bobomelo schreef:Mijn verhaal!
Nadat we al een week onder controle stonden bij het ziekenhuis, ivm het voelen van minder leven...
Dus elke dag naar het zh voor echo en CTG.
Na een week zeiden ze: je blijft!*slik*, dat voor op een zaterdag.....
Moesten er dus zaterdag om 10.00uur zijn voor de controle, en rond 1130uur krijg je dus te horen dat ze jou houden. Daarna werd ik geprimed, en wat ik zo hoorden en begreep, kon dat wel een dag of 2 dagen (of zoals een kamergenootje 4 dgn)duren voordat je wordt ingeleid!
Maar na een uur viel de ballon er al uit, dus opnieuw gevoeld, en ontsluiting van 2 cm....Nou mevrouw, dan gaan we maar verder met de volgende stap...inleiden!
Ohw.....nou, ja, je verwacht al niet dat ze je houden(al hield je er natuurlijk wel rekening mee...)en dan met dat primen dat dat best een dagje of paar daagjes kon duren..
Dus ik lag rond 1700op de verloskamer, om daar vervolgens ingeleid te worden!
Vanaf 1730 uur werd ik ingeleid. Rond die tijd nog brood gegeten, wel 4 plakken!!! doe ik nooit haha, oersinstinct zei iemand al...
Maar goed, daarna begonnen natuurlijk de weeen wat op te komen, ook ben ik al rugpatient, dus zowel last van me rug van het liggen, had ik ook nog es rugweeen, en mijn blaas, zooooo pijnlijk, de hele tijd alsof je zooooo nodig moet plassen!
Naar mate de weeen vorderden rolden de tranen over me wangen....
Toen zei mijn man: Zal ik je zus maar bellen???
Nou dat vond ik heel lief, dus dat was jankend een: jaaa graag!
Uiteindelijk een ruggeprik! (Iets waar ik altijd heel bang voor was, omdat je ook de negatieve verhalen er wel es over hoort,......)
Gelukkig was de anesthesist een hele leuke jongen, rustig, legde alles goed uit, ja voelde wel vertrouwd!
Dus tussen de weeen door werd de prik gezet!
Heb een half uur even pijnvrij mogen zijn, want daarna viel mijn bloeddruk telkens naar beneden, en jesse zijn hartslag ook! Dus moest ik van rug naar op mijn linkerzij, weer op rug en weer op linkerzij etc...mijn bloeddruk werd wel bijgespoten, maar uiteindelijk deed de hartslag van Jesse wel heel eng! Toen hoorde ik ook van: klaarmaken voor sectio(keizersnede)....nou dan schiet je wel in de stress hoor!
plus dat ik daar lag te rillen en te schudden, komt vaker voor bij ruggeprik, moest ik me niet druk om maken, maar het is wel heel raar dat je zo ligt te schudden dat je je benen, borsten, armen gewoon ziet schudden!en dat terwijl Jesse zijn hartslag raar deed, en mijn bloeddruk ook! Dacht echt even van: Nou ik of Jesse of allebei gaan gewoon dood! Heel eng!
Maar ondertussen leek de hartslag van Jesse weer wat stabiel te worden, dus hadden ze besloten om het dan toch nog zo te proberen!
Jesse zijn hartslag werd gemeten door een draadje wat ze vast maken in zijn schedeltje.....ook een enge gedachte. En uiteindelijk werd er ook een weeen meter in mijn buik aangebracht. Deze meter gaf de weeen veel beter weer dan via die loco ding op je buik!
Gelukkig bleef ansthesist in de buurt
En alles werd goed in de gaten gehouden, hoorde later dat de dienstdoende gyeacoloog op zijn'" slaapkamer"al de hele nacht wakker was en alles via de computer daar ook al in de gaten hield! Die had al verwacht dat ze eerder zouden bellen......
Maar goed, bijspuiten van de ruggeprik mocht dus niet! Dus weer pijnleiden....
Uiteindelijk hebben ze rond 6:30uur nog es gevoeld, en had ik na 13 uur nog maar 3 of 4 cm ontsluiting!
En werd alsnog besloten voor keizersnede!
Nja, ze hebben het vermoeden dat mijn bekken niet helemaal goed staan! Moet dus ook over aantal weken terugkomen ook oa voor om een foto van bekken te maken! Jesse had ook een enorme "caput"op zijn hoofd, zo'n vochtbult die je ook veel ziet bij babys die te wereld zijn gekomen met een vacuumpomp! Daaruit bleek ook dat ie goed knel had gezeten!
En dan zie je op je papieren staan die je ook meekrijgt voor de verloskundige enz, van reden keizersnee: foetale nood! Nja, dat alles doet gewoon veel met mij!
En ik vroeg aan de ansthesist of die de ruggeprik zou doen op de ok, maar dat deed hij niet, dat zou iemand anders doen, omdat hij nog wat dingetjes moest afhandelen, en dan einde dienst was!
Maar ik lag op de ok, en wie was daar: die anesthesist! Niet voor de prik, maar gewoon om te zien, gewoon voor ons! hij heeft ook alle fotos gemaakt van de ok enz!! En ja, dat doet ook wel veel met mij, gewoon dat hij in zijn vrije tijd eigenlijks zo nog op de ok verschijnt en de wereld aan foto's heeft geschoten voor ons!!
Mijn man mocht bij de keizersnee zijn gelukkig, en mijn zus heeft de hele operatie gezien vanachter glas! Ook wel heel bijzonder!
Gelukkig gaat alles goed, Jesse is een heel tevreden kereltje, heeft 1 nacht helemaal wakker gelegen van de darmkrampjes, het is ook een heel helder kereltje, kijkt vanaf dag 1 al echt met open oogjes!
Nu nog een poging doen tot foto'tjes te plaatsen!
Heb de rest vluchtig bijgelezen......ups en downs zo te lezen!
Maar heb nog even niet de puf om van 3 paginas allemaal op iedereen te reageren!
Ikheb deze tekst even geqoute vanuit ander topic, gaat op zich allemaal 'goed', ben rete emotioneel, jank zo gerust nog es paar keer op een dag als ik over dit alles praat, of als er lieve dingen worden gezegd door visite/familie etc....en het idee dat we het straks zonder kraamzorg moeten doen...*slik*, zit nu al te bedenken van, hoe moet ik weten wanneer jesse eten moet,hoeveel en hoe vaak op een dag enz enz enz enz enz enz enz....ja, de mega onzekere ik komt dan opdagen....
maar goed, zal allemaal wel goed komen!
Geplaatst: 17-07-11 20:03 
wat goed dat je L1 mag starten, dat heb je toch maar mooi voor elkaar gebokst met je paardje!
.
. 
zat zelf met traantjes in mijn ogen 
