Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-12-15 11:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 11:05

Juist niet suus, mijn gevoel laat ik er huist zijn. Daarom merk ik overduidelijk dst ik afglijd. Een traumacoach, ik weet het niet... Wat Janneke zegt. Maar ik ben benieuwd!

**Geplaatst**: 09-12-15 12:10

Geplaatst: 09-12-15 12:10

Nou, als ik heel eerlijk moet zijn, heb ik hier net als Janneke en Jolien toch echt wat twijfels en vraagtekens bij...
Als het gaat om de man van wie ik zonet de website gelezen heb, wees je er dan van bewust dat deze geen degelijke opleiding heeft gehad... En persoonlijk vind ik dat een must! Traumaverwerking is specialistenwerk en dient imo te gebeuren door iemand die stevig in z'n schoenen staat.
Bovendien: wat zou het fijn zijn als je er met een paar simpele technieken vanaf bent! Sommige mensen hebben aan bepaalde technieken genoeg en hebben geen intensieve begeleiding nodig, maar doorgaans is traumaverwerking toch een hele weg die je moet afleggen en niet op te lossen met een paar technieken.
Tot slot 3u voor 1 sessie vind ik ontzettend lang! Ik vraag me dan ook af wat hij in 3u na elkaar wil doen. Verder lijkt me dat een echte uitputtingsslag!
Ik persoonlijk zou hier nooit voor kiezen en vertrouw dit niet echt (maar goed, ben ook wel wantrouwig). Als jij je hier goed bij voelt, is dat natuurlijk ok en dan hoop ik van harte voor jou dat het goed meevalt. Maar wees toch ook een beetje voorzichtig en kritisch...

**Geplaatst**: 09-12-15 12:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 12:48

Nja wie weet helpt het, maar deze meneer heeft idd geen opleiding.
En wat een drukke site zeg, poeh!

Maar ik ben benieuwd naar je ervaring Suusmalvin

**Geplaatst**: 09-12-15 14:14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 14:14

Ik snap jullie punt. Ik weet dat hij geen specifieke volledige opleiding heeft. Maar hij snap wel als geen ander hoe mijn hoofd mijn gevoel en trauma's vasthoudt.
Die drie uur is een intakegesprek en daarna coaching. Hij leert eerst hoe je jezelf kunt troosten, voordat je je emoties op gaat zoeken.
Het is voor mij wel een beetje een laatste redmiddel. Ik kan zo niet bij mijn gevoel komen, dat ik echt doodloop in therapie. Ben heel erg benieuwd, ik hou jullie op de hoogte.
OVerigens is het zo, dat als iets niet goed voelt voor me, ik me direct daarvoor afsluit. Ben dus niet bang dat het fout zal gaan

**Geplaatst**: 09-12-15 14:14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 14:14

sorry trouwens Joolien. Ik dacht echt dat jij aardig kon wegproppen. Verkeerd begrepen

**Geplaatst**: 09-12-15 14:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 14:21

Je kunt t idd altijd proberen. Weet je ook wat de reden is dat je niet bij je gevoel komt? Te zwaar? Te eng? Wat doen je therapeuten er nu aan? Ga je er ook echt bewust mee bezig?

Geeft niet, ik ben juist hartstikke gevoelig

**Geplaatst**: 09-12-15 14:32

Geplaatst: 09-12-15 14:32

Te eng.. Zodra we een laagje dieper gaan, dan dissocieer ik. Al pratend dissocieer ik niet, maar raak ik zo in paniek dat ik er ook niet doorheen kom.

We proberen laagje voor laagje eraf te halen dmv EMDR, brainspotting en gesprekken

**Geplaatst**: 09-12-15 17:22

Geplaatst: 09-12-15 17:22

Joolien schreef:
Ja ik ga morgen ook de huisarts bellen voor een doorverwijzing. Er zit nog teveel oud zeer. Het is denk ik toch nog niet genoeg geweest. Aan de medicatie wil ik niet meer, ik wil het zonder medicatie oplossen. Dat moet ook wel lukken, al heb ik er eigenlijk geen zin in. Maar dit kan ik niet meer alleen.

