Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Lalidan schreef:Waar ik eigenlijk nieuwsgierig naar ben, hoe zit het als het kindje een afwijking blijkt te hebben? Willen de wensouders een vlokkentest laten doen bijvoorbeeld? En wat dan als daar een afwijking uit tevoorschijn komt en zij, als ze zelf het kind zouden dragen, daardoor tot een abortus zouden besluiten?
Of als het kind bij geboorte een afwijking blijkt te hebben die het gevolg zou kunnen zijn van bepaalde dingen tijdens de zwangerschap?
Is er ook over dat soort dingen gesproken? Het lijkt me al verschrikkelijk als zoiets je overkomt, maar als je dan ook nog met twee verschillende partijen te maken hebt die misschien wel een andere mening hebben......
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het geweldig dat er mensen zijn die dit voor andere mensen willen doen. Ik ben gewoon nieuwsgierig hoe dit soort dingen geregeld worden.
pmarena schreef:Maar wie gaat jouw zaak voortzetten bijvoorbeeld als het zo erg mis is dat je daar niks aan kunt doen ?
En de kinderen ? Daar kan je man vanwege zijn werk wellicht ook niet de hele dag alleen voor zorgen ?
En wat als je de rest van je leven Tena ladies moet kopen omdat hun genen een spruit van 12 pond voortbrengen ? Hihi.
maar hij kwam bij me op omdat ik je 'ken' van het BV-topic: je eigen kinderen heb je borstvoeding gegeven, hoe ga je dat met deze doen, ga je er voor kolven of krijgt het kindje gewoon KV? 
) Hoewel ik voor mijn kinderen een thuisbevalling wilde begint nu een ziekenhuisbevalling me wel een beetje te trekken. Het is een neutrale omgeving en er is van alles bij de hand.. In ieder geval de wensouders zouden erbij zijn en mijn vriend ook, dat is ook al besproken. Ik zou het kindje graag aan willen pakken en vast willen houden terwijl de wensouders de navelstreng doorknippen en dan wil ik het kindje aan de wensouders geven. Uit ervaring is echter gebleken dat dit soort dingen van te voren niet allemaal te plannen zijn, ik zit tijdens de bevalling (ik doe alles puur natuur) zo in mijn eigen zone, dat ik puur intuïtief handel, dat is niet iets wat ik kan plannen.
LCharlotte schreef:Nee inderdaad, ik zal in alle rust alles op mijn manier mogen doen, wat voor mij het beste voelt. Ik denk toch dat het van te voren niet te plannen is, je weet niet hoe je je gaat voelen en in welke volgorde je alles wilt. Het kindje gaat in ieder geval wel met de papa's mee naar huis zodra dat kan, dan kan ik ook in alle rust bijkomen. De kraamverzorgster zal voor mijn kindjes zorgen dus dat komt goed. Een kraamperiode zonder klein huilend hummeltje lijkt me ook wel pijnlijk, maar je kunt wel goed herstellen zonder gebroken nachten etc..
Inderdaad, die gebroken nachten en je ellendig voelen van de bevalling is niet zo leuk. (en anderzijds vond ik het fijn om die ellende te hebben en dan toch dat hummeltje te zien, dan weet je waar je het voor gedaan hebt, maar ik denk dat jij die kracht weer kan putten uit het geluk van de ouders)