Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Janneke2 schreef:Menino schreef:(...) omdat ik ook bij mijn standpunt blijf dat niet iedereen met ADD een neurologische stoornis heeft - Daarvoor staat onderzoek nog teveel in kinderschoenen, en de huidige resultaten zijn echt nog niet te vertalen naar ieder individu.-
Dat vind ik ook het kwalijke aan de stoornis zoals 'ie nu is. De diagnosticering is nog te simpel om maar te roepen dat iedereen die positief scoort op ADD een neurologische ziekte heeft (die opgelost MOET worden met medicijnen). Daar zijn aanwijzingen voor, maar tot dusver heeft iemand die positief scoort op AD(H)D gewoon concentratieproblemen zonder dat er uit het diagnose-traject een duidelijke oorzaak voor is gebleken. En de aanwijzingen zijn ervoor dat een grote groep wsl problemen heeft met bepaalde neurotransmitters, bij een kleinere groep hoeft dat dus niet zo te zijn. En 49% is ook een kleinere groep als 51%, maar uiteindelijk alsnog best een grote groep( bij wijze van. Ik weet niet precies uit mijn hoofd bij hoeveel % verband een verschil als significant wordt aangenomen. Maar ik weet wel dat er daarvoor echt geen verband van 90% oid hoeft te zijn)
Bij onderzoek naar evenwicht, "grove" en fijne motoriek komt doorgaans naar voren, dat ADHD.ers hierin een aantoonbare achterstand hebben.
Die goed te verhelpen is.
Maar zaken als lezen, schrijven, rekenen stil zitten en nog zo wel het een en ander vergen een correct werkend evenwichtssysteem. "Is dat er nog niet" - dan is concentratie heel erg moeilijk of vreselijk vermoeiend.
(Vergelijk: ruimte onderzoek. Er zijn proeven gedaan, waarbij men astronauten liet schrijven. Niet per computer, gewoon met het handje. Ze draaien woorden en letters om dat het een "lieve" lust is. - Gewoon, omdat de zwaartekracht ''anders inwerkt'' - zeg maar gerust: ontbreekt. Iets vergelijkbaars hebben kinderen, die nota bene moeten leren schrijven, zonder dat ze een evenwichtssysteem hebben, dat hen ordentelijk kan vertellen wat stabiel voor, achter, etc. is. Die astronauten konden al schrijven, alleen ze kunnen het dus niet, als de zwaartekracht geen stabiliteit geeft.)
En denkbaar: wat de prefrontale cortex "anders" doet met neurotransmitters, heeft een functie.
bewegen is DE manier, om het evenwichtssysteem te trainen. (Het evenwichtssysteem is oa.: het cerebellum dat gegevens moet verzamelen mbt. rek en ontspanning van de verschillende spieren, pezen en gewrichten - dat kan per definitie alleen maar in beweging).
Er is wel bewijs voor deze stelling, maar momenteel alleen anecdotisch bewijs: gebaseerd op kinderen bij wie de problemen/achterstand mbt. evenwicht, "grove" en fijne motoriek zijn opgelost. Bij die kinderen gedraagt de prefrontaalcortex zich volstrekt normaal mbt. dopamine. Voorlopige conclusie, ik vind m solid as a rock, maar nog niet mainstream: "de prefrontaalcortex zegt terecht "ga bewegen!!!"""
Hitime schreef:Ritalin is 4x minder sterk dan cocaïne, maar lijkt daar wel op. Daarnaast heb je natuurlijk lichamelijke en geestelijke verslaving, ik geloof dat je lichamelijk niet aan Ritalin verslaafd kan raken (dwz afkickverschijnselen), maar geestelijk kan zeker wel.
EskeGirl schreef:Ben je moe rond de tijd dat het is uitgewerkt? De rebound kan erg sterk zijn, had ik toen ik nog ritalin slikte ook erg last van. Nu ik concerta slik, minder.