Wat een dilemma he, AD of niet?
Hier loop ik ook enorm tegen aan. Ik wil echt niet aan de medicijnen. Ik vind het rotspul om aan te wennen en nog veel erger om er weer vanaf te komen. En tot voor kort kon ik die keuze ook maken.

Ik was vorige week, door een nare werkdag, zo van slag, dat ik mezelf niet meer uit de angst kreeg. De paniek bleef maar opbouwen en dat trek ik lichamelijk dan weer niet. Uiteindelijk heb ik toch naar mijn toevlucht genomen tot AD. Hierdoor kan ik in ieder geval functioneren en werken aan mijn opbouw en mijn herstel. Zodra het wat stabieler is, vliegen die pillen er zsm weer uit, maar nu ben ik er toch even blij mee.

Kortom Jolien: ik snap je volkomen! Houd alleen goed in de gaten dat de lichaam mee jan blijven werken en dat je je geest niet de overhand laat krijgen. Alleen jij kunt die grens voelen.

**Geplaatst**: 09-12-15 17:31

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 17:31

Wb die traumacoach van Suusenmalvin: ik heb ook rondgekeken naar whatever available hulp, aangezien decreguliere hulp niet goed genoeg werkt. Ik ben op die manier ook bij mensen zonder psychologisch fundament geweest. Dat voelde goed en klonk goed. Uiteindelijk heeft het ne vooral heel veel geld gekost. Blijf dus vooral kritisch!

Het is en blijft erg frustrerend als je niet verder komt. Dat heb ik ook. Het zou zo enorm fijn zijn als dat wondermiddeltje wel zou bestaan en die wonderdokter ook.
Ik kies er voor om te blijven hopen en dromen. Want als dat psychologische fundament van al mijn reguliere hulpverleners heeft me tot nu toe nog onvoldoende geholpen om er boven op te komen. Ik ben echter wel heel scherp op het vragen van ervaringen en ik ben echt heel kritisch. Dus Suus: succes! Ik hoop dat dit jouw lot uit de loterij is!

Ik ben gestart met EMDR. Ik vind het heel lastig om me te laten leiden hierin. Het is nu ff heel duidelijk geworden hoe sterk ik mezelf tegenwerk. Mijn wil staat niet toe dat er getornd wordt aan mijn verkeerde overtuiging. Ik ben te bang dat ik dan de deur open zet voor nog meer fouten. En tja.... Dat mag dus niet. Hier ligt dus een uitdaging voor mij en mijn therapeut.

**Geplaatst**: 09-12-15 22:44

Geplaatst: 09-12-15 22:44

Suusenmalvin schreef:
Ik snap jullie punt. Ik weet dat hij geen specifieke volledige opleiding heeft. Maar hij snap wel als geen ander hoe mijn hoofd mijn gevoel en trauma's vasthoudt.

Nou, ik ben ook benieuwd.
Al zou ik niet uit de voeten kunnen met de omschrijving "mijn hoofd houdt mijn trauma's vast".
Mijn hoofd heeft dat tenminste nog nooit gedaan. (Zinnetjes zoals "ik ben stom", in termen van emdr 'negatieve cognities', zijn bij mij een bescherming.)

**Geplaatst**: 09-12-15 23:01

Geplaatst: 09-12-15 23:01

Intheshadow schreef:
Ik ben gestart met EMDR. Ik vind het heel lastig om me te laten leiden hierin. Het is nu ff heel duidelijk geworden hoe sterk ik mezelf tegenwerk. Mijn wil staat niet toe dat er getornd wordt aan mijn verkeerde overtuiging. Ik ben te bang dat ik dan de deur open zet voor nog meer fouten. En tja.... Dat mag dus niet. Hier ligt dus een uitdaging voor mij en mijn therapeut.

Ik ben op een goede dag een lot uit de loterij tegengekomen.

Dus: volhouden, kritisch zijn en blijven zoeken!

Ik heb zo'n 15 sessies emdr met haar gedaan, maar ik heb nooit het gevoel gehad "dat ik me moest laten leiden".
Ze had wel de beeldspraak "we lopen samen in het oerwoud van jouw trauma's - het is mijn taak om te zorgen dat we heelhuids terugkeren". (= Soms, als je gids 'ho' of 'nee' zegt, dan is het stoppen geblazen.)
Maar doorgaans had ik nadrukkelijk het gevoel vrij te zijn. De pijn was er, die kwam aan bod, ik kreeg er erkenning voor - en we deden er iets (nu ja, heel veel) tegen.

