkens die zintuigen wagenwijd open, de spijsvertering 'plat', dat racende hart, gespannen spieren - en een hoofd 'dat niet wil denken' op de kop toe.)

En we hebben emdr gedaan, na een fijne voorbereidingstijd. Dat beïnvloedt het overlevingssysteem zelf en rechtstreeks. Daarna zet de amygdala alleen nog maar de boel in alarm als het echt nodig is - dat scheelt bakken!
(Je hoeft geen moeite te doen 'om aanvallen te voorkomen', moeite die per definitie weinig effect sorteert en je hoeft niet meer met angst om te gaan.)

**Geplaatst**: 22-09-16 09:41

Geplaatst: 22-09-16 09:41

Janneke2 : Bedankt voor je duidelijke uitleg! Emdr heb ik vorig jaar gehad, maar dat heeft eigenlijk weinig gedaan. Die spanningen in heel m'n lichaam zijn wel degelijk aanwezig, en zeg ook vaak tegen mijzelf dat ik even m'n schouders moet losgooien. Dan ontspan ik weer even en ga gelijk dieper ademhalen. Gelukkig heb ik ook een lieve vriend die wanneer ik zeg dat ik weer angstig ben of paniekerig ben, mij gelijk gaat afleiden zodat ik er niet mee bezig ben. Dat is ook super fijn.

Ergens ben ik ook wel blij dat ik wat vertraging oploop, de studie is erg zwaar en nu kan ik in mijn eigen tempo verder. Maar zien dat anderen er wel alleen de 4 jaar nodig hebben om de studie af te ronden, maakt bij mij ook wel dat ik het gevoel heb dat ik faal. En dat ik zelfs af en toe denk of ik niet beter kan stoppen. Maar dan bedenk ik me ook weer dat dit is wat ik wil en dat ik het super leuk vind.

**Geplaatst**: 22-09-16 10:27

Geplaatst: 22-09-16 10:27

Mutsie93 schreef:
Janneke2 : Bedankt voor je duidelijke uitleg! Emdr heb ik vorig jaar gehad, maar dat heeft eigenlijk weinig gedaan.

Graag gedaan!
Jammer dat het niet werkte - zullen we zeggen 'nieuwe ronde, nieuwe kansen'...?
(En, het wil soms nog wel eens zo zijn dat emdr niet werkt omdat de chemie niet klopt, de therapeut een deel van de voorbereidingen over het hoofd zag, dat soort dingen.)

Citaat:
Die spanningen in heel m'n lichaam zijn wel degelijk aanwezig, en zeg ook vaak tegen mijzelf dat ik even m'n schouders moet losgooien. Dan ontspan ik weer even en ga gelijk dieper ademhalen. Gelukkig heb ik ook een lieve vriend die wanneer ik zeg dat ik weer angstig ben of paniekerig ben, mij gelijk gaat afleiden zodat ik er niet mee bezig ben. Dat is ook super fijn.

Goed om te weten wat te doen!

Citaat:
Ergens ben ik ook wel blij dat ik wat vertraging oploop, de studie is erg zwaar en nu kan ik in mijn eigen tempo verder. Maar zien dat anderen er wel alleen de 4 jaar nodig hebben om de studie af te ronden, maakt bij mij ook wel dat ik het gevoel heb dat ik faal. En dat ik zelfs af en toe denk of ik niet beter kan stoppen. Maar dan bedenk ik me ook weer dat dit is wat ik wil en dat ik het super leuk vind.

Wat telt is jouw motivatie. En of je het begrip en inzicht etc hebt.

Dat een studie per se in 4 jaar af moet is een modegril die verder nergens goed voor is. (Helaas doet stufie mee aan deze mode.)
En in je eigen tempo werken is alleen maar fijn!

**Geplaatst**: 22-09-16 17:03

Geplaatst: 22-09-16 17:03

Janneke2 schreef:
Wat telt is jouw motivatie. En of je het begrip en inzicht etc hebt.

Dat een studie per se in 4 jaar af moet is een modegril die verder nergens goed voor is. (Helaas doet stufie mee aan deze mode.)
En in je eigen tempo werken is alleen maar fijn!

Hier sluit ik me graag bij aan.
En goh ja, er zijn mensen die het in vier jaar doen, mensen die misschien 2 studies tegelijkertijd doen,.... Maar even goed zijn er anderen die er ook langer over doen. Ik ken mensen die samen met mij gestart zijn, meer vakken opnamen dan ik en die nu nog geen diploma hebben omdat ze er niet door raakten.
Studeren gaat an sich ook niet over hoe doe ik het in vergelijking met anderen, maar wel om jouw eigen ontwikkeling. Vergelijk met jezelf: wat heb ik bijgeleerd? Wat zijn mijn sterkten en werkpunten? Hoe ben ik geëvolueerd in vergelijking met een tijd geleden? Hoe ervaar ik mijn studie? enz enz Die vergelijking is zinvoller lijkt mij dan een vergelijking met anderen. Het gaat zoals Janneke zegt om jouw motivatie, inzicht, begrip, doorzicht etc,

**Geplaatst**: 22-09-16 18:02

Geplaatst: 22-09-16 18:02

Thanks voor jullie tips! Ik ga me er straks ook wel beter onder voelen en idd het evolueren op me zelf is een hele goede. Ik heb me wat dat betreft ook echt wel bewezen, en kreeg op mijn stage van patienten (fysiotherapie) ook echt hele lieve en fijne reacties, en ze vonden het erg jammer dat ik weer wegging.

Goeie tip om daar op terug te kijken !

**Geplaatst**: 27-09-16 21:37

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-16 21:37

Pfff, ik voel me weer zo slecht vandaag.

Ken je dat, je wordt wakker maar eigenlijk toch niet. Je moet van jezelf uit bed, maar het liefst zou je blijven liggen. Ik begin goed, maak een planning voor mezelf, maar wanneer ik op de bank ga zitten, blijft er niks over van die goede planning. Mijn energie is nul, alles gebeurt traag, ik beweeg traag, denk traag. Ik kan eigenlijk niks, behalve lethargisch naar de tv staren en wat over internet struinen. Ik voel me echt heel slecht, hoger dan het cijfer 2 kom ik vandaag niet. Het liefst wil ik keihard huilen, maar de medicatie houdt dat tegen.
Ik kan alleen maar hopen dat dit gevoel snel weer voorbij gaat, en dat ik morgen weer wat beter wakker wordt. Alles beter dan dit...

**Geplaatst**: 27-09-16 22:57

Geplaatst: 27-09-16 22:57

Weet je hoe het komt dat je je zo slecht voelt Joolien? Wat helpt jou in zo'n geval meestal om je beter te voelen? Waar heb je nood aan? Wat kan je zelf doen om je beter te voelen? Wat kunnen anderen doen om jou te helpen op zo'n moeilijke dagen?

**Geplaatst**: 28-09-16 07:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-16 07:45

Gatver joolien, hoop dat je snel weer way opknapt

Hier vakantie... dan val ik uit m'n dagelijkse routine en is alles ineens pfff zwaarder, meer lijntjes etc voel me lamlendig
Knoop in m'n buik en depri gevoel terwijl je juist zou denken lekker tijd voor jezelf $:\$