Magrathea schreef:pmarena schreef:Vind je dat echt? Ik vind dat het behoorlijk ontbreekt aan het stukje "wat voor traject staat je als donor te wachten". Dat kan je wel vinden maar daar moet je zelf naar op zoek. De actieve informatieverstrekking dat is zover ik tegenkom, een verzameling van jubelverhalen over hoe blijde donoren (natuurlijk!) zijn.
Ik vind dat een 1-zijdig verhaal. Hoeveel mensen die JA zeggen beseffen er überhaupt dat dat hun lichaam nog leeft? Als je al ziet hoeveel mensen hier van schrikken....
Ofwel hoeveel mensen die geeneens een bijzondere beperking hebben, overzien nu eigenlijk volledig hun JA of geen bezwaar? Kijk naar het verhaal van die mevrouw Anjo, zij en haar man werkten al hartstikke lang in die orgaandonatie-omgeving, en zelfs zij was zich niet bewust van de gevolgen van hun keuze...
Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
Jij moet ECHT stoppen met dit soort gevaarlijke onzin op het internet te verspreiden.
Bij donatie ben je dood. Ja tenzij je denkt dat je ziel nog doorleeft of weet ik het wat, of van die andere rare indianenverhalen op het internet gelooft. Je bent dood. D-O-O-D. Je leeft niet meer wanneer je op de operatietafel bij de transplantatiearts ligt. Je lichaam is in shutdown. Het is klaar. Er gebeurt niks meer en er gaat niks meer gebeuren. Je bent gaan hemelen. Je bent de pijp uit. Voor meer eufenismen voor het woord "dood" verwijs ik je naar de Dead Parrot sketch van Monty Python.
Je bedoelt HERSENDOOD denk ik

Onderscheid maken tussen "helemaal dood" en hersendood is wel zo netjes, wel zo respectvol ook jegens iemand die nog aan de apparatuur ligt, en de familie er omheen, om niet te zeggen dat ze rond een lijk zitten.