Dat klinkt toch leuker dan 'ik word ermee geconfronteerd dat ik verkeerde overtuigingen heb'. Ik ervoer emdr als heel respectvol: 'dit zinnetje representeert je trauma' is een heel andere sfeer dan "wat ben jij stom, dat je jezelf stom vindt". (Wat ik uiteraard deep down ook zelf al vond.)
...dus ja, daar zit wel een uitdaging! (Of gewoon een probleem, dat mag ook, hoor! )

**Geplaatst**: 09-12-15 23:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-12-15 23:48

ik heb vandaag een verschrikkelijke baaldag.. en eigenlijk gister ook. gaat de laatste dagen een beetje minder met me.

ook daar zullen we wel weer boven op komen.

**Geplaatst**: 10-12-15 19:17

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 10-12-15 19:17

Jawel dat zal Daantje, maar soms mag je je even poedersuiker voelen.

Vandaag naar de huisarts, ik vond t doodeng maar was wel opgelucht daarna. Maar ik ben nu wel helemaal kapot.

**Geplaatst**: 11-12-15 01:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-12-15 01:02

Super dat je naar de huisarts bent geweest!
Heeft hij een fijne oplossing geboden?

**Geplaatst**: 11-12-15 19:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-12-15 19:18

Joolien: goed dat je geweest ben, ga je nu weer in therapie?

Ik ben inmiddels terug van opname. (een maandje ongeveer)
Alleen zit ik nu in een scheiding en ben de deur uit getrapt dus ik woon overal en nergens. Ja met een kleine...
Gelukkig veel vrienden die ons opvangen.

Mijn GTST jaar houdt nog even niet op blijkbaar... En weer door :p

Overigens ben ik eindelijk van mijn benzo verslaving af. Sommige mensen slapen 5 dagen op de dosering waar ik maar 4 uur mee sliep.
Wel een vervangend middel, serequel. En dat werkt top op de minimale dosering.

**Geplaatst**: 11-12-15 19:42

Geplaatst: 11-12-15 19:42

Oooh riverrr wat vind ik dat erg voor je. Dat komt wel heel onverwacht :oo

.
Of zag je het wel aankomen? waarom heeft je nu ex jou er uit gezet?

**Geplaatst**: 11-12-15 21:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-12-15 21:23

Jeetje river wat heftig!
Eruit gezet met een kleine

**Geplaatst**: 11-12-15 21:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-12-15 21:32

Djeeezzz River, jou blijft ook niks bespaard! En zo te lezen was het ook niet jouw beslissing.
Ik weet wel dat bij meerdere opname genootjes uit mijn opname, scheiding uiteindelijk de volgende stap was. Alleen ging dat dan wel van hen uit. Bij nieuwe patronen was het blijkbaar vaak te lastig om deze te versterken met de partner.
Het kan Wmb niet laffer dan om een kwetsbaar iemand na een opname er uit te zetten. Heel veel sterkte!

Heeft iemand hier ervaring met DGT ( dialectische gedragstherapie)? Ik zou graag wat ervaringen horen.

**Geplaatst**: 11-12-15 22:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-12-15 22:40

Hoi Riverrr,
ook van mij alle sterkte gewenst!
En dan heb je zo hard gewerkt aan een goede binding met je kindje, ondanks alles, komt dit er weer overheen!!

Fijn, dat de benzo's de deur uit zijn!

**Geplaatst**: 12-12-15 23:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 12-12-15 23:33

River, heel veel sterkte!

Met mij gaat het sinds zondag niet echt lekker. Weer heel veel meegemaakt. Gebeurtenissen die mijn PTSS weer hebben getriggered en ik dus 's avonds moeilijk in slaap kan komen en bij elk geluid rechtop in mn bed zit. Nachtmerries zijn deels teruggekomen en ik voel me niet veilig. Ik twijfel of ik weer contact op ga nemen met mijn psycholoog, ik zou het eigenlijk wel moeten doen mar ik heb totaal geen zin om weer te gaan en alles uit te leggen.

**Geplaatst**: 13-12-15 01:26

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 13-12-15 01:26

Ik zit eindelijk in m'n eigen nieuwe huisje
Mams net uitgezwaaid en stiekem best nerveus :')

Vanuit m'n relatie 8 maanden bij oma gewoond en nu dus weer helemaal alleen

Drukke dag gehad en veel gereden voor mijn doen dus ben bang dat ik zo in bed weer klaar wakker ben, radio maar zachtjes aan als afleiding

**Geplaatst**: 13-12-15 11:00

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 13-12-15 11:00

Riverrr, veel sterkte!

Coldsummers: ik kan je alleen maar aanraden om toch niet te lang te wachten met contact op te nemen met je psycholoog. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wellicht wordt en hoe meer je klachten waarschijnlijk gaan toenemen en moeilijker ze te behandelen zijn.
Ik herken je situatie wel een beetje en ik ben blij dat ik uiteindelijk toch terug contact heb opgenomen. Het bleek veel dieper te zitten dan oorspronkelijk gedacht...
Het is niet leuk om er opnieuw in te gaan wroeten, maar soms is dat wel nodig opdat je je op langere termijn weer beter gaat voelen.

**Geplaatst**: 13-12-15 15:27

Geplaatst: 13-12-15 15:27

coldsummers schreef:
Met mij gaat het sinds zondag niet echt lekker. Weer heel veel meegemaakt. Gebeurtenissen die mijn PTSS weer hebben getriggered en ik dus 's avonds moeilijk in slaap kan komen en bij elk geluid rechtop in mn bed zit. Nachtmerries zijn deels teruggekomen en ik voel me niet veilig. Ik twijfel of ik weer contact op ga nemen met mijn psycholoog, ik zou het eigenlijk wel moeten doen mar ik heb totaal geen zin om weer te gaan en alles uit te leggen.

Naar hoor, om zo getriggerd te worden!
Even op het technische af: een verwerkingsproces kent meerder fasen. Een deel tenminste van de eerste fase heb je achter de rug: je weet wat er gebeurd is - iets akeligs (naar ik vurig hoop iets kleins en geen compleet nieuw trauma ) heeft jouw overlevingsmechanismen weer op volle sterkte gezet.
Balen! !
Hopelijk heb je ook dingen geleerd om jezelf ook fysiek weer wat rustiger te krijgen (hard fietsen of wat dan ook)...?

En nadat je jezelf wat kunt kalmeren (en nog het een en ander) komt fase twee - en daarbij horen in feite helemaal geen woorden zoals "uitleggen".
Dus dat je daar geen zin in hebt: groot gelijk! !

Aan de andere kant: rond blijven lopen met een trauma "is ok niets gedaan", maar dan wel bij een therapeut waar je echt vertrouwen in hebt.
("Moet ik weer alles gaan uitleggen" klinkt mij in de oren als 'zoveel haalt het niet uit' - en als het over praten gaat is het de nuchtere waarheid.)

**Geplaatst**: 16-12-15 00:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-12-15 00:02

Ja dat is wel weer waar. Het gaat nu wel weer maar ik denk dat ik wel contact op ga nemen met mijn psycholoog.

Tevens ben ik voor engels bezig met een verslag over ptss: [UK] [VER] in which fancy names are given to destructive things Het is in het engels en er kunnen wat fouten in staan. Dit is overigens een klein deel van het verslag.

**Geplaatst**: 16-12-15 11:57

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-12-15 11:57

Een mooi, maar aangrijpend stuk, wat je hebt geschreven!
En een naar en herkenbaar gevoel: 'ik loop rond met een bom, een monster, dat ieder moment tevoorschijn kan springen om mij het leven zuur te maken'.
En laat je ook door niemand vertellen 'dat je zo niet moet denken'. Je mag in dit land denken en zeggen en geloven wat je wilt, en dat is prachtig. Getriggerd worden onttrekt zich aan jouw bewuste wil en controle.

En wat zou het fijn zijn, als je psycholoog jou kan helpen, om de monsterkwaliteiten van ptss de nek om te draaien!!! (Want dat kan! Zij het, dat praten daarbij niet altijd even goed werkt, ptss is nadrukkelijk ook lichamelijk.)